Jesień 2013: testy egzaminacyjne do egzaminu PES

ROZWIĄŻ TEST

Pytanie
Odpowiedzi
Wczesne powikłania przeszczepu nerki najlepiej wykazuje:
  1. ultrasonografia i scyntygrafia.
  2. zdjęcie przeglądowe Rtg.
  3. tomografia komputerowa.
  4. ...
  5. ...
Skrzeplina w świetle żyły wrotnej w fazie ostrej w badaniach obrazowych jest:
  1. hiperintensywna w badaniu MR w obrazach T1 zależnych.
  2. hipointensywna w badaniu MR, w obrazach T2 zależnych.
  3. hipodensyjna w badaniu TK.
  4. ...
  5. ...
Chorzy z zapaleniem tarczycy typu Hashimoto obciążeni są ryzykiem wystąpienia w tarczycy:
  1. chłoniaka.
  2. raka rdzeniastego.
  3. ostrego ropnego zapalenia tarczycy.
  4. ...
  5. ...
Typowy obraz FNH w badaniu TK ma następujące cechy:
  1. bliznę centralną, gwiaździste zwapnienia, torebka.
  2. silne unaczynienie tętnicze, typowa blizna centralna, bez torebki.
  3. brzeżne unaczynienie tętnicze, możliwe wciągnięcie torebki wątroby.
  4. ...
  5. ...
Prekursorem gruczolakoraka pęcherza moczowego jest:
  1. zwężenie cewki moczowej i zastawka cewki tylnej.
  2. pęcherz neurogenny.
  3. obrzęk pęcherzowy ściany pęcherza moczowego.
  4. ...
  5. ...
Badaniem z wyboru przy podejrzeniu kamicy pęcherzyka żółciowego jest:
  1. TK.
  2. MRCP.
  3. ECPW.
  4. ...
  5. ...
Podział wątroby na segmenty oparty jest o trzy płaszczyzny pionowe i dwie poprzeczne. Płaszczyzna pionowa przechodząca przez prawą żyłę wątrobową dzieli wątrobę na:
  1. prawy i lewy płat.
  2. prawy płat na segmenty przyśrodkowe (IVa i IVb) i boczne (II i III).
  3. prawy płat na segmenty przednie (VIII i V) i tylne (VII i VI).
  4. ...
  5. ...
W badaniu TK prawidłowa grubość ściany żołądka (ściany żołądka w pełni rozdętej) wynosi:
  1. 4-6 mm.
  2. 5-7 mm.
  3. 7-10 mm.
  4. ...
  5. ...
Spektrum dopplerowskie o kształcie parvus-tardus jest dowodem na istnienie:
  1. nefropatii refluksowej.
  2. zakrzepicy żył nerkowych.
  3. ostrego odrzucania nerki przeszczepionej.
  4. ...
  5. ...
Ogniska stłuczenia płuc stwierdzone w TK wykonanym u pacjenta po około godzinie od wypadku komunikacyjnego powinny wycofać się w czasie:
  1. 2-7 dni.
  2. 3 tygodni.
  3. 3 miesięcy.
  4. ...
  5. ...
U 36-letniego, często podróżującego mężczyzny w trakcie diagnostyki w kierunku choroby pasożytniczej wystąpiła od kilku dni nasilająca się duszność ze stanami podgorączkowymi. W wykonanym w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym zdjęciu klatki piersiowej PA stwierdzono obustronne, plamiste, obwodowe zagęszczenia pęcherzykowe z wyraźnym zaoszczędzeniem przywnękowych części płuc (obraz „odwróconego obrzęku pęcherzykowego”). Obraz wskazuje na:
  1. pneumonię bakteryjną.
  2. wirusowe zapalenie płuc.
  3. pneumocystozowe zapalenie płuc.
  4. ...
  5. ...
