Wiosna 2012: testy egzaminacyjne do egzaminu PES

ROZWIĄŻ TEST

Pytanie
Odpowiedzi
Przewlekła białaczka szpikowa najczęściej jest rozpoznawana w fazie:
  1. przewlekłej.
  2. akcelaracji.
  3. kryzy blastycznej.
  4. ...
  5. ...
Imatynib hamuje wyłącznie kinazę tyrozynową BCR/ABL, dlatego też jedynym wskazaniem do jego stosowania jest przewlekła białaczka szpikowa.
  1. części I i II są prawdziwe i istnieje związek między nimi.
  2. części I i II są prawdziwe, ale brak związku między nimi.
  3. część I - prawdziwa, część II - fałszywa.
  4. ...
  5. ...
W leczeniu PBSz u kobiet w ciąży w 1 trymestrze stosować można:
1) imatynib;         
2) dazatynib;         
3) interferon alfa;
4) hydroksykarbamid;
5) leukaferezę.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,5.
  2. 1,3,4.
  3. 2,4,5.
  4. ...
  5. ...
W leczeniu przewlekłej białczki szpikowej leczeniem z wyboru jest allogeniczna transplantacja komórek progenitorowych hematopoezy, ponieważ jest to jedyna terapia, która doprowadza do całkowitego wyleczenia.
  1. część I i II zdania jest prawdziwa i istnieje związek między nimi.
  2. część I i II zdania jest prawdziwa, ale jest brak związku między nimi.
  3. część I prawdziwa, część II fałszywa.
  4. ...
  5. ...
Powikłaniem stosowania dużych dawek czynnika IX u chorych na hemofilię B z inhibitorem w ramach programu wywoływania stanu tolerancji immunologicznej może być:
  1. zespół nerczycowy.
  2. immunologiczna małopłytkowość.
  3. niedokrwistość hemolityczna.
  4. ...
  5. ...
Aktywność czynnika VIII wynoszącą 10% normy można stwierdzić u chorego na:
  1. ciężką postać hemofilii A.
  2. umiarkowaną postać hemofilii A.
  3. chorobę von Willebranda typ 2N.
  4. ...
  5. ...
Desmopresyna jest przeciwwskazana u chorych na:
  1. chorobę von Willebranda typ 1.
  2. chorobę von Willebranda typ 2A.
  3. chorobę von Willebranda typ 2B.
  4. ...
  5. ...
Które z twierdzeń dotyczących wrodzonego niedoboru czynnika VII jest nieprawdziwe?
  1. choroba ta nazywana jest hipoprokonwertynemią.
  2. dziedziczy się w sposób autosomalny recesywny.
  3. często ma łagodny przebieg kliniczny.
  4. ...
  5. ...
W przewlekłych chorobach wątroby stężenia czynników krzepnięcia zmniejszają się, z wyjątkiem:
1) fibrynogenu;       
2) protrombiny;       
3) czynnika VIII;
4) czynnika von Willebranda;
5) czynnika XIII.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,5.
  2. 2,3.
  3. 3,4.
  4. ...
  5. ...
U 25-letniej kobiety z wywiadem utraty 12 tygodniowej ciąży z nieznanej przyczyny stwierdzono obecność we krwi antykoagulanta toczniowego (LA). W tej sytuacji należy:
  1. rozpoznać zespół antyfosfolipidowy.
  2. rozpocząć profilaktykę przeciwzakrzepową za pomocą heparyny drobnocząsteczkowej.
  3. rozpocząć profilaktykę przeciwzakrzepową za pomocą aspiryny.
  4. ...
  5. ...
Do kryteriów ISTH rozpoznania antykoagulanta toczniowego (LA) nie należy:
  1. obecność w osoczu przeciwciał antykardiolipinowych lub przeciwko β2-glikoproteinie I.
  2. przedłużenie jednego z testów krzepnięcia zależnych od fosfolipidów (APTT, dRVVT).
  3. brak korekcji ww. czasów krzepnięcia po dodaniu prawidłowego osocza.
  4. ...
  5. ...
