Wiosna 2010: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) podwyższone stężenie kwasu moczowego jest czynnikiem ryzyka rozwoju nadciśnienia tętniczego; 2) wydalanie kwasu moczowego drogą nerkową zależy wyłącznie od sekrecji kanalikowej kwasu moczowego; 3) wydalanie kwasu moczowego zależy wyłącznie od resorpcji kanalikowej; 4) wydalanie kwasu moczowego zależy wyłącznie od filtracji kłębuszkowej; 5) allopurinol powinien być stosowany u wszystkich normotensyjnych osób, nawet z niewielkim podwyższeniem stężenia kwasu moczowego i dodatnim wywiadem rodzinnym nadciśnienia, aby zapobiec rozwojowi nadciśnienia tętniczego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Erytropoetyna jest często stosowana w leczeniu niektórych postaci niedokrwistości. Problem z wystąpieniem lub nasileniem nadciśnienia tętniczego po jej zastosowaniu dotyczy przypadków jej zastosowania w leczeniu niedokrwistości: |
|
| W wielu chorobach o podłożu immunologicznym są powszechne stosowane leki immunosupresyjne. Leczenie tymi lekami jest jednak obarczone wieloma działaniami ubocznymi. Spośród wymienionych wskaż te leki, które mogą powodować wzrost ciśnienia tętniczego: |
|
| Nadciśnienie tętnicze jest powszechnie stwierdzane u pacjentów z przewlekłymi chorobami nerek. Jednym z podstawowych celów leczenia nadciśnienia tętniczego u tych chorych jest spowolnienie postępu przewlekłej choroby nerek. Dlatego niezwykle ważne w leczeniu nadciśnienia tętniczego u tych pacjentów jest aby leki również powodowały: |
|
| Nadciśnienie tętnicze jest powszechnie stwierdzane u pacjentów z przewlekłymi chorobami nerek. Jednym z podstawowych celów leczenia nadciśnienia tętniczego u tych chorych jest spowolnienie postępu przewlekłej choroby nerek. Dlatego powszechne zastosowanie w leczeniu u tych pacjentów znalazły inhibitory konwertazy i antagoniści receptora angiotensyny II. Rozpoczynając leczenie lekami z tych grup szczególnie u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek należy: |
|
| Z poniżej wymienionych badań diagnostycznych do wykazania zwężenia tętnicy nerkowej nie jest przydatne badanie: |
|
| W diagnostyce nadciśnienia tętniczego wtórnego obecnie bardzo często jest stosowany rezonans magnetyczny. W badaniu tym bardzo często jako środek kontrastowy używane są związki zawierające gadolin. Wykonanie tego badania u pacjenta z przewlekłą chorobą nerek i kreatyniną 3 mg/dl może spowodować: |
|
| U pacjentów z przewlekłą chorobą nerek leczenie polega na zwalczaniu nadciśnienia tętniczego, unikaniu odwodnienia i leków nefrotoksycznych, oraz spowolnieniu postępu choroby. Lekami o udowodnionym korzystnym wpływie spowalniającym postęp przewlekłej choroby nerek przez redukcję hiperfiltracji, nadciśnienia śródkłębuszkowego, białkomoczu, oraz ciśnienia systemowego są inhibitory konwertazy i sartyny. Leków tych nie zastosujesz u: |
|
| Leczenie chorych z nadciśnieniem tętniczym u chorych z zaawansowaną przewlekłą chorobą nerek (GFR < 15 ml/min) jest trudne z powodu: |
|
| Powodem/powodami, dla których wczesne rozpoznanie nadciśnienia naczyniowo-nerkowego ma istotne znaczenie jest to, iż: |
|
| Objawami stwierdzanymi badaniem przedmiotowym mogącymi wskazywać na zwężenie tętnicy nerkowej jest: |
|
| Określenie aktywności reninowej osocza we krwi żylnej poszczególnych nerek jest: |
|
| Zalecane wartości ciśnienia tętniczego u chorego z niewydolnością nerek i białkomoczem według Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego z 2008 roku powinny wynosić: |
|
|
U 65-letniego pacjenta stwierdzono wysokie wartości ciśnienia tętniczego 180/120. Pacjent cierpi ponadto na miażdżycę naczyń kończyn dolnych. W podstawowych badaniach wykonanych przez lekarza rodzinnego stwierdzono kreatyninę 1.1 mg/dl, stężenie
