Diabetologia Wiosna 2011: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
| W odniesieniu do stosowanych w cukrzycy typu 2 glitazonów, prawdziwym jest stwierdzenie: |
|
| Nie jest prawdziwym twierdzenie dotyczące terapii cukrzycy typu 2 biguanidami: |
|
| W cukrzycy typu 2 w przypadku wystąpienia mikroalbuminurii konieczne jest włączenie leków blokujących układ renina-angiotensyna: |
|
| Wskaż nieprawdziwe twierdzenie dotyczące statyn i terapii dyslipidemii cukrzycowej tymi lekami: |
|
| Celem leczenia hipolipemizującego w cukrzycy typu 2 jest wg zaleceń PTD 2010: |
|
| Pacjent lat 48 z cukrzycą typu 2, hospitalizowany z powodu bólów w klatce piersiowej nietypowych dla choroby wieńcowej, wysokich wartości glikemii poposiłkowej. W badaniu przedmiotowym: RR 140/85 mmHg. Poziom cholesterolu całkowitego - 180 mg%, LDL-110mg%. W EKG patologiczny załamek Q, bez zmian ST-T, w usg Doppler tętnic szyjnych- zmiany miażdżycowe. Stosowane leki: Diaprel MR, Metformax, Prestarium. Najbardziej właściwym postępowaniem będzie: |
|
| Jednym z czynników skłaniających do zastosowania pochodnych sulfonylo-micznika u chorych z cukrzycą typu 2 jest prawidłowa masa ciała, gdyż u takich chorych niedobór insuliny przeważa nad insulinoopornością. |
|
| Hipoglikemia, która występuje przy stosowaniu glinidów ma dużo mniejsze nasilenie niż podczas terapii pochodnymi sulfonylomocznika, ponieważ glinidy nie zwiększają sekrecji insuliny endogennej przy glikemii mniejszej niż 5 mmol/l. |
|
| W ostrym zespole wieńcowym u otyłych chorych z cukrzycą typu 2 metfor-minę można stosować: |
|
|
Pacjent 27-letni, od 4-ch lat leczony z powodu cukrzycy t.1, (insulinoterapia metodą basal-bolus), przyjęty do Oddziału Chirurgii z objawami „ostrego brzucha" w przebiegu zapalenia wyrostka robaczkowego. W badaniach dodatko-wych: Morfologia - Ht - 49%, Hb = 16,1 g/dl, Er - 4,9 M/ul, Leuk. - 22 K/ul, Plt - 178 K/ul, glukoza - 435 mg/dl, gazometria - pH - 7,21, HCO3- 12, BE - /-17/, kreatynina - 1,2 mg/dl, Na - 141,0 mmol/l, K - 4,9 mmol/l. Konsultujący internista przed zabiegiem w trybie pilnym powinien zlecić:
1) GIK (5%glukoza+12 j Insuliny Actrapid + 10 mEq KCl) 100 ml/h - z modyfikacją dawki insuliny przed kolejnymi wlewami po kontroli poziomu glikemii, nawadnianie 0,9%NaCl, kontrolna gazometria po zabiegu i co 6 godz., jonogram co 6 godz., poziom glikemii co 2 godz., kontrola morfologii po zabiegu i kreatyniny za 24 godz., zabieg rozpocząć przy poziomie glikemii 180mg/dl.; 2) insulina Actrapid i.v. - pompa infuzyjna, 5% glukoza - ciągły wlew kroplowy 100 ml/h, 40 mEg KCl i kolejne dawki pod kontrolą jonogramu (co 4-6 godz.), nawadnianie 0,9%NaCl, kontrolna gazometria po zabiegu i co 6 godz., poziom glikemii co 1 godz., zabieg można przeprowadzić natychmiast; 3) GIK (10%glukoza + 20 j Insuliny Actrapid + 10 mEq KCl) - z modyfikacją dawki insuliny przed kolejnymi wlewami po kontroli poziomu glikemii, nawadnianie 0,9%NaCl, kontrolna gazometria po zabiegu i co 6 godz., jonogram co 6 godz., poziom glikemii co 2 godz., zabieg rozpocząć przy poziomie glikemii 180mg/dl; 4) insulina Actrapid i.v. - pompa infuzyjna, 5%glukoza - ciągły wlew kroplowy 100 ml/h - rozpocząć przy poziomie glikemii 250-200 mg/dl, 40 mEg KCl rozpocząć przy poziomie K 3,7mmol/l