U pacjenta w trzeciej dobie po urazie wielonarządowym z GSC 7 na zdjęciu przyłóżkowym klatki piersiowej stwierdzono nowe, plamiste, okołooskrzelowe zagęszczenia miąższowe w górnym płacie prawego płuca i w płatach dolnych obustronnie. Obraz w pierwszej kolejności budzi podejrzenie:
  1. stłuczenia płuc.
  2. zachłystowego zapalenia płuc.
  3. neurogennego obrzęku płuc.
  4. ...
  5. ...
Zmiany śródmiąższowe w płucach u pacjentów z twardziną mają najczęściej charakter:
  1. zwykłego lub niespecyficznego śródmiąższowego zapalenia płuc (UIP/NSIP).
  2. złuszczającego śródmiąższowego zapalenia płuc (DIP).
  3. ostrego śródmiąższowego zapalenia płuc (AIP).
  4. ...
  5. ...
Zmiany w węzłach chłonnych w sarkoidozie:
  1. występują u około 20% pacjentów.
  2. mają najczęściej asymetryczny charakter.
  3. stopniowo ustępują wraz z pojawianiem się zmian w miąższu płucnym.
  4. ...
  5. ...
Cechą aktywnych, podatnych na steroidoterapię zmian w przebiegu sarkoidozy w tomografii komputerowej wysokiej rozdzielczości (TKWR) jest/są:
  1. pogrubienie zrębu okołooskrzelowego.
  2. powiększenie węzłów chłonnych.
  3. zaburzenie architektury miąższu płucnego.
  4. ...
  5. ...
Rozsiane zmiany guzkowe o dystrybucji limfatycznej z towarzyszącym pogrubieniem zrębu centralnego, bez limfadenopatii odpowiadają sarkoidozie w stopniu:
  1. 0.
  2. 1.
  3. 2.
  4. ...
  5. ...
Cechą świadczącą o nieoperacyjnym charakterze raka płuca w TK jest:
  1. rozmiar guza > 3 cm.
  2. naciek ściany klatki piersiowej.
  3. przerzuty do węzłów chłonnych podostrogowych.
  4. ...
  5. ...
Najlepszą metodą obrazową określania stopnia zaawansowania zmian węzłowych u pacjentów z rakiem płuca jest obecnie:
  1. RTG.
  2. TK.
  3. PET-CT.
  4. ...
  5. ...
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące torbieli skórzastej jajnika (potworniaka dojrzałego):
  1. jest najczęstszym guzem jajnika u kobiet w okresie przedmenopauzalnym.
  2. w TK przedstawia się jako zmiana torbielowata o niskim współczynniku osłabienia odpowiadającym tkance tłuszczowej.
  3. może zawierać elementy tkanki litej i zwapnienia.
  4. ...
  5. ...
W diagnostyce endometriozy nie jest wskazane wykonanie:
  1. TK.
  2. MR.
  3. USG transwaginalnego.
  4. ...
  5. ...
Najistotniejszymi obrazami dla oceny morfologii macicy i zmian rozrostowych w jej obrębie w badaniu MR są:
  1. obrazy T1-zależne.
  2. obrazy T2-zależne.
  3. obrazy T1-zależne z saturacją sygnału z tkanki tłuszczowej po iv podaniu środka kontrastowego.
  4. ...
  5. ...
Objawem przemawiającym za złośliwym charakterem guza jajnika w TK jest/są:
  1. gładkie zarysy zmiany.
  2. niejednorodna struktura wewnętrzna.
  3. wieloogniskowy charakter.
  4. ...
  5. ...
Spośród torbielowatych zmian gruczołu krokowego związek z wadami układu moczowego wykazuje torbiel:
  1. przewodu Müllera.
  2. łagiewki sterczowej.
  3. przewodu wytryskowego.
  4. ...
  5. ...
