Wiosna 2012: testy egzaminacyjne do egzaminu PES

ROZWIĄŻ TEST

Pytanie
Odpowiedzi
Do leków nasilających hipoglikemizujące działanie pochodnych sulfonylomocznika należą:
1) flukonazol;
2) warfaryna;
3) inhibitory monoaminooksydazy (MAO);
4) paracetamol;
5) ciprofloksacyna;
6) kwas acetylosalicylowy.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3,6.
  2. 1,2,3,4,5.
  3. 2,3,5,6.
  4. ...
  5. ...
Ciężka hipoglikemia może wystąpić u chorych z cukrzycą typu 2 leczonych:
  1. dietą i wysiłkiem fizycznym.
  2. metforminą.
  3. nalogiem GLP-1.
  4. ...
  5. ...
Do prawdopodobnych przyczyn hipoglikemii nie należy:
  1. pominięcie posiłku przy niezmienionym leczeniu.
  2. nieplanowany wysiłek fizyczny.
  3. zmiana zapotrzebowania na insulinę w okresie połogu.
  4. ...
  5. ...
Reguła 15/15 dotyczy:
1) taktyki postępowania w hiperglikemii u chorych leczonych metodą intensywnej insulinoterapii;
2) taktyki postępowania w hipoglikemii podczas leczenia za pomocą osobistej pompy insulinowej;
3) taktyki postępowania w hipoglikemii u chorych leczonych konwencjonalną insulinoterapią;
4) taktyki postępowania w hipoglikemii u chorych leczonych metodą intensywnej insulinoterapii z zastosowaniem analogów insulin;
5) taktyki postępowania w hipoglikemii u chorych leczonych pochodnymi sulfonylomocznika.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2.
  2. 2,4.
  3. 2,5.
  4. ...
  5. ...
U 54-letniego taksówkarza, chorującego na cukrzycę typu 2 od 6 lat, leczonego metforminą w dawce dobowej 3000 mg, BMI 32,5 kg/m2, bez późnych powikłań cukrzycy, stwierdzono przy okazji planowej wizyty u diabetologa wartość hemoglobiny glikowanej HbA1c 8,7%. Jaka jest optymalna decyzja w zakresie farmakoterapii cukrzycy u tego pacjenta?
  1. utrzymać dotychczasowe leczenie.
  2. dołączyć do metforminy pochodną sulfonylomocznika w minimalnej dawce.
  3. dołączyć do metforminy pochodną sulfonylomocznika w dawce submaksymalnej.
  4. ...
  5. ...
U 84-letniej nie zgłaszającej istotnych dolegliwości emerytowanej ekspedientki, chorującej na cukrzycę typu 2 od 16 lat, BMI 26,3 kg/m2, leczonej glimepirydem 4 mg/dobę i metforminą 2 x 500 mg, z powikłań cukrzycy retinopatia prosta, przebyta operacja zaćmy obustronnie, stwierdzono wartość HbA1c 7,3%, stężenie kreatyniny 1,3 mg/dl. Jaką należy podjąć decyzję w zakresie terapii cukrzycy?
  1. odstawić metforminę ze względu na wiek, rozpocząć insulinoterapię w modelu 1 x dziennie insulina długodziałająca przed snem i z powodu rozpoczęcia insulinoterapii odstawić glimepiryd.
  2. zmniejszyć dawkę metforminy ze względu na wiek i zwiększyć dawkę glimepirydu.
  3. nic nie zmieniać, gdyż chora nie wymaga intensyfikacji terapii.
  4. ...
  5. ...
U hospitalizowanego chorego z cukrzycą typu 1 z glikemią 689 mg/dl, pH 7,09, niedoborem zasad -20, z kaliemią 3,8 mmol/l, leukocytozą 21 430/mcl, ketonurią, w momencie rozpoczęcia podawania insuliny dożylnie należy także:
  1. podać dożylnie płyny i preparat potasu.
  2. podać dożylnie płyny i wodorowęglan sodu.
  3. podać dożylnie płyny zawierające glukozę.
  4. ...
  5. ...
