Jesień 2016: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
| Do szpitala bez możliwości wykonania angioplastyki wieńcowej przyjęto 72-letniego chorego z rozpoznaniem ostrego zespołu wieńcowego bez przetrwałego uniesienia ST, u którego mimo intensywnego leczenia farmakologicznego utrzymywał się ból w klatce piersiowej. Postępowaniem u tego chorego powinno być: |
|
| U chorych z podejrzeniem NSTEMI, dysponując wysokoczułym zestawem do oznaczania stężenia troponiny sercowej można zastosować „jednogodzinny algorytm wykluczenia/potwierdzenia” NSTEMI. Wskaż wartości TnT oznaczone w momencie zgłoszenia („0”) oraz ich przyrost (Δ) po 1 godzinie („1”), wyrażone w ng/l, pozwalające wykluczyć NSTEMI: |
|
| Do anatomicznych czynników zwiększających ryzyko restenozy po zabiegu przezskórnej interwencji wieńcowej należą wszystkie niżej wymienione, z wyjątkiem: |
|
|
Zawał prawej komory:
1) wynika z zamknięcia tętnicy przedniej zstępującej przed odejściem gałęzi septalnych; 2) występuje jednocześnie u około 50% pacjentów z zawałem ściany przedniej; 3) można rozpoznać analizując odprowadzenia V3R, V4R; 4) wynika z zamknięcia tętnicy okalającej przed odejściem gałęzi marginalnych; 5) wynika z zamknięcia prawej tętnicy wieńcowej przed odejściem gałęzi prawokomorowych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Jaki schemat leczenia przeciwkrzepliwego/przeciwpłytkowego powinien stosować pacjent z napadowym niezastawkowym migotaniem przedsionków w 5. miesiącu po wszczepieniu stentu uwalniającego lek z powodu ostrego zespołu wieńcowego, który jest 67-letnim mężczyzną z chorobą wieńcową (LVEF 50%), obciążonym przewlekłą chorobą nerek w stadium 3, nadciśnieniem tętniczym (max wartość 150/100 mmHg), cukrzycą i nadżerkowym zapaleniem przewodu pokarmowego w wywiadzie? |
|
|
U chorych po ostrym zespole wieńcowym bez uniesienia ST (NSTE-ACS) i migotaniem przedsionków ze wskazaniami do terapii przeciwzakrzepowej, którzy byli leczeni zachowawczo stosuje się:
1) doustny lek przeciwzakrzepowy i aspirynę co najmniej przez 12 miesięcy; 2) doustny lek przeciwzakrzepowy i podwójną terapię przeciwpłytkową (DAPT) co najmniej przez 1 miesiąc u chorych wysokiego ryzyka krwawień; 3) doustny lek przeciwzakrzepowy i klopidogrel co najmniej przez 12 miesięcy; 4) dożywotnie podwójną terapię przeciwpłytkową (DAPT); 5) dożywotnie doustny lek przeciwzakrzepowy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Po planowym zabiegu angioplastyki wieńcowej z implantacją stentu DES u chorych z migotaniem przedsionków i wskazaniami do terapii przeciwzakrzepowej stosuje się:
1) podwójną terapię przeciwpłytkową (DAPT) i doustny lek przeciwzakrzepowy co najmniej przez 6 miesięcy u chorych niskiego ryzyka krwawień; 2) podwójną terapię przeciwpłytkową (DAPT) i doustny lek przeciwzakrzepowy co najmniej przez 1 miesięcy u chorych wysokiego ryzyka krwawień; 3) podwójną terapię przeciwpłytkową (DAPT) i doustny lek przeciwzakrzepowy co najmniej przez 6 miesięcy u chorych wysokiego ryzyka krwawień; 4) dożywotnie podwójną terapię przeciwpłytkową (DAPT); 5) dożywotnie doustny lek przeciwzakrzepowy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Prasugrelu nie należy zlecać pacjentowi z ostrym zespołem wieńcowym bez uniesienia odcinka ST, jeżeli: |
|
| Wysoką (> 90%) dodatnią wartość predykcyjną dla ostrego zawału serca typu 1 ma wzrost troponiny sercowej oznaczanej wysokoczułymi testami przekraczający górną granicę normy: |
|
| U pacjenta z niewydolnością serca w klasie III wg NYHA, rytmem zatokowym i spoczynkową HR 80-90/min oraz frakcją wyrzutu lewej komory utrzymującą się na poziomie 30%, mimo półrocznego leczenia beta-blokerem, ACEI oraz eplerenonem, w maksymalnych, dobrze tolerowanych dawkach, zalecanym postępowaniem będzie: |
|
|
Niewydolność serca z umiarkowanie upośledzoną frakcją wyrzutową (HFmrEF) jest rozpoznawana w przypadku spełnienia następujących kryteriów:
1) objawy niewydolności serca; 2) LVEF 40-49%; 3) LVEF ≥ 40%; 4) podwyższone stężenia peptydów natriuretycznych; 5) istotna strukturalnie choroba serca (LVH i/lub LAE) lub dysfunkcja rozkurczowa. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Następujące interwencje zapobiegają rozwojowi objawowej niewydolności serca de novo, za wyjątkiem: |
|
|
Które z następujących warunków powinny być spełnione, aby u chorego z niewydolnością serca włączyć do leczenia sakubitryl/walsartan?
