Wiosna 2006: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
| Złośliwy międzybłoniak opłucnej: |
|
| Maksymalna dobowa dawka acetaminofenu (paracetamol) wynosi: |
|
|
U chorego z rozpoznaniem nasieniaka jądra w stopniu zaawansowania IIC (T2N3M0), z grupy dobrego rokowania, po orchidektomii i podaniu 3 cykli chemioterapii według programu BEP (cisplatyna, etopozyd i bleomycyna) w kontrolnym badaniu TK stwierdzono obecność pakietów węzłowych w przestrzeni zaaotrzewnowej wielkości 5,0 cm. W dalszym postępowaniu należy rozważać:
1) podanie 3 kolejnych cykli chemioterapii według schematu BEP; 2) zmianę schematu chemioterapii; 3) obserwację zmian przetrwałych; 4) radioterapię zmian przetrwałych; 5) resekcję zmian przetrwałych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U chorej na ziarnicę złośliwą w stopniu zaawansowania II B3X, NSII po podaniu 4 cykli chemioterapii według schematu ABVD (doksorubicyna, bleomycyna, winblastyna, dakarbazyna) pojawiły się ogniska chorobowe w miąższu płuc przy regresji obwodowych węzłów chłonnych o 60%. Zalecanym sposobem postępowania jest: |
|
| U 56-letniego chorego rozpoznano płaskonabłonkowego raka ustnej części gardła. Naciek w zakresie ogniska pierwotnego obejmował prawy migdałek podniebienny i przechodził na podniebienie miękkie oraz boczną ścianę gardła, nie przekraczając linii środkowej ciała. Stwierdzono również 3 zmienione przerzutowo węzły chłonne w grupie II i III szyi po stronie prawej, nie przekraczające średnicą 3 cm. Prawidłowym określeniem cechy N w tym przypadku jest: |
|
| W najnowszej edycji zasad określania zaawansowania nowotworów złośliwych rekomendowanych przez UICC/AJCC (klasyfikacja TNM, 2003) wprowadzono po raz pierwszy odrębną klasyfikację dla raków zlokalizowanych w: |
|
| U 58-letniego po chirurgicznym leczeniu z powodu raka jamy ustnej w badaniu histopatologicznym stwierdzono przerzuty z przekraczaniem torebki węzła w 6 na 22 usunięte węzły chłonne. Optymalnym postępowaniem terapeutycznym w tym przypadku, według współczesnej wiedzy, powinno być zastosowanie: |
|
|
Aktywacja receptora naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR) w komórkach raka płaskonabłonkowego narządów głowy i szyi skutkuje uruchomieniem szlaku sygnałowego, który prowadzi do:
1) stymulowania proliferacji komórek; 2) hamowania apoptozy; 3) niższego zróżnicowania komórek; 4) nasilenia hipoksji; 5) hamowania angiogenezy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Spośród stwierdzeń dotyczących nadekspresji receptora naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR) w rakach narządów głowy i szyi prawdziwe są:
1) nadekspresja EGFR jest charakterystyczna dla komórek w fazie repopulacji po naprawie uszkodzeń subletalnych powstałych wskutek promieniowania jonizującego lub chemioterapii; 2) nadekspresja EGFR jest niekorzystnym czynnikiem predykcyjnym odpowiedzi na radioterapię i chemioterapię; 3) nadekspresja EGFR jest charakterystyczna dla raków typu nosogardłowego; 4) nadekspresja EGFR jest szczególnie nasilona w rakach o niskim stopniu zróżnicowania; 5) nadekspresja EGFR dotyczy wyłącznie raka nosogardła. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W prawidłowych pod względem metodyki randomizowanych badaniach klinicznych dotyczących oceny możliwości oszczędzania narządu podstawowym (głównym) celem końcowym doświadczenia powinna być analiza:
1) wyleczeń miejscowych; 2) przeżyć wolnych od resekcji chirurgicznej; 3) przeżyć wolnych od nowotworu; 4) przeżyć całkowitych; 5) wskaźników odpowiedzi. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Kojarzenie sekwencyjnej i jednoczesnej radiochemioterapii stanowi jedną z najbardziej agresywnych form onkologicznego leczenia zachowawczego. Spośród wymienionych nowotworów złośliwych, w oparciu o dowody o najwyższym stopniu wiarygodności, taka strategia postępowania jest uzasadniona w przypadku:
1) zaawansowanego loko-regionalnie raka krtani; 2) raka piersi po chirurgicznym leczeniu oszczędzającym u młodych kobiet; 3) drobnokomórkowego raka płuca w stadium choroby ograniczonej; 4) niezróżnicowanego raka nosowej części gardła; 5) ziarnicy złośliwej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Do leków cytotoksycznych, których współdziałanie z radioterapią polega m.in. na hamowaniu napraw uszkodzeń subletalnych lub potencjalnie letalnych powstałych pod wpływem promieniowania jonizującego zalicza się:
1) cisplatynę; 2) fluorouracyl; 3) mitomycynę; 4) etopozyd; 5) cyklofosfamid. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U 28-letniej chorej rozpoznano guz prawego płata tarczycy o średnicy 3,5 cm. Biopsja aspiracyjna cienkoigłowa wykazała utkanie raka brodawkowatego. Nie stwierdzono przerzutów w węzłach chłonnych szyi. Właściwym postępowaniem terapeutycznym w tym przypadku jest: |
|
| Postępowaniem z wyboru u 45-letniego chorego w stopniu sprawności według WHO 0 z rozpoznaniem raka nagłośni w stopniu zaawansowania T3N1, u którego nie stwierdza się obturacji dróg oddechowych i chorób współistniejących powinna być: |