28-letnia nauczycielka geografii, chorująca na cukrzycę typu 1 od 9 lat, została przyjęta do oddziału internistycznego z powodu kwasicy metabolicznej, silnego bólu brzucha, gorączki i wymiotów. Wykonano próbę ciążową - wynik negatywny, przeprowadzono endoskopię górnego odcinka przewodu pokarmowego, badanie usg jamy brzusznej, tomografię komputerową brzucha - w wykonanych badaniach nie znaleziono przyczyny nagłego pogorszenia stanu zdrowia. Jakie badania należy jeszcze przeprowadzić w pierwszej kolejności?
1) koloskopia;
2) rtg klatki piersiowej;
3) rtg jamy brzusznej w pozycji stojącej;
4) posiew krwi na szczycie gorączki;
5) badanie ogólne moczu;
6) posiew moczu;
7) badanie kału na krew utajoną;
8) oznaczenie D-dimerów.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,7.
  2. 2,3,8.
  3. 4,6.
  4. ...
  5. ...
23-letnia pacjentka z cukrzycą typu MODY 2 zgłosiła się w 7 tygodniu ciąży. Glikemia na czczo 90-105 mg/dl, maksymalnie sporadycznie do 123 mg/dl, HbA1c 5,7%. Jakie powinna otrzymać zalecenie w zakresie leczenia cukrzycy?
  1. dalsze leczenie dietą i regularna kontrola glikemii i HbA1c.
  2. żadne zalecenie terapeutyczne nie jest konieczne.
  3. należy rozpocząć leczenie insuliną długodziałającą podawaną przed snem w dawce 5-6 j.
  4. ...
  5. ...
57-letni monter instalacji elektrycznych był hospitalizowany w oddziale neurologicznym z powodu silnych zawrotów głowy, z glikemią 682 mg/dl przy przyjęciu do szpitala, rozpoznano wówczas cukrzycę typu 2, wartość hemoglobiny glikowanej wynosiła 15,3%. Pacjent w trakcie pobytu był leczony insuliną metodą wielokrotnych wstrzyknięć, dawka dobowa insuliny 68 j., zalecono kontynuację takiego leczenia w warunkach ambulatoryjnych. Po 6 miesiącach, w trakcie kolejnej wizyty w poradni diabetologicznej, stwierdzono BMI 28,8 kg/m2, wartość HbA1c 8,3%, chory leczony dwoma dawkami insuliny typu 30/70 12 j. rano i 8 j. wieczorem, okresowo hipoglikemie w godzinach przedpołudniowych, nie przyjmuje przeciwcukrzycowych leków doustnych. Glikemia na czczo 90-105 mg/dl, 2 godziny po posiłku 110-145 mg/dl. Jakie powinno byc dalsze postępowanie?
  1. mimo nadal podwyższonej wartości HbA1c można podjąć próbę odstawienia insuliny i rozpoczęcia leczenia metforminą.
  2. mimo nadal podwyższonej wartości HbA1c można podjąć próbę odstawienia insuliny i rozpoczęcia leczenia pochodną sulfonylomocznika.
  3. należy zmniejszyć dawkę insuliny podawanej rano do 8 j.
  4. ...
  5. ...
86-letnia chora leczona na cukrzycę od 4 lat, bez istotnych przewlekłych powikłań cukrzycy, BMI 26,3 kg/m2, leczona glimepirydem 6 mg i metforminą 2 x 850 mg. Glikemia na czczo w samokontroli 88-119 mg/dl, 1-2 godz. po posiłkach 284-359 mg/dl, HbA1c 8,9%, kreatynina 1,1 mg/dl. Jakie powinno być dalsze postępowanie?
  1. zwiększenie dawki metforminy do 3 x 850 mg.
  2. rozpoczęcie insulinoterapii w modelu jednej dawki insuliny długodziałającej rano.
  3. zastąpienie dotychczasowych leków doustnych inhibitorem DPP-4.
  4. ...
  5. ...
48-letnia pacjentka, od wielu lat niepracująca, chorująca na cukrzycę typu 1 od 4. roku życia, z retinopatią prostą, stałym białkomoczem, kreatyniną 0,91 mg/dl, czucie dotyku i wibracji w obrębie stóp znacznie osłabione, odruchy ze ścięgna Achillesa i w stawie kolanowym zniesione, leczona insulinami ludzkimi w modelu intensywnej insulinoterapii (insulina NPH 2 x dziennie + insulina krótkodziałająca przed każdym posiłkiem), HbA1c 8,6%, glikemia na czczo do 145 mg/dl, w okresie poposiłkowym 2-4 razy w tygodniu hipoglikemie, dobrze odczuwalne. Jakie powinno być optymalne dalsze postępowanie?
