Hematologia Wiosna 2013: testy egzaminacyjne do egzaminu PES

ROZWIĄŻ TEST

Pytanie
Odpowiedzi
AKTUALIZACJA!
Oznaczyliśmy to pytanie jako zagadnienie z powodu niezgodności z aktualną wiedzą medyczną.

Wskaż kryteria ELN całkowitej remisji w terapii nadpłytkowości samoistnej:
1) liczba płytek ≤ 600 G/l;
2) liczba płytek ≤ 400 G/l;
3) liczba leukocytów ≤ 10 G/l;
4) liczba leukocytów ≤ 12 G/l;
5) nieobecność powiększenia śledziony w badaniu palpacyjnym;
6) prawidłowa wielkość śledziony w badaniach obrazowych.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,3,5.
  2. 1,3,6.
  3. 2,3,6.
  4. ...
  5. ...
Zagrażające życiu krwawienie spowodowane niedoborem wit. K wymaga podania:
  1. 5-10 mg wit. K p.o.
  2. 10-20 mg wit. K p.o.
  3. 10-20 mg wit. K i.v.
  4. ...
  5. ...
Do czynników prozakrzepowych występujących w chorobach wątroby należą wszystkie wymienione, z wyjątkiem:
  1. wzrostu stężenia PAI-1.
  2. obniżonego stężenia białka C i S.
  3. podwyższonego stężenia cz. VIII.
  4. ...
  5. ...
Czynnikiem prozakrzepowym u chorych z niewydolnością nerek jest/są:
  1. zaburzenie sekrecji płytek.
  2. zaburzenia adhezji i agregacji płytek.
  3. niedokrwistość.
  4. ...
  5. ...
W leczeniu powikłań krwotocznych u chorych z niewydolnością nerek stosuje się wymienione preparaty, z wyjątkiem:
  1. erytropoetyny.
  2. leków immunosupresyjnych.
  3. desmopresyny.
  4. ...
  5. ...
Wyniki testów przesiewowych hemostazy wypadają prawidłowo w:
  1. ciężkiej postaci choroby von Willebranda.
  2. u osób z łagodnymi zaburzeniami czynności płytek krwi.
  3. w niedoborze czynnika XIII krzepnięcia.
  4. ...
  5. ...
Fałszywe zmniejszenie liczby płytek krwi ocenianych w automatycznych analizatorach hematologicznych może być spowodowane:
  1. aglutynacją płytek we krwi pobranej na EDTA (tzw. małopłytkowość rzekoma).
  2. obecnością we krwi mikrosferocytów.
  3. obecnością we krwi fragmentów erytrocytów lub białaczkowych leukocytów.
  4. ...
  5. ...
Czas okluzji (CT - closure time) oceniany w aparacie PFA (platelet function analyzer) znalazł zastosowanie w diagnostyce:
  1. ciężkiej postaci hemofilii A.
  2. niedoboru czynnika XIII krzepnięcia.
  3. wrodzonych i nabytych (np. w mocznicy) defektów płytek krwi.
  4. ...
  5. ...
Czas częściowej tromboplastyny po aktywacji (APTT - activated partial thromboplastin time):
  1. jest wrażliwy na niedobór wszystkich osoczowych czynników krzepnięcia.
  2. jest wrażliwy na niedobór wszystkich osoczowych czynników krzepnięcia z wyjątkiem czynników VII i XIII.
  3. najbardziej wydłuża się przy niedoborze czynnika XII.
  4. ...
  5. ...
Czas częściowej tromboplastyny po aktywacji (APTT - activated partial thromboplastin time) ulega przedłużeniu jeśli we krwi obecne są inhibitory krzepnięcia. Można je podzielić na trzy grupy: leki (np. heparyna), inhibitory swoiste dla pojedynczego czynnika krzepnięcia, inhibitory nieswoiste (np. antykoagulat toczniowy). Wskaż stwierdzenie prawdziwe:
  1. w praktyce przedłużenie APTT jest najczęściej związane z leczeniem heparyną niefrakcjonowaną lub obecnością antykoagulanta toczniowego.
  2. nabyte inhibitory swoiste dla pojedynczego czynnika krzepnięcia (np. V, VIII, IX, X) należą do bardzo rzadkich przyczyn przedłużenia APTT.
