Endokrynologia Wiosna 2011: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
| Wskaż czynniki, które mogą zawyżać stężenie wapnia całkowitego w surowicy krwi: |
|
| Fosfatoniny to grupa hormonów, które: |
|
| Wykonanie badania densytometrycznego techniką DXA w trzech lokalizacjach (odcinek lędźwiowy kręgosłupa, bliższy koniec kości udowej, przedramię) jest szczególnie wskazane w: |
|
| Obniżone stężenie wapnia w surowicy występuje w przebiegu: |
|
|
Następujące stwierdzenia są prawdziwe w odniesieniu do tzw. sick euthyroid syndrome (non-thyroidal illness syndrome):
1) obniżenie stężenia TSH jest zjawiskiem bardzo rzadkim; 2) stężenie fT3 jest zwykle w górnym zakresie referencyjnym; 3) rzadko występuje u pacjentów hospitalizowanych; 4) wymaga różnicowania z wtórną niedoczynnością tarczycy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U pacjentki l. 18 z otyłością, brachydaktylią, skróceniem IV i V kości śródręcza, z zaburzeniami miesiączkowania o typie oligomenorrhea, u której stwierdzono hipokalcemię, hiperfosfatemię i podwyższone stężenie PTH w pierwszym rzędzie należy podejrzewać: |
|
| Do czynników ryzyka rozwoju orbitopatii tarczycowej nie należy: |
|
| Jakie objawy kliniczne mogą budzić podejrzenie neuropatii nerwu wzrokowego w przebiegu orbitopatii tarczycowej? |
|
| U pacjentki chorującej na chorobę Hashimoto i pierwotną niedoczynność kory nadnerczy stwierdzono obniżone stężenie wapnia. W diagnostyce różnicowej przyczyny hipokalcemii należy wziąć pod uwagę: |
|
| 23-letni mężczyzna zgłosił się do poradni endokrynologicznej z objawami moczówki prostej. U chorego w wykonanym badaniu rezonansu magnetycznego okolicy podwzgórzowo-przysadkowej opisano guz zlokalizowany w okolicy nadsiodłowej, który ulegał silnemu jednolitemu wzmocnieniu, po podaniu środka kontrastowego Gadolinium. Ponadto opisano zmianę z ogniskami rozpadu w obrębie szyszynki. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie u tego chorego to: |
|
|
Następujące twierdzenia są prawdziwe w odniesieniu do testu z Synacthenem:
1) stężenia ACTH po podaniu 250 µg Synacthenu mogą być nawet 20-krotnie wyższe niż stężenia ACTH w teście z hipoglikemią poinsulinową; 2) w późnoujawniającym się wrodzonym przeroście nadnerczy (late-onset congenital adrenal hyperplasia) stężenia 17-OH-progesteronu wynoszą typowo ponad 100 nmol/l; 3) jest to test z wyboru w ocenie czynności nadnerczy wkrótce po operacji przysadki; 4) u osób zdrowych przyrost stężenia kortyzolu jest odwrotnie proporcjonalny do wartości wyjściowej; 5) test z niską dawką Synacthenu polega na ocenie stężenia kortyzolu po dożylnym podaniu 1 µg Synacthenu. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wybierz prawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia akromegalii:
1) u każdego pacjenta leczeniem I rzutu jest zastosowanie długodziałającego analogu somatostatyny; 2) długodziałające analogi somatostatyny są leczeniem II rzutu, gdy nie osiągnięto kontroli choroby po operacji; 3) antagonista receptora hormonu wzrostu (pegvisomant) jest równorzędną do długodziałających analogów somatostatyny opcją terapeutyczną u pacjentów z niskim prawdopodobieństwem wyleczenia operacyjnego; 4) długodziałający analog somatostatyny powinien być stosowany po radioterapii, w okresie oczekiwania na jej efekty; 5) optymalizacja dawki długodziałającego analogu somatostatyny powinna nastąpić po 1 miesiącu od wdrożenia leczenia. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Następujące stwierdzenia są prawdziwe w odniesieniu do zespołu mózgowej utraty soli (cerebral salt wasting syndrome):
1) ośrodkowe ciśnienie żylne jest typowo prawidłowe lub podwyższone; 2) hipernatremia wymaga różnicowania z moczówką prostą; 3) wymaga różnicowania z zespołem nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (Syndrome of Inappropriate ADH secretion - SIADH); 4) osmolalność moczu jest typowo obniżona; 5) w odróżnieniu od SIADH diureza jest zwykle zwiększona. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Następujące stwierdzenia są prawdziwe w odniesieniu do testu z metoklopramidem w diagnostyce hiperprolaktynemii:
1) jest konieczny przy podejrzeniu tzw. „hiperprolaktynemii czynnościowej” i stanowi niezbędne badanie w diagnostyce hiperprolaktynemii i zaburzeń miesiączkowania; 2) wyrzut prolaktyny ponad 6x powyżej wartości wyjściowej jest bardzo czułym i swoistym dowodem na obecność hiperprolaktynemii i jego konsekwencją powinno być włączenie leczenia agonistami dopaminy; 3) niewielki przyrost stężenia prolaktyny (mniej niż dwukrotny) może świadczyć o rozprzężeniu podwzgórzowo-przysadkowym, to jest może być dowodem na zanik dopaminergicznej inhibicji sekrecji dopaminy, np. przy obecności zmiany o typie prolactinoma; 4) przy prawidłowym wyjściowym stężeniu prolaktyny, wzrost stężenia prolaktyny ponad 6x może być obserwowany u zupełnie zdrowych kobiet i nie ma on zwykle znaczenia klinicznego; 5) rozpoznanie tzw. „hiperprolaktynemii czynnościowej” jest reliktem przeszłości, nieobecnym w międzynarodowych standardach oceny hiperprolaktynemii i odwraca jedynie uwagę lekarza od rozpoznania rzeczywistej choroby pacjenta (np. zespołu jajników policystycznych jako przyczyny zaburzeń miesiączkowania). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Jaki jest prawidłowy sposób postępowania u 10-letniej pacjentki z niskorosłością i z kariotypem 45,X/47,XXY? |
|
|
Następujące stwierdzenia są prawdziwe w odniesieniu do leków z grupy waptanów (np. Koniwaptan, Tolwaptan):
1) są lekami z wyboru w leczeniu zespołu mózgowej utraty soli; 2) są przeciwwskazane w hiponatremii związanej z marskością wątroby i towarzyszącym jej wtórnym hiperaldosteronizmem; 3) są blokerami receptorów wazopresynowych (Koniwaptan - receptory V1 i V2, Tolwaptan - receptor V2); 4) głównym wskazaniem jest zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (Syndrome of Inappropriate ADH Secretion - SIADH); 5) klasycznie stosuje się je w kombinacji z demeklocykliną lub pochodnymi litu. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
