Onkologia kliniczna Wiosna 2010: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
| Włókniako-mięsak najczęściej lokalizuje się w: |
|
| Lekiem cytotoksycznym najczęściej wykorzystywanym w ramach leczenia skojarzonego z napromienianiem w sekwencji jednoczesnej w przypadku raka płaskonabłonkowego jest cisplatyna. Teoretyczne uzasadnienie podawania cisplatyny stanowi: |
|
| Według obecnej wiedzy, podstawowe korzyści wynikające z kojarzenia radioterapii z cetuksymabem w porównaniu do jednoczesnej chemioterapii u chorych na płaskonabłonkowe raki narządów głowy i szyi, obejmują: |
|
| Warunkiem uzyskania korzyści terapeutycznej w postaci wydłużenia czasu przeżycia po skojarzeniu cetuksymabu ze standardową chemioterapią u chorych na płaskonabłonkowego raka narządów głowy i szyi, jest: |
|
| Przeciwciała monoklonalne cetuksymab i trastuzumab zaliczane są do leków charakteryzujących się: |
|
| Wskazaniem do uzupełniającej radiochemioterapii po pierwotnym radykalnym leczeniu chirurgicznym z powodu raka jamy ustnej, jest stwierdzenie w badaniu patomorfologicznym: |
|
| Kojarzenie fluorouracylu z napromienianiem w sekwencji jednoczesnej może być uzasadnione: |
|
| 54-letni mężczyzna został przyjęty do szpitala z objawami niepełnej niedrożności przewodu pokarmowego. W badaniu KT jamy brzusznej stwierdzono guz wstępnicy oraz 2 przerzuty w lewym płacie wątroby wielkości 1,0 i 1,5 cm, które uznano za zmiany resekcyjne. W badaniu histologicznym guza stwierdzono utkanie gruczolakoraka G2. Optymalne postępowanie powinno polegać na: |
|
| U 36-letniej chorej na raka piersi (T1N0, G3, ER/+/, PgR/+/, HER-2/+3/) po 2 latach leczenia uzupełniającego tamoksyfenem stwierdzono w mózgu pojedynczy przerzut wielkości 2,2 cm (płat czołowy). Właściwe postępowanie u tej chorej powinno polegać na: |
|
| Wśród wymienionych nowotworów narządu rodnego, wrażliwość na leczenie hormonalne wykazuje: |
|
| U 31-letniej kobiety stwierdzono ciążę powikłaną zaśniadem groniastym całkowitym. Po opróżnieniu macicy z zaśniadu należy: |
|
| U 57-letniego chorego na raka jelita grubego (G3, pT3, pN1, M0), po 5-miesięcznym okresie od chirurgicznego leczenia i uzupełniającej chemioterapi (oksaliplatyna, fluorouracyl i leukoworyna) oraz z utrzymującymi się objawami polineuropatii, doszło do rozsiewu do płuc i wątroby. Metodą bezpośredniego sekwencjonowania stwierdzono mutację w genie KRAS i prawidłową postać BRAF, a w badaniu immunohistochemicznym odnotowano znaczną ekspresję EGFR (w 75% komórek). Właściwą metodą leczenia u tego chorego może być: |
|
| Spośród wymienionych leków o działaniu ukierunkowanym molekularnie do leczenia więcej niż jednego nowotworu, zarejestrowano: |
|
| Optymalnym schematem profilaktyki nudności i wymiotów u 36-letniej chorej na raka jajnika leczonej cisplatyną w skojarzeniu z paklitakselem, jest: |
|
| U 45-letniego chorego w dobrym stanie ogólnym rozpoznano zespół żyły głównej górnej (ZŻGG). Objawy ZŻGG narastały w okresie 6 miesięcy. W badaniu KT klatki piersiowej stwierdzono obecność guza płuca i powiększenie węzłów chłonnych śródpiersia. Optymalne postępowanie u tego chorego powinno polegać na: |
|
| W krajach wysoko rozwiniętych, drugą, najczęstszą - po inhalacji dymem tytoniowym - przyczyną zachorowań na raka płuca jest ekspozycja na: |
|
| Czułość i swoistość w rozpoznaniu raka płuca dla ultrasonografii wewnątrzoskrzelowej (EBUS) wynosi odpowiednio: |
|
| Rak płaskonabłonkowy płuca obejmuje następujace podtypy, z wyjątkiem: |
|
|
Ryzyko rozwoju popromiennego zapalenia płuc u chorych poddanych napromienianiu z powodu raka płuca zależy od:
1) wieku; 2) napromienianej objętości; 3) wysokości dawki całkowitej; 4) stanu sprawności; 5) stosowania chemioterapii. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Zależność między efektem terapeutycznym i typem histologicznym niedrobnokomórkowego raka płuca w leczeniu paliatywnym pierwszej linii potwierdzono dla: |
|
| Zasadniczym mechanizmem działania pemetreksedu stosowanego między innymi w leczeniu niedrobnokomórkowego raka płuca, jest hamowanie: |
|