  3. nabyte inhibitory swoiste dla pojedynczego czynnika krzepnięcia (np. V, VIII, IX, X) należą do stosunkowo częstych przyczyn przedłużenia APTT.
  4. ...
  5. ...
U chorych na chłoniaka rozlanego z dużych komórek B (DLBCL), nakłucie lędźwiowe i badanie płynu mózgowo-rdzeniowego przed leczeniem należy wykonać:
  1. w każdym przypadku.
  2. w przypadku zajęcia jądra.
  3. u chorych w wieku < 60 lat.
  4. ...
  5. ...
Międzynarodowy wskaźnik rokowniczy (International Prognostic Index - IPI) chłoniaków agresywnych jest określany w oparciu o następujące czynniki zwiększonego ryzyka, z wyjątkiem:
  1. wieku > 60 l.
  2. stopnia klinicznego zaawansowania choroby > II.
  3. występowania objawów ogólnych (B).
  4. ...
  5. ...
W różnicowaniu chłoniaka z komórek płaszcza z innymi chłoniakami z komórek B na podstawie materiału z węzła chłonnego, zasadnicze znaczenie ma badanie immunohistochemiczne w kierunku antygenu:
  1. CD20.
  2. BCL2.
  3. cykliny D1.
  4. ...
  5. ...
U chorych na chłoniaka rozlanego z dużych komórek B (DLBCL) bez istotnych chorób współistniejących, optymalne postępowanie obejmuje następujące metody, z wyjątkiem:
  1. w przypadku stadium zaawansowania III-IV lub I-II ze zmianą masywną: 6-8 cykli R-CHOP.
  2. w przypadku wysokiego ryzyka zajęcia OUN (np. pierwotne zajęcie jądra): R-CHOP + profilaktyka zajęcia OUN.
  3. w przypadku pierwotnego chłoniaka ośrodkowego układu nerwowego: chemioterapia systemowa zawierająca metotreksat w wysokich dawkach.
  4. ...
  5. ...
U chorej na chłoniaka pierwotnego śródpiersia z dużych komórek B, po zakończeniu immunochemioterapii R-CHOP (8 cykli) w badaniu PET/CT stwierdzono prawidłową aktywność metaboliczną w miejscu pierwotnego guza śródpiersia oraz nową zmianę o wielkości 18 mm i podwyższonej aktywności w porównaniu z aktywnością wątroby w górnym polu płuca lewego. Jak należy postąpić w tej sytuacji klinicznej?
  1. powtórzyć badanie PET/CT za 3 miesiące.
  2. dążyć do weryfikacji histopatologicznej nowej zmiany.
  3. zastosować chemioterapię drugiej linii.
  4. ...
  5. ...
U chorego w wieku 48 l. na nawrotowego chłoniaka DLBCL w remisji całkowitej po chemioterapii drugiej linii, który ma brata zgodnego w układzie HLA, należy dążyć do allotransplantacji komórek krwiotwórczych, ponieważ ten rodzaj przeszczepienia wiąże się z mniejszym ryzykiem kolejnego nawrotu DLBCL niż po autotransplantacji.
  1. pierwsza i druga część zdania prawdziwa i istnieje między nimi związek przyczynowy.
  2. pierwsza i druga część zdania prawdziwa, ale nie istnieje związek przyczynowy między nimi.
  3. pierwsza część zdania prawdziwa, druga fałszywa.
  4. ...
  5. ...
Badanie PET/CT jest zalecane w praktyce klinicznej w następujących sytuacjach, z wyjątkiem oceny:
  1. zaawansowania przed leczeniem u chorych na DLBCL.
  2. odpowiedzi na leczenie u chorych na DLBCL.
  3. wczesnej odpowiedzi na leczenie po 2 cyklach chemioterapii u chorych na DLBCL.
  4. ...
  5. ...
W przypadku chłoniaka pozawęzłowego strefy brzeżnej typu MALT żołądka ze współistniejącym zakażeniem Helicobacter pylori, leczenie należy rozpocząć od eradykacji tej bakterii, ponieważ w następstwie eradykacji dochodzi do klinicznej długotrwałej remisji chłoniaka u większości chorych.
