Kardiochirurgia Wiosna 2011: testy egzaminacyjne do egzaminu PES

ROZWIĄŻ TEST

Pytanie
Odpowiedzi
Bezwzględnym wskazaniem do operacji istotnie zwężonej zastawki aortalnej nie jest:
  1. obecność omdleń.
  2. niski gradient przez zastawkę (< 30 mmHg) z dysfunkcją lewej komory bez zachowanej rezerwy kurczliwości.
  3. kwalifikacja do operacji CABG.
  4. ...
  5. ...
Przyjmuje się, że wczesne zapalenie wsierdzia na wszczepionej protezie zastawkowej ma miejsce do:
  1. 1 miesiąca po operacji.
  2. 3 miesięcy po operacji.
  3. 6 miesięcy po operacji.
  4. ...
  5. ...
Które zdanie dotyczące tętnika lewej komory (LVA) jest nieprawidłowe?
  1. wyróżniamy 2 typy LVA: prawdziwe i rzekome.
  2. najczęstsza przyczyna LVA to zawał mięśnia sercowego.
  3. najczęstsza lokalizacja LVA to ściana tylna lewej komory serca.
  4. ...
  5. ...
Najczęstsze powikłanie BAV (dwupłatkowej zastawki aortalnej) to:
  1. niedomykalność aortalna.
  2. stenoza aortalna.
  3. infekcyjne zapalenie wsierdzia.
  4. ...
  5. ...
Przeciwwskazaniem do zabiegu przezcewnikowej implantacji zastawki aortalnej (TAVI) nie jest:
  1. wiek > 70 lat.
  2. obecność skrzepliny w lewej komorze serca.
  3. duże, asymetryczne zwapnienia grożące zamknięciem ujść tętnic wieńcowych.
  4. ...
  5. ...
Powikłaniem po implantacji stentgraftu jest przeciek (endoleak). Typ II przecieku:
  1. jest związany z porowatością materiału budującego protezę.
  2. jest konsekwencją strukturalnego uszkodzenia protezy np. przedziurawienia.
  3. to wsteczny napływ krwi do worka tętniaka przez drożne gałęzie boczne aorty.
  4. ...
  5. ...
Najczęstszy pierwotny nowotwór serca u dorosłych to:
  1. śluzak.
  2. włókniak.
  3. naczyniak.
  4. ...
  5. ...
Według czynnościowej klasyfikacji niedomykalności zastawki dwudzielnej wg Carpentiera niedokrwienna niedomykalność mitralna należy do typu:
  1. I.
  2. II.
  3. IIIa.
  4. ...
  5. ...
Najczęstszy zakres unaczynienia mięśni brodawkowatych przedstawia się następująco:
  1. mięsień tylno-przyśrodkowy - gałęzie tętnicy zstępującej tylnej, mięsień przednio-boczny - gałęzie lewej tętnicy zstępującej przedniej i tętnicy okalającej.
  2. mięsień tylno-przyśrodkowy - gałęzie lewej tętnicy zstępującej przedniej i tętnicy okalającej, mięsień przednio-boczny - gałęzie tętnicy zstępującej tylnej.
  3. mięsień tylno-boczny - gałęzie lewej tętnicy zstępującej przedniej i tętnicy okalającej, mięsień przednio-przyśrodkowy - gałęzie tętnicy zstępującej tylnej.
  4. ...
  5. ...
W przypadku niedomykalności zastawki dwudzielnej spowodowanej wypadaniem przedniego płatka mitralnego można zastosować następującą technikę naprawczą:
  1. wszczepienie sztucznych strun goretexowych.
  2. przeszczep strun ścięgnistych z tylnego płatka na przedni płatek.
  3. technikę „edge-to-edge” (brzeg do brzegu).
  4. ...
  5. ...
Ciężka niedokrwienna niedomykalność mitralna rozpoznawana jest na podstawie następujących wartości mierzonych parametrów echokardiograficznych:
  1. ERO > 20 mm2, RV > 30 ml, VC > 4 mm.
  2. ERO > 40 mm2, RV > 60 ml, VC > 7 mm.
  3. ERO < 20 mm2, RV < 30 ml, VC < 4 mm.
  4. ...
  5. ...
U pacjentów z niedokrwienną niedomykalnością mitralną, u których istnieje ryzyko niepowodzenia operacji naprawczej alternatywnym sposobem leczenia może być operacja wymiany zastawki. Czynnikiem wpływającym na lepsze wyniki leczenia takich pacjentów jest:
  1. usunięcie przedniego i tylnego płatka wraz z aparatem podzastawkowym.
