Jesień 2014: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
| W której dobie należy rozpocząć uruchamianie pacjenta po niepowikłanym zawale serca z uniesieniem odcinka ST? |
|
|
Podawanie statyn u pacjenta z zawałem serca z uniesieniem odcinka ST należy:
1) uzależnić od wyjściowego stężenia cholesterolu LDL; 2) rozpocząć dopiero po normalizacji wartości kinazy kreatynowej; 3) zastosować możliwie jak najwcześniej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Antagoniści aldosteronu są wskazani w następujących grupach pacjentów po zawale serca z uniesieniem odcinka ST: |
|
| U których pacjentów po zawale serca z uniesieniem odcinka ST należy rozważyć stosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny? |
|
| Leki zmniejszające ryzyko ponownych ostrych incydentów wieńcowych u pacjentów po zawale serca to: |
|
| Najrzadziej istotne zmiany miażdżycowe wymagające implantacji stentu występują w: |
|
| Uszkodzenie miażdżycowe i zamknięcie pomostów wieńcowych jest znacznie rzadsze w przypadku pomostów utworzonych: |
|
|
Pierwszym etapem kompleksowej rehabilitacji kardiologicznej jest rehabilitacja wczesna, która:
1) odbywa się na sali intensywnej opieki medycznej i (lub) na salach pooperacyjnych; 2) ma przeciwdziałać skutkom unieruchomienia; 3) ma być rozpoczynana jak najszybciej z chwilą ustąpienia bezpośredniego zagrożenia życia pacjenta; 4) ma za zadanie przygotować chorego do kolejnych etapów rehabilitacji. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Do przeciwwskazań bezwzględnych do treningu fizycznego w rehabilitacji kardiologicznej należą:
1) ostra choroba gorączkowa; 2) występowanie niedokrwienia mięśnia sercowego w czasie wysiłku o intensywności < 3 MET lub < 50 Watt; 3) zapalenie mięśnia sercowego; 4) zakrzepowe zapalenie żył; 5) wyrównana niewydolność serca. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
U pacjentów chodzących w leczeniu przewlekłego niedokrwienia tętnic kończyn dolnych w każdym przypadku zaleca się:
1) zmianę stylu życia jak w prewencji wtórnej chorób sercowo-naczyniowych; 2) regularny trening marszowy lub trening na rowerze; 3) leczenie inwazyjne (przezskórne zabiegi wewnątrznaczyniowe lub leczenie operacyjne); 4) lek wydłużający dystans chromania - pentoksyfilina; 5) przewlekłe przyjmowanie leków przeciwpłytkowych i statyny. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U osób bez rozpoznanej choroby sercowo-naczyniowej, ale ze zwiększoną łączną grubością błony wewnętrznej i środkowej (IMT) mierzoną w trakcie ultrasonografii tętnic szyjnych, występuje zwiększone ryzyko incydentów sercowych i udaru mózgu. Za nieprawidłową wartość IMT uważa się: |
|
| Jakie optymalne leczenie należy zaproponować choremu lat 72, z przewlekłą niewydolnością serca na tle kardiomiopatii rozstrzeniowej i nietolerancją wysiłku w klasie NYHA III, z dysfunkcją skurczową lewej komory (EF 32%), z utrwalonym migotaniem przedsionków i nieskutecznie kontrolowanym rytmem komór (wyczerpane możliwości farmakologiczne), z natywnym QRS 130ms, z przewidywanym okresem przeżycia ponad rok w dobrym stanie funkcjonalnym? |
|
|
Do szpitala zgłosił się 70-letni pacjent po wszczepieniu rozrusznika serca dwujamowego DDD 5 lat temu z powodu objawowego zespołu chorego węzła zatokowego. Przy przyjęciu stwierdzono:
- nieskuteczną stymulację serca komorową z dobrze widocznymi w EKG artefaktami impulsów o częstości 70/min, - stymulację przedsionkową prawidłową oraz prawidłowe sterowanie rozrusznika serca zespołami kardiogennymi przedsionkowymi i komorowymi, - stymulację mięśni szkieletowych w okolicy loży rozrusznika serca. Na podstawie zebranych obserwacji należy podejrzewać: |
|
| Do szpitala zgłosił się 57-letni pacjent z bólem w okolicy loży rozrusznika serca wszczepionego z powodu bloku a-v III stopnia, sześć lat temu. Obecnie chory zależny jest od rozrusznika serca - brak rytmu endogennego. U chorego raz w miesiącu występują okresowe gorączki do 38 st.C. W badaniu palpacyjnym kieszeni rozrusznika stwierdzono bolesność, zaczerwienie i chełbotanie płynu. Pobrano krew na posiew oraz treść z loży rozrusznika serca. Wyhodowano Staphylococcus epidermidis. W badaniach laboratoryjnych CRP 100 mg/l, leukocytoza 15000. Najwłaściwszym postępowaniem będzie: |
|