  1. kontynuacja dotychczasowej terapii, gdyż chora jest w dobrym stanie ogólnym po tak długim okresie chorowania na cukrzycę.
  2. zmiana insulin ludzkich (NPH i krótkodziałającej) na analogowe (szybko- i długodziałające) w celu zmniejszenia ryzyka hipoglikemii, redukcji glikemii na czczo i redukcji liczby iniekcji.
  3. zmiana insuliny krótkodziałającej podawanej przed posiłkami na szybkodziałające insuliny analogowe w celu zmniejszenia ryzyka hipoglikemii po posiłkach.
  4. ...
  5. ...
U 38-letniego otyłego informatyka stwierdzono glikemię na czczo w osoczu krwi żylnej w ciągu minionych 8 miesięcy 108, 121, 117 mg/dl. Jego babka choruje na cukrzycę typu 2, obecnie leczona insuliną, po amputacji prawej stopy. Jakie powinno być dalsze postępowanie diagnostyczne i terapeutyczne?
1) wykonanie oznaczenia hemoglobiny glikowanej HbA1c;
2) wykonanie doustnego testu obciążenia glukozą (OGTT);
3) oznaczanie glikemii na czczo 1 x w tygodniu;
4) oznaczenie glikemii 2 godziny po najbardziej obfitym posiłku;
5) zalecenie zwiększenia wysiłku fizycznego;
6) zalecenie wprowadzenia ograniczeń kalorycznych w diecie;
7) zalecenie zwiększenia wysiłku fizycznego i ograniczeń kalorycznych w diecie oraz zastosowanie metforminy w małej dawce przed snem;
8) zastosowanie metforminy w małej dawce przed snem.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,5,6.
  2. 1,4,7.
  3. 2,5,6.
  4. ...
  5. ...
75-letni pacjent przyjęty do szpitala z zaburzeniami świadomości ze świeżo stwierdzoną hiperglikemią 1397 mg/dl (77,6mmol/l). W gazometrii: pH 7,15, HCO3 19,6 mmol/l, BE -11. Jonogram: Na+ 152 mmol/l, K+ 4,0 mmol/l, Cl- 106 mmol/l. Wskaż prawidłowo obliczoną dla tego przypadku: lukę anionową, rzeczywiste stężenie sodu i efektywną osmolalność:
  1. 21,0; 164,2; 280,5.
  2. 26,4; 175,0; 370,0.
  3. 26,4; 172,8; 389,6.
  4. ...
  5. ...
Zmniejszenie hiperglikemii w trakcie insulinoterapii dożylnej prowadzonej w cukrzycowej kwasicy ketonowej:
  1. nie powinno być większe niż 80 mg/dl (4,4mmol/l) w ciągu 1 godz.
  2. powinno być bardzo ostrożne i nie przekraczać 50 mg/dl (6,25 mmol/l).
  3. nie powinno być większe niż 100 mg/dl (5,6 mmol/l) w ciągu godziny.
  4. ...
  5. ...
Zaburzenia tolerancji glukozy (upośledzona tolerancja glukozy, cukrzyca) mogą występować w:
1) akromegalii;
2) zespole Cushinga;
3) chorobie Addisona;
4) zespole policystycznych jajników;
5) niedoczynności przytarczyc.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,3.
  2. 1,2,4.
  3. 2,4,5.
  4. ...
  5. ...
Wybierz prawidłowe stwierdzenia dotyczące zaburzeń tolerancji glukozy w zespole policystycznych jajników (PCOS):
1) kobiety z PCOS stanowią grupę ryzyka rozwoju cukrzycy typu 1;
2) kobiety z PCOS stanowią grupę ryzyka rozwoju cukrzycy typu 2;
3) u kobiet z PCOS częściej występuje cukrzyca ciążowa;
4) u wszystkich kobiet z PCOS zalecane jest stosowanie metforminy;
5) częste występowanie zaburzeń tolerancji glukozy w PCOS wiąże się z insulinoopornością.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,3,4.
  2. 2,4.
  3. 2,3,5.
  4. ...
  5. ...
