Wiosna 2004: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
---|---|
Glejak wielopostaciowy (glioblastoma multiforme) charakteryzuje się:
1) wewnątrzkomórkową promienioopornością; 2) hipoksyczną promienioopornością; 3) małą utratą komórkową i wysokim tempem repopulacji; 4) genetycznie uwarunkowaną promieniowrażliwością; 5) promieniouleczalnością; 6) promienionieuleczalnością; 7) wyłącznie wykładniczym charakterem wzrostu. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
W grupie chorych na raka gruczołu krokowego z wysokim ryzykiem nowotworu radioterapia skojarzona z wydłużonym cyklem terapii hormonalnej (ablacja androgenowa) przynosi wyraźny zysk terapeutyczny w formie podwyższenia odsetka przeżyć bez nawrotu biochemicznego w porównaniu do RT skojarzonej z krótkim cyklem hormonoterapii jedynie w przypadku: |
|
Które z jakościowych cech biologicznych guza nowotworowego można oznaczyć ilościowo za pomocą następujących wskaźników i parametrów:
1) promieniowrażliwość - α/β; 2) hipoksja - effD0; 3) promieniowrażliwość - effD0, D10; 4) stopień i tempo regresji guza - CLE (wskaźnik utraty komórkowej); 5) tempo repopulacji - TV (czas podwojenia objętości); 6) promieniouleczalność - przeżycie całkowite; 7) promieniowrażliwość - przeżycia bezobjawowe. Wybierz prawidłowy zestaw zależności „cecha-parametr”: |
|
Który zestaw cech i wskaźników pooperacyjnych (s - stopień zaawansowania; RD - resztkowa masa guza; G - stopień zróżnicowania histologicznego; P - typ histopatologiczny) kwalifikują chorą na raka jajnika do grupy o najwyższym ryzyku niepowodzenia: |
|
W przypadku guza Wilms’a najważniejszym czynnikiem rokowniczym dla 2-letniego przeżycia bez nawrotu jest: |
|
U chorych na raka gruczołu krokowego 50%-owe ryzyko dodatnich marginesów pooperacyjnych i nacieków w przewodach nasiennych związane jest z poziomem PSA: |
|
W wyniku zastosowania osłony 2/3 zdrowej nerki do jakiej wartości można podwyższyć dawkę w pozostałej 1/3 objętości tego narządu bez zwiększenia 5% ryzyka późnego powikłania ujawnionego w ciągu 5 lat obserwacji po leczeniu (TD5/5): |
|
Patofizjologiczne mechanizmy późnego odczynu popromiennego płuca obejmują: |
|
W przypadku niektórych nowotworów regionu głowy i szyi jednymi z objawów są trudności w połykaniu (a) i/lub zaburzenia smaku (b). Te objawy są sygnałem nacieku nowotworowego następujących nerwów czaszkowych: |
|
W przypadku miejscowo zaawansowanego raka górnego piętra gardła w stopniu IV najbardziej skuteczna z punktu widzenia 5-letniego przeżycia bezobjawowego jest taktyka: |
|
W wyniku planowania standardowej techniki dwóch pól skrzyżowanych z użyciem filtrów klinowych o kącie 30° uzyskano rozkład dawki promieniowania z którego przyjęto izodozę 120% jako referencyjną dla obszaru GTV. Planując podanie w tym obszarze dawki frakcyjnej 2.1 Gy dawka wlotowa na każde z dwóch pól wyniesie: |
|
Dla jakiej lokalizacji pierwotnego raka w regionie głowy i szyi najwyższe ryzyko wystąpienia przerzutu nie dotyczy węzła poddwubrzuścowego: |
|
Wyniki kontrolnego badania klinicznego Van Nuys wykazały, że nie wszystkie chore na raka przewodowego piersi in situ (ductal carcinoma in situ - DCIS) odnoszą korzyść terapeutyczną po radioterapii uzupełniającej oszczędzające leczenie operacyjne. To skłoniło do opracowania wskaźnika prognostycznego Van Nuys (VNPI) dla ustalenia którego przyjęto następujące kryteria:
1) lokalizacja guza; 2) typ histologiczny guza; 3) stopień złośliwości; 4) stopień złośliwości z obecnością martwicy; 5) aktywność proliferencyjną; 6) wielkość guza; 7) obecność komórek neo w naczyniach guza; 8) szerokość marginesów pooperacyjnych. Która z odpowiedzi zawiera prawidłowy zestaw kryteriów VNPI? |
|
U chorych na nieoperacyjnego raka płuca największe znaczenie prognostyczne mają:
1) wiek; 2) płeć; 3) stan ogólny (Karnofsky, Zubrod); 4) długość wywiadu; 5) utrata wagi; 6) stopień nasilenia objawów. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
W wyniku oddziaływania jonizującego promieniowania fotonowego o energii > 1.0MeV prawie wyłącznego znaczenia nabiera efekt: |
|
Wybierz odpowiedź, która najtrafniej opisuje zasadniczy cel trójwymiarowej radioterapii konformalnej, jakim jest możliwie najbardziej precyzyjne dostosowanie napromienianej objętości do objętości: |
|
Który z wymienionych radionuklidów emituje promieniowanie neutronowe: |
|
Jeżeli WSB dla promieniowania neutronowego wynosi 2.0 to jaka dawka neutronowa będzie równoważna dla dawki promieniowania fotonowego równej 66 Gy podanej w 33 frakcjach: |
|
Która z odpowiedzi dotycząca przerzutów do kości jest prawidłowa: |
|
Z jakim typem histologicznym mięsaka poprzecznie prążkowanego jest związane najkorzystniejsze rokowanie: |
|
Które z niżej wymienionych przesłanek stanowią racjonalną podstawę kojarzenia radioterapii z cisplatyną w sekwencji jednoczesnej u chorych na raka narządów głowy i szyi:
1) hamowanie napraw uszkodzeń potencjalnie letalnych pod wpływem cisplatyny; 2) hamowanie napraw uszkodzeń subletalnych pod wpływem cisplatyny; 3) prosty addytywny efekt cytotoksyczny napromieniania i cisplatyny; 4) dystrybucja komórek nowotworowych do faz cyklu komórkowego G2/M. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
Hipoksja komórek nowotworowych stanowi jedną z głównych przyczyn oporności na napromienianie. Które z niżej wymienionych leków charakteryzuje aktywność w stosunku do komórek w stanie hipoksji, co może być wykorzystywane w ramach leczenia skojarzonego z radioterapią:
1) mitomycyna C; 2) tirapazamina; 3) 5-fluorouracyl; 4) hydroksymocznik. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
Wyniki opublikowanych w ciągu ostatnich lat kontrolowanych doświadczeń klinicznych, a także meta analiz, sugerują, że jednoczesna radiochemioterapia w porównaniu do wyłącznej radioterapii u chorych na zaawansowane regionalnie raki narządów głowy i szyi skutkuje: |
|
Do cytostatyków, których współdziałanie z radioterapią polega m.in. na hamowaniu napraw uszkodzeń subletalnych lub potencjalnie letalnych zalicza się:
1) karboplatynę; 2) 5-fluorouracyl; 3) mitomycynę C; 4) etopozyd. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
Do nowotworów gruczołów ślinowych o wysokim stopniu złośliwości zaliczamy niżej wymienione, z wyjątkiem:
1) raka przewodów ślinowych (salivary duct carcinoma); 2) raka zrazikowokomórkowego (acinic cell carcinoma); 3) gruczolakoraka podstawnokomórkowego (adenocarcinoma basocellulare); 4) raka w guzie mieszanym (carcinoma in tumore mixto); 5) raka gruczołowo-torbielowatego (carcinoma adenoides cysticum). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
U 52-letniego chorego rozpoznano płaskonabłonkowego raka podstawy języka. Naciek średnicy 3 cm zlokalizowany był bocznie po stronie lewej, nie przekraczał linii środkowej, a w tomografii komputerowej nie stwierdzono naciekania mięśni głębokich języka. W badaniu przedmiotowym stwierdzono ponadto zmieniony przerzutowo węzeł chłonny górnego piętra szyi po stronie prawej, średnicy 2 cm (przerzut potwierdzony BAC). Stopień klinicznego, loko regionalnego zaawansowania raka w tym przypadku wynosi: |