  2. usunięcie tylnego płatka i pozostawienie przedniego płatka.
  3. usunięcie przedniego płatka i częściowe pozostawienie tylnego płatka.
  4. ...
  5. ...
Wskaż prawdziwe stwierdzenie/stwierdzenia:
  1. rozmiar wszczepianego pierścienia w operacji naprawy niedomykalności mitralnej o etiologii degeneracyjnej powinno dobierać się raczej na podstawie rozmiaru przedniego płatka, niż na podstawie odległości między trójkątami włóknistymi.
  2. przy doborze pierścienia w operacji naprawy degeneracyjnej niedomykalności mitralnej stosujemy tzw. „oversizing.”.
  3. przy doborze pierścienia w operacji naprawy niedokrwiennej niedomykalności mitralnej stosujemy tzw. „downsizing”.
  4. ...
  5. ...
Technika czworokątnej resekcji płatka w operacji naprawczej zastawki dwudzielnej dotyczy:
  1. segmentu P2 płatka tylnego.
  2. segmentu A1 płatka przedniego.
  3. segmentu P1płatka tylnego.
  4. ...
  5. ...
Według American College of Cardiology i American Heart Association do klasy I wskazań do leczenia operacyjnego ciężkiej, przewlekłej organicznej niedomykalności mitralnej zaliczamy pacjentów:
  1. objawowych z LVEF > 30% i ESD < 55 mm.
  2. bezobjawowych z dysfunkcją LV.
  3. bezobjawowych z prawidłową funkcją LV i migotaniem przedsionków.
  4. ...
  5. ...
U pacjenta 75-letniego z ciężką stenozą zastawki dwudzielnej, masywnymi kalcyfikacjami w obrębie płatków, utrwalonym migotaniem przedsionków i trójnaczyniową chorobą wieńcową oraz incydentem niedokrwienia ośrodkowego układu nerwowego w wywiadzie, właściwym sposobem strategii leczenia jest:
  1. operacja wymiany zastawki dwudzielnej, wykonanie pomostowania aortalno-wieńcowego, zamkniecie uszka lewego przedsionka.
  2. operacja naprawcza zastawki dwudzielnej, wykonanie pomostowania aortalno-wieńcowego, ablacja LA.
  3. operacja wymiany zastawki dwudzielnej, ablacja LA , zamknięcie uszka LA.
  4. ...
  5. ...
W przypadku operacyjnego leczenia niedomykalności mitralnej z towarzyszącą wtórną niedomykalnością trójdzielną, interwencję na zastawce trójdzielnej należy rozważyć w przypadku stwierdzenia już umiarkowanej dysfunkcji zastawki trójdzielnej, gdy mierzona echograficznie średnica pierścienia trójdzielnego wynosi:
  1. > 20 mm.
  2. > 30 mm.
  3. > 35 mm.
  4. ...
  5. ...
60-letni pacjent operowany z powodu 6cm tętniaka aorty wstępującej i dużej niedomykalności aortalnej. W trakcie preparowania ujścia prawej tętnicy wieńcowej stwierdzono odejście ze ściany aorty jeszcze jednej mniejszej tętnicy. Była to najpewniej:
  1. tętnica stożka tętnicy płucnej.
  2. tętnica okalająca.
  3. tętnica międzykomorowa tylna.
  4. ...
  5. ...
60-letni pacjent operowany z powodu 6cm tętniaka aorty wstępującej i dużej niedomykalności aortalnej. W trakcie preparowania ujścia prawej tętnicy wieńcowej stwierdzono odejście ze ściany aorty jeszcze jednej mniejszej tętnicy. Była to najpewniej:
  1. tętnica stożka tętnicy płucnej.
  2. tętnica okalająca.
  3. tętnica międzykomorowa tylna.
  4. ...
  5. ...
Jednym z inwazyjnych badań czynnościowych przepływu wieńcowego jest FFR cząstkowa rezerwa przepływu (fractional flow reserve). Wskaż jego definicję:
  1. FFR = ciśnienie krwi dystalnie od zwężenia/ciśnienie krwi w aorcie.
  2. FFR= przepływ krwi dystalnie od zwężenia/ciśnienia krwi w aorcie.
  3. FFR= ciśnienie krwi w aorcie/ciśnienie krwi dystalnie od zwężenia.
  4. ...
  5. ...