| Podczas badania elektrofizjologicznego (EPS), przy stymulacji komór, najwcześniejszą aktywację lewego przedsionka stwierdzono w potencjale zapisanym z elektrody wprowadzonej do zatoki wieńcowej, z jej biegunów dystalnych (CS1-CS2). Droga dodatkowa, przewodząca wstecznie występuje: |
|
| Do izby przyjęć trafił pacjent po utracie przytomności z wszczepionym 8 lat temu przedsionkowym rozrusznikiem serca typu AAIR z powodu zespołu chorego węzła zatokowego. W zapisie EKG zarejestrowano bradykardię zatokową, zahamowania zatokowe z włączającym się zastępczym rytmem węzłowym i zupełny brak iglic impulsów pochodzących ze stymulatora serca. Prawdopodobnym rozpoznaniem będzie: |
|
| Chory z pozawałową niewydolnością serca ma wszczepiony układ resynchronizujący CRT-D. Z teletransmisji uzyskano dane: Alert Optivol, zwiększenie częstości napadów migotania przedsionków, wzrost częstości akcji serca, zmniejszenie odsetka stymulacji resynchronizującej. U chorego wystąpiło nasilenie duszności, przyrost wagi ciała. Pacjent prawidłowo stosował zalecaną terapię farmakologiczną. Najwłaściwszym postępowaniem będzie: |
|
| Zostajesz wezwany przez lekarza dyżurnego izby przyjęć do pacjenta z wszczepionym przed miesiącem kardiowerterem-defibrylatorem serca. U chorego w elektrokardiogramie rejestruje się oporny na leki (Amiodaron, Xylokaina) nawracający, utrwalony częstoskurcz komorowy o częstości 165 uderzeń na minutę. Ponieważ brak jest interwencji kardiowertera-defibrylatora, lekarz dyżurny obawia się, że wszczepione urządzenie nie funkcjonuje prawidłowo. Który z poniższych problemów stanowi najprawdopodobniej przyczynę obecnego stanu pacjenta? |
|
| Mężczyzna w wieku 30 lat z rozpoznanym zespołem WPW został przyjęty z powodu częstoskurczu o wąskich zespołach QRS, który nigdy nie był zarejestrowany w badaniach elektrokardiograficznych. Najbardziej racjonalnym postępowaniem jest: |
|
| 55-letni mężczyzna, palacz papierosów przyjęty został z powodu kolejnego napadu typowego trzepotania przedsionków (widoczna fala trzepotania - „zęby piły” ujemne w odprowadzeniach II, III, aVF, dodatnie w odprowadzeniu V1) z częstością komór 190/min, z bólem w klatce piersiowej. Ciśnienie tętnicze 70/0 mmHg. W wywiadzie przebyty zawał serca ściany dolnej, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca. Najwłaściwszym sposobem postępowania będzie: |
|
| Zabieg ablacji przezskórnej migotania przedsionków: |
|
| Główną wadą zastosowania stymulatora AAIR u pacjentów z chorobą węzła zatokowego jest fakt, że w tej grupie chorych blok przedsionkowo-komorowy (AV) występuje z częstością 0,6-1,9%. Obserwacje te skłaniają zatem do rutynowej implantacji kardiostymulatorów typu DDDR, a nie AAIR wśród pacjentów z chorobą węzła zatokowego. Powyższe zdania: |
|
| 24-letni mężczyzna z wywiadem napadowych kołatań serca przyjęty został celem wykonania inwazyjnego badania elektrofizjologicznego (EPS). W dostarczonych zapisach ekg stwierdzono częstoskurcz o częstości 170/min z wąskimi (<120 ms) zespołami QRS oraz epizody napadowego migotania przedsionków z częstością komór ok. 190/min i wąskimi zespołami QRS (<120 ms). W badaniu echokardiograficznym frakcja wyrzutowa wynosiła 55% a wymiar przednio-tylny lewego przedsionka w projekcji M-mode 45 mm. Podczas badania elektrofizjologicznego indukowano częstoskurcz nawrotny z wąskimi zespołami QRS i najwcześniejszą lokalną wsteczną aktywacją przedsionków na poziomie biegunów dystalnych zatoki wieńcowej (CS1-2). Wskaż prawidłowy sposób postępowania u tego pacjenta: |
|
| Prawdopodobieństwo korzystnej odpowiedzi na terapię resynchronizującą (CRT) jest wyższe u: |
|
| Wskazaniem do terapii resynchronizującej u pacjentów z utrwalonym migotaniem przedsionków jest przewlekła niewydolność serca, natywny QRS ≥ 120 ms, LVEF ≤ 35%, klasa czynnościowa NYHA III lub ambulatoryjna IV, pomimo odpowiedniego leczenia. Warunkiem koniecznym jest możliwość osiągnięcia stymulacji BiV bliskiej 100%. |
|
| U 68-letniego pacjenta po przebytym 5 lat temu zawale serca STEMI ściany przedniej, z frakcją wyrzutową lewej komory (LVEF=45%), będącym w klasie czynnościowej niewydolności serca NYHA II, zgłaszającego obniżoną tolerancję wysiłku, mimo stosowania najmniejszych dawek różnych preparatów betaadrenolityków obserwowano bradykardię do 35/min w ciągu dnia. Powyższemu pacjentowi należy zaproponować: |
|
|
Które z poniższych zdań są prawdziwe?
