Wiosna 2005: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
| Do oceny odczuwanego obciążenia wysiłkiem podczas próby wysiłkowej stosuje się skalę: |
|
| Pacjent po przebytym ostrym zespole wieńcowym i zabiegu angioplastyki ma bóle stenokardialne podczas prac domowych, grabienia trawnika, spaceru z psem. Odpowiada to obciążeniu: |
|
| Maksymalna częstość rytmu serca u chorego 60 letniego z chorobą wieńcową podczas próby wysiłkowej wynosi w przybliżeniu: |
|
| Pracownik fizyczny po przebytym zawale serca o wydolności 10 MET podczas próby wysiłkowej może wykonywać pracę w trybie ciągłym w ciągu 8 godzin: |
|
| Chory po przebytym zawale serca o wydolności 10 MET podczas próby wysiłkowej może wykonywać w trybie ciągłym pracę o wydatku energetycznym: |
|
| Wskaż prawidłową odpowiedź dotyczącą roli badania EKG w rozpoznawaniu żywotnego miokardium u chorych z dysfunkcją skurczową lewej komory serca o etiologii niedokrwiennej: |
|
| Wskaż prawidłową odpowiedź dotyczącą badań obrazowych dla oceny żywotności miokardium u chorych z dysfunkcją skurczową lewej komory serca o etiologii niedokrwiennej: |
|
| Wskaż zdanie fałszywe: |
|
|
Do odległych powikłań infekcyjnego zapalenia wsierdzia należą:
1) zapalenie mięśnia sercowego; 2) ropnie płuc; 3) zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych; 4) odmiedniczkowe zapalenie nerek; 5) rozlane lub ogniskowe kłębuszkowe zapalenie nerek. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Echokardiograficzne testy obciążeniowe mają zastosowanie w ocenie rezerwy kurczliwości lewej komory. Za obecnością zachowanej żywotności miokardium w obrębie wyjściowo akinetycznych lub dyskinetycznych segmentów lewej komory świadczy:
1) poprawa kurczliwości tych segmentów podczas przeprowadzania badania echokardiograficznego obciążeniowego z zastosowaniem małej dawki dobutaminy; 2) brak pogorszenia lub dalsza poprawa kurczliwości tych segmentów podczas przeprowadzania badania echokardiograficznego obciążeniowego z zastosowaniem dużej dawki dobutaminy; 3) wystąpienie odpowiedzi dwufazowej podczas przeprowadzania badania echokardiograficznego obciążeniowego z zastosowaniem dużej dawki dobutaminy; 4) ścieńczenie (≤ 6 mm) i wzmożona echogeniczność tych segmentów w badaniu echokardiograficznym spoczynkowym. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| 42-letni pacjent, palacz papierosów (bez innych czynników ryzyka choroby wieńcowej) z powodu częstych kołatań serca miał wykonane 24-godzinne badanie EKG met. Holtera. Zarejestrowano w nim kilkakrotne incydenty nieutrwalonych częstoskurczów komorowych. W wykonanym następnie badaniu echokardiograficznym stwierdzono obraz kardiomiopatii rozstrzeniowej (uogólnione zaburzenia kurczliwości, wymiar końcoworozkurczowy lewej komory 62 mm, EF 35%). W dalszym postępowaniu należy: |
|
|
Za rozpoznaniem śluzaka przemawia:
1) lokalizacja guza w prawym przedsionku w badaniu echokardiograficznym; 2) niejednorodna echogenność guza w badaniu echokardiograficznym; 3) szeroka podstawa guza w badaniu echokardiograficznym; 4) stwierdzenie płynu w jamie osierdzia w badaniu echokardiograficznym; 5) płeć żeńska pacjenta. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Efekt kawitacji w obrazie echokardiograficznym to zjawisko zachodzące czasami w pobliżu metalowych protez zastawkowych. Może ono nasunąć mylne podejrzenie drobnych wegetacji. |
