Diabetologia Wiosna 2012: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
| 23-letnia pacjentka z cukrzycą typu MODY 2 zgłosiła się w 7 tygodniu ciąży. Glikemia na czczo 90-105 mg/dl, maksymalnie sporadycznie do 123 mg/dl, HbA1c 5,7%. Jakie powinna otrzymać zalecenie w zakresie leczenia cukrzycy? |
|
| 57-letni monter instalacji elektrycznych był hospitalizowany w oddziale neurologicznym z powodu silnych zawrotów głowy, z glikemią 682 mg/dl przy przyjęciu do szpitala, rozpoznano wówczas cukrzycę typu 2, wartość hemoglobiny glikowanej wynosiła 15,3%. Pacjent w trakcie pobytu był leczony insuliną metodą wielokrotnych wstrzyknięć, dawka dobowa insuliny 68 j., zalecono kontynuację takiego leczenia w warunkach ambulatoryjnych. Po 6 miesiącach, w trakcie kolejnej wizyty w poradni diabetologicznej, stwierdzono BMI 28,8 kg/m2, wartość HbA1c 8,3%, chory leczony dwoma dawkami insuliny typu 30/70 12 j. rano i 8 j. wieczorem, okresowo hipoglikemie w godzinach przedpołudniowych, nie przyjmuje przeciwcukrzycowych leków doustnych. Glikemia na czczo 90-105 mg/dl, 2 godziny po posiłku 110-145 mg/dl. Jakie powinno byc dalsze postępowanie? |
|
| 86-letnia chora leczona na cukrzycę od 4 lat, bez istotnych przewlekłych powikłań cukrzycy, BMI 26,3 kg/m2, leczona glimepirydem 6 mg i metforminą 2 x 850 mg. Glikemia na czczo w samokontroli 88-119 mg/dl, 1-2 godz. po posiłkach 284-359 mg/dl, HbA1c 8,9%, kreatynina 1,1 mg/dl. Jakie powinno być dalsze postępowanie? |
|
| 48-letnia pacjentka, od wielu lat niepracująca, chorująca na cukrzycę typu 1 od 4. roku życia, z retinopatią prostą, stałym białkomoczem, kreatyniną 0,91 mg/dl, czucie dotyku i wibracji w obrębie stóp znacznie osłabione, odruchy ze ścięgna Achillesa i w stawie kolanowym zniesione, leczona insulinami ludzkimi w modelu intensywnej insulinoterapii (insulina NPH 2 x dziennie + insulina krótkodziałająca przed każdym posiłkiem), HbA1c 8,6%, glikemia na czczo do 145 mg/dl, w okresie poposiłkowym 2-4 razy w tygodniu hipoglikemie, dobrze odczuwalne. Jakie powinno być optymalne dalsze postępowanie? |
|
|
U 38-letniego otyłego informatyka stwierdzono glikemię na czczo w osoczu krwi żylnej w ciągu minionych 8 miesięcy 108, 121, 117 mg/dl. Jego babka choruje na cukrzycę typu 2, obecnie leczona insuliną, po amputacji prawej stopy. Jakie powinno być dalsze postępowanie diagnostyczne i terapeutyczne?
1) wykonanie oznaczenia hemoglobiny glikowanej HbA1c; 2) wykonanie doustnego testu obciążenia glukozą (OGTT); 3) oznaczanie glikemii na czczo 1 x w tygodniu; 4) oznaczenie glikemii 2 godziny po najbardziej obfitym posiłku; 5) zalecenie zwiększenia wysiłku fizycznego; 6) zalecenie wprowadzenia ograniczeń kalorycznych w diecie; 7) zalecenie zwiększenia wysiłku fizycznego i ograniczeń kalorycznych w diecie oraz zastosowanie metforminy w małej dawce przed snem; 8) zastosowanie metforminy w małej dawce przed snem. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| 75-letni pacjent przyjęty do szpitala z zaburzeniami świadomości ze świeżo stwierdzoną hiperglikemią 1397 mg/dl (77,6mmol/l). W gazometrii: pH 7,15, HCO3 19,6 mmol/l, BE -11. Jonogram: Na+ 152 mmol/l, K+ 4,0 mmol/l, Cl- 106 mmol/l. Wskaż prawidłowo obliczoną dla tego przypadku: lukę anionową, rzeczywiste stężenie sodu i efektywną osmolalność: |
|
| Zmniejszenie hiperglikemii w trakcie insulinoterapii dożylnej prowadzonej w cukrzycowej kwasicy ketonowej: |
|
|
Zaburzenia tolerancji glukozy (upośledzona tolerancja glukozy, cukrzyca) mogą występować w:
1) akromegalii; 2) zespole Cushinga; 3) chorobie Addisona; 4) zespole policystycznych jajników; 5) niedoczynności przytarczyc. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wybierz prawidłowe stwierdzenia dotyczące zaburzeń tolerancji glukozy w zespole policystycznych jajników (PCOS):
