Hematologia Wiosna 2012: testy egzaminacyjne do egzaminu PES

ROZWIĄŻ TEST

Pytanie
Odpowiedzi
Najczęściej występującą w Polsce przyczyną wrodzonej trombofilii jest:
  1. niedobór antytrombiny.
  2. niedobór białka C.
  3. niedobór białka S.
  4. ...
  5. ...
Do laboratoryjnych kryteriów zespołu antyfosfolipidowego należy obecność:
1) przeciwciał przeciwjądrowych;
2) antykoagulantu toczniowego;
3) przeciwciał antykardiolipinowych;
4) przeciwciał przeciw beta-2-glikoproteinie I;
5) przeciwciał anty-dsDNA.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3.
  2. 2,3,4.
  3. 1,3,4.
  4. ...
  5. ...
We wtórnej profilaktyce przeciwzakrzepowej antagonistą witaminy K (warfaryna albo acenokumarol) u chorego z zespołem antyfosfolipidowym (bez schorzeń współistniejących) zaleca się po przebyciu proksymalnej zakrzepicy żył głębokich utrzymanie:
  1. INR 1,5 - 2,5.
  2. INR 2,0 - 3,0.
  3. INR 2,5 - 3,5.
  4. ...
  5. ...
U chorego po przebyciu drugiego incydentu samoistnej żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej wtórną profilaktykę przeciwzakrzepową należy stosować:
  1. przez 3 miesiące.
  2. przez 6 miesięcy.
  3. przez 9 miesięcy.
  4. ...
  5. ...
U pacjenta leczonego z powodu zatorowości płucnej heparyną niefrakcjonowaną doszło w 6. dniu leczenia do obniżenia liczby płytek krwi z wyjściowej wartości 350 000/µl do 100 000/µl. Właściwym postępowaniem będzie:
  1. kontynuowanie leczenia z utrzymaniem 1,5-2,5-krotnego przedłużenia APTT w porównaniu z wartością wyjściową i codzienne monitorowanie liczby płytek.
  2. włączenie doustnego antykoagulantu z grupy antagonistów witaminy K (warfaryna, acenokumarol).
  3. natychmiastowe zastąpienie heparyny niefrakcjonowanej heparyną drobnocząsteczkową w dawce profilaktycznej.
  4. ...
  5. ...
W zagrażającym życiu krwawieniu z przewodu pokarmowego u pacjenta leczonego warfaryną z INR 8,0 postępowaniem z wyboru jest toczenie:
  1. świeżo mrożonego osocza.
  2. osocza liofilizowanego.
  3. krioprecypitatu.
  4. ...
  5. ...
W wyniku interakcji, działanie warfaryny i acenokumarolu ulega nasileniu przy jednoczesnym stosowaniu:
  1. flukonazolu lub itrakonazolu.
  2. azatiopryny.
  3. merkatopuryny.
  4. ...
  5. ...
U pacjenta leczonego warfaryną z INR > 9, bez klinicznie istotnego krwawienia należy okresowo przerwać dalsze stosowania tego leku i:
  1. podać witaminę K1 2,5-5,0 mg doustnie.
  2. podać witaminę K1 10 mg w powolnym wlewie dożylnym.
  3. przetoczyć świeżo mrożone osocze.
  4. ...
  5. ...
W „przesiewowych” badaniach laboratoryjnych we wrodzonym niedoborze czynnika krzepnięcia VII stwierdza się:
  1. przedłużenie czasu krwawienia.
  2. przedłużenie APTT i czasu protrombinowego (APTT↑; PT ↑).
  3. przedłużenie APTT i prawidłowy czas protrombinowy (APTT↑; PT n).
  4. ...
  5. ...
Wrodzony niedobór czynnika krzepnięcia XII cechuje się znacznym przedłużeniem APTT i:
  1. skłonnością do powtarzających się wylewów dostawowych.
  2. upośledzonym gojeniem się ran.
  3. skłonnością do krwawień z przewodu pokarmowego.
