Wiosna 2012: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
| Hipoglikemizujące działanie pochodnych sulfonylomocznika nasilają: |
|
|
W pierwszym okresie niedocukrzenia obserwuje się wzrost:
1) adrenaliny; 2) glukagonu; 3) C-peptydu; 4) hormonów inkretynowych; 5) kortyzolu. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wśród trzech różnych leków hipotensyjnych stosowanych jednocześnie u chorego na cukrzycę typu 2 powinny znaleźć się zawsze - o ile nie występują u danego chorego przeciwwskazania:
1) inhibitor konwertazy angiotensynowej; 2) sartan; 3) antagonista wapnia; 4) diuretyk; 5) beta-adrenolityk; 6) alfa-adrenolityk. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Do lekarza zgłosiła się na coroczne badania kontrolne kobieta, lat 30, BMI - 24kg/m2 leczona od kilku lat z powodu nadciśnienia tętniczego, które jest bardzo dobrze kontrolowane (w pomiarach domowych wartości: 125/75 mmHg, w ABPM: śr.120/80 mmHg). Przed rokiem poziom glukozy w osoczu krwi żylnej na czczo wynosił - 89 mg/dl. Profil lipidowy prawidłowy. W rodzinie cukrzyca nie występuje. Jakie powinno być dalsze postępowanie zgodnie z obowiązującymi zasadami prowadzenia badań przesiewowych w kierunku cukrzycy? |
|
| Do lekarza zgłasza się młody mężczyzna bez dolegliwości, dotychczas zdrowy, u którego w rutynowym badaniu moczu wykryto cukier. Dalsze postępowanie diagnostyczne należy zacząć od: |
|
|
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących leczenia cukrzycy typu 1 jest prawdziwe?
1) w cukrzycy typu 1 nie wolno przekraczać maksymalnej dawki dobowej insuliny (tj. 1 j./kg masy ciała/dobę); 2) w cukrzycy typu 1 można stosować tylko insuliny analogowe; 3) każdy chory z cukrzycą typu 1 musi przyjmować insulinę co najmniej cztery razy dziennie; 4) w cukrzycy typu 1 nie można stosować mieszanek insulinowych; 5) przerwanie insulinoterapii na jeden dzień może doprowadzić do rozwoju ketonowej kwasicy metabolicznej; 6) u chorych na cukrzycę typu 1 insuliny analogowe i klasyczne insuliny ludzkie charakteryzują się takim samym wskaźnikiem ryzyka rozwoju hipoglikemii. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
U chorej, u której rozpoznano cukrzycę typu 1 ponad trzy tygodnie temu i hospitalizowano, podczas pierwszej wizyty w poradni diabetologicznej po opuszczeniu szpitala stwierdzono, że obecnie profil dobowy glikemii jest następujący (mg/dl):
na czczo 156 2 godz. po śniadaniu 108 przed obiadem 56 2 godz. po obiedzie 76 przed kolacją 61 2 godz. po kolacji 89 U chorej nie wystąpiły epizody ciężkich niedocukrzeń; jest leczona zgodnie z zaleceniami zawartymi w karcie wypisowej ze szpitala: insulina lispro 14-16 j. przed głównymi posiłkami i insulina glargina 10 j. przed snem. Jakie zalecenie powinna chora otrzymać podczas wizyty w poradni? |
|
| Leczenie cukrzycy typu 2 i otyłości u dzieci i młodzieży należy rozpocząć od: |
|
| Tzw. „współwystępowanie chorób autoimmunologicznych” w odniesieniu do cukrzycy typu 1 u dzieci dotyczy najczęściej występowania: |
|
| 24-letnia pacjentka w 24 tygodniu II ciąży miała wykonany test OGTT, w którym stwierdzono glikemię na czczo 74 mg/dl [4,1 mmol/l], w drugiej godzinie po obciążeniu 166 mg/dl [9,2 mmol/l]. Pacjentka nie zgłasza żadnych dolegliwości. Zaproponuj prawidłowy tok postępowania: |
|