1) objawy niewydolności serca w klasie NYHA II-IV; 2) LVEF < 35%; 3) leczenie inhibitorem ACE, beta-blokerem i antagonistą receptora mineralokortykoidowego w maksymalnie zalecanych tolerowanych dawkach; 4) leczenie beta-blokerem i antagonistą receptora mineralokortykoidowego w maksymalnie zalecanych tolerowanych dawkach; 5) podwyższone stężenia peptydów natriuretycznych; 6) tolerowanie inhibitora ACE w dawce porównywalnej z dawką enalaprylu 2x 10 mg. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Która z powyższych interwencji farmakologicznych nie ma klasy zaleceń I dla chorych z niewydolnością serca z upośledzoną frakcją wyrzutową lewej komory? |
|
| Która z interwencji farmakologicznych nie zmniejsza ryzyka pojawienia się migotania przedsionków u chorych z niewydolnością serca z upośledzoną frakcją wyrzutową lewej komory? |
|
| Które z następujących leków stosowanych w leczeniu cukrzycy zmniejszają ryzyko śmiertelności sercowo-naczyniowej i ryzyko rozwoju niewydolności serca de novo u chorych na cukrzycę? |
|
| Jaki lek poprawia wydolność fizyczną, jakość życia i zmniejsza nasilenie objawów u chorych z objawową niewydolnością serca z upośledzoną frakcją wyrzutową lewej komory i niedoborem żelaza? |
|
|
Pacjentka w wieku 60 lat, z cechami niewydolności serca (klasa III wg NYHA), z frakcją wyrzutową lewej komory serca (EF) 25%, bez zmian w wykonanej pół roku temu koronarografii, z rytmem zatokowym 64/ min. w EKG, QRS 180 ms (całkowity blok lewej odnogi pęczka Hisa), została skierowana do poradni kardiologicznej w celu dalszego leczenia. Postępowanie lekarza-kardiologa powinno obejmować:
1) sprawdzenie stosowania przez pacjentkę optymalnej farmakoterapii przynajmniej 3 miesiące przed oceną EF; 2) zaplanowanie implantacji kardiowertera-defibrylatora serca (ICD) w ramach profilaktyki pierwotnej nagłej śmierci sercowej; 3) zaplanowanie implantacji ICD w połączeniu ze stymulatorem resynchronizującym (CRT-D) w celu poprawy frakcji wyrzutowej lewej komory serca i profilaktyki pierwotnej nagłej śmierci sercowej; 4) kwalifikacja pacjentki do przeszczepienia serca ze względu na zaawansowaną niewydolność serca; 5) ze względu na stabilny stan pacjentki pozostawienie jej do dalszej obserwacji ambulatoryjnej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Zalecając pacjentowi ze zdiagnozowaną niewydolnością serca ACE-I oczekuje się następujących korzyści terapeutycznych:
1) zmniejszenia obciążenia wstępnego; 2) zmniejszenia remodelingu miokardium; 3) zwiększenia obwodowego oporu naczyniowego; 4) zwiększenia aktywności układu współczulnego; 5) zwiększenia siły skurczu mięśnia sercowego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wszczepienie kardiowertera-defibrylatora u chorych zakwalifikowanych do przeszczepienia serca powinno być rozważone: |
|
| U pacjenta we wstrząsie kardiogennym należy zastosować lek działający inotropowo-dodatnio, jeżeli stwierdza się: |
|
|
U chorego leczonego terapią resynchronizującą (CRT), możliwą przyczyną braku odpowiedzi klinicznej na zastosowane leczenie, dotyczącej poprawy objawów niewydolności serca, mogą być:
1) zaprogramowany zbyt długi odstęp przedsionkowo-komorowy (A-V); 2) liczne przedwczesne pobudzenia komorowe; 3) przetrwały napad migotania przedsionków; 4) dyslokacja elektrody lewokomorowej; 5) zastosowanie układu CRT wyłącznie z funkcją stymulacji. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Ostra niewydolności prawej komory serca nie występuje w przebiegu:
|
|
| U pacjenta we wstrząsie kardiogennym na zwiększone ryzyko wystąpienia zgonu w warunkach wewnątrzszpitalnych wskazuje: |
|
| U chorego z ostrą niewydolnością serca leczonego beta-blokerami w celu poprawy rzutu serca preferowane jest zastosowanie: |
|
|
W leczeniu kardiomiopatii przerostowej zawężającej drogę odpływu lewej komory stosuje się:
1) alkoholową ablację przegrody międzykomorowej; 2) beta-blokery; 3) nifedypinę; 4) chirurgiczne wycięcie części przegrody międzykomorowej; 5) stymulację stałą VVI. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Do leków wydłużających odstęp QT należą wszystkie niżej wymienione, z wyjątkiem: |
|
| W przypadku stwierdzenia nieadekwatnej tachykardii zatokowej: |
|
| W celu przerwania napadu regularnego częstoskurczu nadkomorowego bez objawów hemodynamicznych stosuje się w pierwszej kolejności: |
|
| Do farmakologicznej kontroli częstotliwości rytmu komór serca u mało aktywnych chorych z migotaniem przedsionków preferuje się: |
|
| U bezobjawowych pacjentów z preekscytacją w spoczynkowym EKG w celu oceny ryzyka należy w pierwszej kolejności wykonać: |
|
| Zastosowanie wszczepialnego podskórnego kardiowertera-defibrylatora należy rozważyć: |
|
| Zastosowanie stałej stymulacji serca powinno się rozważyć u pacjenta z utratami przytomności w wywiadzie, gdy w rejestracji elektrokardiograficznej zanotuje się bezobjawową pauzę R-R: |
|
|
Do poradni kardiologicznej zgłosił się pacjent leczony od 9 lat stałą stymulacją serca DDD z powodu napadowej niewydolności automatyzmu węzła zatokowego. Z powodu podejrzenia oponiaka wewnątrzczaszkowego z postępującym niedowładem prawostronnym i afazją ruchową, kwalifikowany do leczenia neurochirurgicznego. Wykonane CT głowy niediagnostyczne. W celu ostatecznej kwalifikacji do zabiegu w opinii neurochirurga konieczne jest wykonanie badania rezonansu magnetycznego. Chory prosi o ocenę możliwości wykonania tego badania. Badanie:
1) jest zawsze bezwzględnie przeciwwskazane; 2) jest dopuszczalne w każdej pracowni MRI, bez żadnych dodatkowych warunków; 3) należy je rozważyć, jeżeli cały układ jest certyfikowany dla środowiska elektromagnetycznego; 4) ze względu na życiowe wskazania do zabiegu neurochirurgicznego można je rozważyć nawet, jeżeli układ nie jest certyfikowany dla środowiska elektromagnetycznego; 5) planowe badanie, niezależnie od rodzaju urządzenia powinno być wykonane przy zachowaniu specjalnego nadzoru. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Chora 78-letnia po wszczepieniu sztucznej zastawki mitralnej, z utrwalonym migotaniem przedsionków, nadciśnieniem tętniczym, po przebytym TIA przed 2 laty, leczona stałą stymulacją serca VVI z powodu napadowego bloku przedsionkowo-komorowego zaawansowanego. Przewlekle stosuje warfarynę pod kontrolą INR. Ostatnie wyniki prawidłowe, w przedziale 2-3. W najbliższych tygodniach wskazana planowa wymiana stymulatora z powodu wyczerpania baterii. Optymalną strategią okołozabiegowego postępowania przeciwkrzepliwego jest: |