| Nowotwory o nieznanym umiejscowieniu pierwotnym: |
|
| Typową cechą gwiaździaka włosowatokomórkowego w obrazie KT i MR nie jest: |
|
| W glejakach naciekających WHO II można odstąpić od pooperacyjnej radioterapii w przypadku: |
|
| Radiochemioterapia z temozolomidem w stosunku do samodzielnej radioterapii glejaka wielopostaciowego po resekcji chirurgicznej: |
|
| Pozytywnym czynnikiem rokowniczym w anaplastycznych skąpodrzewiakach jest: |
|
| Wskazania do napromieniania osi mózgowo-rdzeniowej w przypadku nowotworów ośrodkowego układu nerwowego obejmują rozpoznanie: |
|
| W przypadku guzów pnia mózgu, prawidłowym postępowaniem jest: |
|
| Informacje epidemiologiczne dotyczące raka płuca w Polsce wskazują na: |
|
| U 65-letniego mężczyzny stwierdzono wysięk w jamie opłucnej. W badaniu KT klatki piersiowej stwierdzono nacieczenie opłucnej lewego płuca z rozległym naciekaniem śródpiersia. Torakoskopia wykazała obecność licznych, zlewających się ze sobą nacieków na opłucnej ściennej. Na podstawie biopsji rozpoznano nabłonkowatą postać międzybłoniaka. Chory jest w dobrym stanie ogólnym (PS 1), ma niewielką duszność wysiłkową i umiarkowane bóle w klatce piersiowej. W opisanej sytuacji należy rozważyć: |
|
| U 66-letniej chorej nasiliła się duszność w przebiegu zaawansowanego płaskonabłonkowego raka prawego płuca. W badaniu bronchoskopowym stwierdzono znacznego stopnia zwężenie głównego oskrzela po prawej stronie, a w badaniu radiologicznym klatki piersiowej ujawniono niedodmę całego płuca, spośród której wyodrębnia się masa guzowowęzłowa w okolicy wnęki. Chora wcześniej otrzymała 4 cykle chemioterapii zawierającej cisplatynę i gemcytabinę, co pozwoliło uzyskać stabilizację zmian w okresie 5 miesięcy. Postępowaniem z wyboru w tej sytuacji jest: |
|
|
Spośród wymienionych twierdzeń prawdziwe w odniesieniu do badań przesiewowych w kierunku raka piersi są:
1) według europejskich zaleceń optymalnym wiekiem rozpoczęcia przesiewowych badań mammograficznych jest 40 lat; 2) u kobiet poniżej 40. roku życia zaleca się wykonywanie co 3 lata ultrasonograficznego badania piersi; 3) regularne samobadanie piersi znacznie zwiększa skuteczność obrazowych badań przesiewowych; 4) czułość mammografii jest większa u nosicielek mutacji genu BRCA1; 5) w przesiewowych badaniach mammograficznych w Polsce uczestniczy około 70% zaproszonych kobiet. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U 69-letniej chorej z rozpoznaniem przewodowego raka piersi przeprowadzono oszczędzający zabieg chirurgiczny wraz z biopsją węzła wartowniczego. W pooperacyjnym badaniu histopatologicznym stwierdzono guz wielkości 1,8 cm, nieobecność przerzutów w węźle wartowniczym, cechę G2, ekspresję ER 6/7 i PgR 5/7 oraz HER2 1+. W tej sytuacji, obok radioterapii, zalecanym postępowaniem jest: |
|
|
Względnym wskazaniem do profilaktycznej amputacji piersi jest:
1) dziedziczna mutacja genu BRCA1 lub BRCA2; 2) obecność rozległych zmian typu DCIS w przeciwległej piersi; 3) obecność zrazikowego raka przewodowego; 4) silne obciążenie rodzinne rakiem piersi; 5) nasilone zmiany dysplastyczne w obu piersiach. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Najczęściej występującą w Polsce chorobą nowotworową układu limfoidalnego - spośród niżej wymienionych - jest: |
|
|
Delecja krótkiego ramienia chromosomu 17 (del 17p13) w przypadku przewlekłej białaczki limfocytowej:
1) stanowi wskazanie do niezwłocznego wdrożenia chemioterapii; 2) jest niepomyślnym czynnikiem rokowniczym dla przeżycia; 3) jest negatywnym czynnikiem predykcyjnym dla odpowiedzi na chemioterapię; 4) jest konsekwencją wczesnego zastosowania chemioterapii wielolekowej; 5) stanowi wskazanie do rozważenia kwalifikacji chorego do allotransplantacji komórek krwiotwórczych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Następujące parametry kliniczne mają niepomyślne znaczenie rokownicze w przypadku zaawansowanego chłoniaka Hodgkina:
1) wiek ≥ 45 lat; 2) płeć męska; 3) IV stopień zaawansowania klinicznego; 4) stężenie albumin w surowicy < 4 g/dl; 5) stężenie hemoglobiny < 10.5 g/dl; 6) leukocytoza ≥ 15 G/l; 7) limfopenia < 0.6 G/l. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Optymalnym leczeniem pierwszej linii w przypadku chłoniaka rozlanego z dużych komórek B, typu komórek z ośrodków rozmnażania (Germinal Center B-cell-like), w stopniu zaawansowania klinicznego II-IV, z liczbą niepomyślnych czynników rokowniczych mniejszą niż 3, jest: |
|
| Spośród wymienionych czynników niekorzystne znaczenie predykcyjne dla chemioterapii zaawansowanego/uogólnionego raka pęcherza moczowego ma: |
|
| Sorafenib: |
|
| Rokowanie w czerniaku skóry zależy przede wszystkim od: |
|
| Chory 78-letni zgłosił się do konsultacji onkologicznej ze skierowaniem od urologa, który rozpoznał niezaawansowanego raka gruczołu krokowego (T2a, Gleason 5, PSA 6,45) i zdecydował jedynie obserwację chorego oraz okresowe kontrole poziomu PSA (strategia watch and wait). W przypadku progresji zaplanowano hormonoterapię. Celem hormonoterapii opóźnionej jest: |
|
| Chora 63-letnia z rozpoznaniem raka jajnika lewego w stopniu zaawansowania Ic o złośliwości histologicznej G2 i po radykalnym zabiegu operacyjnym, powinna: |
|
| Istnieją różne systemy oceny klinicznej czerniaka. Wśród nich najpopular-niejsze to system ABCD(E) oraz Glasgow. W przypadku pierwszej ze skal prawdziwe są wszystkie wymienione niżej informacje, z wyjątkiem: |
|
| Biopsja aspiracyjna cienkoigłowa tarczycy może wyróżnić następujące typy rozpoznań: |
|
| Nieprawdziwym zdaniem na temat nowotworów podścieliskowych przewodu pokarmowego (GIST) jest, że: |
|
| Nowotwór stanowi około 50-85% wszystkich raków tarczycy. Szerzy się głównie drogą naczyń chłonnych. Przerzuty wewnątrzgruczołowe i do regionalnych węzłów chłonnych w chwili operacji stwierdza się u 30-80% chorych. W tym typie raka zdarza się tzw. mikrorak, który cechuje dobre rokowanie. Podstawowym leczeniem jest operacja, ale z uwagi na częsty wychwyt radioaktywnego izotopu jodu (około 70% wszystkich tego typu raków) możliwe jest jego uzupełniające stosowanie. Rokowanie w tym nowotworze jest dobre, przeżycie 10-letnie u chorych operowanych radykalnie i leczonych uzupełniająco wynosi ponad 90%. Powyższy opis dotyczy: |
|
| U 70-letniego chorego z nowym rozpoznaniem przewlekłej białaczki limfocytowej należy zawsze wykonać badanie cytogenetyczne szpiku, ponieważ wynik badania decyduje o wyborze metody leczenia koniecznego do włączenia w podeszłym wieku możliwie najszybciej. Wymienione twierdzenia są: |
|
|
U 62-letniego chorego z rozpoznaniem szpiczaka plazmocytowego bez przeciwwskazań do autologicznego przeszczepienia macierzystych komórek krwiotwórczych standardowym leczeniem pierwszej linii może być:
1) melfalan z prednizonem; 2) wielolekowa chemioterapia według schematu VAD; 3) melfalan z prednizonem i talidomidem; 4) cyklofosfamid, talidomid i deksametazon; 5) cyklofosfamid w monoterapii. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
U 30-letniego chorego z rozpoznaniem DLBCL, bez chorób towarzyszących i z 4 obciążającymi czynnikami rokowniczymi, według Międzynarodowego Indeksu Prognostycznego (IPI) należy zastosować:
1) 6-8 cykli według schematu R-CHOP, a w razie stwierdzenia progresji choroby w trakcie oceny po 3 cyklu leczenia należy chorego niezwłocznie poddać wysokodawkowanej chemioterapii wspomaganej przeszczepieniem autologicznych macierzystych komórek krwiotwórczych (ASCT); 2) 6-8 cykli według schematu R-CHOP, a wysokodawkowaną chemioterapię wspomaganą ASCT należy przeprowadzić w razie chemiowrażliwego nawrotu choroby; 3) 6-8 cykli według schematu R-CHOP, a wysokodawkowaną chemioterapię wspomaganą ASCT rozważyć opcjonalnie jako konsolidację leczenia po osiągnięciu całkowitej remisji chłoniaka; 4) 6-8 cykli według schematu R-CHOP, a ze względu na wysokie ryzyko nawrotu skonsolidować leczenie 2-3 cyklami immunochemioterapii według programu R-DHAP lub R-ICE; 5) 6-8 cykli według schematu R-CHOP, a w razie nawrotu choroby chorego zakwalifikować do leczenia z zastosowaniem przeszczepienia allogenicznych macierzystych komórek krwiotwórczych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