W Polsce najczęstszą wrodzoną osoczową skazą krwotoczną dziedziczoną w sposób autosomalny recesywny jest:
  1. hemofilia A.
  2. choroba von Willebranda.
  3. dysfibrynogenemia.
  4. ...
  5. ...
U 35-letniego pacjenta przygotowywanego do zabiegu operacyjnego stwierdzono przedłużenie APTT do 154 sekund (norma 28-40 s) i prawidłowy czas protrombinowy. Po dodaniu prawidłowego osocza (test korekcji) APTT skrócił się do 34 sekund. Wywiad i badanie przedmiotowe w kierunku skazy krwotocznej wypadły negatywnie. Najbardziej prawdopodobną przyczyną przedłużenia APTT u tego pacjenta jest:
  1. obecność we krwi antykoagulanta toczniowego (LA).
  2. nabyta hemofilia A.
  3. choroba von Willebranda typ 3.
  4. ...
  5. ...
W celu zahamowania krwawienia u chorego na hemofilię A powikłaną inhibitorem o mianie 7 j.B/ml, stosuje się:
1) DDAVP;           
2) rekombinowany czynnik VIIa;   
3) wysokie dawki czynnika VIII;     
4) aktywowane czynniki zespołu protrombiny;
5) rytuksymab.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3.
  2. 1,2,4.
  3. 2,3,4.
  4. ...
  5. ...
Które z twierdzeń dotyczących inhibitora czynnika VIII u chorych na hemofilię A jest nieprawdziwe?
  1. jest to alloprzeciwciało neutralizujące aktywność czynnika VIII.
  2. występuje głównie w ciężkiej postaci hemofilii A.
  3. najczęściej pojawia się w dzieciństwie w czasie pierwszych 50 dni leczenia koncentratami czynnika VIII.
  4. ...
  5. ...
Zaznacz optymalną metodę postępowania okołozabiegowego u chorego na ciężką hemofilię A o masie ciała 60 kg kwalifikowanego do prostej ekstrakcji zęba:
  1. bezpośrednio przed zabiegiem - przetoczenie 1500 j czynnika VIII i kwas traneksamowy 1,0 g iv.; po zabiegu - 1000 j. czynnika VIII po 12 godzinach.
  2. bezpośrednio przed zabiegiem - przetoczenie 1500 j czynnika VIII i kwas traneksamowy 1,0 g iv.; po zabiegu - kwas traneksamowy po. w dawce 750 mg co 8 godzin przez 7 dni.
  3. bezpośrednio przed zabiegiem - przetoczenie 3000 j czynnika VIII i kwas traneksamowy 1,0 g iv.; po zabiegu - kwas traneksamowy po. w dawce 750 mg co 8 godzin przez 7 dni.
  4. ...
  5. ...
Podtyp 2M choroby von Willebranda różni się od podtypu 2A:
  1. prawidłowym obrazem multimerów czynnika von Willebranda.
  2. brakiem dużych multimerów czynnika von Willebranda.
  3. brakiem średniej wielkości multimerów czynnika von Willebranda.
  4. ...
  5. ...
U 24-letniej kobiety, dotychczas zdrowej, wystąpiło duże krwawienie z dróg rodnych 3 tygodnie po porodzie. W badaniach hemostazy stwierdzono izolowane przedłużenie APTT do 62 s, (wartości referencyjne 26-40 s) i zmniejszoną aktywność czynnika VIII do 10%. APTT uległ skróceniu do 54 s po dodaniu prawidłowego osocza (test korekcji). W tej sytuacji pobrano próbkę osocza w celu oznaczenia miana inhibitora czynnika VIII. Jakie działania należy teraz podjąć?
  1. poczekać na wynik miana inhibitora.
  2. podać rVIIa w dawce 90 µg/kg co 2-3 godziny.
  3. podać aPCC (FEIBA) w dawce 25 j/kg mc co 3 godziny.
  4. ...
  5. ...
U pacjenta, u którego w początkowym okresie leczenia antagonistą witaminy K rozwinęła się martwica skóry należy podejrzewać:
  1. zespół antyfosfolipidowy.
  2. mutację genu protrombiny.
  3. hiperhomocysteinemię.
  4. ...