|
| U chorej 68-letniej, leczonej stałą stymulacją serca typu DDD z powodu zespołu chorej zatoki, trzy miesiące po zabiegu planowej wymiany stymulatora, zaobserwowano wzmożone ucieplenie okolicy loży urządzenia, z bolesnością i zaczerwienieniem i ścieńczeniem skóry oraz nasilającym się objawem chełbotania. Od dwóch tygodni poczucie wzrastającej temperatury w godzinach wieczornych. W badaniach laboratoryjnych leukocytoza 14 tys./mm3, OB 45, CRP 3,2. Trzykrotne posiewy krwi - ujemne. W przezklatkowym echo serca twór patologiczny 1 x 2 cm związany z elektrodą komorową na wysokości prawego przedsionka. Właściwym postępowaniem będzie: |
|
| Rycina przedstawia fragment zapisu EKG metodą Holtera. Oceń stymulację i sterowanie w przedsionku: |
|
| Pacjent ze stabilną chorobą wieńcową, po przebytym 6 miesięcy temu zawale mięśnia sercowego, z upośledzoną frakcją wyrzutową lewej komory (LVEF=35%) odmówił implantacji ICD w ramach prewencji wtórnej. Pacjent jest zawodowym kierowcą autobusu. Czy po wypisie ze szpitala pacjent będzie mógł ponownie pracować jako zawodowy kierowca oraz czy będzie mógł prowadzić samochód do celów prywatnych? Jeżeli tak, to po jakim okresie czasu? |
|
| Który z niżej opisanych chorych ma najsilniejsze wskazania do ablacji pojedynczej ektopii komorowej? |
|
| Arytmią typową dla pacjenta z kardiomiopatią rozstrzeniową jest: |
|
| U pacjentów z arytmogenną kardiomiopatią prawej komory (ARVC), z częstą ektopią lub innego rodzaju nieutrwaloną formą arytmii komorowej, leczeniem pierwszego rzutu jest: |
|
| Spośród tak zwanych kanałopatii, ablacja prądem o częstotliwości radiowej może znaleźć zastosowanie w: |
|
| Programowana stymulacja komór jest użyteczna w stratyfikacji ryzyka nagłego zgonu sercowego u chorego: |
|
| Flekainid można zastosować w następującym przypadku: |
|
|
Chinidyna może znaleźć zastosowanie u chorego z:
1) zespołem Brugadów; 2) niektórymi postaciami arytmogennej kardiomiopatii prawej komory; 3) katecholaminergicznym polimorficznym częstoskurczem komorowym; 4) zespołem długiego QT typ 2; 5) zespołem krótkiego QT. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące chorego z kardiomiopatią przerostową: |
|
| Kamizelka defibrylująca (LifeVest), czasowo stosowana w celu ochrony przed nagłym zgonem sercowym, nie jest wskazana w następującym przypadku: |
|
|
Synchronizację rytmu przedsionków i komór zapewniają tryby stymulacji:
1) AAI; 2) VVIR; 3) DDDR; 4) VAT; 5) VDD. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W elektrokardiogramie pacjenta z jawnym zespołem WPW można stwierdzić:
1) odstęp PR w zakresie od 0,08 do 0,11 s i falę delta; 2) odstęp PR prawidłowy przy lewostronnej bocznej lokalizacji drogi dodatkowej; 3) odstęp PR prawidłowy przy prawostronnej przegrodowej lokalizacji drogi dodatkowej; 4) ujemną falę delta; 5) brak zaburzeń repolaryzacji przy preekscytacji o małym nasileniu. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Właściwość zwalniania przewodnictwa i wydłużania czasu refrakcji zarówno drogi dodatkowej, jak i węzła AV posiadają:
1) metoprolol; 2) amiodaron; 3) werapamil; 4) propafenon; 5) digoxin. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