|
| Do kryteriów echokardiograficznego rozpoznania fałszywego światła rozwarstwionej aorty należą: |
|
| Oporność na aktywowane białko C jest wywołana mutacją genu czynnika V (mutacja Leidena). U chorych z incydentem zakrzepicy oporność na aktywowane białko C stwierdza się w: |
|
| U chorych po przebytym pierwszym w życiu epizodzie zakrzepowo-zatorowym, którego etiologia nie jest znana (zakrzepica samoistna) czas stosowania doustnego antykoagulantu w profilaktyce wtórnej wynosi: |
|
| Pacjent 56-letni, 4 lata temu przebył NZK w mechanizmie VF. W przeprowadzonej diagnostyce stwierdzono pierwotne migotanie komór i implantowano kardiowerter-defibrylator. W pierwszym roku chory przebył 4-krotne wyładowania wszczepionego urządzenia bez zaburzeń rytmu, w przebiegu źle interpretowanych miopotencjałów mięśniowych. Po optymalizacji detekcji przez ostatnie 3 lata nie rejestrowano w pamięci holterowskiej ICD zaburzeń rytmu. Obecnie u pacjenta z powodu odleżyny i cech infekcji w miejscu wszczepionego urządzenia powinno się: |
|
|
Jedną z metod leczenia operacyjnego zaawansowanej kardiomiopatii niedokrwiennej jest plastyka lewej komory techniką Dora. Wskazaniami do wykonania operacji są:
1) przebyty zawał serca ściany przednioprzegrodowej; 2) obecność tętniaka lewej komory lub dużego obszaru akinezy rozpoznanego za pomocą echokardiografii lub MRI; 3) podwyższony wskaźnik objętości końcowoskurczowej LK (LVESVI > 100 ml/m2); 4) objętość późnorozkurczowa >100 ml/m2; 5) brak blizny w obszarze unaczynienia prawej tętnicy wieńcowej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Poamiodaronowa nadczynność tarczycy typu 2 (AIT-2) charakteryzuje się:
1) obecnością cech choroby autoimunologicznej tarczycy; 2) wyraźnie obniżoną jodochwytnością; 3) znaczącym wzrostem stężenia IL-6; 4) bogatym unaczynieniem tarczycy; 5) uszkodzeniem struktur pęcherzykowych tarczycy w badaniu histopatologicznym; 6) dobrą odpowiedzią na terapię tionamidami. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Rytm dobowy (circadian rhytm) ciśnienia tętniczego jest jednym z najwcześniej poznanych biorytmów u człowieka. Wybierz prawidłowe odpowiedzi dotyczące tego zjawiska:
1) za dobowy rytm ciśnienia tętniczego odpowiada głównie układ współczulny; 2) główną rolę w regulacji dobowego rytmu ciśnienia tętniczego odgrywają nerki; 3) u osób z nadciśnieniem tętniczym sodowrażliwym niska podaż sodu w diecie może maskować istniejące zaburzenia dobowego rytmu ciśnienia tętniczego; 4) dobowym wahaniom ciśnienia tętniczego towarzyszy równoległa krzywa zmian poziomu katecholamin we krwi; 5) zawartość sodu w diecie nie ma wpływu na zaburzenia dobowego rytmu ciśnienia tętniczego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Do poradni rozruszników serca zgłosił się 65-letni pacjent z powodu stymulacji barku w okolicy wszczepionego rozrusznika serca, która wystąpiła po urazie mechanicznym. Chory miał wszczepiony układ stymulujący VVI z powodu utrwalonego migotania przedsionków z bradykardią. Przy przyjęciu w elektrokardiogramie zarejestrowano migotanie przedsionków z częstością komór do około 45/min oraz impulsy pochodzące z kardiostymulatora nieskuteczne bioelektrycznie. Najprawdopodobniej przyczyną powyższych nieprawidłowości było: |