  5. ...
U chorych na anemię oporną na leczenie z nadmiarem blastów (Refractory anemia with excess of blasts - RAEB) stosuje się:
  1. chemioterapię typową dla ostrych białaczek (np. daunorubicyna+arabinozyd cytozyny).
  2. alotransplantację komórek krwiotwórczych.
  3. leki hipometylujące (np. azacytydyna).
  4. ...
  5. ...
Jakie są kryteria rozpoznania zespołu 5q-?
  1. odsetek blastów w szpiku < 5%, brak pałeczek Auera, złożony kariotyp, ale zawsze obecna del(5q).
  2. odsetek w szpiku blastów > 5%, brak pałeczek Auera, izolowana del(5q).
  3. odsetek blastów w szpiku > 5%, zwłóknienie podścieliska, złożony kariotyp, ale zawsze del(5q).
  4. ...
  5. ...
Poprzetoczeniowa choroba przeszczep przeciw gospodarzowi różni się od poprzeszczepieniowej choroby przeszczep przeciw gospodarzowi tym, że:
  1. powoduje aplazję szpiku.
  2. powoduje rumień.
  3. powoduje biegunkę.
  4. ...
  5. ...
U chorych na niedokrwistość oporną na leczenie (Refractory anemia-RA) konieczne jest okresowe wykonywanie badania szpiku w celu oceny progresji choroby. Badanie to należy powtarzać:
  1. jeden raz w roku.
  2. co miesiąc.
  3. co 6 miesięcy.
  4. ...
  5. ...
Które z poniższych twierdzeń dotyczących zespołów mielodysplastycznych jest prawdziwe?
  1. są chorobami klonalnymi układu krwiotwórczego.
  2. charakteryzuje je nieefektywna hematopoeza.
  3. często ulegają transformacji do ostrych białaczek.
  4. ...
  5. ...
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących leczenia zespołów mielodysplastycznych czynnikami stymulującymi erytropoezę (ESP) jest prawdziwe?
  1. najlepsze wyniki leczenia ESP uzyskuje się u chorych, którzy wymagają przetoczenia KKCz:< 2 j / miesiąc, a stężenie endogennej erytropoetyny jest < 100 j/ml.
  2. czynniki stymulujące erytropoezę nie powodują nigdy wzrostu stężenia Hb u chorych na MDS z powodu ciężkiego uszkodzenia erytropoezy.
  3. stężenie endogennej erytropoetyny nie wpływa na wyniki leczenia ESP.
  4. ...
  5. ...
Jedyną skuteczną (umożliwiającą wyleczenie) metodą leczenia zespołów mielodysplastycznych jest:
  1. allotransplantacja macierzystych komórek krwiotwórczych.
  2. autotransplantacja macierzystych komórek krwiotwórczych.
  3. chemioterapia skojarzona typowa dla ostrych białaczek szpikowych.
  4. ...
  5. ...
Kryteria rozpoznania anemii opornej na leczenie z obecnością sideroblastów pierścieniowatych (Refractory anemia with ring sideroblasts-RARS) wg klasyfikacji WHO z 2008 r. są następujące:
  1. odsetek blastów w szpiku > 10%, odsetek pierścieniowatych sideroblastów w szpiku > 15%, izolowana dysplazja linii erytroidalnej.
  2. odsetek blastów w szpiku < 5%, odsetek pierścieniowatych sideroblastów w szpiku > 15%, brak zmian cytogenetycznych.
  3. odsetek blastów w szpiku < 5%, odsetek pierścieniowatych sideroblastów w szpiku > 15%, izolowana dysplazja linii erytroidalnej.
  4. ...
  5. ...
Do czynników rokowniczych w zespołach mielodysplastycznych zaliczamy:
  1. odsetek blastów w szpiku.
  2. zmiany cytogenetyczne.
  3. stężenie erytropoetyny endogennej w surowicy.
  4. ...
  5. ...