Na 139 mmol/l, K 4,45 mmol/l, a w badaniu moczu: c. wł. 1015, ph moczu 6.0, białko (-), erytrocyty 1-2 w pw. Lekarz zastosował w leczeniu enalapril w dawce 2x 10 mg. Po 7 dniach ciśnienie wynosiło 140/90 mmHg, a w wynikach badań kontrolnych: kreatynina 3 mg/dl, stężenie K 5.8 mmol/l. W takim przypadku należy: |
|
| 60-letni pacjent z miażdżycą kończyn dolnych zgłosił się do lekarza rodzinnego z powodu bólów głowy. W wykonanym pomiarze ciśnienia tętniczego stwierdzono wysokie jego wartości 180/120 mmHg. W wykonanych badaniach laboratoryjnych nie stwierdzono zmian ze strony nerek (kreatynina 1.12 mg/dl, w moczu nie stwierdzono obecności białka ani erytrocytów, stężenie K 4.5 mmol/l). Lekarz zastosował w leczeniu peryndopril w dawce 5mg. Po 10 dniach pacjent przebył na wizytę kontrolną. Ciśienie tętnicze wynosiło 140/100 mmHg, w badaniach laboratoryjnych stwierdzono wzrost stężenia kreatyniny 3.2 mg/dl. U tego pacjenta należy podejrzewać iż przyczyna nadciśnienia tętniczego jest: |
|
| 60-letnia pacjentka od 20 lat przyjmująca duże ilości leków przeciwbólowych z powodu bólów głowy w czasie kontrolnej wizyty u lekarza miała wykonane badania laboratoryjne. W badaniach tych stwierdzono podwyższoną kreatyninę 3.2 mg/dl, stężenie K 5.2 mmol/l, a w badaniu moczu niewielka erytrocyturie i białkomocz. W wykonanym pomiarze ciśnienia tętniczego stwierdzono wysokie jego wartości 180/120 mmHg, potwierdzono w kilku kolejnych badaniach. U tej pacjentki należy podejrzewać, iż przyczyną nadciśnienia tętniczego jest: |
|
| W leczeniu chorych na nadciśnienie naczyniowo-nerkowe, w przypadku rozległych zmian naczyniowych tętnic nerkowych, w leczeniu powinno się zastosować: |
|
| Po wykonaniu zabiegu angioplastyki tętnicy nerkowej bezwzględnie wskazana jest: |
|
| Po wykonaniu zabiegu angioplastyki tętnicy nerkowej pacjenci powinni otrzymywać przez całe życie: |
|
| Szczególnie predysponowani do wystąpienia hiperkaliemii w trakcie leczenia lekami, które podwyższają stężenie potasu (sartanami, inhibitorami konwertazy, diuretykami oszczędzającymi potas), są pacjenci: |
|
|
Do najczęstszych przyczyn rozwoju opornego nadciśnienia tętniczego należy:
1) brak modyfikacji stylu życia; 2) przyjmowanie leków lub substancji powodujących wzrost BP (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne) lub przeciążenie objętościowe spowodowane m.in. nieodpowiednim leczeniem diuretykami; 3) stosowanie leków z grupy antagonistów receptora aldosteronu; 4) nierozpoznana wtórna postać nadciśnienia tętniczego; 5) długotrwałe przyjmowanie inhibitorów konwertazy lub sartanów. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Diagnostyka w kierunku zwężenia tętnicy nerkowej jest uzasadniona zwłaszcza u chorych:
1) z nadciśnieniem tętniczym ciężkim - opornym na leczenie lub złośliwym; 2) z nadciśnieniem poddającym się leczeniu 2 lekami hipotensyjnymi; 3) z napadowo występującym obrzękiem płuc o niewyjaśnionej przyczynie; 4) z niewyjaśnioną niewydolnością nerek; 5) z różnicą wymiaru obu nerek przekraczającą 0.5 cm. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Badanie doppler duplex w diagnostyce zwężenia tętnicy nerkowej:
1) jest zalecane do diagnostyki zwężenia tętnicy nerkowej; 2) umożliwia lokalizację tętnic zewnątrznerkowych; 3) nie umożliwia oceny przepływów wewnątrznerkowych; 4) nie posiada zastosowania w odległej obserwacji chorych po wykonanej korekcji zwężenia tętnicy nerkowej (wykluczenie restenozy); 5) posiada zastosowanie do oceny progresji zmian u pacjentów leczonych zachowawczo. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Do zasad wykonywania oznaczeń hormonalnych w kierunku pierwotnego hiperaldosteronizmu należy:
1) przed rozpoczęciem diagnostyki biochemicznej należy u chorych z hipokalemią wyrównać stężenie potasu poprzez stosowanie odpowiedniej suplementacji; 2) przed rozpoczęciem diagnostyki biochemicznej nie jest wymagane u chorych z hipokalemią wyrównanie stężenia potasu; 3) na 4-6 tygodni przed wykonaniem badań diagnostycznych chorzy nie powinni otrzymywać spironolaktonu; 4) badania diagnostyczne mogą być wykonane w toku przyjmowania spironolaktonu; 5) odstawienie - jeśli możliwe - innych leków pływających na wynik oznaczeń na minimum 2 tygodnie przed badaniem. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Do najczęstszych przyczyn rozwoju nadciśnienia naczyniowo-nerkowego należy: |
|
| Zgodnie z wytycznymi ESH/ESC 2007 r., rozpoznanie i leczenie nadciśnienia tętniczego powinno uwzględniać następujące dane: |
|
|
Wg wytycznych ESH/ESC 2007 r., do czynników wpływających na rokowanie co do dalszego przebiegu nadciśnienia tętniczego
nie należy: |
|
| Subkliniczne uszkodzenia narządów mają zasadnicze znaczenie w ocenie całkowitego ryzyka sercowo-naczyniowego u osób z: |
|
| Decyzja o podjęciu leczenia nadciśnienia powinna się opierać na kryteriach: |
|
| Zasadniczym celem leczenia chorych z nadciśnieniem tętniczym jest: |
|
| U chorych z nadciśnieniem tętniczym, po przebytym zawale mięśnia sercowego w leczeniu nadciśnienia za leki preferowane uważa się: |
|
| U chorych w podeszłym wieku, w leczeniu nadciśnienia tętniczego izolowanego, szczególne korzyści odniesiono podczas stosowania następujących leków: |
|
| U chorych z rozpoznanym nadciśnieniem tętniczym1 stopnia należy: |
|
|
U chorych ze zwężeniem tętnicy nerkowej w przebiegu dysplazji włóknisto-mięśniowej:
1) leczeniem z wyboru jest angioplastyka; 2) leczeniem z wyboru jest angioplastyka z wprowadzeniem stentu; 3) stent wszczepia się w celu leczenia powikłań (np. rozwarstwienie błony wewnętrznej); 4) po zabiegu angioplastyki poszerzenie tętnicy na przestrzeni 10 lat utrzymuje się u wysokiego odsetka chorych; 5) po zabiegu angioplastyki poszerzenie tętnicy na przestrzeni 10 lat utrzymuje się u małego odsetka chorych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W leczeniu farmakologicznym u chorych z nadciśnieniem tętniczym w przebiegu obustronnego zwężenia tętnicy nerkowej, można między innymi zastosować:
1) antagonistów wapnia oraz leki moczopędne; 2) beta blokery i leki moczopędne; 3) antagonistów wapnia i antagonistów receptora angiotensyny II; 4) antagonistów wapnia i lek działający ośrodkowo; 5) antagonistę wapnia i inhibitor konwertazy angiotensyny. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| W pełni uzasadnionym wskazaniem do rewaskularyzacji tętnicy nerkowej nie jest: |
|
| W której części krążek stawu skroniowo-żuchwowego przechodzi w skupisko tkanki łącznej bogato zaopatrzonej naczyniowo i nerwowo? |
|
| Co odpowiada za przesuwanie krążka stawu skroniowo-żuchwowego ku przodowi w czasie ruchu otwarcia jamy ustnej? |
|
| Jaka jest rola więzadeł w funkcji stawu skroniowo-żuchowego (SS-Ż)? |
|
| Stabilność stawu skroniowo-żuchwowego (SS-Ż) jest gwarantowana przez wzajemny kontakt powierzchni stawowych. Proszę wskazać co gwarantuje ww. stabilność? |
|
| Jaka jest przewaga prowadzenia kłowego nad prowadzeniem grupowym? |
|
| Kiedy występują ruchy poprzeczne krążka stawu skroniowo-żuchowego (SS-Ż) względem powierzchni stawowej wyrostka kłykciowego? |
|
| Które z niżej wymienionych określeń jest prawdziwe w odniesieniu do czynnościowego przemieszczenia krążka stawowego czyli patologicznej nadmiernej ruchomości krążka stawowego? |
|
| Przemieszczenie krążka stawu skroniowo-żuchowego z zablokowaniem najczęściej: |
|
| Która część stawu skroniowo-żuchowowego (SS-Ż) zawiera włókna elastyczne? |
|
| Maksymalne rozwarcie szczęk na odległość ok. 25 mm, mierzone pomiędzy brzegami siecznymi zębów siecznych jest: |
|
| Jaka jest lokalizacja krążka stawowego w zwichnięciu żuchwy? |
|
| Jakie są objawy stanu zapalnego błony maziowej stawu skroniowo-żuchwowego? |
|
| Jakie mogą być objawy stanu zapalnego tkanek zakrążkowych? |
|
| Zakres ruchu krążka stawu skroniowo-żuchwowego uzależniony jest od: |
|