|
| Do poradni przyklinicznej zgłosił się 45-letni mężczyzna z powodu okresowych przyśpieszeń akcji serca nie związanych z wysiłkiem, czy stresem psychicznym. Pacjent miał wszczepiony stymulator dwujamowy (DDD) z powodu choroby dwóch węzłów. W standardowym EKG zarejestrowano prawidłowe funkcjonowanie stymulatora dwujamowego. W badaniu EKG metodą Holtera zaobserwowano okresową niedoczułość kanału przedsionkowego. Po tym zaburzeniu następował wzrost częstości stymulacji komorowej do 150/min., tzn. po każdym wystymulowanym zespole QRS widoczny był wsteczny załamek P, który z kolei wyzwalał impuls z kanału komorowego. Opisane zjawisko nosi nazwę: |
|
| Do poradni zaburzeń rytmu serca zgłosiła się 19-letnia pacjentka z uczuciem okresowego, napadowego szybkiego bicia serca, połączonego z osłabieniem, zawrotami głowy, wielomoczem. W trakcie wykonywania EKG wystąpił napad częstoskurczu. Zespoły QRS były wąskie. Uwidaczniały się pozazatokowe, ujemne załamki P’ w odprowadzeniach II, III, aVF, które były zlokalizowane przed zespołami QRS z zależnością RP’ > P’R. Odstęp PR, który zapoczątkował częstoskurcz był prawidłowy. Początek częstoskurczu wiązał się z krytycznym skróceniem odstępu RR, a załamek P inicjujący częstoskurcz był pochodzenia zatokowego. Częstoskurcz pojawiał się zwykle w postaci krótkich serii pobudzeń, oddzielonych od siebie kilkoma pobudzeniami zatokowymi. Powyższa charakterystyka jest typowa dla: |
|
|
Nagły i niespodziewany zgon u młodych, trenujących wyczynowo sportowców jest przeważnie spowodowany niespodziewaną obecnością nierozpoznanej choroby układu sercowo-naczyniowego. Do najczęstszych przyczyn zalicza się:
1) kardiomiopatię przerostową; 2) nieprawidłowe odejście tętnicy wieńcowej; 3) arytmogenną kardiomiopatię prawej komory; 4) zespół Brugadów; 5) wielokształtny częstoskurcz komorowy zależny od katecholamin. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
U pacjentów z wszczepionym rozrusznikiem serca i zaburzeniami rytmu serca niejednokrotnie konieczne jest wykonanie kardiowersji elektrycznej. Nie należy przykładać nad stymulator magnesu na czas kardiowersji, gdyż może dojść do:
1) przeprogramowania rozrusznika; 2) lokalnego uszkodzenia wsierdzia; 3) wzrostu progu stymulacji; 4) otwarcia dostępu do obwodów programowania; 5) uszkodzenia osłonki elektrody. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Całkowite przerwanie (ablacja) przewodzenia szlakiem wolnym w AVNRT ujawnia się:
1) ustaniem wyzwalania częstoskurczu; 2) ustąpieniem przewodzenia do komór (przez węzeł AV) impulsu wystymulowanego w okresie refrakcji szlaku szybkiego; 3) ustąpieniem skoku A2-H2; 4) wydłużeniem odstępu HV; 5) wydłużeniem odstępu PQ w EKG. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Do poradni zaburzeń rytmu serca zgłosiła się młoda kobieta z napadami szybkiego bicia serca. Arytmia ta występuje w czasie aktywności, rzadziej w spoczynku. Czynnikami usposabiającymi napad są m.in. duży wysiłek, spożycie alkoholu, emocja, gwałtowna zmiana pozycji. Standardowy EKG nie wykazywał zmian patologicznych. W badaniu EPS zarejestrowano skok przewodzenia (70 ms) w stymulacyjnej krzywej przewodzenia przedsionkowo-komorowego. Prawdopodobnym rozpoznaniem jest: |