Rezerwą wieńcową nazywamy:
  1. różnicę między maksymalnym możliwym przepływem a przepływem wyjściowym.
  2. różnicę między maksymalnym możliwym ciśnieniem a ciśnieniem wyjściowym.
  3. sumę przepływu wyjściowego i maksymalnego możliwego.
  4. ...
  5. ...
Jeśli oczekujemy umiarkowanego zwiększenia kurczliwości mięśnia sercowego, umiarkowanego rozszerzenia łożyska naczyniowego obwodowego (systemowego), umiarkowanego zwiększenia ciśnienia tętniczego krwi, nieco zmniejszonego oporu naczyniowego, zwiększenia przepływu krwi przez nerki (zwiększenia diurezy, zwiększenia natriurezy), należy podać dawkę dopaminy:
  1. 2,0-5,0 ug/kg/min.
  2. 5,0-8 ug/kg/min.
  3. 8-10 ug/kg/min.
  4. ...
  5. ...
Ostry zespół aortalny obejmuje:
  1. ostre rozwarstwienie aorty (AoD).
  2. krwiak śródścienny aorty (IMH).
  3. owrzodzenie penetrujące aorty (PAU).
  4. ...
  5. ...
Operacyjne leczenie asymptomatycznego pacjenta z tętniakiem aorty wstępującej o wymiarze 45 mm należy rozważyć w przypadku tempa wzrostu tętniaka:
  1. > 0,5cm/rok.
  2. > 0,4 cm/rok.
  3. > 0,3cm/rok.
  4. ...
  5. ...
Ostre rozwarstwienie aorty typy deBakey IIIa charakteryzuje się:
  1. obecnością rozwarstwienia ograniczonego do aorty wstępującej.
  2. rozwarstwieniem aorty wstępującej i zstępującej.
  3. rozwarstwieniem ograniczonym do aorty zstępującej w odcinku piersiowym.
  4. ...
  5. ...
Klasyfikacja Stanford rozwarstwienia aorty opiera się na:
  1. obecności rozwarstwienia w aorcie wstępującej.
  2. czasie trwania dolegliwości bólowych.
  3. obecności tamponady serca.
  4. ...
  5. ...
Postępowanie w ostrym niepowikłanym rozwarstwieniu aorty zstępującej obejmuje:
  1. pilny zabieg wymiany aorty zstępującej.
  2. leczenie zachowawcze.
  3. planowy zabieg wymiany aorty zstępującej.
  4. ...
  5. ...
Czynnikiem ryzyka powstania tętniaka aorty piersiowej nie jest:
  1. nadciśnienie.
  2. palenie tytoniu.
  3. przewlekła obturacyjna choroba płuc.
  4. ...
  5. ...
Zgodnie z zaleceniami ESC i EACTS z 2010 r. w przypadku pacjenta z NSTE-ACS wspólna decyzja Heart Team’u jest wymagana do oceny:
  1. tętnicy odpowiedzialnej za niedokrwienie mięśnia sercowego.
  2. tętnicy lub tętnic, które nie są odpowiedzialne za niedokrwienie mięśnia sercowego.
  3. tętnicy odpowiedzialnej za niedokrwienie mięśnia sercowego tylko w przypadku współistnienia obniżonej frakcji wyrzutowej lewej komory.
  4. ...
  5. ...
Zalecany przez ESC i EACTS czas wykonania rewaskularyzacji mięśnia sercowego w przypadku pacjenta z NSTE-ACS od początku wystąpienia objawów wynosi:
  1. do 24 godzin, nie dłużej niż do 72 godzin.
  2. do 12 godzin, nie dłużej niż do 24 godzin.
  3. do 4 godzin, nie dłużej niż do 12 godzin.
  4. ...
  5. ...
Wnioski płynące z randomizowanych badań klinicznych porównujących wyniki leczenia za pomocą CABG z leczeniem śródnaczyniowym przy użyciu stentu niepowlekanego (ARTS, SOS, ERACI II, AWESOME) są następujące:
  1. śmiertelność 5-letnia była niższa w grupie pacjentów leczonych za pomocą CABG, częstość reinterwencji była znacząco większa w grupie pacjentów le-czonych za pomocą interwencji śródnaczyniowej, częstsze było występowanie MACCE (dużych niepożądanych incydentów sercowo-naczyniowych) w grupie pacjentów leczonych za pomocą PCI-BMS.