  1. oba stwierdzenia są prawdziwe i istnieje między nimi związek przyczynowy.
  2. oba stwierdzenia są prawdziwe, ale nie ma związku przyczynowego.
  3. pierwsze prawdziwe, drugie fałszywe.
  4. ...
  5. ...
W przypadku chłoniaka pozawęzłowego strefy brzeżnej typu MALT żołądka leczenie operacyjne nie jest zalecane (o ile nie występują wskazania chirurgiczne), ponieważ niepożądane konsekwencje resekcji żołądka przeważają znikome korzyści lecznicze zabiegu.
  1. oba stwierdzenia są prawdziwe i istnieje między nimi związek przyczynowy.
  2. oba stwierdzenia są prawdziwe, ale nie ma związku przyczynowego.
  3. pierwsze prawdziwe, drugie fałszywe.
  4. ...
  5. ...
W przypadku chłoniaka grudkowego G1 w stopniu zaawansowania IV u chorego w wieku 54 l. bez istotnych chorób współistniejących, u którego stwierdza się uogólnioną limfadenopatię z masywną zmianą w dole biodrowym i małopłytkowość 83 G/l z powodu 60% zajęcia szpiku, optymalnym sposobem leczenia jest:
  1. monoterapia rytuksymabem.
  2. monoterapia chlorambucilem.
  3. napromienianie zmiany masywnej.
  4. ...
  5. ...
W przypadku chłoniaka grudkowego, wskazanie do wdrożenia leczenia przeciwnowotworowego stanowią następujące okoliczności, z wyjątkiem:
  1. zajęcia 3 lub więcej okolic węzłowych.
  2. progresji choroby w okresie ostatnich 3 miesięcy.
  3. cytopenii z powodu zajęcia szpiku.
  4. ...
  5. ...
U chorego w wieku 32 l. z wstępnym rozpoznaniem chłoniaka Burkitta żołądka na podstawie badania histologicznego wycinków pobranych w czasie gastroskopii należy wykonać następujące procedury, z wyjątkiem:
  1. wdrożenia niezwłocznie profilaktyki zespołu lizy guza.
  2. potwierdzenia rozpoznania m.in. z zastosowaniem badań immunohistochemicznych i metody FISH w kierunku translokacji genu C-MYC.
  3. wykonania zabiegu całkowitej resekcji żołądka w trybie pilnym.
  4. ...
  5. ...
Przewlekła białaczka limfocytowa nie wymaga różnicowania z:
  1. białaczką prolimfocytową z komórek T.
  2. przewlekłą białaczką limfocytową z komórek T.
  3. białaczką prolimfocytową z komórek B.
  4. ...
  5. ...
Cechą wyróżniającą komórki przewlekłej białaczki limfocytowej o znaczeniu diagnostycznym jest koekspresja z antygenami linii B następujących antygenów:
  1. CD5 i CD7.
  2. CD5 i CD23.
  3. CD38 i CD117.
  4. ...
  5. ...
Mikroskopowa ocena rozmazu krwi obwodowej na etapie rozpoznawania przewlekłej białaczki limfocytowej jest:
  1. zbędna, gdyż jedynym kryterium jest ocena immunofenotypowa.
  2. przydatna, ze względu na konieczność różnicowania z innymi chłoniakami o powolnym przebiegu.
  3. niezbędna, gdyż obok fenotypu i bezwzględnej liczby limfocytów we krwi obwodowej jest kryterium rozpoznania.
  4. ...
  5. ...
Zespół Richtera oznacza progresję przewlekłej białaczki limfocytowej tylko do:
  1. rozlanego chłoniaka z dużych komórek B.
  2. rozlanego chłoniaka z dużych komórek B lub chłoniaka Hodgkina.
  3. rozlanego chłoniaka z dużych komórek B lub chłoniaka Hodgkina lub białaczki prolimfocytowej.
  4. ...
  5. ...
Wskazaniem do leczenia przewlekłej białaczki limfocytowej nie jest:
  1. okres kliniczny III lub IV wg Rai i wsp.
  2. progresywna limfadenopatia i/lub hepatosplenomegalia.
  3. obecność niekorzystnej aberracji 17p- bez innych wskazań.
  4. ...
  5. ...