i kolejne dawki pod kontrolą jonogramu (co 4-6 godz.), nawadnianie 0,9%NaCl, antybiotyk o szerokim spektrum działania, kontrolna gazometria co 4-6 godz., poziom glikemii co 1 godz., kontrola morfologii po zabiegu i kreatyniny za 24 godz., zabieg odroczyć o kilka godzin do czasu ustąpienia kwasicy metabolicznej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Pacjentka 36-letnia, z cukrzycą wykrytą w czasie badań okresowych 2 lata temu, leczona metforminą i gliklazydem w dawkach zwiększanych stopniowo, od 3 miesięcy maksymalnych, stosująca się do zaleceń behawioralnych, konsultowana diabetologicznie z powodu braku uzyskiwania optymalnego wyrównania metabolicznego cukrzycy (HbA1C>7,5%). Wywiad rodzinny - na cukrzycę nikt nie chorował. W badaniu przedmiotowym - bez odchyleń. Wzrost - 163 cm, ciężar ciała - 63 kg, WHR - 0,8, RR: 130/70. Na podstawie przeprowadzonego badania oraz wyników badań dodatkowych nie stwierdzono przewlekłych powikłań cukrzycy, ognisk utajonego zakażenia, schorzeń dodatkowych. HbA1C - 7,8%, C-peptyd na czczo-0,9 ng/ml, w 6-tej minucie po obciążeniu glukagonem-1,4 ng/ml. Wskaż prawidłowe rozpoznanie i dalsze postępowanie terapeutyczne: |
|
| 52-letni rolnik, aktywny zawodowo, z nadciśnieniem tętniczym oraz cukrzycą rozpoznaną 2 lata temu w trakcie hospitalizacji z powodu incydentu ostrego zapalenia trzustki, leczony od tego czasu insuliną Gensulin M30 (32 j/dobę), skierowany do Por diabetologicznej z powodu znacznych wahań poziomów glikemii (50-350 mg/dl).Brat choruje na cukrzycę, ojciec zmarł w wieku 48 lat z powodu zawału serca. W badaniu podmiotowym nawracające po wysiłku fizycznym hipoglikemie, przedmiotowo - otyłość typu brzusznego (BMI - 31kg/m2) i RR - 160/90. HbA1C - 7,9%, ASPAT - 46 U/l, ALAT - 62 U/l, Bilirubina - 0,9 mg/dl, kreatynina - 1,0 mg/dl, GFR(MDRD) - 71 ml/kg/min, cholesterol całk. 280 mg/dl, LDL - 160 mg/dl, Trójglicerydy - 320 mg/dl, HDL - 39 mg/dl. USG jamy brzusznej - stłuszczenie wątroby, pęcherzyk żółciowy bez kamieni, drogi żółciowe nieposzerzone, trzustka, śledziona, nerki gruczoł krokowy - bez zmian. EKG prawidłowe. Dno oka - retinopatia cukrzycowa prosta. Podaj rozpoznanie i zaproponuj leczenie: |
|
| 23-letni mężczyzna, dotychczas zdrowy, skierowany do Poradni Diabetologicznej z powodu cukrzycy wykrytej przypadkowo w czasie badań przed przyjęciem do pracy. W przedstawionych badaniach biochemicznych: glukoza na czczo w osoczu krwi żylnej - 145 mg/dl, 158 mg/dl, w bad. og. moczu - glukoza - 5800 mg/dl, ciała ketonowe - nb. Wywiad rodzinny: ojciec, dziadek i prawdopodobnie pradziadek - cukrzyca. Badanie podmiotowe i przedmiotowe bez odchyleń. Wzrost 178 cm, ciężar ciała - 79 kg, WHR - 0,84. Przeprowadzona diagnostyka nie wykazała ognisk utajonego zakażenia, jakichkolwiek innych schorzeń ani przewlekłych powikłań cukrzycy. HbA1C - 7,2%, C-peptyd na czczo - 1,5 ng/ml. Ustal prawidłowe rozpoznanie i leczenie: |
|
|