| 21-letnia chora z cukrzycą typu 1 od 3 lat, leczona metodą intensywnej insulinoterapii analogiem szybkodziałającym doposiłkowo 3 razy dziennie oraz analogiem długodziałającym podawanym na noc. Dawka dobowa insuliny 50 j. Stosuje dietę cukrzycową licząc skrupulatnie zawartość węglowodanów w posiłkach. Ustalone przeliczniki insuliny na WW: do śniadania 2 j/WW, do obiadu 1 j/WW, do kolacji 1,5 j/WW. W dniu wizyty u lekarza chora obudziła się z glikemią na czczo 160 mg/dl i spożyła 4 wymienniki węglowodanowe. Podaj właściwą w tym wypadku dawkę analogu szybkodziałającego do śniadania: |
|
| 49-letnia letnia chora z zespołem paranoidalnym leczona przewlekle rysperydonem, obciążona cukrzycą typu 2 ze strony ojca, trafiła do szpitala z powodu trwającej od 5 dni polidypsji, poliurii, znacznego osłabienia, zaburzonego widzenia oraz spadku masy ciała w tym czasie o 5 kg. W badaniu fizykalnym kontakt zachowany, z odchyleń: suche śluzówki, język obłożony, tachykardia. W badaniach dodatkowych: glikemia 1172 mg/dl [65,1 mmol/l], cukromocz 5910 mg/dl, ketonuria 50 mg/dl, pH 7,32, HCO3 16,6, BE -8,1, kreatynina 2,55 mg/dl, Na+ 138,6 mmol/l, K+ 5,3 mmol/l, Cl- 92,5 mmol/l. Luka anionowa, hipernatremia skorygowana i molalność efektywna w tym wypadku wynosi: |
|
| 50-letni chory zgłosił się do szpitala z powodu trwającej od 3 tygodni polidypsji, poliurii oraz spadku masy ciała w tym czasie o 18 kg. Dotychczas leczony z powodu nadciśnienia tętniczego. Z odchyleń otyłość brzuszna, BMI 32 kg/m2, objawy polineuropatii czuciowo- ruchowej. W badaniach: glikemia 663 mg/dl [36,8 mmol/l], cukromocz 6130 mg/dl, ketonuria 150 mg/dl, cholesterol całk. 730 mg/dl, triglicerydy 1943 mg/dl, HbA1c 13%, C-peptyd na czczo 1,38 ng/ml (n: 1,1 - 4,4), TSH 1,78 µIU/ml. Chorego po 9-dniowej hospitalizacji podczas której zastosowano dietę redukcyjną, intensywny model insulinoterapii uzyskując normalizację glikemii w profilu dobowym należy wypisać do domu z zaleceniem: |
|
| Badanie VADT wykazało, że u chorych na cukrzycę typu 2 wyjściowo niewyrównaną i trwającą średnio 11,5 lat, intensywna kontrola glikemii w porównaniu z kontrolą standardową nie wpływa istotnie na ryzyko wystąpienia zdarzeń sercowo-naczyniowych i powikłań mikroangiopatycznych (z wyjątkiem pogorszenia albuminurii), ponieważ najskuteczniejszym sposobem zmniejszenia ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych wydaje się leczenie ukierunkowane na inne niż hiperglikemia czynniki ryzyka, głównie nadciśnienie tętnicze i hiperlipidemię. |
|
|
W badaniu ACCORD BP, po 5 latach obserwacji, u osób z cukrzycą typu 2 i obciążonych zwiększonym ryzykiem sercowo-naczyniowym, zbadano wpływ intensywnej kontroli ciśnienia tętniczego, w porównaniu z leczeniem standardowym, na ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych. W grupie intensywnej kontroli ciśnienia tętniczego, w porównaniu z grupą leczoną standardowo, stwierdzono: 1) istotnie mniejsze ryzyko wystąpienia zawału serca niezakończonego zgonem;
2) podobne ryzyko zawału serca niezakończonego zgonem; 3) podobne ryzyko poważnego zdarzenia sercowo-naczyniowego i niewydolności serca; 4) podobne ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny i zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych; 5) istotnie mniejsze ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny i zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wyniki metaanalizy badań ACCORD, ADVANCE, UKPDS i VADT wskazują, że:
1) w grupie intensywnej kontroli glikemii, w porównaniu z grupą leczoną standardowo, stwierdzono mniejsze ryzyko poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych i zawału serca; 2) w grupie intensywnej kontroli glikemii, w porównaniu z grupą leczoną standardowo, stwierdzono podobne ryzyko ciężkiej hipoglikemii; 3) w grupie intensywnej kontroli glikemii, w porównaniu z grupą leczoną standardowo, stwierdzono podobne ryzyko zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych i zgonu z jakiejkolwiek przyczyny i udaru mózgu; 4) wyniki analizy w podgrupach sugerują większe korzyści wśród chorych bez wcześniej występującej choroby sercowo-naczyniowej; 5) wyniki analizy w podgrupach sugerują mniejsze korzyści wśród chorych bez wcześniej występującej choroby sercowo-naczyniowej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Laboratoryjnym kryterium diagnostycznym zespołu hiperglikemiczno-hipermolarnego nie jest: |
|
|
Które z poniższych skojarzeń leków nie jest polecane w 2 etapie leczenia cukrzycy typu 2 wg Zaleceń PTD:
1) insulina długodziałająca + gliklazyd; 2) metformina + akarboza; 3) liraglutyd + akarboza; 4) sitagliptyna + glimepiryd; 5) wildagliptyna + gliklazyd; 6) glimepiryd + akarboza + saksagliptyna. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Można rozważyć rozpoczęcie insulinoterapii w cukrzycy typu 2 od zastosowania mieszanek insulinowych lub intensywnej insulinoterapii wówczas, gdy:
1) wprowadzenie insulinoterapii było odwlekane zbyt długo; 2) u chorego występuje znaczne nasilenie objawowej hiperglikemii; 3) doszło do znacznego wzrostu glikemii w przebiegu ostrej choroby (zawał serca, ciężka infekcja); 4) wartość hemoglobiny glikowanej HbA1c jest bardzo wysoka; 5) życzy sobie rodzina pacjenta; 6) takie leczenie będzie optymalne ze względu na tryb życia i/lub aktywność zawodową pacjenta. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie na temat inhibitorów dipeptydylopeptydazy-4: |
|
| Wskazaniem do rozpoczęcia insulinoterapii niezależnie od wartości glikemii nie jest: |
|
| Lekiem doustnym rekomendowanym do stosowania w etapie 4 farmakoterapii cukrzycy typu 2 jest: |
|
| Podstawową zasadą leczenia chorych z cukrzycą typu 2 jest: |
|
| W cukrzycy typu 2 intensywna kontrola glikemii wyrażająca się dążeniem do osiągnięcia hemoglobiny glikowanej HbA1c ≤6,5% przynosi korzyści w zakresie redukcji ryzyka rozwoju makroangiopatii: |
|
| Wiodącym objawem niepożądanym inkretynomimetyków są nudności i wymioty. Są one spowodowane następującym działaniem tych leków: |
|
| Wskaż zdanie nieprawdziwe: |
|
| Przeciwwskazaniem do stosowania insuliny w cukrzycy typu 2 jest: |
|
| W 1. etapie leczenia cukrzycy typu 2 nie zaleca się: |
|
| Wskazaniem do czasowej insulinoterapii w cukrzycy typu 2 nie jest: |
|
|
Algorytm insulinoterapii w leczeniu cukrzycy typu 2 najlepiej charakteryzują:
1) dawka początkowa 0,2j/kg; 2) dawka początkowa 0,5j/kg; 3) rozważenie odstawienia leków stymulujących wydzielanie insuliny w przypadku zapotrzebowania > 40 j/d; 4) rozważenie odstawienia leków stymulujących wydzielanie insuliny w przypadku zapotrzebowania > 80 j/d; 5) rozważenie wdrożenia intensyfikowanej/intensywnej insulinoterapii w przypadku zapotrzebowania > 40 j/d; 6) rozważenie wdrożenia intensyfikowanej/intensywnej insulinoterapii w przypadku zapotrzebowania > 80 j/d. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wybierz zdanie fałszywe dotyczące insulinoterapii w cukrzycy typu 2: |
|
| Uszereguj leki stosowane w terapii cukrzycy typu 2 pod względem skuteczności hipoglikemizującej (od najsłabiej do najsilniej działającego): |
|
|
Wybierz prawdziwe stwierdzenia dotyczące inhibitorów dipeptydylopeptydazy IV (DPP IV):