Kobieta, lat 30, zgłosiła się do lekarza z powodu narastającego osłabienia oraz łatwego siniaczenia się. Morfologia krwi wykonana w czasie obecnych dolegliwości: Hb-6 g/dl, Ht-20%, MCV-115 fl, leukocyty-1500 w mm3, płytki krwi-15 000 w mm3. Dwa lata wcześniej leczona była z powodu chłoniaka Hodgkina stadium IV B. Otrzymała 6 cykli ABVD, uzyskując remisję całkowitą. Po dwóch miesiącach doszło do wznowy choroby. Chora otrzymała 6 cykli chemioterapii wg schematu BECOPP, ponownie uzyskała remisję całkowitą. Do mobilizacji komórek krwiotwórczych zastosowano cyklofosfamid i G-CSF. Wykonano autotransplantację komórek krwiotwórczych. Jako leczenie mieloablacyjne zastosowano chemioterapię wg schematu BEAM. Jaka może być przyczyna pancytopenii i jej objawów klinicznych?
  1. aplazja szpiku po chemioterapii otrzymanej w przeszłości.
  2. nawrót chłoniaka Hodgkina z zajęciem szpiku.
  3. rozwój wtórnego zespołu mielodysplastycznego lub wtórnej ostrej białaczki.
  4. ...
  5. ...
Duża liczba przetoczeń koncentratu krwinek czerwonych u chorych na zespoły mielodysplastyczne, aplazję szpiku, pierwotną mielofibrozę prowadzi do przeładowania żelazem. Które z poniższych badań służy do oceny tego stanu?
  1. rezonans magnetyczny wątroby.
  2. stężenie ferrytyny w surowicy.
  3. saturacja transferyny.
  4. ...
  5. ...
IPSS (International Prognostic Scoring System - Międzynarodowy Indeks Prognostyczny) określa czas przeżycia chorych na zespoły mielodysplastyczne i czas do transformacji do ostrej białaczki szpikowej. Badania, które pozwalają ustalenie IPSS to:
  1. ocena mielogramu (odsetek blastów w szpiku).
  2. badanie morfologii krwi obwodowej (odsetek blastów i liczba cytopenii).
  3. badanie cytogenetyczne.
  4. ...
  5. ...
Leczeniem z wyboru chorych na zespoły mielodysplastyczne, zaliczonych do grupy ryzyka niskiego i pośredniego 1 wg IPSS, z towarzyszącą niedokrwistością, wymagających przetoczeń koncentratu krwinek czerwonych < 4 j/2 miesiące, ze stężeniem endogennej erytropoetyny < 500 U/ml jest:
  1. zastosowanie czynników stymulujących erytropoezę.
  2. lenalidomid.
  3. przeszczepienie allogenicznych komórek krwiotwórczych.
  4. ...
  5. ...
Kobieta, lat 55, zgłosiła się do lekarza z powodu postępującego osłabienia, potów nocnych, krwawień z nosa i dziąseł oraz łatwego siniaczenia się. W morfologii krwi obwodowej stwierdzono niedokrwistość: 7,5g/dl, MCV-110 fl; małopłytkowość: płytki krwi 5 000/ul, liczba leukocytów 6000/ul z prawidłowym rozmazem. Chora przed pięciu laty była leczona z powodu raka piersi: wykonano mastektomię prawostronną a następnie chora otrzymała 6 cykli chemioterapii w skład której wchodził antybiotyk antracyklinowy i platyna oraz zastosowano radioterapię. Jaka może być przyczyna stwierdzonej niedokrwistości i małopłytkowości?
  1. aplazja szpiku po chemio- i radioterapii.
  2. wtórny do leczenia zespół mielodysplastyczny.
  3. niedokrwistość chorób przewlekłych.
  4. ...
  5. ...
Indeks prognostyczny oparty na klasyfikacji WHO(WPSS) do czynników pogarszających rokowanie zalicza między innymi:
  1. włóknienie szpiku.
  2. małopłytkowość.
  3. konieczność przetoczeń KKCz.
  4. ...
  5. ...
Które z poniższych twierdzeń dotyczących lenalidomidu jest prawdziwe?
  1. jest to lek immunomodulujący.
  2. stosowany jest do leczenia szpiczaka plazmocytowego.
  3. stosowany jest do leczenia chorych na MDS 5q-.
  4. ...