1) stymulacja serca jest wskazana u pacjentów ze zmiennym blokiem odnóg pęczka Hisa niezależnie od obecności objawów; 2) należy rozważyć stymulację serca u pacjentów z wywiadem omdleń i udokumentowanymi bezobjawowymi pauzami > 4 s w przebiegu zahamowania zatokowego, bloku zatokowo-przedsionkowego lub przedsionkowo-komorowego; 3) zaleca się zastosowanie stymulacji komorowej z funkcją rate-response u pacjentów z utrwalonym migotaniem przedsionków i blokiem przedsionkowo-komorowym; 4) stymulacja jednojamowa jest preferowaną metodą stymulacji serca u pacjentów z zespołem zatoki szyjnej; 5) nie zaleca się stymulacji serca u pacjentów z niewyjaśnionymi omdleniami bez dowodów na obecność bradykardii lub zaburzeń przewodzenia. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U 69-letniego pacjenta, po przebytym zawale serca, z implantowanym przed 3 laty rozrusznikiem DDDR z powodu choroby węzła zatokowego, z objawami przewlekłej niewydolności serca, z EF 30%, w klasie czynnościowej NYHA III, w terapii zastosujesz: |
|
|
W diagnostyce pierwotnego hiperaldosteronizmu:
1) podstawowe oznaczenia biochemiczne to oznaczenie stężenia aldosteronu w osoczu i wydalania w moczu oraz ocena aktywności reninowej osocza; 2) ocenę stężenia aldosteronu w osoczu oraz aktywności reninowej osocza należy wykonać w warunkach normokaliemii (po wyrównaniu niedoboru potasu) i kontrolowanej podaży sodu w diecie; 3) w ocenie stężenia aldosteronu w osoczu oraz aktywności reninowej osocza nie odgrywa roli stopień wyrównania niedoboru potasu i kontrolowana podaż sodu w diecie; 4) niezależnie od wykazania podwyższonego stężenia aldosteronu w osoczu i jego zwiększonego wydalania z moczem należy stwierdzić małą aktywność reninową osocza; 5) niezależnie od wykazania podwyższonego stężenia aldosteronu w osoczu i jego zwiększonego wydalania z moczem należy stwierdzić podwyższoną aktywność reninową osocza. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Nadciśnienie tętnicze wywołane ciążą rozwija się: |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące angiografii za pomocą tomografii komputerowej (angio-TK) w diagnostyce zwężenia tętnicy nerkowej:
1) jest zalecana w celu potwierdzenia rozpoznania zwężenia tętnicy nerkowej (u chorych z prawidłową lub umiarkowanie upośledzoną funkcją nerek); 2) prawidłowy wynik angio-TK nie pozwala na wykluczenie istotnego hemodynamicznie zwężenia w głównym pniu tętnicy nerkowej; 3) ze względu na małą ilość podawanego kontrastu badanie można zalecać u chorych z zaawansowaną niewydolnością nerek; 4) pozwala rozpoznać zmiany w tętnicach nerkowych i aorcie w przebiegu innych chorób prowadzących do rozwoju nadciśnienia tętniczego, np. tętniaka tętnicy nerkowej; 5) powinno być rozszerzone o fazę urograficzną u pacjentów z małą marską nerką lub z krytycznym zwężeniem tętnicy nerkowej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
U chorych ze zwężeniem tętnicy nerkowej w przebiegu dysplazji włóknisto-mięśniowej:
1) leczeniem z wyboru jest angioplastyka; 2) leczeniem z wyboru jest angioplastyka z wprowadzeniem stentu; 3) stent wszczepia się w celu leczenia powikłań (np. rozwarstwienie ściany tętnicy); 4) po zabiegu rewaskularyzacji na przestrzeni 10 lat efekt zabiegu utrzymuje się u wysokiego odsetka chorych; 5) po zabiegu rewaskularyzacji na przestrzeni 10 lat efekt zabiegu utrzymuje się u małego odsetka chorych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