  4. ...
  5. ...
W leczeniu czerwienicy prawdziwej u chorych wysokiego ryzyka zakrzepowego z przebytym dużym powikłaniem krwotocznym należy stosować:
  1. leczenie cytoredukcyjne (hydroksykarbamid).
  2. małe dawki kwasu acetylosalicylowego doustnie.
  3. heparynę drobnocząsteczkową podskórnie w dawkach profilaktycznych.
  4. ...
  5. ...
Do kryteriów większych rozpoznania czerwienicy prawdziwej według WHO (zaproponowanych w 2008 roku) nie należy:
  1. wykazanie obecności mutacji V617F genu JAK2 lub innego defektu o podobnych konsekwencjach czynnościowych.
  2. stwierdzenie podwyższonej wartości stężenia hemoglobiny (> 18,5 g/dl w przypadku mężczyzn, > 16,5 g/dl w przypadku kobiet).
  3. stwierdzenie podwyższonego stężenia hemoglobiny lub hematokrytu (> 99 percentyla wartości dla określonego wieku, płci lub wysokości przebywania ponad poziomem morza).
  4. ...
  5. ...
Do czynników istotnie wpływających na ryzyko wystąpienia powikłań zakrzepowych u chorych na czerwienicę prawdziwą nie należy:
  1. trombofilia.
  2. przebycie epizodu zakrzepowego.
  3. nadciśnienie tętnicze.
  4. ...
  5. ...
U 40-60% pacjentów z pierwotnym zwłóknieniem szpiku można potwierdzić obecność aberracji cytogenetycznych w komórkach hematopoetycznych. Do najczęściej spotykanych nie należy:
  1. częściowa trisomia 1q.
  2. del 13 (q13q21).
  3. del 20q.
  4. ...
  5. ...
W diagnostyce hipereozynofilii należy uwzględnić wykonanie następujących badań cytogenetycznych i molekularnych, z wyjątkiem badań:
  1. na obecność genu fuzji FIP1L1-PDGFRA.
  2. na obecność del(4)(q12) lub t(4;10)(q12;p11).
  3. na obecność aberracji cytogenetycznej w obrębie 5q31-33 (PDGFRB).
  4. ...
  5. ...
W diagnostyce różnicowej schorzeń układu krwiotwórczego wykonanie badań molekularnych umożliwia:
  1. potwierdzenie nowotworowego charakteru proliferujących komórek.
  2. rozpoznanie choroby nowotworowej w przypadkach niemożliwych do wykrycia za pomocą innych metod, w tym cytomorfologicznych oraz cytofluorymetrycznych (w przypadku obecności rearanżacji/aberracji chromosomalnych lub swoistych mutacji określonych genów).
  3. zastosowanie terapii celowanej molekularnie.
  4. ...
  5. ...
Reakcja łańcuchowa polimerazy w czasie rzeczywistym (real-time PCR) pozwala na:
  1. ocenę ilości kopii badanego genu w trakcie stosowanego leczenia.
  2. ocenę obecności mutacji punktowych w obrębie badanego fragmentu genu.
  3. ocenę obecności mutacji delecyjnych w obrębie badanego fragmentu genu.
  4. ...
  5. ...
Metodą pozwalającą na jakościową ocenę obecności określonych defektów molekularnych u chorych na nowotwory limfo- i mieloproliferacyjne jest:
  1. reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR).
  2. PCR z zastosowaniem allelospecyficznych oligonukleotydów (ASO-PCR).
  3. ARMS-PCR (amplification refractory mutation system PCR).
  4. ...
  5. ...
W przypadku izolacji DNA z komórek krwi obwodowej materiał o objętości 10-20 ml należy pobierać do jałowych probówek na:
  1. wersenian dwusodowy (EDTA).
  2. heparynę litową.
  3. skrzep.
  4. ...
  5. ...