52-letni mężczyzna z 6-cio letnim wywiadem nadciśnienia tętniczego i cukrzycy t.2, (BMI = 34 kg/m2, WHR=1,2), z dusznicą bolesną stabilną, po przebytym 2 lata temu zawale ściany dolnej, leczony od tego czasu insuliną (NovoMix 30-54j/dobę), w skojarzeniu z metforminą 2000 mg/d, hospitalizowany z powodu hiperglikemii 350-450mg/dl bez kwasicy ketonowej, HbA1C=12,3%. Na podstawie badania podmiotowego i przedmiotowego oraz diagnostyki, nie stwierdzono, poza błędami w samoleczeniu, innych przyczyn dekompensacji cukrzycy. Po wyrównaniu zaburzeń metabolicznych, edukacji pacjenta, ze względu na aktywny tryb życia zmieniono schemat insulinoterapii na metodę wielokrotnych wstrzyknięć podskórnych oraz odstawiono metforminę z powodu rozpoznania cukrzycowej choroby nerek w fazie III /II PNN. Wyniki wykonanych badań: morfologia i bad. og. moczu - b.z, CRP - norma, NA-147-143,K-4,9-4,1, osmolarność sur. - 317 - 285 mOsm/kg, azot mocznika 25 - 16 mg/dl, kreatynina -
1,72 - 1,23 mg/dl, klirens kreatyniny - 42 - 60 ml/min/1,73m2, posiewy moczu - jałowe, dobowe wydalanie albumin w moczu 75 mg/d, kwas moczowy - 8,1 mg/dl Ch.c - 158 mg/dl, LDL - 75 mg/dl, TG - 269 mg/dl, Test z glukagonem: C-peptyd na czczo - 4,97 ng/ml, w 6 min - 10,98 ng/ml. Dno oka - zmiany miażdżycowe II st, bez zmian cukrzycowych. Wskaż prawidłową opinię: |
|
| Wskaż zdanie prawdziwe dotyczące stosowania funkcji bolusa przedłużonego lub złożonego przy leczeniu osobistą pompą insulinową: |
|
|
14-letnia dziewczynka, od wczesnego dzieciństwa otyła (wzrost 164 cm, 90 kg), leczona od 6-ciu miesięcy preparatami żelaza z powodu sideropenii w przebiegu obfitych krwawień miesiączkowych, przyjęta do szpitala w stanie ciężkim, z objawami prawostronnego zapalenia płuc i wstrząsu hipowolemicznego. W badaniach przy przyjęciu: Morfologia - Hb - 13,2 g/dl, HT - 45%, Er - 3,8 M/uL, Leuk. - 28 K/ul, Plt - 345K/uL, kreatynina - 1,4 mg/dl, Na - 149,0 mmol/l, K - 5,0 mmol/l, glukoza w sur. - 641 mg/dl, gazometria - pH - 7,29, pCO2 - 34,0, pO2 - 62,0, HCO3 - 16,0, BE-(-10), bad. og. moczu - c. wł - 1020, pH - 6,0, Białko - ślad, glukoza - 5481mg/dl, c. ketonowe - 50 mg/dl, osad - b.z. HbA1C - 9,1%, oznaczony przed wypisem poziom C-peptydu na czczo - 1,1 ng/ml. Wywiad rodzinny: ojciec - nadciśnienie tętnicze i choroba niedokrwienna serca, brat matki - cukrzyca. Wskaż prawdopodobne rozpoznanie i dalsze postępowanie terapeutyczne:
1) cukrzyca t.1 rozpoznana w trakcie infekcji (zapalenie płuc), w dalszym leczeniu - dieta, wysiłek fizyczny, edukacja insulinoterapia; 2) cukrzyca t.1 rozpoznana w trakcie infekcji (zapalenie płuc), w dalszym leczeniu - dieta, wysiłek fizyczny, edukacja, insulinoterapia w skojarzeniu z metforminą; 3) cukrzyca t.2 rozpoznana w trakcie infekcji (zapalenie płuc), w dalszym leczeniu - dieta, wysiłek fizyczny, edukacja, metformina; 4) cukrzyca t.2 rozpoznana w trakcie infekcji (zapalenie płuc), w dalszym leczeniu - dieta, wysiłek fizyczny, edukacja, insulinoterapia w skojarzeniu z metforminą; 5) cukrzyca t.2 rozpoznana w trakcie infekcji (zapalenie płuc), w dalszym leczeniu - dieta, wysiłek fizyczny, edukacja insulinoterapia. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Pacjentka 31-letnia, z nadwagą (BMI-27 kg/m2), z nadciśnieniem tętniczym, rozpoznanym od 8-miu miesięcy zespołem policystycznych jajników, leczona z tego powodu metforminą w dawce - 500 mg/dobę, skierowana do Poradni Diabetologicznej z rozpoznaniem: podejrzenie cukrzycy ciążowej, ciąża 1-sza, 6-ty tydzień. Wyniki wykonanych przed tygodniem badań: cukier na czczo w osoczu krwi żylnej - 112 mg/dl, OGTT 75g glukozy: 1 - glikemia na czczo - 115mg/dl, 2 godz. po obciążeniu - 170 mg/dl, HbA1C - 6,3%. Wskaż prawidłowe rozpoznanie i dalsze postępowanie terapeutyczne: |