64-letnia pacjentka leczona inhibitorem enzymu konwertującego angiotensynę, diuretykiem tiazydopodobnym i kardioselektywnym beta-adrenolitykiem z powodu nadciśnienia tętniczego oraz statyną z powodu hiperlipidemii zgłosiła się na planową wizytę kontrolną. W wywiadzie bez stenokardii ani skarg dotyczących wydolności wysiłkowej. Chora ma częste ataki kolki żółciowej i obecnie przygotowuje się do planowego zabiegu cholecystektomii. Ciśnienie tętnicze zmierzone podczas wizyty (średnia z dwóch pomiarów) 136/73 mmHg, w zapisach EKG rytm zatokowy, miarowy o częstości 70/min, normogram. Wydano pacjentce zaświadczenie o braku przeciwwskazań do zabiegu chirurgicznego. Zalecenia dotyczące postępowania w okresie okołooperacyjnym powinny obejmować:
1) kontynuację stosowania wszystkich leków przeciwnadciśnieniowych; 2) kontynuację stosowania beta-adrenolityku i statyny; 3) należy rozważyć niepodanie diuretyku w dniu operacji ze względu na niekorzystny jego wpływ związany z utratą płynów w trakcie zabiegu; 4) utrata płynów w czasie zabiegu może nasilać działania ACE inhibitorów, dlatego należy rozważyć niepodanie tych leków w dniu zabiegu; 5) w dniu zabiegu nie należy w ogóle podawać leków przeciwnadciśnieniowych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Mężczyzna l.63, leczony z powodu nadciśnienia tętniczego i hipercholesterolemii, z przebytym przed rokiem niedokrwiennym udarem mózgu (w wykonanym wtedy badaniu ultrasonograficznym tętnic szyjnych stwierdzono około 40% zwężenie lewej tętnicy szyjnej wewnętrznej) zgłosił się na rutynową kontrolę. W badaniu fizykalnym nie stwierdzono istotnych odchyleń od normy. W całodobowym monitorowaniu EKG metodą Holtera nie stwierdzono istotnych zaburzeń rytmu lub przewodzenia. Ciśnienie tętnicze - 138/82 mmHg. EKG - rytm zatokowy, miarowy około 68/min, normogram. Spośród wymienionych leków pacjent w pierwszym rzędzie powinien być leczony: |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zaburzeń lipidowych u pacjentów zakażonych wirusem niedoboru odporności (HIV):
1) pacjenci zakażeni HIV charakteryzują się niskim stężeniem cholesterolu całkowitego i LDL, a podwyższonym stężeniem triglicerydów; 2) pacjenci zakażeni HIV charakteryzują się wysokim stężeniem cholesterolu całkowitego i cholesterolu frakcji LDL; 3) wysoce aktywna terapia przeciwretrowirusowa u osób zakażonych HIV powoduje zwiększenie stężenia cholesterolu frakcji LDL, podwajając w ten sposób ryzyko wystąpienia choroby niedokrwiennej serca w porównaniu do osób niezakażonych wirusem HIV; 4) u pacjentów zakażonych HIV z dyslipidemią należy rozważyć leczenie statynami z docelowym LDL określonym dla pacjentów dużego ryzyka; 5) ze względu na interakcje między lekami hipolipemizujacymi i terapią przeciwretrowirusową należy unikać statyn u pacjentów z dyslipidemią zakażonych wirusem HIV. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Przyczyną oporności na leczenie moczopędne w ostrej niewydolności krążenia są wszystkie niżej wymienione, z wyjątkiem: |
|
|
Hipotonia ortostatyczna jest silnym predyktorem ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych. Stosowanie każdej z grup leków hipotensyjnych może nasilać hipotonię. Efekt ten jest najbardziej wyrażony w toku stosowania:
1) alfa-adrenolityków; 2) diuretyków; 3) beta-adrenolityków; 4) antagonistów kanałów wapniowych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Według standardów ESH/ESC 2013 r. do leków preferowanych w leczeniu nadciśnienia tętniczego u pacjentów z przerostem lewej komory należą: |