Zastosowanie techniki oceny obecności klonalnych rearanżacji genów immunoglobulinowych (IG) lub genu receptora limfocytów T (TCR) u chorych na ostrą białaczkę limfoblastyczną pozwala na wykrycie choroby resztkowej (minimal residual disease, MRD) z wrażliwością:
  1. 0,1% (1 komórka nieprawidłowa na 1000 prawidłowych).
  2. 0,01-0,001% (1 komórka nieprawidłowa na 10000 - 100000 prawidłowych).
  3. 0,0001% (1 komórka nieprawidłowa na 1000000 prawidłowych).
  4. ...
  5. ...
U pacjenta z rozpoznaniem chłoniaka zajęcie węzłów chłonnych szyjnych, śródpiersia oraz nacieczenie szpiku pozwala na określenie stadium choroby wg Ann Arbor:
  1. I.
  2. II.
  3. IIE.
  4. ...
  5. ...
Do objawów B chłoniaków należą:
  1. świąd skóry, gorączka do 37,5°C utrzymująca się min. 14 dni, podwojenie masy węzłowej w ciągu 14 dni.
  2. nocne poty, gorączka > 38°C, utrata > 10% masy ciała w ciągu ostatnich 6 miesięcy.
  3. niedokrwistość, małopłytkowość, splenomegalia.
  4. ...
  5. ...
W leczeniu I linii chłoniaka Burkitta stosuje się następujące protokoły:
1) R-CHOP- 21;        
2) R-CHOP-14;       
3) CODOX-M/IVAC;
4) GMALL B-ALL/NHL;
5) R-ICE.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,4.
  2. 1,5.
  3. 2,3.
  4. ...
  5. ...
Wysokodawkowana chemioterapia z autologicznym przeszczepieniem komórek hematopoetycznych jest zalecana u chorych na chłoniaka rozlanego z dużych limfocytów B (DLBCL) w przypadku:
  1. de novo rozpoznanego DLBCL w stadium II z dużym guzem śródpiersia (o średnicy powyżej 10 cm).
  2. postaci nawrotowej DLBCL.
  3. de novo rozpoznanego DLBCL w stadium I z obecnością objawów B.
  4. ...
  5. ...
Czynniki infekcyjne związane z patogenezą chłoniaków strefy brzeżnej to:
1) Helicobacter pylori;     
2) Campylobacter jejuni;     .
3) Borrelia burgdorferi;
4) Chlamydia psittaci;
5) wirus zapalenia wątroby typu C
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3.
  2. 1,2,5.
  3. 1,3,4.
  4. ...
  5. ...
Radioterapia jest leczeniem z wyboru w terapii I linii:
  1. chłoniaka rozlanego z dużych limfocytów B (DLBCL) w stadium I, II.
  2. chłoniaku Burkitta w skojarzeniu z chemioterapią w przypadku dużej masy węzłowej.
  3. chłoniaków indolentnych w stadium I,II.
  4. ...
  5. ...
Krioglobulinemia z obecnością monoklonalnego białka IgM towarzyszy najczęściej:
  1. zespołowi Sezary’ego.
  2. chłoniakowi limfoplazmocytowemu.
  3. chłoniakowi Hodgkina.
  4. ...
  5. ...
W badaniu immunofenotypowym koekspresja antygenów CD19 i CD5 jest zwykle obecna na komórkach:
1) chłoniaka limfocytowego/białaczki limfocytowej;
2) węzłowego chłoniaka strefy brzeżnej;
3) chłoniaka z komórek płaszcza;
4) białaczki włochatokomórkowej;
5) chłoniaka grudkowego.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2.
  2. 2,4.
  3. 1,3.
  4. ...
  5. ...
Do biologicznych cech chłoniaka Burkitta nie należy:
  1. morfologiczny obraz „gwiaździstego nieba”.
  2. wskaźnik Ki67/MIB1 > 95%.
  3. ekspresja MYC.
  4. ...
  5. ...
Do chłoniaków związanych z zakażeniem HIV należą:
  1. chłoniak rozlany z dużych limfocytów B.
  2. chłoniak Burkitta.
  3. chłoniak Hodgkina.