  5. ...
Ostra białaczka szpikowa M3 wg FAB, z translokacją t(15;17) wg klasyfikacji WHO 2008r, jest wskazaniem do:
  1. natychmiastowego zastosowania leczenia indukującego opartego o zastosowanie wysokich dawek arabinozydu-cytozyny - 3,0g/m2 przez 5 dni w monoterapii w przypadku stwierdzenia objawów DIC.
  2. zaplanowania autoprzeszczepienia szpiku u każdej z osób poniżej 20 roku życia po 4 tygodniowej terapii vesanoidem (ATRA).
  3. zastosowania w leczeniu indukującym kwasu transretynowego (Vesanoid) w skojarzeniu z idarubicyną.
  4. ...
  5. ...
Kryteria całkowitej remisji ostrych białaczek (CR) wg Cheson 2003 r. obejmują spełnienie następujących parametrów:
1) pełna sprawność stanu ogólnego;
2) brak zmian pozaszpikowych;
3) w krwi obwodowej brak komórek blastycznych;
4) w szpiku komórki blastyczne poniżej 5%;
5) neutrofile w krwi obwodowej powyżej 1G/l;
6) płytki krwi powyżej 100G/l;
7) niezależność od przetoczeń erytrocytów.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. wystarczy spełnione kryterium 7.
  2. wystarczające jeżeli są spełnione kryteria 5+6.
  3. wystarczające jeżeli są spełnione kryteria 3+4.
  4. ...
  5. ...
Po rozpoznaniu ostrej białaczki limfoblastycznej z obecnością translokacji t(9;22)/ obecnością genu fuzyjnego bcr/abl należy:
1) u chorych poniżej 55 roku życia w leczeniu zastosować chemioterapię oraz blokery kinaz tyrozynowych;
2) u chorych poniżej 55 roku życia dążyć do wczesnego wykonania alloprzeszczepienia szpiku, ale najlepiej po uzyskaniu remisji;
3) zastosować leczenie paliatywne bez względu na wiek i stan biologiczny pacjenta.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. tylko 1.
  2. tylko 2.
  3. tylko 3.
  4. ...
  5. ...
W leczeniu której postaci ostrej białaczki rutynowo zawsze powinno być stosowane w okresie leczenia indukująco-konsolidującego profilaktyczne podawanie cytostatyków do płynu mózgowo-rdzeniowego i/lub zastosowanie profilaktycznego napromieniania rtg na podstawę czaszki?
  1. ostrej białaczki limfoblastycznej niezależnie od podtypu immunologicznego.
  2. ostrej białaczki promielocytowej.
  3. ostrej białaczki szpikowej poprzedzonej zespołem mielodysplastycznym.
  4. ...
  5. ...
Leczeniem z wyboru w ostrej białaczce szpikowej, u chorego w wieku powyżej 60 lat jest zastosowanie:
  1. leczenia chemioterapeutycznego dostosowanego do stanu biologicznego pacjenta najlepiej w ramach kontrolowanych badań klinicznych.
  2. przy współistnieniu przeciwwskazań do wielolekowej chemioterapii stosowanie leczenia cytoredukcyjnego np. hydroksymocznikiem i wspomagającego - przetaczania preparatów krwiopochodnych.
  3. stosowania niskich dawek sterydów w monoterapii przewlekłej.
  4. ...
  5. ...
Ostra białaczka szpikowa poprzedzona zespołem mielodysplastycznym (MDS) może być rozpoznana jeżeli:
  1. w szpiku stwierdza się obecność powyżej 20% mieloblastów.
  2. w krwi obwodowej występuje małopłytkowość.
  3. klinicznie występują objawy zaburzeń odporności wynikające z agranulocytozy.
  4. ...
  5. ...
Przeszczepienia allogenicznego szpiku są zalecane jako procedura rutynowa/standardowa w leczeniu pacjentów:
  1. wszystkich powyżej 60 roku życia po uzyskaniu pierwszej całkowitej remisji.
  2. pacjentów w wieku poniżej 55 roku życia po uzyskaniu całkowitej remisji, w przypadkach białaczek wysokiego ryzyka nawrotu (leukocytoza przy rozpoznaniu powyżej 50G/l, trudno uzyskana remisja całkowita tj co najmniej po 2 cyklach indukcji).