  2. brak różnic statystycznych w kwestii śmiertelności 1- i 5-letniej w obu badanych grupach, częstość reinterwencji była znacząco większa w grupie pacjentów leczonych za pomocą interwencji śródnaczyniowej, występowanie MACCE (dużych niepożądanych incydentów sercowo-naczyniowych) było jednakowe w obu badanych grupach.
  3. brak różnic statystycznych w kwestii śmiertelności 1- i 5-letniej w obu badanych grupach, niższa śmiertelność 10-letnia w grupie pacjentów leczonych za pomocą CABG, częstość reinterwencji była znacząco większa w grupie pacjentów leczonych za pomocą interwencji śródnaczyniowej, występowanie MACCE (dużych niepożądanych incydentów sercowo-naczyniowych) było jednakowe w obu badanych grupach.
  4. ...
  5. ...
Procesy patomorfologiczne zachodzące w żylnym pomoście aortalno-wieńcowym można opisać w następujący sposób:
  1. początkowo dominują zmiany w postaci rozsianych pęknięć śródbłonka ze współ-istniejącymi przyściennymi skrzeplinami. Po około trzecim miesiącu dochodzi do intensywnego rozrostu komórek błony wewnętrznej, co skutkuje makroskopowo stałym koncentrycznym przewężaniem światła pomostu żylnego. Procesy miażdżycowe w ścianie żylnego pomostu rozpoczynają około 3-4 lat po operacji, mają one charakter blaszek powierzchownych, kruchych i często pokrytych skrzepliną.
  2. wskutek przełożenia żyły z układu niskociśnieniowego do układu wysokociśnieniowego dominują zmiany w postaci intensywnego rozrostu komórek błony wewnętrznej, co skutkuje makroskopowo stałym koncentrycznym przewężaniem światła pomostu żylnego. Po około roku od operacji pojawiają się procesy miażdżycowe w postaci sztywnych blaszek miażdżycowych rzadko pokrytych skrzepliną.
  3. procesy patomorfologiczne w żylnym pomoście aortalno-wieńcowym nie odbiegają od procesów występujących w natywnych tętnicach wieńcowych.
  4. ...
  5. ...
Układ ECMO stosuje się:
  1. u noworodków z zespołem zachłyśnięcia smółką.
  2. u starszych dzieci w ciężkim nadciśnieniu płucnym.
  3. u noworodków z siniczą wadą serca i ciężką hipoksemią.
  4. ...
  5. ...
Zgodnie z aktualnymi wskazaniami do rewaskularyzacji mięśnia sercowego pacjent z 2- lub 3-naczyniową CHNS z upośledzoną funkcją LV znajduje się w klasie wskazań:
  1. I C.
  2. II A.
  3. I B.
  4. ...
  5. ...
Zgodnie z aktualnymi wskazaniami do rewaskularyzacji mięśnia sercowego w przypadku gdy istotne hemodynamicznie zmiany w tętnicach wieńcowych u pacjenta z 1- lub 2-naczyniową CHNS z zajęciem proksymalnego odcinka LAD mogą być rewaskularyzowane zarówno przy użyciu metody CABG jak i PCI istnieje przewaga leczenia za pomocą:
  1. PCI - klasa wskazań IA.
  2. decyzja powinna być podjęta przez Heart Team.
  3. CABG - klasa wskazań II B.
  4. ...
  5. ...
U pacjenta zakwalifikowanego do operacji pomostownia aortalno-wieńcowego z współistniejącą umiarkowaną niedomykalnością zastawki mitralnej należy:
  1. wykonać jednocześnie plastykę zastawki mitralnej - klasa IIa C.
  2. wykonać jednocześnie plastykę zastawki mitralnej - klasa I A.
  3. nie wykonywać operacji zastawki mitralnej.
  4. ...
  5. ...
Jeżeli u pacjenta z niestabilną postacią choroby wieńcowej zakwalifikowanego do operacji pomostowania tętnic wieńcowych współistnieją objawy niedokrwienia kończyny dolnej stanowiące bezpośrednie zagrożenie życia pacjenta, należy:
  1. najpierw wykonać operację kardiochirurgiczną.
  2. zastosować maksymalną terapię zachowawczą.
  3. najpierw wykonać operację naczyniową kończyny.
  4. ...
  5. ...
U pacjenta zakwalifikowanego do operacji pomostowania aortalno-wieńcowego ze współistniejącym zwężeniem tętnicy szyjnej należy wykonać udrożnienie tętnicy szyjnej przed operacją kardiochirurgiczną w przypadku:
  1. obecności TIA lub udaru mózgu w wywiadzie oraz istnienia stenozy w tętnicy szyjnej 70-99%.