Pacjentka lat 26, z 12-letnim wywiadem cukrzycy typu 1, została przyjęta do Oddziału z powodu ciężkiej hipoglikemii, która wystąpiła w godzinach popołudniowych. Ostatnio w leczeniu cukrzycy otrzymywała NovoRapid 7j-4j-5j (przed posiłkami) oraz Lantus 8j (o godz. 22). Podaje, że w ciągu ostatnich kilku miesięcy schudła około 4kg (aktualna masa ciała 58kg) i pomimo znacznej redukcji dawki insuliny występują hipoglikemie. Ponadto w badaniu przedmiotowym zawraca uwagę dyskretne ściemnienie skóry odsłoniętych części ciała. HbA1c-5,9%, GFR-104ml/min. Prawdopodobną przyczyną występowania hipoglikemii jest:
  1. błędne podanie insuliny.
  2. choroba Cushinga.
  3. nadczynność tarczycy.
  4. ...
  5. ...
Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie dotyczące autoimmunologicznego zespołu niedoczynności wielogruczołowej (APS):
  1. w APS-1 cukrzyca typu 1 jest istotną składową zespołu.
  2. cukrzyca typu 1 jest istotnym składnikiem zespołu APS-3.
  3. cukrzyca typu 1 może towarzyszyć pierwotnej niedoczynności kory nadnerczy i autoimmunologicznej chorobie tarczycy.
  4. ...
  5. ...
Wskaż fałszywe stwierdzenie na temat teorii oszczędnego genotypu w etiopatogenezie cukrzycy typu 2:
  1. powstała na podstawie obserwacji lawinowego wzrostu częstości cukrzycy typu 2 przy zmianie warunków środowiskowych, szczególnie grup etnicznych.
  2. zgodnie z tą teorią, aby utrzymać czynności życiowe, uwarunkowany genetycznie układ metabolizmu komórkowego musiał w procesie ewolucji wykształcić oszczędny system, który potrafiłby z niewielkich ilości nieregularnie dostarczanego pokarmu przy równoczesnej dużej aktywności fizycznej zsyntetyzować wystarczającą ilość energii, która pozwoliłaby na utrzymanie funkcji życiowych.
  3. jeśli oszczędnemu układowi metabolicznemu dostarczy się w nadmiarze pokarmu i równocześnie ograniczy wydatkowanie energii, dochodzi do rozwoju chorób cywilizacyjnych.
  4. ...
  5. ...
Defekt komórki β trzustki we wczesnym okresie cukrzycy typu 2 najlepiej charakteryzuje:
1) zaburzenie I fazy wydzielania insuliny;
2) zaburzenie II fazy wydzielania insuliny;
3) hiperglikemia z towarzyszącą hiperinsulinemią;
4) hiperglikemia z towarzyszącą hipoinsulinemią;
5) wzmożona produkcja insuliny de novo;
6) osłabiona produkcja insuliny de novo.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,3,5.
  2. 1,3,6.
  3. 2,3,5.
  4. ...
  5. ...
Wskaż zdania prawdziwe:
1) zaburzenia funkcji komórki β są w znacznym stopniu zdeterminowane genetycznie;
2) na zaburzenia funkcji komórki β mają także wpływ oddziaływania środowiskowe (np. glukotoksyczność, lipotoksyczność);
3) przewlekła hiperglikemia upośledza wydzielanie insuliny w odpowiedzi na wszystkie bodźce sekrecyjne;
4) przewlekła hiperglikemia upośledza sekrecję insuliny, jednak po osiągnięciu dobrego wyrównania metabolicznego możliwa jest istotna poprawa czynności komórek β;
5) przewlekła hiperglikemia prawdopodobnie nasila apoptozę komórek β trzustki;
6) wpływające na zaburzenia funkcji komórki β zjawiska lipotoksyczności i glukotoksyczności są z reguły od siebie niezależne. Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3,5.
  2. 1,2,4,5.
  3. 1,3,4,5.
  4. ...
  5. ...
Która z substancji uwalnianych przez tkankę tłuszczową nasila zjawisko insulinooporności?
  1. leptyna.
  2. adiponektyna.
  3. TNF-α.
  4. ...
  5. ...
Wskaż fałszywe stwierdzenie na temat cukrzycy typu MODY2:
  1. jest to cukrzyca monogenowa związana z uwarunkowanym genetycznie defektem komórki β.
  2. jest dziedziczona w sposób autosomalny dominujący.
  3. jest konsekwencją heterozygotycznej mutacji w genie glukokinazy.
  4. ...
  5. ...