  4. ...
  5. ...
Wartość kliniczną badania PET w ocenie skuteczności leczenia wykazano w:
1) chłoniaku rozlanym z dużych limfocytów B;  
2) chłoniaku grudkowym;   
3) chłoniaku z komórek płaszcza;   
4) chłoniaku z obwodowych limfocytów T;
5) chłoniaku MALT.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3.
  2. 1,4,5.
  3. 2,3,4,5.
  4. ...
  5. ...
Do niekorzystnych czynników prognostycznych u chorych na ziarniniaka grzybiastego nie należy:
  1. wiek poniżej 60 rż.
  2. rozległość zmian skórnych.
  3. zajęcie narządów pozaskórnych.
  4. ...
  5. ...
Powikłania hematologiczne w przewlekłej białaczce limfocytowej o charakterze autoimmunologicznym:
  1. są bezwzględnym wskazaniem do rozpoczęcia leczenia przeciwbiałaczkowego.
  2. nigdy nie wymagają leczenia.
  3. u większości chorych są powikłaniem stosowania analogów purynowych.
  4. ...
  5. ...
O rozpoznaniu przewlekłej białaczki limfocytowej decyduje badanie:
  1. szpiku kostnego.
  2. cytogenetyczne.
  3. morfologiczne i immunofenotypowe krwi obwodowej.
  4. ...
  5. ...
W Europie najczęstszym rodzajem białaczki u dorosłych jest:
  1. ostra białaczka szpikowa.
  2. przewlekła białaczka szpikowa.
  3. ostra białaczka limfoblastyczna.
  4. ...
  5. ...
U chorych z przewlekłą białaczką limfocytową allogeniczne przeszczepienie macierzystych komórek krwiotwórczych jest:
  1. standardowym elementem leczenia wszystkich chorych.
  2. standardowym elementem leczenia chorych młodszych.
  3. nie jest w ogóle zalecane.
  4. ...
  5. ...
U chorego w wieku 50 lat, bez objawów ogólnych, z zaawansowaniem białaczki limfocytowej IV wg Rai, stabilną limfocytozą na poziomie 50 G/l i małopłytkowością 4 stopnia o etiologii immunologicznej, bez limfadenopatii i organomegalii, należy:
  1. natychmiast rozpocząć leczenie przeciwbiałaczkowe schematami nie zawierającymi analogów purynowych.
  2. ograniczyć się jedynie do obserwacji.
  3. rozpocząć leczenie immunosupresyjne wg standardów leczenia pierwotnej małopłytkowości immunologicznej, włącznie z kwalifikacją do splenektomii.
  4. ...
  5. ...
Do kryteriów diagnostycznych przewlekłej białaczki limfocytowej należą:
  1. monoklonalna ekspresja łańcuchów lekkich immunoglobulin.
  2. ekspresja markerów linii B.
  3. prolimfocyty i komórki limfoplazmacytoidalne < 55%.
  4. ...
  5. ...
Małopłytkowość immunizacyjna u chorych na przewlekłą białaczkę limfocytową:
  1. występuje u około 20% pacjentów.
  2. zawsze towarzyszy niedokrwistości autoimmunohemolitycznej.
  3. występuje najczęściej w bardziej zaawansowanych stadiach choroby.
  4. ...
  5. ...
Do korzystnych czynników rokowniczych w przewlekłej białaczce limfocytowej nie należy:
  1. obecność delecji 11q- w badaniu FISH.
  2. zmutowany stan IgVH.
  3. obecność delecji 13q w badaniu FISH.
  4. ...
  5. ...
Wskaż zdanie prawdziwe:
  1. około 60% pacjentów z przewlekłą białaczką limfocytową wymaga leczenia w chwili rozpoznania.
  2. wczesne rozpoczęcie terapii u chorych z przewlekłą białaczką limfocytową w stadium A wg Bineta przedłuża życie.
  3. pacjent z rozpoznaniem zespołu Richtera ma wskazania do chemioterapii.
  4. ...
  5. ...