1) kobiety z PCOS stanowią grupę ryzyka rozwoju cukrzycy typu 1; 2) kobiety z PCOS stanowią grupę ryzyka rozwoju cukrzycy typu 2; 3) u kobiet z PCOS częściej występuje cukrzyca ciążowa; 4) u wszystkich kobiet z PCOS zalecane jest stosowanie metforminy; 5) częste występowanie zaburzeń tolerancji glukozy w PCOS wiąże się z insulinoopornością. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Pacjentka lat 26, z 12-letnim wywiadem cukrzycy typu 1, została przyjęta do Oddziału z powodu ciężkiej hipoglikemii, która wystąpiła w godzinach popołudniowych. Ostatnio w leczeniu cukrzycy otrzymywała NovoRapid 7j-4j-5j (przed posiłkami) oraz Lantus 8j (o godz. 22). Podaje, że w ciągu ostatnich kilku miesięcy schudła około 4kg (aktualna masa ciała 58kg) i pomimo znacznej redukcji dawki insuliny występują hipoglikemie. Ponadto w badaniu przedmiotowym zawraca uwagę dyskretne ściemnienie skóry odsłoniętych części ciała. HbA1c-5,9%, GFR-104ml/min. Prawdopodobną przyczyną występowania hipoglikemii jest: |
|
| Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie dotyczące autoimmunologicznego zespołu niedoczynności wielogruczołowej (APS): |
|
| Wskaż fałszywe stwierdzenie na temat teorii oszczędnego genotypu w etiopatogenezie cukrzycy typu 2: |
|
|
Defekt komórki β trzustki we wczesnym okresie cukrzycy typu 2 najlepiej charakteryzuje:
1) zaburzenie I fazy wydzielania insuliny; 2) zaburzenie II fazy wydzielania insuliny; 3) hiperglikemia z towarzyszącą hiperinsulinemią; 4) hiperglikemia z towarzyszącą hipoinsulinemią; 5) wzmożona produkcja insuliny de novo; 6) osłabiona produkcja insuliny de novo. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż zdania prawdziwe:
1) zaburzenia funkcji komórki β są w znacznym stopniu zdeterminowane genetycznie; 2) na zaburzenia funkcji komórki β mają także wpływ oddziaływania środowiskowe (np. glukotoksyczność, lipotoksyczność); 3) przewlekła hiperglikemia upośledza wydzielanie insuliny w odpowiedzi na wszystkie bodźce sekrecyjne; 4) przewlekła hiperglikemia upośledza sekrecję insuliny, jednak po osiągnięciu dobrego wyrównania metabolicznego możliwa jest istotna poprawa czynności komórek β; 5) przewlekła hiperglikemia prawdopodobnie nasila apoptozę komórek β trzustki; 6) wpływające na zaburzenia funkcji komórki β zjawiska lipotoksyczności i glukotoksyczności są z reguły od siebie niezależne. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Która z substancji uwalnianych przez tkankę tłuszczową nasila zjawisko insulinooporności? |
|
| Wskaż fałszywe stwierdzenie na temat cukrzycy typu MODY2: |
|
| Wskaż zdanie fałszywe dotyczące insulinooporności: |
|
|
Zaburzenia sekrecji insuliny w cukrzycy typu 2 wiążą się z:
1) zanikiem pierwszej fazy wydzielania insuliny; 2) zwiększonym wydzielaniem proinsuliny; 3) wzrostem pierwszej fazy wydzielania insuliny; 4) zmniejszonym wydzielaniem proinsuliny; 5) zaburzonym pulsacyjnym wydzielaniem insuliny. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wybierz określenia prawidłowe dotyczące fizjologicznej sekrecji insuliny:
1) proces wydzielania insuliny u człowieka można podzielić na podstawowy i poposiłkowy; 2) wydzielanie podstawowe insuliny ma miejsce w okresach między posiłkami, szczególnie w nocy; 3) glukoza jest głównym bodźcem do sekrecji insuliny; 4) glukoza wnika do komórki β przy pomocy GLUT4; 5) po dożylnym podaniu glukozy wydzielanie insuliny ma charakter dwufazowy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wskaż akronimy dużych badań klinicznych przeprowadzonych u pacjentów z typem 1 cukrzycy: |
|