Mutacja genu dla receptora trombopoetyny (c-Mpl) jest przyczyną:
  1. wrodzonej małopłytkowości amegakariocytowej.
  2. wrodzonej małopłytkowości z brakiem kości promieniowej.
  3. małopłytkowości cyklicznej.
  4. ...
  5. ...
Podstawowym mechanizmem odpowiedzialnym za rozwój atypowego zespołu hemolityczno-mocznicowego jest:
  1. wrodzony niedobór ADAMTS13.
  2. niekontrolowana aktywacja dopełniacza.
  3. uszkodzenie śródbłonka naczyń nerkowych pod wpływem toksyny shiga.
  4. ...
  5. ...
Do wrodzonych trombocytopatii, które charakteryzują się ciężką skazą krwotoczną zalicza się:

1) zespół Hermansky’ego-Pudlaka;   
2) zespół Bernarda-Souliera;     
3) trombastenię Glanzmanna;
4) zespół szarych płytek;
5) skazę płytkową Quebec.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3.
  2. 2,3,4.
  3. 2,3,5.
  4. ...
  5. ...
Które ze stwierdzeń dotyczących eltrombopagu (agonista receptora trombopoetyny) jest nieprawdziwe?
  1. jest hydrazonowym związkiem organicznym o małej cząsteczce.
  2. jest stosowany w leczeniu pierwotnej małopłytkowości immunizacyjnej.
  3. zwiększa liczbę megakariocytów w szpiku.
  4. ...
  5. ...
Które ze stwierdzeń dotyczących zespołu Wiskotta-Aldricha jest nieprawdziwe?
  1. związany jest z mutacją genu WAS.
  2. dziedziczy się w sposób związany z płcią.
  3. charakterystyczna jest małopłytkowość z dużymi płytkami.
  4. ...
  5. ...
Jakie badania laboratoryjne należy wykonać u 45-letniej pacjentki z podejrzeniem pierwotnej małopłytkowości immunizacyjnej (liczba płytek 30x109/l, prawidłowe inne parametry morfologii krwi, łagodne objawy skazy krwotocznej skórno-śluzówkowej)?
1) ocenę rozmazu krwi;
2) retikulocyty;
3) badanie na obecność przeciwciał przeciwpłytkowych;
4) test na HIV i HCV;
5) ocenę cytologiczną szpiku kostnego.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3.
  2. 1,2,4.
  3. 1,2,4,5.
  4. ...
  5. ...
W leczeniu ostrego epizodu wrodzonej postaci zakrzepowej plamicy małopłytkowej (zespół Upshow-Schulman) najczęściej stosuje się:
  1. świeżo mrożone osocze.
  2. koncentrat rekombinowanej metaloproteinazy ADAMTS13.
  3. plazmaferezę.
  4. ...
  5. ...
Patologicznie zwiększona agregacja płytek krwi pod wpływem małych stężeń rystocetyny (LD-RIPA) jest charakterystyczna dla:
  1. podtypu 2A choroby von Willebranda.
  2. podtypu 2B choroby von Willebranda.
  3. podtypu 2N choroby von Willebranda.
  4. ...
  5. ...
Mutacje odpowiedzialne za zespół Bernarda-Souliera mogą dotyczyć genów dla:

1) płytkowej glikoproteiny Ib(GPIb);
2) GPIIa;
3) GPIIIb;  
4) GPV;  
5) GPIX.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2.
  2. 1,2,4.
  3. 1,4,5.
  4. ...
  5. ...
Wskazaniem do przetoczenia koncentratu krwinek płytkowych u pacjenta z małopłytkowością centralną, który nie ma istotnego krwawienia i współistniejących zaburzeń krzepnięcia jest liczba płytek:
  1. ≤ 50 x 109/l.
  2. ≤ 40 x 109/l.
  3. ≤ 30 x 109/l.
  4. ...
  5. ...
Wskaż kryterium duże rozpoznania czerwienicy prawdziwej:
  1. prawidłowe lub obniżone stężenie erytropoetyny w surowicy.
  2. wzrost kolonii erytroidalnych na podłożach bez erytropoetyny.
  3. obecność mutacji JAK V617F lub innej funkcjonalnie podobnej.
  4. ...
  5. ...