Najbardziej przydatnymi obrazami w wykrywaniu i ocenie zaawansowania raka gruczołu krokowego w badaniu MR są:
  1. obrazy T1-zależne.
  2. obrazy T2-zależne.
  3. DWI.
  4. ...
  5. ...
Badanie MR gruczołu krokowego:
  1. powinno być wykonywane po uprzedniej biopsji jako badanie uzupełniające.
  2. powinno być wykonywane przed biopsją.
  3. wymaga dożylnego podania środka kontrastowego.
  4. ...
  5. ...
Symptomatologia mięśniaków macicy w badaniu MR i TK obejmuje:
  1. niski sygnał w obrazach T2-zależnych.
  2. wysoki sygnał w obrazach T2-zależnych.
  3. często wyraźne wzmocnienie w fazie tętniczej i nieco słabsze od macicy w fazie miąższowej.
  4. ...
  5. ...
Najlepszą metodą obrazowania gruczolistości wewnętrznej (adenomiomatozy) jest:
  1. USG przezbrzuszna.
  2. USG przezpochwowa.
  3. TK.
  4. ...
  5. ...
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące raka gruczołowego jelita grubego:
1) wrasta koncentrycznie na odcinku ok. 2-6 cm powodując zwężenie światła jelita i owrzodzenie błony śluzowej;
2) w około 50% lokalizuje się w odbytnicy i przylegającej części esicy;
3) u około 40% pacjentów prowadzi do wgłobienia;
4) zajęciu odbytnicy towarzyszą głębokie owrzodzenia i liczne przetoki drążące do skóry;
5) u pacjentów z chorobą Leśniowskiego i Crohna, zespołem polipowatości rodzinnej i zespołem Peutza i Jeghersa istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia raka.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3.
  2. 1,3,4.
  3. 2,3,4.
  4. ...
  5. ...
60-letni pacjent z chorobą Hippel-Landaua zgłosił się z objawami krwiomoczu i bólów w okolicy lędźwiowej. W badaniu TK jamy brzusznej wykazano w obrębie nerek wieloogniskowe, intensywnie wzmacniające się zmiany guzowate. Jakie rozpoznanie jest najbardziej prawdopodobne?
  1. chłoniak.
  2. rak nerkowokomórkowy.
  3. wieloogniskowe ropnie.
  4. ...
  5. ...
Najczęstszą przyczyną krwawień z dolnego odcinka przewodu pokarmowego jest/są:
  1. rak jelita grubego.
  2. angiodysplazja.
  3. polipy.
  4. ...
  5. ...
Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie dotyczące zwężenia przełyku:
  1. refluksowe zapalenie przełyku jest najczęstszą przyczyną powstawania zwężeń.
  2. zwężenia w przełyku Baretta mają tendencję do umiejscawiania się wysoko w części środkowej przełyku.
  3. nieregularne, owrzodziałe, okrężne zwężenia przełyku to cechy najbardziej typowe dla zwężenia łagodnego.
  4. ...
  5. ...
Przyczyną samoistnego krwawienia zaotrzewnowego nie jest/nie są:
  1. angiomyolipoma.
  2. guzy nadnerczy.
  3. zakrzepica żyły nerkowej.
  4. ...
  5. ...
Jako powikłanie kamicy nerkowej może wystąpić:
  1. obstrukcja dróg moczowych.
  2. zwężenie moczowodu.
  3. przewlekłe zakażenie nerek.
  4. ...
  5. ...
AKTUALIZACJA!
Oznaczyliśmy to pytanie jako zagadnienie z powodu niezgodności z aktualną wiedzą medyczną.