Wskaż zdanie fałszywe dotyczące insulinooporności:
  1. insulinooporność jest istotnym czynnikiem patogentycznym cukrzycy typu 2.
  2. zmniejszenie wrażliwości na insulinę można stwierdzić na wiele lat przed rozpoznaniem tej choroby.
  3. spadek wrażliwości na insulinę może być kompensowany przez hiperinsulinemię.
  4. ...
  5. ...
Zaburzenia sekrecji insuliny w cukrzycy typu 2 wiążą się z:
1) zanikiem pierwszej fazy wydzielania insuliny;
2) zwiększonym wydzielaniem proinsuliny;
3) wzrostem pierwszej fazy wydzielania insuliny;
4) zmniejszonym wydzielaniem proinsuliny;
5) zaburzonym pulsacyjnym wydzielaniem insuliny.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,5.
  2. 1,4.
  3. 2,3,5.
  4. ...
  5. ...
Wybierz określenia prawidłowe dotyczące fizjologicznej sekrecji insuliny:
1) proces wydzielania insuliny u człowieka można podzielić na podstawowy i poposiłkowy;
2) wydzielanie podstawowe insuliny ma miejsce w okresach między posiłkami, szczególnie w nocy;
3) glukoza jest głównym bodźcem do sekrecji insuliny;
4) glukoza wnika do komórki β przy pomocy GLUT4;
5) po dożylnym podaniu glukozy wydzielanie insuliny ma charakter dwufazowy.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. wszystkie wymienione.
  2. 1,2,4.
  3. 3,4,5.
  4. ...
  5. ...
Wskaż akronimy dużych badań klinicznych przeprowadzonych u pacjentów z typem 1 cukrzycy:
  1. ACCORD, ADOPT, EDIC.
  2. DCCT, Steno-2 Study, VADT.
  3. DCCT, UKPDS, EDIC.
  4. ...
  5. ...
Częstość występowania zakrzepicy żył głębokich po aloplastyce totalnej stawu biodrowego bez stosowania profilaktyki żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej oceniana jest na ok.:
  1. 10%.
  2. 20%.
  3. 40%.
  4. ...
  5. ...
Profilaktyka przeciwzakrzepowa u 28-letniego, ogólnie zdrowego sportowca, po wykonanej z powodu uszkodzenia łękotki artroskopowej meniscektomii powinna:
  1. trwać nie krócej jak 5-7 dni.
  2. obejmować jedynie podanie jednej dawki leku przed zabiegiem.
  3. trwać 3 dni po zabiegu.
  4. ...
  5. ...
Profilaktyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u 72-letniej pacjentki ze złamaniem szyjki kości udowej powinna być wdrożona:
  1. po konsultacji kardiologicznej.
  2. może być realizowana podawaniem kwasu acetylosalicylowego.
  3. tylko, jeżeli wcześniej była leczona hormonalnie z powodu osteoporozy.
  4. ...
  5. ...
W przypadku amputacji w przebiegu stopy cukrzycowej:
  1. protezowanie jest przeciwwskazane.
  2. konstrukcja protezy musi zawsze stabilizować staw skokowy górny.
  3. protezowanie możliwe jest jedynie po amputacji powyżej stawu skokowego.
  4. ...
  5. ...
Epitetyka to zaopatrzenie defektów/ubytków:
  1. kosmetycznych.
  2. podniebienia twardego.
  3. kostnych pokrywy czaszki.
  4. ...
  5. ...
Bakteryjne zapalenie krążka międzykręgowego kręgosłupa rozpoznaje się na podstawie:
  1. obrazu klinicznego i przeglądowych zdjęć radiologicznych.
  2. obrazu klinicznego i rezonansu magnetycznego.
  3. tomografii komputerowej i dyskografii.
  4. ...
  5. ...
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące włóknistej dysplazji kości:
  1. rzadko jest przyczyną złamań patologicznych.
  2. ulega przemianie złośliwej w ponad 60% przypadków.
  3. zmianom kostnym towarzyszą zawsze zmiany skórne i zaburzenia endokrynologiczne.
  4. ...
  5. ...
Scyntygrafia statyczna układu kostnego ma decydujące znaczenie w diagnostyce:
  1. zmian kostnych w przebiegu sarkoidozy.
  2. przerzutowych zmian nowotworowych w kościach.
  3. mnogich wyrośli chrzęstno-kostnych.
  4. ...
  5. ...