W standardowej terapii nadpłytkowości samoistnej znajdują zastosowanie:
  1. interferon alfa.
  2. anagrelid.
  3. melfalan.
  4. ...
  5. ...
Leukoerytroblastoza we krwi obwodowej:
  1. jest objawem patognomonicznym dla samoistnego zwłóknienia szpiku.
  2. nie występuje w przebiegu nadpłytkowości samoistnej.
  3. jest zawsze wynikiem trójukładowej nadmiernej proliferacji szpikowej (panmielosis).
  4. ...
  5. ...
U kobiety w ciąży z nadpłytkowością samoistną wysokiego ryzyka możliwe jest zastosowanie w terapii:
  1. anagrelidu.
  2. trombocytaferezy.
  3. interferonu.
  4. ...
  5. ...
Częstość występowania mutacji genu JAK2 V617F w samoistnym zwłóknieniu szpiku określa się na około:
  1. 95%.
  2. 50%.
  3. 40%.
  4. ...
  5. ...
Mutacją, która powoduje oporność na wszystkie zarejestrowane do terapii przewlekłej białaczki szpikowej inhibitory kinaz tyrozynowych jest:
  1. F317L.
  2. V299L.
  3. T315I.
  4. ...
  5. ...
Niepowodzenie terapii imatynibem stwierdza się, gdy brak:
  1. całkowitej odpowiedzi cytogenetycznej po 18 miesiącach.
  2. większej odpowiedzi molekularnej po 18 miesiącach.
  3. całkowitej odpowiedzi molekularnej po 18 miesiącach.
  4. ...
  5. ...
W przypadku rozpoznania przewlekłej białaczki szpikowej w fazie przyśpieszonej postępowaniem z wyboru jest zastosowanie:
  1. imatynibu w dawce 400 mg.
  2. imatynibu w dawce 600-800 mg.
  3. dazatynibu.
  4. ...
  5. ...
Uporządkuj według zachorowalności następujące nowotwory mieloproliferacyjne, zaczynając od choroby o najniższej zachorowalności:

1) przewlekła białaczka szpikowa;     
2) przewlekła białaczka neutrofilowa;
3) czerwienica prawdziwa.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3.
  2. 2,1,3.
  3. 2,3,1.
  4. ...
  5. ...
W przypadku oporności pierwotnej bez stwierdzonej mutacji na terapię imatynibem należy zastosować:
1) dasatynib;
2) nilotynib;
3) hydroksykarbamid;
4) transplantację allogenicznych komórek krwiotwórczych;
5) interferon alfa;
6) bozutynib.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,3.
  2. 1,4,5.
  3. 2,3,6.
  4. ...
  5. ...
Do leczenia I rzutu przewlekłej białaczki szpikowej zarejestrowane są następujące inhibitory kinaz tyrozynowych:
1) imatynib;  2) nilotynib;  3) dazatynib;  4) bozutynib;  5) ponatynib.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. tylko 1.
  2. 2,3.
  3. 4,5.
  4. ...
  5. ...
Dla rozpoznania przewlekłej białaczki eozynofilowej nieokreślonej w przypadku braku innych cech klonalności niezbędne jest stwierdzenie odsetka blastów w szpiku lub we krwi:
  1. w szpiku > 5%, ale < 19% lub we krwi > 2%.
  2. w szpiku > 10%, ale < 19% lub we krwi > 5%.
  3. w szpiku > 5%, ale < 19% lub we krwi > 5%.
  4. ...
  5. ...
Okresowe badanie laboratoryjne zlecone przez lekarza zakładowego wykazało u 21-letniej kobiety izolowaną małopłytkowość - 36 000 płytek/µl. Pacjentka bez dolegliwości, bez objawów skazy krwotocznej, dotąd poważniej nie chorowała. Postępowaniem pierwszoplanowym jest zlecenie badań w kierunku:
  1. pierwotnej małopłytkowości immunizacyjnej.
  2. małopłytkowości rzekomej.
  3. wirusowego zapalenia wątroby w celu wykluczenia małopłytkowości w przebiegu zakażeń wirusowych.
  4. ...
  5. ...

Ta strona używa cookies i innych technologii. Korzystając z niej wyrażasz zgodę na ich używanie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej szczegółów w Polityce prywatności

Zamknij