1) należą do grupy leków działających na układ inkretynowy; 2) obniżają HbA1c o 1,0-1,5%; 3) należą do nich m.in. sitagliptyna i linagliptyna; 4) do istotnych objawów ubocznych występujących podczas ich stosowania można zaliczyć nudności i wymioty; 5) linagliptyna może być stosowana u chorych na cukrzycę typu 2 z niewydolnością nerek bez konieczności redukcji jej dawki. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które z wymienionych leków stosowanych w terapii cukrzycy mają obojętny wpływ na masę ciała:
1) metformina; 2) pochodne sulfonylomocznika; 3) inhibitory α-glukozydazy; 4) agoniści receptora GLP-1; 5) inhibitory DPP-4. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wskazaniem do stosowania osobistej pompy insulinowej nie jest: |
|
| Najwcześniejszym objawem retinopatii cukrzycowej widocznym jedynie w obrazie angiografii fluoresceinowej siatkówki jest/są: |
|
| Do typowych dla mikroangiopatii cukrzycowej zmian patologicznych zaliczyć można: |
|
| Stopniowe nasilanie się objawów retinopatii proliferacyjnej ogranicza możliwość fotokoagulacji siatkówki ponieważ rozległe wylewy powodują nieprzejrzystość ciała szklistego co uniemożliwia wykonanie zabiegu. |
|
| Przyczyną zwiększonego i narastającego wydalania albumin z moczem u chorych na cukrzycę jest: |
|
| Wskazaniem do fotokoagulacji laserowej siatkówki u chorego z cukrzycą nie jest: |
|
| Wykonywanie zabiegów PCI u chorych z cukrzycą powikłaną niewydolnością nerek wiąże się z większym prawdopodobieństwem restenozy ponieważ mikroalbuminuria jest czynnikiem ryzyka powikłań układu sercowo-naczyniowego. |
|
| Wyraźne korzyści kliniczne w postaci redukcji liczby zgonów i zawałów serca po zastosowaniu statyn u chorych z cukrzycą typu 2 ujawniają się: |
|
| Wskaż prawdziwe stwierdzenie w odniesieniu do wskaźnika ABI będącego ilorazem ciśnienia na poziomie kostki i ciśnienia na ramieniu: |
|
| Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące wpływu stosowanych w cukrzycy typu 2 leków na zaburzenia lipidowe: |
|
| Dla chorych z cukrzycą typowe są następujące odrębności w obrazie miażdżycy: |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenia na temat postępowania w ostrym udarze mózgu:
1) insulinoterapię należy wdrożyć przy wartościach glikemii ≥ 180 mg/dl (10 mmol/l); 2) insulinoterapię należy wdrożyć przy wartościach glikemii ≥ 200 mg/dl (11,1 mmol/l); 3) glikemię należy utrzymywać w zakresie 140-180 mg/dl (7,8-10 mmol/l); 4) glikemię należy utrzymywać w zakresie 100-180 mg/dl (5,6-10 mmol/l); 5) należy unikać stężenia glukozy poniżej 110 mg/dl (6,1 mmol/l) ze względu na ryzyko rozwoju hipoglikemii. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Cukrzyca ciężarnych - kryteria rozpoznania. |
|
| Wybierz fałszywe stwierdzenie dotyczące opieki diabetologicznej dla dzieci i młodzieży chorych na cukrzycę: |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące nieświadomości hipoglikemii:
1) to nieodczuwanie niższych niż 70 mg/dl wartości glikemii; 2) to nieodczuwanie niższych niż 55 mg/dl wartości glikemii; 3) stanowi wskazanie do ciągłego monitorowania glikemii; 4) stanowi przeciwwskazanie do leczenia osobistymi pompami insulinowymi; 5) zmniejszenie częstości niedocukrzeń poprawia odczuwanie hipoglikemii; 6) zwiększenie częstości niedocukrzeń poprawia odczuwanie hipoglikemii. Prawidłowa odpowiedź to: a.1,3,5 b.1,4,5 c.2,3,5 d.2,3,6 e.2,4,5 |
|
|
Hospitalizacja jest niezbędna po podaniu glukagonu:
1) w każdej sytuacji; 2) wszystkim chorym z cukrzycą typu 1; 3) wszystkim chorym z cukrzycą typu 2; 4) chorym z cukrzycą typu 1 po spożyciu alkoholu; 5) chorym z cukrzycą typu 2 po spożyciu alkoholu. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