  3. w pierwszej całkowitej remisji w przypadkach białaczki z translokacją t(15;17).
  4. ...
  5. ...
W ostrej białaczce limfoblastycznej standardowym wskazaniem do wykonania alloprzeszczepienia szpiku od dawcy rodzinnego lub niespokrewnionego jest:
  1. pierwsza remisja w przypadku białaczki limfoblastycznej z obecną translokacją t(9;22) / dodatni wynik bcr/abl, u chorego w wieku poniżej 55 lat.
  2. uzyskanie drugiej całkowitej remisji białaczki u chorego w wieku poniżej 45 lat.
  3. wiek pacjenta powyżej 55 lat bez remisji.
  4. ...
  5. ...
Leczenie ostrej białaczki limfoblastycznej z dojrzałych komórek B (białaczka z komórek Burkitta, postać białaczkowa chłoniaka Burkitta) u pacjenta w wieku poniżej 55 roku życia polega na zastosowaniu:
  1. monoterapii przeciwciałem monoklonalnym anty CD 20 (rytuksymab) w dawce 375 mg/m2 przez 5 dni.
  2. 4 tygodniowej terapii sterydami z podawaniem preparatów alkaloidów Vinca w dniach: 1, 8, 15, 22.
  3. intensywnej chemioterapii indukująco-konsolidującej np. CODOX-M /+ IVAC z uzupełnieniem o zastosowanie przeciwciała monoklonalnego anty CD20 celem uzyskania wyleczenia w tzw. pierwszym podejściu terapeutycznym lub z wyboru Hyper CVAD + rytuksymab.
  4. ...
  5. ...
Do szpitala przyjęto 19-letniego chorego z gorączką 39°C i objawami skazy krwotocznej. W krwi obwodowej stwierdzono: Hgb 7g/dl, leukocyty 70G/l, płytki krwi 7 G/l, w rozmazie wykazano obecność wyłącznie komórek blastycznych. W konsultacji hematologicznej należy zalecić:
  1. zastosowanie leczenia objawowego - wspomagającego (antybiotykoterapia, przetoczenia KKP, KKCz) i skierowanie pacjenta do oddziału hematologicznego dysponującego pełną diagnostyką dla rozpoznania ostrej białaczki.
  2. zastosowanie leczenia indukującego jak w ostrej białaczce limfoblastycznej.
  3. wykonanie badań HLA u chorego i rodzeństwa.
  4. ...
  5. ...
Wskazaniem do dożylnego podawania preparatów żelaza jest:
  1. niedokrwistość oporna na leczenie.
  2. talasemia.
  3. niedokrwistość w zespole upośledzonego wchłaniania.
  4. ...
  5. ...
W chorobie Addisona-Biermera występuje zwiększone ryzyko zachorowania na:
  1. ostrą białaczkę szpikową.
  2. gruczołowego raka płuca.
  3. raka odbytnicy.
  4. ...
  5. ...
Niedokrwistość mikrocytowa niedobarwliwa jest charakterystyczna dla:
  1. talasemii mniejszej.
  2. niedokrwistości z niedoboru witaminy B6.
  3. niedokrwistości hemolitycznej.
  4. ...
  5. ...
Standardem leczenia immunosupresyjnego w anemii aplastycznej (aplazji szpiku) jest:
  1. skojarzenie alemtuzumabu z fludarabiną.
  2. skojarzenie mykofenolanu mofetilu z sirolimusem.
  3. azatiopryna.
  4. ...
  5. ...
Leukostaza to:
  1. sposób powstrzymywania ekspansji leukocytów w białaczkach monoklonalnych.
  2. nagromadzenie leukocytów w okolicy zapalenia.
  3. zaburzenia przepływu krwi w mikrokrążeniu związane z dużą leukocytozą.
  4. ...
  5. ...

Ta strona używa cookies i innych technologii. Korzystając z niej wyrażasz zgodę na ich używanie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej szczegółów w Polityce prywatności

Zamknij