|
| 62-letni otyły mężczyzna, z 14-letnim wywiadem cukrzycy t2, nadciśnienia tętniczego, od 6-ciu lat leczony insuliną (ok.110j/dobę), bez uzyskiwania dobrego wyrównania metabolicznego (HbA1C 7,8-8,5%), z rozpoznaną retinopatią cukrzycową prostą i polineuropatią symetryczną czuciową, zgłosił się do lekarza POZ z powodu osłabienia, nawracających od 2-3 miesięcy biegunek oraz utraty masy ciała ok.20kg.W badaniu przedmiotowym blada skóra i błony śluzowe, tarczyca - b.z, płuca - b.z, tachykardia spoczynkowa, brzuch - miękki nieznacznie bolesny przy palpacji, bez patologicznych oporów, wątroba i śledziona niepowiększone, perystaltyka żywa, objawy otrzewnowe ujemne, zaburzenia czucia typu „skarpetek”, osłabione odruchy skokowe, RR: 140/80.Wstępne badania: Morfologia - Hb - 10,1g%, Ht - 30%, Er - 3,1M/Ul, Leuk - 6,8K/uL, pTL - 268 K/uL, MCV - 87 fl, Bad. og. moczu - c. wł - 1020, pH - 7, Białko - nb, glukoza - 190 mg/dl, ketony - nb, osad - b.z, OB - 108, CRP - 0,6. Ch. całk. = 298 mg/dl, TG - 516 mg/dl. ASPAT - 42 U/l, ALAT - 59 U/l. Posiewy kału-ujemne. HbA1C - 7,3%. Wskaż najbardziej prawdopodobną diagnozę: |
|
| Pacjentka 28-letnia, z rozpoznaną w 27 tygodniu ciąży cukrzycą ciążową, aktualnie w 34 tygodniu ciąży, od 3-ch tygodni leczona insuliną, skierowana do szpitala z rozpoznaniem stanu przedśpiączkowego. Od 2-ch dni nudności. Stan ogólny dobry, w badaniu przedmiotowym internistycznym i ginekologicznym bez odchyleń. W badaniach dodatkowych: HbA1C - 5,6%, profile glikemii :1) 98-119-102-96 mg/dl, 2) 65-91-120-101 mg/dl, 3) 83-111-83-92 mg/dl, bad. ogólne moczu - c. wł - 1020, pH - 5, Białko - nb, Glukoza - nb, Ciała ketonowe - 100 mg/dl. Czy postawiono prawidłowe rozpoznanie? |
|
| Wskaż zdanie prawdziwe dotyczące samokontroli przy użyciu glukometru u pacjentów z cukrzycą typu 1 leczonych za pomocą osobistej pompy insulinowej: |
|
| 27-letni pacjent z 4-letnim wywiadem w kierunku cukrzycy typu 1, leczony w modelu funkcjonalnej insulinoterapii, skarży się na systematycznie pojawiające się niedocukrzenia w trakcie jazdy na rowerze, jeździ intensywnie około 30 min, najczęściej w godzinach popołudniowych lub wieczornych. Stara się przestrzegać zasady, by nie podejmować wysiłku fizycznego wcześniej niż 2 godziny od zakończenia ostatniego większego posiłku. W związku z tym zalecisz mu: |
|
| 23-letni pacjent, od 3 lat leczony za pomocą osobistej pompy insulinowej (stosuje szybkodziałający analog), skarży się, iż po każdym epizodzie hipoglikemii ma problem ze stabilizacją poziomu cukru. W związku z tym, przy łagodnej bądź umiarkowanej hipoglikemii, zalecisz mu: |
|
| Wskaż zdanie prawdziwe dotyczące korzystania z systemu ciągłego monitorowania glikemii (CGM): |
|
| Wskaż zdanie prawdziwe dotyczące wysiłku fizycznego u pacjentów z cukrzycą typu 1: |
|
| Wskaż zdanie prawdziwe dotyczące leczenia dietetycznego w cukrzycy typu 1: |
|
| Wskaż zdanie prawdziwe dotyczące wysiłku fizycznego u pacjentów z cukrzycą typu 1: |
|