|
| Według standardów ESH/ESC 2013r do leków preferowanych w leczeniu nadciśnienia tętniczego u pacjentów z mikroalbuminurią należą: |
|
| Ciąża, hiperkaliemia, obustronne zwężenie tętnic nerkowych - to typowe przeciwwskazania dla zastosowania: |
|
|
Dla rozpoznania nadciśnienia tętniczego powinny być stwierdzone następujące wartości ciśnienia tętniczego:
1) w gabinecie lub przychodni lekarskiej: skurczowe ≥ 140 mmHg i/lub rozkurczowe ≥ 90 mmHg; 2) w pomiarze ambulatoryjnym ciśnienia tętniczego (ABPM) w ciągu dnia lub czuwania: skurczowe ≥ 130 mmHg i/lub rozkurczowe ≥ 80 mmHg; 3) w pomiarze ambulatoryjnym ciśnienia tętniczego (ABPM) w nocy lub w czasie snu: skurczowe ≥ 125 mmHg i/lub rozkurczowe ≥ 75 mmHg; 4) w pomiarach domowych (HBPM): skurczowe ≥ 130 mmHg i/lub rozkurczowe ≥ 80 mmHg. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Które z poniższych zdań dotyczących strategii leczenia nadciśnienia tętniczego u kobiet jest nieprawidłowe? |
|
| Wskaż nieprawidłowe stwierdzenie dotyczące opornego nadciśnienia tętniczego: |
|
|
Do leków hipotensyjnych preferowanych u ciężarnych należą:
1) metyldopa; 2) labetalol; 3) nifedypina; 4) amlodypina; 5) atenolon. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Preferowaną grupą leków hipotensyjnych u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i tętniakiem aorty są: |
|
|
Wskaż nieprawdziwe zdanie/zdania dotyczące celów terapeutycznych leczenia nadciśnienia tętniczego:
1) u chorych na cukrzycę należy dążyć do osiągnięcia ciśnienia skurczowego <140 mmHg; 2) u chorych na cukrzycę należy dążyć do ciśnienia rozkurczowego < 90 mmHg; 3) u osób > 80. roku życia z początkowym ciśnieniem skurczowym ≥ 160 mmHg należy dążyć do obniżenia SBP do 140-150 mmHg; 4) u osób > 80. roku życia z cechami „zespołu słabości” (kruchości) decyzja o intensywności terapii nadciśnienia tętniczego zależy od indywidualnej tolerancji; 5) diuretyki (tiazydowe, chlortalidon i indapamid), beta-adrenolityki, antagoniści wapnia, inhibitory ACE oraz antagoniści receptora angiotensynowego nadają się i są zalecane do rozpoczynania i kontynuacji leczenia hipotensyjnego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Preferowaną grupą leków hipotensyjnych u pacjentów z cukrzycą są: |
|
| Pierwotny hiperaldosteronizm cechują wszystkie poniższe, z wyjątkiem: |
|
|
Wskaż prawdziwe zdanie dotyczące wykrywania powikłań narządowych nadciśnienia tętniczego:
1) w celu wykrycia chorób tętnic obwodowych należy rozważyć pomiar wskaźnika kostkowo-ramiennego; 2) w celu wykrycia zwiększonej sztywności dużych tętnic należy rozważyć wykonanie pomiaru prędkości fali tętna pomiędzy tętnicą szyjną a udową; 3) w celu wykrycia bezobjawowej miażdżycy dużych naczyń należy rozważyć wykonanie USG tętnic szyjnych; 4) u większości pacjentów z nadciśnieniem tętniczym umiarkowanego stopnia nie zaleca się rutynowego badania siatkówki; 5) u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym łagodnego stopnia nie zaleca się rutynowej oceny wydalania białka z moczem za pomocą testu paskowego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
U pacjenta z nadciśnieniem tętniczym i wynikiem oznaczenia potasu w surowicy krwi 2,8 mmol/l w diagnostyce różnicowej należy uwzględnić:
1) przewlekłą chorobę nerek; 2) zwężenie tętnicy nerkowej; 3) biegunkę; 4) kwasicę metaboliczną; 5) pierwotny hiperaldosteronizm. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