  2. obecności TIA lub udaru mózgu w wywiadzie oraz istnienia stenozy w tętnicy szyjnej 50-70%.
  3. braku TIA lub udaru mózgu w wywiadzie oraz istnienia stenozy w tętnicy szyjnej 70-90%.
  4. ...
  5. ...
Wartość FFR (fractional flow reserve) dla oceny istotności hemodynamicznej zmiany miażdżycowej w tętnicy wieńcowej wynosi:
  1. FFR < 0,6 dla średnicy stenozy 60-90%.
  2. FFR < 0,6 dla średnicy stenozy 80-99%.
  3. FFR < 0,8 dla średnicy stenozy 50-90%.
  4. ...
  5. ...
Dojście operacyjne w celu zamknięcia ubytku w przegrodzie międzykomorowej serca zapewnia przecięcie następujących struktur, z wyjątkiem:
  1. ściany przedsionka prawego.
  2. ściany prawej komory.
  3. ściany lewego przedsionka.
  4. ...
  5. ...
Aby zapewnić drożność przewodu tętniczego Botalla u niemowląt z ciężką tzw. przewodozależną wadą rozwojową serca należy podać:
  1. ciągły wlew dożylny nitrogliceryny.
  2. ciągły wlew dożylny nitroprusydku sodu.
  3. ciągły wlew dożylny PGE1.
  4. ...
  5. ...
Najczęstszym powikłaniem w naturalnym przebiegu nieleczonego ubytku w przegrodzie międzykomorowej serca jest:
  1. choroba obturacyjna płuc.
  2. zwiększony opór w łożysku naczyniowym płuc.
  3. zatorowość płucna.
  4. ...
  5. ...
Najczęstszym powikłaniem w naturalnym przebiegu nieleczonego ubytku w przegrodzie międzykomorowej serca jest:
  1. choroba obturacyjna płuc.
  2. zwiększony opór w łożysku naczyniowym płuc.
  3. zatorowość płucna.
  4. ...
  5. ...
Węzeł zatokowy znajduje się:
  1. w okolicy ujścia zatoki wieńcowej do prawego przedsionka.
  2. w okolicy podstawy uszka lewego przedsionka.
  3. w okolicy ujścia żyły głównej górnej do prawego przedsionka.
  4. ...
  5. ...
Zespół (tetralogia) Fallota charakteryzuje się:
  1. zwężeniem drogi odpływu prawej komory, ubytkiem międzyprzedsionkowym, przerostem lewej komory, dekstropozycją aorty.
  2. zwężeniem drogi odpływu prawej komory, ubytkiem międzykomorowym, przerostem prawej komory, deficytem przegrody stożka tętnicy płucnej i dekstropozycją aorty.
  3. zwężeniem drogi odpływu prawej komory, ubytkiem międzyprzedsionkowym, przerostem prawej komory, dekstropozycją aorty.
  4. ...
  5. ...
Ubytek międzyprzedsionkowy typu drugiego (ASD II) jest wynikiem:
  1. ubytku przegrody pierwotnej.
  2. ubytku przegrody wtórnej.
  3. niedorozwoju poduszeczek wsierdziowych.
  4. ...
  5. ...
Do obrazu klinicznego zespołu Fallota nie należy:
  1. sinica.
  2. przekrwienie płuc w obrazie RTG.
  3. napady anoksemiczne.
  4. ...
  5. ...
Do wad o przewodozależnym przepływie systemowym należy
  1. ubytek międzykomorowy.
  2. atrezja zastawki płucnej.
  3. zespół hipoplazji lewego serca.
  4. ...
  5. ...
Do wad o przewodozależnym przepływie płucnym należy:
  1. ubytek międzykomorowy.
  2. atrezja zastawki tętnicy płucnej.
  3. zespół hipoplazji lewego serca.
  4. ...
  5. ...
Zespół Eisenmengera polega na:
  1. mikrodelecji 22 chromosomu.
  2. zaburzeniach rozwoju kośćca, wadzie serca, rozszczepie podniebienia, upośledzeniu umysłowym.
  3. odwróceniu przecieku z L→P na P→L w wyniku rozwoju nadciśnienia płucnego w przebiegu naturalnym wad przeciekowych serca.
  4. ...
  5. ...

Ta strona używa cookies i innych technologii. Korzystając z niej wyrażasz zgodę na ich używanie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej szczegółów w Polityce prywatności

Zamknij