|
W przypadku stwierdzenia klinicznej cechy N0, udokumentowanej również badaniami obrazowymi (TK i/lub USG), od elektywnego wycięcia lub elektywnego napromieniania węzłów chłonnych szyi można odstąpić w niżej wymienionych sytuacjach:
1) rak płaskonabłonkowy (G2) zatoki szczękowej T3; 2) rak płaskonabłonkowy (G2) języka T2; 3) rak gruczołowo-torbielowaty ślinianki przyusznej T2; 4) nerwiak węchowy (esthesioneuroblastoma) zatoki sitowej; 5) rak płaskonabłonkowy (G2) głośni T2. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
U 32-letniej kobiety stwierdzono guz podstawy języka średnicy 2,5 cm zlokalizowany bocznie i nie przekraczający linii środkowej. Biopsja wycinkowa wykazała utkanie raka gruczołowo-torbielowatego. Nie stwierdzono zmian przerzutowych w węzłach chłonnych, jak również przerzutów odległych. Postępowaniem z wyboru w takiej sytuacji klinicznej jest: |
|
U 55-letniego chorego usunięto miejscowo guz powierzchownego płata ślinianki przyusznej. Wynik badania histopatologicznego wykazał utkanie raka z przewodów ślinowych (salivary duct carcinoma), wycięcie bez marginesu tkanki prawidłowej. Właściwe postępowanie terapeutyczne powinno polegać na: |
|
Przerzuty raka ustnej części gardła drogą chłonną najczęściej, w pierwszym rzędzie, występują w węzłach chłonnych grupy: |
|
Leczeniem z wyboru zaawansowanego, niedrobnokomórkowego raka płuca przebiegającego z nasilonymi objawami klinicznymi jest: |
|
Najczęściej stosowanym frakcjonowaniem w przypadku zaawansowanego, niedrobnokomórkowego raka płuca przebiegającego z nasilonymi objawami klinicznymi jest: |
|
Objawem najłatwiej opanowywanym podczas radioterapii zaawansowanego, niedrobnokomórkowego raka płuca przebiegającego z nasilonymi objawami klinicznymi jest: |
|
Najczęściej stosowanym cytostatykiem w chemioterapii niedrobnokomórkowego raka płuca jest: |
|
Eskalacja dawki całkowitej w leczeniu niedrobnokomórkowego raka płuca: |
|
Rak płuca stanowi obecnie wśród mężczyzn następujący odsetek zachorowań na nowotwory złośliwe w Polsce: |
|
Podział raka płuca na LD (limited disease) i ED (extensive disease) stosuje się do: |
|
Najczęściej stosowanym zestawem cytostatyków w leczeniu drobnokomórkowego raka płuca jest: |
|
Leczenie sekwencyjne drobnokomórkowego raka płuc polega na skojarzeniu chemioterapii z radioterapią, która wykonywana jest w następujących częściach: |
|
Stosując radykalną radioterapię w leczeniu niedrobnokomórkowego raka płuca najczęściej stosujemy dawkę frakcyjną: |
|
Dołączenie radiouczulacza (misonidazol) do radioterapii niedrobnokomórkowego raka płuca: |
|
Wprowadzenie nowoczesnych technik leczenia (radioterapia konformalna, IMRT) w radioterapii niedrobnokomórkowego raka płuca: |
|
Profilaktyczne napromienianie mózgowia ma znaczenie w: |
|
W profilaktycznym napromienianiu mózgowia stosuje się: |
|
Najczęstszym powikłaniem chemioradioterapii drobnokomórkowego raka płuca będącym przyczyną przerwania leczenia jest: |
|
Umiejscowieniem anatomicznym niedrobnokomórkowego raka płuca dającym najlepsze wyniki przedoperacyjnej radioterapii z następczym leczeniem chirurgicznym jest: |
|
Niedrobnokomórkowy rak płuca dający największy odsetek przerzutów odległych to: |
|
Najczęstszym późnym odczynem popromiennym po radioterapii raka płuca jest: |
|
Leczenie płynnymi izotopami (32P, 198Au) jest stosowane w przypadku: |
|
W Polsce za standard postępowania pooperacyjnego u chorych na miejscowo zaawansowanego jasnokomórkowego raka nerki powszechnie uważa się: |
|