|
| Do Kliniki Zaburzeń Rytmu Serca został przyjęty 40 letni mężczyzna z powodu nawracających omdleń. W badaniach EKG metodą Holtera raz zarejestrowano w spoczynku wielokształtny częstoskurcz komorowy. Standardowy EKG przy przyjęciu nie wykazywał zmian patologicznych. Po podaniu 50 mg i.v. ajmaliny wystąpił blok prawej odnogi pęczka Hisa oraz uniesienie odcinka ST w V1-V3. Prawdopodobnym rozpoznaniem jest: |
|
| U chorych po zatrzymaniu krążenia w przebiegu VT lub VF lub nie tolerowanym hemodynamicznie sVT (szczególnie, gdy EF < 35%), a także ze stabilnym, ale opornym na leki przeciwarytmiczne, postępowaniem z wyboru w celu prewencji wtórnej nagłego zgonu sercowego jest: |
|
| Do izby przyjęć zgłosił się 40-letni pacjent z częstoskurczem o częstości 200/min., o wąskich zespołach QRS. W badaniu elektrofizjologicznym, w elektrogramie z elektrody mapującej znajdującej się w zatoce wieńcowej (CS, bieguny 1-2), bezpośrednio za zespołem QRS (V) zarejestrowano lokalną aktywację lewego przedsionka (A’), która wyprzedzała wsteczną aktywację przedsionka w zapisie z elektrody „hisowskiej”. Jest to częstoskurcz: |
|
| Defekt genu receptora rianodynowego występuje w: |
|
|
Dla zespołu LQT3 charakterystyczne jest:
1) leczenie β-blokerem; 2) należy unikać bodźców akustycznych; 3) występuje dysfunkcja kanału INa; 4) w ekg rejestruje się długi odcinek ST, wąski i wysoki załamek T (podobnie jak w hipokalcemii); 5) występują nagłe epizody bradykardii. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wskaż nieprawdziwe zdanie, dotyczące diagnostyki echokardiograficznej u pacjenta z podejrzeniem infekcyjnego zapalenia wsierdzia (IZW): |
|
|
Na konsultację do Poradni Kardiologicznej skierowano 70-letnią kobietę z trwającym od ok. 2 lat migotaniem przedsionków. Kilkuletnie nadciśnienie tętnicze. Dwa miesiące temu chora przebyła epizod przejściowego niedokrwienia mózgu. Dość dobra tolerancja wysiłku. Akcja serca niemiarowa ok. 85/min. Jakie dalsze postępowanie należy zaproponować lekarzowi rodzinnemu ?
1) włączenie enoksaparyny, a następnie kardiowersję elektryczną; 2) przewlekle leczenie tiklopidyną; 3) przewlekłe stosowanie doustnych antykoagulantów; 4) leczenie amiodaronem; 5) stosowanie leku beta-adrenolitycznego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
36-letnia pacjentka przyjęta z powodu typowych śródwysiłkowych, zamostkowych bólów i dodatniego testu wysiłkowego.
W koronarografii stwierdzono prawidłowy obraz tętnic wieńcowych: 1) opisany przypadek pozwala rozpoznać kardiologiczny zespół X; 2) opisany przypadek pozwala rozpoznać metaboliczny zespół X; 3) opisany przypadek pozwala rozpoznać dławicę Prinzmetala; 4) przyczyną opisywanych dolegliwości jest najpewniej dysfunkcja mikrokrążenia; 5) opisywana dolegliwość jest najpewniej spowodowana kurczem tętnicy wieńcowej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W ramach ostrego dyżuru przyjęto 25-letniego pacjenta z powodu trwającego od 2h napadu szybkiego bicia serca. Stwierdzono dobrze tolerowany częstoskurcz z wąskimi zespołami QRS ok. 160/min. Jest to drugi w życiu napad arytmii - uprzedni wystąpił pół roku temu. Leczony nieregularnie metoprololem. Jaką terapię można choremu zaproponować po umiarowieniu?
