Diabetologia Wiosna 2015: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
|
Stan hiperglikemiczno-hiperosmolalny charakteryzuje się:
1) występowaniem u pacjentów z cukrzycą w podeszłym wieku; 2) pH krwi tętniczej < 7,3; 3) osmolalnością surowicy > 320 mOsm/kg H2O; 4) luką anionową < 12; 5) stężeniem sodu < 150 mmol/l. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Coraz większą uwagę zwraca się na zwiększone ryzyko złamań u chorych na cukrzycę. Które z poniżej podanych zdań nie jest prawdziwe? |
|
| Zespół policystycznych jajników powinien być przez diabetologa leczony: |
|
| Wskazaniem do przeszczepienia samej trzustki w cukrzycy typu 1 są wszystkie poniższe, z wyjątkiem: |
|
| Bezwzględnym przeciwwskazaniem do przeszczepienia samej trzustki u chorych z cukrzycą typu 1 nie jest: |
|
| Metformina może być stosowana w stanie przedcukrzycowym. Które z poniższych zdań dotyczących tego tematu jest prawdziwe? |
|
| W nowych badaniach w cukrzycy wiele uwagi poświęca się bezpieczeństwu sercowo-naczyniowemu. Toczy się lub zakończyło np. kilka badań inhibitorów DPP-4, w których głównymi punktami końcowymi są różne kombinacje incydentów sercowo-naczyniowych. Badania te to: |
|
| W nowych badaniach w cukrzycy wiele uwagi poświęca się bezpieczeństwu sercowo-naczyniowemu. W badaniach SAVOR-TIMI 53 i EXAMINE badane gliptyny okazały się bezpieczne dla układu sercowo-naczyniowego, z jednym wyjątkiem. W badaniu SAVOR-TIMI 53 znamiennie, a w badaniu EXAMINE nieznamiennie zwiększały ryzyko: |
|
|
W patogenezie nefropatii cukrzycowej rolę grają:
1) wzrost ciśnienia wewnątrzkłębuszkowego indukowany rozkurczem tętniczki odprowadzającej kłębuszka nerkowego; 2) nieadekwatnie wysoka aktywność układu RAA; 3) wzrost reabsorpcji cewkowej sodu; 4) uszkodzenie błony filtracyjnej kłębuszka prowadzące do zwiększonej albuminurii; 5) upośledzenie reabsorpcji albumin w cewkach nerkowych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| 31-letnia pacjentka z cukrzycą typu 1 od 15 roku życia, chorobą Hashimoto od około 3 lat (L-tyroksyna 100 ug/d) oraz bielactwem, zgłosiła się do poradni ze skargami na ogólne osłabienie, kilkakrotne zasłabnięcia oraz częste epizody hipoglikemii. Chora zauważyła również, że zmiany bielacze stały się bardziej widoczne. U pacjentki należy podejrzewać przede wszystkim: |
|
|
21-letni pacjent został przyjęty do szpitala z objawami kwasicy ketonowej (masa ciała - 79 kg, glikemia - 436 mg/dl, pH krwi tętniczej - 7,1, stężenie wodorowęglanów - 15 mmol/l, kreatynina - 1,2 mg/dl, Na+ - 135 mmmol/l, K+ - 5,3 mmol/l). W pierwszej godzinie leczenia należy zastosować:
1) 1000 ml 0,9% NaCl; 2) 500 ml 0,9% NaCl, a następnie 500 ml 0,45% NaCl; 3) KCl 5-10 mmol/godz.; 4) KCl 10-15 mmol/godz.; 5) insulinę we wlewie iv 8 j/godz.; 6) insulinę we wlewie iv 4 j/godz.; 7) wodorowęglan sodu 1 mmol/kg masy ciała. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Zawyżona wartość HbA1c może być wynikiem: |
|
| Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące agonistów receptora GLP-1: |
|
| Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące patogenezy cukrzycy typu 1: |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące pioglitazonu:
1) jest antagonistą receptorów jądrowych PPAR-gamma; 2) powoduje zmniejszenie insulinooporności; 3) może być stosowany łącznie z metforminą i pochodnymi sulfonylomocznika; 4) jest zalecany u pacjentów z nadwagą i hiperlipidemią; 5) jest zalecany u pacjentów z niewydolnością serca. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| 59-letni pacjent z cukrzycą typu 2, hiperlipidemią, nadciśnieniem tętniczym i chorobą niedokrwienną serca, w II stadium wg NYHA; leczony początkowo metforminą, a od kilku miesięcy terapią skojarzoną z pochodną sulfonylomocznika (PSM), podaje przyrost masy ciała po włączeniu PSM. Lepszym rozwiązaniem dla tego pacjenta będzie skojarzenie metforminy z: |
|
|
85-letnia pacjentka, z 7-letnim wywiadem cukrzycy typu 2, nadciśnienia tętniczego i uogólnionej miażdżycy, została przyjęta do Kliniki z powodu zasłabnięcia z utratą przytomności (glikemia w chwili zasłabnięcia 54 mg/dl). Z wywiadu od chorej - chora zgłasza częste wahania glikemii w profilu dobowym, ze skłonnością do hipoglikemii (glikemie do 45 mg/dl) w szczególności w godzinach nocnych z towarzyszącymi zasłabnięciami. Chora, z powodu nieskuteczności leczenia Gliklazydem w dawce 90 mg na dobę, Metforminą 1700 mg na dobę i Akarbozą w dawce 300 mg na dobę, od około 4 lat leczona terapią skojarzoną: Glimepirydem 2 mg na dobę i insuliną Detemir w dawce 16 jedn. o godz. 22.00. BMI - 29,6 kg/m2, HbA1c- 8,3%, GFR- 96 ml/min. Glikemie w dzienniczku samokontroli (w załączeniu).
W leczeniu hipoglikemizującym należałoby zalecić: |
|
|
AKTUALIZACJA!
Oznaczyliśmy to pytanie jako zagadnienie z powodu niezgodności z aktualną wiedzą medyczną. Do objawów hiperglikemii w wieku podeszłym należą: 1) zaburzenia pamięci; 2) chromanie przestankowe; 3) tachykardia; 4) osłabienie pamięci; 5) zaburzenia widzenia; 6) wzmożona potliwość. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
45-letni pacjent w 6 tygodni po zawale mięśnia sercowego leczonym angioplastyką wieńcową z implantacją stentu metalowego do prawej tętnicy wieńcowej; w trakcie hospitalizacji rozpoznano cukrzycę typu 2 i zastosowano insulinę we wlewie iv, a następnie metforminę XR 750 mg/d; ponadto pacjent przyjmuje: ramipryl 5 mg/d, bisoprolol 10 mg/d, kwas acetylosalicylowy 100 mg/d, klopidogrel 75 mg/d, atorwastatynę 20 mg/d; BMI - 30,7 kg/m2 (chory schudł 4 kg), LDL - cholesterol-139 mg/dl, HbA1c - 7,1%.
Optymalna modyfikacja terapii pacjenta to: |
|
|
Do czynników ryzyka neuropatii cukrzycowej należą:
1) długi czas trwania cukrzycy; 2) płeć żeńska; 3) niski wzrost; 4) epizody ciężkiej hipoglikemii i HbA1c < 7,0%; 5) obecność retinopatii proliferacyjnej; 6) obecność choroby sercowo-naczyniowej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