| 29-letni pacjent z 11-letnim wywiadem w kierunku cukrzycy typu 1, bez zaawansowanych, przewlekłych powikłań, skarży się na problem hiperglikemii na czczo, wynoszących zwykle około 8 -9 mmol/l, przed obiadem z kolei często zdarzają się niedocukrzenia. Pacjent leczony za pomocą funkcjonalnej insulinoterapii z zastosowaniem 3 wstrzyknięć szybkodziałającego analogu insuliny oraz 1 wstrzyknięcia analogu długodziałającego. Dobowa dawka insuliny wynosi 0.9 jednostki/kg masy ciała, BMI: 28.6 kg/m2. Wieczorna dawka insuliny krótkodziałającej wynosi 28j. Wskaż optymalny sposób postępowania w tej sytuacji klinicznej: |
|
| U pacjenta ze świeżo rozpoznaną cukrzycą typu 1, kwasicą ketonową, stwierdzono istotne rozbieżności pomiędzy poziomem glikemii mierzonym za pomocą glukometru a glikemią ocenianą laboratoryjnie. U innych hospitalizowanych chorych, u których dokonywano pomiaru za pomocą tego samego glukometru, aż tak dużych różnic nie stwierdzano. Wskaż najbardziej poprawną odpowiedź dotyczącą tego zjawiska: |
|
|
U chorych na cukrzycę typu 1 standardem leczenia jest funkcjonalna insulinoterapia a korzyści wynikające z zastosowania w terapii szybkodziałających analogów insuliny polegają na:
1) możliwości iniekcji bezpośrednio przed posiłkiem lub w jego trakcie; 2) większej swobodzie w zmianie pory posiłków; 3) zmniejszeniu liczby hipoglikemii; 4) zmniejszeniu hiperinsulinemii; 5) zwiększeniu liczby posiłków. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Za wystąpieniem częściowej remisji u chorego na cukrzycę typu 1 przemawia dobowe zapotrzebowanie na insulinę: |
|
| U chorych na cukrzycę typu 1 dobowe zapotrzebowanie na insulinę zależy od wieku, masy ciała, fazy dojrzewania oraz czasu trwania choroby, a u młodzieży w okresie pokwitania wynosi około: |
|
|
Wśród czynników zwiększających ryzyko ciężkich niedocukrzeń u dziecka chorego na cukrzycę typu 1 wymienić należy:
1) duże dobowe zapotrzebowanie na insulinę; 2) długi czas trwania cukrzycy; 3) wcześniejsze epizody łagodnych hipoglikemii; 4) płeć żeńską; 5) utrzymujące się niskie stężenie hemoglobiny glikowanej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W przypadku wystąpienia dodatkowej choroby u dziecka chorego na cukrzycę typu 1 do bezwzględnych wskazań do hospitalizacji należą:
1) hiperglikemia z ketonurią; 2) bóle brzucha; 3) wiek poniżej 2 lat; 4) brak możliwości zapewnienia dziecku opieki; 5) nieokreślona ciężka infekcja. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wśród schorzeń o podłożu autoimmunologicznym towarzyszących cukrzycy typu 1 wymienia się m.in. celiakię, chorobę Hashimoto i chorobę Gravesa-Basedowa. Do objawów przemawiających za obecnością choroby Gravesa-Basedowa zaliczyć należy:
1) zahamowanie procesu wzrastania; 2) narastającą insulinooporność; 3) zmniejszenie zapotrzebowania na insulinę; 4) skłonność do kwasicy ketonowej; 5) chwiejny przebieg glikemii. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Zastosowanie w terapii chorych na cukrzycę typu 1 osobistej pompy insulinowej umożliwia naśladowanie stanu fizjologicznego i pozwala zapewnić lepszy stopień wyrównania glikemii przy zwykle mniejszym o około 10% zapotrzebowaniu na insulinę. |
|
|
Wśród wskazań do zastosowania w leczeniu cukrzycy typu 1 osobistej pompy insulinowej wymienić należy:
1) pracę zmianową; 2) okres prekoncepcyjny; 3) ciążę; 4) lęk pacjenta przed częstymi wkłuciami; 5) intensywną aktywność fizyczną. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| 28-letni chory z cukrzycą typu 1 rozpoznaną przed 9 laty, pracujący w systemie zmianowym jako ochroniarz, zgłosił się do Poradni Diabetologicznej celem oceny wyrównania metabolicznego. Skarży się na okresowe osłabienie, koszmary senne i bóle głowy. Chory leczony metodą wielokrotnych wstrzyknięć (3-5 razy insulina Aspart +insulina NPH). W samokontroli glikemia na czczo w zakresie 170-320 mg/dl, glikemia 2 h po posiłku 120-156 mg/dl. Za najbardziej prawdopodobną przyczynę wysokich wartości glikemii na czczo u tego chorego należy uznać: |
|
|
Wśród wskazań do zastosowania w leczeniu chorych na cukrzycę typu 1 krótko działających insulin ludzkich wymienia się :
1) długie przerwy między posiłkami; 2) częste epizody hipoglikemii poposiłkowych; 3) spożywanie posiłków bogatotłuszczowych; 4) neuropatię przewodu pokarmowego; 5) życzenie pacjenta. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| W przypadku zmiany modelu insulinoterapii z wielokrotnych wstrzyknięć na osobistą podskórną pompę insulinową u chorego z dobrym wyrównaniem metabolicznym początkowo ustalone dobowe zapotrzebowanie na insulinę: |
|
| Chory na cukrzycę typu 1 leczony metodą podskórnej osobistej pompy insulinowej w przypadku spożycia posiłku białkowo-tłuszczowego powinien podać: |
|
| U chorego na cukrzycę typu 1, stosującego przed snem (o 22.00) insulinę NPH, hipoglikemii nocnej można się spodziewać najczęściej: |
|
| U chorych leczonych insuliną „zasada 500” polega na oszacowaniu: |
|
| Który z czynników bierze udział w patogenezie wad rozwojowych w ciąży powikłanej cukrzycą matczyną? |
|
| U dziecka chorego na cukrzycę typu 1 w przypadku występowania częstych, nieuświadomionych epizodów hipoglikemii za docelowe wartości hemoglobiny glikowanej HbA1c uznasz: |
|
|
Które z poniższych czynników zwiększają ryzyko niekorzystnego wyniku położniczego u ciężarnej z cukrzycą typu 2?
1) wiek pacjentki; 2) otyłość; 3) siedzący tryb życia; 4) wielodzietność; 5) hiperinsulinemia; 6) hipercholesterolemia; 7) teratogenny wpływ niektórych leków na zarodek w przypadku niezaplanowanej ciąży; 8) duże zapotrzebowanie na insulinę. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Obawy przed stosowaniem metforminy w ciąży u kobiet z cukrzycą wynikają z:
1) możliwości wywołania kwasicy mleczanowej; 2) możliwości wywołania zasadowicy; 3) wzrostu ryzyka śpiączki hiperglikemicznej; 4) wzrostu ryzyka niewydolności wątroby; 5) częstego nasilenia dolegliwości żołądkowo-jelitowych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Glukoza przechodzi przez łożysko na drodze: |
|
| Wg klasyfikacji White’a ciężarna z klasą D cukrzycy spełnia np. kryteria: |
|
|
Częstość występowania odmiedniczkowego zapalenia nerek u ciężarnych z cukrzycą rośnie znamiennie z:
1) ciężkością cukrzycy; 2) obecnością powikłań naczyniowych; 3) czasem trwania cukrzycy; 4) wiekiem ciężarnej; 5) liczbą przebytych ciąż. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| W czasie ciąży nieleczona retinopatia proliferacyjna może ulec progresji i doprowadzić do całkowitej utraty wzroku i z tego powodu u ciężarnych z tym powikłaniem zaleca się kontrolę okulistyczną w drugiej połowie ciąży. |
|