Kwalifikując dawcę tkanek należy rutynowo wykonać następujące badania serologiczne z wyjątkiem badania przeciwciał przeciwko:

1) HIV-1;
2) HCV;  
3) CMV;
4) HTLV-1;
5) HBV.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,5.
  2. 1,2,4.
  3. 1,4,5.
  4. ...
  5. ...
AKTUALIZACJA!
Oznaczyliśmy to pytanie jako zagadnienie z powodu niezgodności z aktualną wiedzą medyczną.

Pobranie tkanki do autologicznego przeszczepienia w innej procedurze chirurgicznej powinno być zawsze poprzedzone:

1) uzyskaniem świadomej zgody pacjenta na pobranie tkanek;
2) sprawdzeniem braku sprzeciwu w Centralnym Rejestrze Sprzeciwów;
3) przeprowadzeniem kwalifikacji dawcy w oparciu o kryteria wykluczające podobne jak w przepadku dawcy zmarłego;
4) przeprowadzeniem rozmowy z rodziną dawcy;
5) wykonaniem badań serologicznych krwi dawcy.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,4,5.
  2. 1,2,5.
  3. 1,3,5.
  4. ...
  5. ...
AKTUALIZACJA!
Oznaczyliśmy to pytanie jako zagadnienie z powodu niezgodności z aktualną wiedzą medyczną.

Dawcą rogówki nie może być osoba zmarła, u której stwierdzono w wywiadzie lub w badaniu przedmiotowym:

1) zakażenie WZW B;
2) ognisko raka podstawnokomórkowego skóry;
3) białaczkę przewlekłą;
4) raka prostaty o zaawansowaniu w skali Glissona < 6;
5) przeszczepienie narządu unaczynionego.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,3.
  2. 3,4.
  3. 2,4.D
  4. ...
  5. ...
AKTUALIZACJA!
Oznaczyliśmy to pytanie jako zagadnienie z powodu niezgodności z aktualną wiedzą medyczną.

Czynnikami ryzyka rozwoju wczesnej niewydolności graftu są:
  1. wysokie dawki amin katecholowych w okresie pooperacyjnym.
  2. kacheksja biorcy.
  3. krótki czas niedokrwienia.
  4. ...
  5. ...
AKTUALIZACJA!
Oznaczyliśmy to pytanie jako zagadnienie z powodu niezgodności z aktualną wiedzą medyczną.

Jaki czas jest przeciętnie potrzebny dla rozpoczęcia wytwarzania wystarczającej liczby komórek krwi (erytrocytów, neutrofili i trombocytów) przez przeszczepiony szpik?
  1. 1-2 dni.
  2. 5-10 dni.
  3. 20-30 dni.
  4. ...
  5. ...
AKTUALIZACJA!
Oznaczyliśmy to pytanie jako zagadnienie z powodu niezgodności z aktualną wiedzą medyczną.

W przebiegu zespołu hemolityczno-mocznicowego występują:

1) niedokrwistość;       
2) trombocytopenia;       
3) obniżona aktywność LDH;
4) obniżone stężenia haptoglobiny;
5) schizocyty we krwi obwodowej.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3.
  2. 3,4,5.
  3. 2,3,5.
  4. ...
  5. ...
U młodej kobiety planującej ciążę, u której ma być wykonane przeszczepienie nerki w leczeniu immunosupresyjnym należy zastosować:
1) indukcję ATG+takrolimus+ azatrioprynę + GS;
2) indukcję przeciwciałami anty CD25+ takrolimus +MMF/MPA+ GS;
3) takrolimus + AZA+ GS;
4) indukcję przeciwciałami anty CD25+ cyklosporynę A +AZA+ GS;
5) cyklosporynę A+ AZA + szybką redukcję dawki GS.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. wszystkie wymienione.
  2. 1,2,4.
  3. 1,2,3,4.
  4. ...
  5. ...
Najczęstszą przyczyną powstawania ropnia położonego głęboko w okolicy przeszczepionej nerki i zespoleń naczyniowych przy prawidłowo zagojonych powłokach jest:
  1. martwica moczowodu.
  2. krwiak w okolicy zespolenia.
  3. zakażenie przeniesione od dawcy.
  4. ...
  5. ...
Pacjent lat 43 po czterech tygodniach od przeszczepienia nerki pochodzącej od zakażonego dawcy zgłosił się do szpitala z objawami bólu w okolicy przeszczepionej nerki oraz gorączką 38 stopni. W badaniu USG stwierdzono tętniaka rzekomego o wymiarach 7 x 6 cm umiejscowionego w okolicy zespolenia naczyniowego i krwiaka w powłokach. Leczeniem z wyboru jest:
1) antybiotykoterapia, usunięcie nerki przeszczepionej. Jeśli nerka była zespolona do tętnicy biodrowej zewnętrznej to należy zamknąć tętnicę i wykonać bypass udowo-udowy;
2) antybiotykoterapia, usunięcie nerki przeszczepionej. Jeśli nerka była zespolona do tętnicy biodrowej wewnętrznej to należy zamknąć tętnicę;
3) antybiotykoterapia, obserwacja czynności nerki przeszczepionej i kontrola tętniaka w badaniu USG;
4) antybiotykoterapia, zmiana schematu immunosupresyjnego;
5) antybiotykoterapia, usunięcie nerki przeszczepionej i jej wszczepienie po drugiej stronie.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3.
  2. 1,2.
  3. 4,5.
  4. ...
  5. ...
Do leków obniżających stężenie CsA w surowicy należą:
  1. barbiturany, kotrimoksazol.
  2. ketokonazol, amiodaron.
  3. furosemid, metoklopramid.
  4. ...
  5. ...
Młoda kobieta po przeszczepieniu nerki planuje ciążę, 6 tygodni przed planowanym zajściem w ciążę należy odstawić:
  1. syrolimus.
  2. ewerolimus.
  3. MMF.
  4. ...
  5. ...
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące bazyliksymabu - chimerycznego monoklonalnego przeciwciała przeciw receptorowi IL2:
  1. stosowany jest w immunosupresyjnym leczeniu indukcyjnym.
  2. istotnie zmniejsza częstotliwość epizodów ostrego odrzucania przeszczepu nerkowego > 30%.
  3. nie zwiększa częstości infekcji CMV i chorób limfoproliferacyjnych.
  4. ...
  5. ...
Do późnych przyczyn utrudnienia odpływu moczu po przeszczepieniu nerki należy:
1) włóknienie tkanek w przestrzeni zaotrzewnowej;
2) zwężenie zespolenia moczowodowo-pęcherzowego spowodowane bliznowaceniem tkanek;
3) zwężenie moczowodu spowodowane odrzucaniem;
4) zaginanie się zbyt długiego moczowodu połączone ze zrostami;
5) kamica moczowa.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. wszystkie wymienione.
  2. 1,2,3.
  3. 1,5.
  4. ...
  5. ...
Za progową liczbę komórek CD34+ uzyskanych z krwi obwodowej i niezbędną do przeszczepienia uważa się:
  1. 0,1 mln/kg masy ciała biorcy.
  2. 1 mln/kg masy ciała biorcy.
  3. 2,5 mln/kg masy ciała biorcy.
  4. ...
  5. ...
Jakie jest główne miejsce pobierania szpiku do przeszczepienia?
  1. kolec biodrowy tylny.
  2. kolec biodrowy przedni.
  3. mostek.
  4. ...
  5. ...
Jak długo trzeba kontynuować leczenie immunosupresyjne po przeszczepieniu allogenicznego szpiku, które nie jest powikłane chorobą przeszczep przeciw gospodarzowi?
  1. 1-3 tygodnie.
  2. 3-6 miesięcy.
  3. 12 miesięcy.
  4. ...
  5. ...
Przeszczepienie komórek krwiotwórczych rutynowo odbywa się przez:
  1. operacyjne wprowadzenie ich do jam szpikowych.
  2. wstrzyknięcie do jam szpikowych za pomocą specjalnych igieł.
  3. dożylnie przez centralny cewnik żylny.
  4. ...
  5. ...

Ta strona używa cookies i innych technologii. Korzystając z niej wyrażasz zgodę na ich używanie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej szczegółów w Polityce prywatności

Zamknij