1) kontynuacja leczenia metoprololem; 2) badanie elektrofizjologiczne i ew. ablacja; 3) włączenie meksyletyny; 4) włączenie amiodaronu. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Dwukomorowa stymulacja resynchronizująca serca zmniejsza ryzyko zgonu lub hospitalizacji z powodu niewydolności serca, ponieważ niweluje objawy dyssynchronii komór spowodowane blokiem prawej odnogi pęczka Hisa. |
|
| Kobieta 25-letnia została przyjęta do kliniki z powodu powtarzających się wielokrotnie omdleń, często prowokowanych hałasem lub nagłą emocją. Kilka lat temu rozpoznano u niej wrodzony zespół wydłużonego QT. Przewlekle otrzymywała metoprolol - 150 mg/d. Aktualne QTc 520 ms. W badaniu wysiłkowym stwierdzono epizody objawowego szybkiego, nieutrwalonego, wielokształtnego częstoskurczu komorowego. Jakie dalsze postępowanie należy chorej zaproponować? |
|
| Które stwierdzenie na temat ogniskowego migotania przedsionków jest nieprawdziwe? |
|
| Który z wymienionych czynników nie stwarza zwiększonego zagrożenia powikłaniami zakrzepowo-zatorowymi u chorego z problemem migotania przedsionków? |
|
| Komorowe zaburzenia rytmu serca prowokowane wysiłkiem nie są charakterystyczne dla: |
|
| Które stwierdzenie dotyczące zespołu wydłużonego QT jest fałszywe? |
|
| 68-letnia kobieta z przewlekłą niewydolnością krążenia oraz napadowym migotaniem przedsionków przebyła udar niedokrwienny mózgu, który dokonał się w trakcie stosowania doustnych leków przeciwzakrzepowych. Wówczas kontrolne INR utrzymywały się w zakresie 2,0- 2,5. Jaki rodzaj profilaktyki wtórnej zalecisz obecnie? |
|
|
29-letnia kobieta w 24 tygodniu ciąży ze stwierdzaną w badaniu echokardiograficznym istotną hemodynamicznie niedomykalnością aortalną. Od 4 dni zdecydowanie pogorszenie tolerancji wysiłku. W badaniu przedmiotowym RR 115/70 mmHg, osłuchowo cechy zastoju nad polami płucnymi - II stopień w skali Killipa, obrzęki podudzi. Pacjentka ta powinna otrzymać:
1) diuretyki; 2) hydralazynę; 3) nitraty; 4) beta blokery; 5) blokery kanału wapniowego z grupy pochodnych dihydropirydyny. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| 23-letni mężczyzna został skierowany do Poradni Wad Serca z rozpoznaniem na podstawie cewnikowania serca ubytku w przegrodzie typu zatoki wieńcowej. W badaniu przedmiotowym zwraca uwagę sinica. W badaniu echokardiograficznym przezklatkowym i przezprzełykowym nie uwidoczniono ubytku. W badaniu TTE stwierdzono powiększoną prawą komorę i prawy przedsionek, Qp:Qs = 1,9. Dalsze postępowanie powinno obejmować: |
|
| Istotną grupę dorosłych z wrodzonymi wadami serca stanowią pacjenci z tetralogią Fallota operowani w wieku dziecięcym, wymagający reoperacji. Wskazania do reoperacji obejmują wszystkie przedstawione sytuacje, z wyjątkiem: |
|
|
U 19-letniej dziewczyny dotychczas z poczuciem zdrowia stwierdzono w trakcie badań kontrolnych ciągły szmer skurczowo-rozkurczowy II/VI po lewej stronie mostka w II międzyżebrzu. Wykonane badanie echokardiograficzne potwierdziło istnienie przetrwałego przewodu tętniczego z niewielkim nieistotnym hemodynamicznie przeciekiem lewo-prawym i prawidłowym ciśnieniem w tętnicy płucnej. Właściwym dalszym postępowaniem jest zalecenie:
1) badania angiograficznego w celu precyzyjnego określenia szerokości przewodu; 2) kontroli echokardiograficznej w celu oceny istotności przecieku za 6 miesięcy; 3) zamknięcia przewodu przeskórnie lub kardiochirurgicznie w zależności od wyniku badania angiograficznego; 4) profilaktyki IZW; 5) zamknięcia przewodu kardiochirurgicznie. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| 50-letnia kobieta z napadowym migotaniem przedsionków od 2 lat, leczona przewlekle doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi z INR 2,0-3,0. W badaniu przedmiotowym głośny I ton, turkoczący szmer mezodiastoliczny na koniuszku. W TTE MVA 1,3 cm2, PAP 55 mmHg, fala zwrotna przez zastawkę mitralną sięgająca do 1/4 lewego przedsionka, 7 punktów w skali Wilkinsa. Dalsze postępowanie z wyboru obejmuje: |
|
| 75-letni pacjent z objawami klinicznymi (duszność, bóle w klatce piersiowej, omdlenia), w badaniu echokardiograficznym - powierzchnia ujścia zastawki aortalnej - 1,1 cm2. W kontrolnej koronarografii stwierdzono zwężenia w tętnicach wieńcowych ( GPZ-80% zwężenie, PTW-90% zwężenie). Postępowaniem z wyboru jest: |
|
| Wskazaniem do operacji koarktacji aorty jest istotne zwężenie cieśni. Za istotne przyjmuje się gradient powyżej (w pomiarze metodą inwazyjną): |
|