U pacjenta z przewlekłą białaczką limfocytową i delecją 17p lekiem z wyboru jest:
  1. alemtuzumab.
  2. rytuksymab.
  3. bendamustyna.
  4. ...
  5. ...
Standardowe postępowanie u bezobjawowego chorego w wieku 75 lat, z limfocytozą 20 G/l oraz prawidłowymi parametrami krwinek czerwonych i płytek krwi, u którego rozpoznano przewlekłą białaczkę limfocytową, powinno obejmować:
  1. leczenie według schematu RFC.
  2. leczenie chlorambucylem.
  3. kilkutygodniową obserwację i analizę wskazań do leczenia.
  4. ...
  5. ...
Małopłytkowość immunizacyjna jako powikłanie przebiegu klinicznego przewlekłej białaczki limfocytowej:
  1. z wyboru jest leczona schematem RFC.
  2. nie należy do powikłań immunologicznych przewlekłej białaczki limfocytowej.
  3. jest najczęstszym powikłaniem autoimmunologicznym przewlekłej białaczki limfocytowej, ponieważ występuje u ponad połowy chorych.
  4. ...
  5. ...
W przewlekłej białaczce limfocytowej allogeniczne przeszczepienie macierzystych komórek krwiotwórczych należy rozważyć przede wszystkim u:
  1. wszystkich chorych poniżej 65 roku życia, którzy wyrażają świadomą zgodę na takie leczenie i mają dawcę rodzinnego.
  2. młodszych pacjentów z opornością na analogi puryn lub delecją 17p.
  3. jako konsolidację u wszystkich chorych, u których osiągnięto całkowitą odpowiedź.
  4. ...
  5. ...
W której odpowiedzi uwzględniono wyłącznie wyniki badań, które należy interpretować jako korzystne czynniki rokownicze u chorych na przewlekłą białaczkę limfocytową?
  1. 1) stadium zaawansowania Rai II, 2) wysoki poziom kinazy tymidynowej, 3) obecność łącznie delecji 13q i delecji 17p w badaniu metodą FISH.
  2. 1) delecja 13q w badaniu cytogenetycznym metodą FISH, 2) zmutowany stan IgVH, 3) wysoki poziom LDH.
  3. 1) zmutowany stan IgVH, 2) niska ekspresja antygenu ZAP-70, 3) delecja 13q w badaniu cytogenetycznym metodą FISH.
  4. ...
  5. ...
Najczęstszą przyczyną zgonu u chorych na przewlekłą białaczkę limfocytową są:
  1. krwawienia.
  2. powikłania autoimmunologiczne.
  3. wtórne nowotwory i zespół Richtera.
  4. ...
  5. ...
Ocenę ilości macierzystych komórek hematopoetycznych w materiale przeszczepianym przeprowadza się na podstawie oznaczeń liczby:
  1. CD4+.
  2. CD8+.
  3. CD34+.
  4. ...
  5. ...
Chorzy na niedokrwistość aplastyczną - postać ciężka w wieku poniżej 20 lat - kwalifikowani są do transplantacji allogenicznych komórek hematopoetycznych:
  1. jeśli ośmiomiesięczne leczenie immunosupresyjne nie dało korzystnego wyniku.
  2. natychmiast po ustaleniu rozpoznania.
  3. jeśli zachodzi konieczność przetoczeń koncentratu krwinek czerwonych częściej niż raz w miesiącu.
  4. ...
  5. ...
Wskazaniem do wysokodawkowej chemioterapii i transplantacji autologicznych komórek krwiotwórczych u chorych na chłoniaka Hodgkina są niżej wymienione stany, z wyjątkiem:
  1. oporności na leczenie pierwszoliniowe.
  2. progresji w czasie leczenia pierwszoliniowego.
  3. wznowy wczesnej.
  4. ...
  5. ...

Ta strona używa cookies i innych technologii. Korzystając z niej wyrażasz zgodę na ich używanie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej szczegółów w Polityce prywatności

Zamknij