Najskuteczniejszą metodą diagnostyki obrazowej wczesnych postaci niedokrwiennej martwicy głowy kości udowej są:
  1. radiologia konwencjonalna i artrografia.
  2. tomografia komputerowa i scyntygrafia.
  3. scyntygrafia ze znakowanymi leukocytami i rezonans magnetyczny.
  4. ...
  5. ...
Spina ventosa to określenie:
  1. kiły kości i stawów.
  2. kiły kręgosłupa.
  3. gruźlicy trzonów kości drobnych i długich.
  4. ...
  5. ...
W brucelozie proces chorobowy najczęściej nie obejmuje:
  1. stawów krzyżowo-biodrowych.
  2. kręgosłupa.
  3. mięśni.
  4. ...
  5. ...
Do czynników ryzyka złamań osteoporotycznych nie zalicza się:
  1. wieku.
  2. przebytego po 50. roku życia złamania w następstwie urazu niskoenergetycznego.
  3. palenia papierosów.
  4. ...
  5. ...
Do grupy biochemicznych markerów obrotu kostnego /wskaźników przebudowy kostnej/ nie zalicza się:
  1. winiano-opornej fosfatazy kwaśnej.
  2. osteokalcyny.
  3. kalcemii.
  4. ...
  5. ...
Choroba Pageta kości:
  1. należy do złośliwych guzów kości.
  2. zaliczana jest do grupy pierwotnych zaburzeń kostnienia.
  3. jest patologią wtórnie obejmującą układ kostny.
  4. ...
  5. ...
Wskaż prawidłowe stwierdzenie dotyczące hiperkalcemii:
  1. powinna być traktowana jako stan zagrożenia życia.
  2. zawsze jest wynikiem nadczynności tarczycy.
  3. powinna być leczona wysokimi dawkami 25OH- witaminy D3.
  4. ...
  5. ...
Osteoporoza jest uogólnioną chorobą kości charakteryzującą się:
  1. występowaniem rodzinnym.
  2. zwiększoną podatnością kości na powolne deformacje.
  3. zwiększoną podatnością na złamania.
  4. ...
  5. ...
Do charakterystycznych objawów radiologicznych w osteomalacji zalicza się:
  1. złamania kompresyjne trzonów kręgowych.
  2. strefy Loosera - Milkmana.
  3. geody w stawach śródstopno - palcowych.
  4. ...
  5. ...
Okresem dystrofii w zespole Sudecka określa się okres:
  1. nieodwracalnych zmian troficznych występujący po co najmniej 12 miesiącach trwania choroby.
  2. przejściowy - między 6. tygodniem i 4. miesiącem od wystąpienia objawów.
  3. choroby, w którym leczenie farmakologiczne daje najlepsze wyniki kliniczne.
  4. ...
  5. ...
Dostęp operacyjny Gibsona to:
  1. dostęp przednio-boczny do stawu barkowego.
  2. zmodyfikowany dostęp Payra do stawu kolanowego.
  3. tylno-boczny dostęp do stawu biodrowego.
  4. ...
  5. ...
Złamanie miednicy typu Duverneya jest wskazaniem do:
  1. leczenia czynnościowego na wyciągu bezpośrednim.
  2. leczenia zachowawczego bez unieruchomienia bezpośredniego.
  3. zespolenia płytkowego odłamów.
  4. ...
  5. ...
Poszerzenie spojenia łonowego do 3 cm u kobiety w szóstym dniu po porodzie jest:
  1. wskazaniem do repozycji i operacyjnego zespolenia po zakończeniu połogu.
  2. wskazaniem do leczenia zachowawczego w ułożeniu sprzyjającym repozycji /np. na boku/.
  3. nie wymaga leczenia.
  4. ...
  5. ...
Rozległe obrażenie miednicy w wyniku przygniecenia, ze współistniejącym wstrząsem jest wskazaniem do diagnostyki, która obejmuje:
  1. wykonanie przeglądowych radiogramów miednicy w projekcjach p-a i skośnych.
  2. wykonanie przeglądowych radiogramów miednicy.
  3. wykonanie spiralnej tomografii komputerowej miednicy i jamy brzusznej /tzw. trauma scan/.
  4. ...
  5. ...

Ta strona używa cookies i innych technologii. Korzystając z niej wyrażasz zgodę na ich używanie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej szczegółów w Polityce prywatności

Zamknij