|
|
Molekularnym lekiem celowanym z którym wiązane są istotne nadzieje na postęp w leczeniu chorych na raka narządów głowy i szyi jest cetuksymab, który jest przeciwciałem monoklonalnym przeciw receptorowi naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR). Spośród stwierdzeń dotyczących obecnej wiedzy na temat klinicznego zastosowania cetuksymabu prawdziwe są:
1) badania kliniczne wskazują, że kojarzenie cetuksymabu z napromienianiem może skutkować efektem terapeutycznym podobnym do jednoczesnej radiochemioterapii z udziałem cisplatyny, przy korzystniejszym profilu działań niepożądanych; 2) kojarzenie cetuksymabu z cisplatyną skutkuje wyższym odsetkiem odpowiedzi terapeutycznych w porównaniu do wyłącznie podawanej cisplatyny u chorych z nawrotami lub przerzutami odległymi w przebiegu raka narządów głowy i szyi; 3) podawanie wyłącznie cetuksymabu skutkuje zbliżonym odsetkiem odpowiedzi terapeutycznych w porównaniu do samodzielnie podawanej cisplatyny; 4) najczęstszym i charakterystycznym działaniem niepożądanym cetuksymabu są zmiany skórne „pokrzywkopodobne”; 5) typowym działaniem niepożądanym cetuksymabu są zaburzenia w układzie krzepnięcia. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Spośród stwierdzeń dotyczących czynników ryzyka, nasilenia i zapobiegania nudnościom i wymiotom w trakcie chemioterapii nieprawdziwe jest: |
|
| Standardowym postępowaniem w przypadku rozpoznania anaplastycznego gwiaździaka zlokalizowanego w płacie skroniowym mózgu jest: |
|
| W przypadku kompresji rdzenia kręgowego przez odłam kostny zmienionego przerzutowo kręgu piersiowego w przebiegu raka piersi postępowaniem z wyboru jest: |
|
| W przypadku 50-letniego mężczyzny po usunięciu nerki z powodu raka jasnokomórkowego, u którego stwierdzono pojedynczy przerzut do płata czołowego mózgu o średnicy 3 cm i wykluczono inne ogniska przerzutowe, postępowaniem z wyboru jest: |
|
| U 39-letniego chorego rozpoznano płaskonabłonkowego raka krtani G2. Naciek nowotworowy obejmował obie struny głosowe, spoidło przednie oraz kieszonkę krtaniową. Nie stwierdzono powiększenia węzłów chłonnych. W wykonanej tomografii komputerowej stwierdzono rozległe naciekanie chrząstki tarczowatej. Wykluczono przerzuty odległe. Postępowaniem z wyboru w danym przypadku jest: |
|
| Przeciwwskazaniem do leczenia oszczędzającego pierś nie jest: |
|
|
Czynnikami o znaczeniu równocześnie predykcyjnym i rokowniczym u chorych na raka piersi są:
1) obecność receptorów steroidowych; 2) ekspresja receptora HER2; 3) stopień dojrzałości guza w skali Richardsona i Blooma; 4) wielkość guza i stan pachowych węzłów chłonnych; 5) ploidalność komórek nowotworu. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| W badaniu klinicznym III fazy udział odpowiedzi na leczenie w dwu porównywanych grupach wynosił odpowiedni 46% i 38%. Jakim testem statystycznym należy się posłużyć, aby stwierdzić, czy różnica ta jest znamienna? |
|
|
U chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca w dotychczasowych badaniach klinicznych III fazy wydłużenie czasu przeżycia pod wpływem chemioterapii wykazano w następujących sytuacjach:
1) chemioterapia poprzedzająca napromienianie; 2) chemioterapia stosowana równocześnie z napromienianiem; 3) chemioterapia uzupełniająca napromienianie; 4) chemioterapia stosowana naprzemiennie z napromienianiem; 5) chemioterapia pooperacyjna. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U 36-letniej chorej rozpoznano raka prawej piersi o średnicy 2,2 cm. Węzły pachowe nie były powiększone. Wykonano tumorektomię i usunięcie węzła wartowniczego po stronie zmiany, w którym nie stwierdzono komórek nowotworowych. W badaniu histopatologicznym stwierdzono guz piersi o średnicy 1,8 cm w największym wymiarze, stopień 2 według Richardsona-Blooma, stan receptorów ER/++/ i PgR/-/ oraz HER2/1+/. Najbardziej właściwym leczeniem jest: |
|
| U 62-letniej chorej w okresie menopauzy rozpoznano guz o średnicy 1,9 cm w zabrodawkowej części lewej piersi. Wykonano amputację i usunięcie pachowych węzłów chłonnych. W badaniu histopatologicznym stwierdzono raka zrazikowego piersi o średnicy 1,7 cm w największym wymiarze, stopień 1 według Richardsona-Blooma, stan receptorów ER/++/, PgR/+++/ i HER2/-/, brak naciekania naczyń krwionośnych i limfatycznych, brak przerzutów w 12 usuniętych węzłach chłonnych. Właściwe jest: |
|
|
U 34-letniej, miesiączkującej chorej rozpoznano raka o średnicy 2,4 cm w górnym-zewnętrznym kwadrancie lewej piersi. Wykonano amputację i usunięcie pachowych węzłów chłonnych. W badaniu histopatologicznym stwierdzono guz piersi o średnicy 2,2 cm w największym wymiarze, stopień 2 według Richardsona-Blooma, stan receptorów ER/++/, PgR/+/ i HER2/+/, przerzuty w 4 spośród
12 usuniętych węzłach chłonnych. W leczeniu należy zastosować: |
|
|
Zastąpienie lub sekwencyjne uzupełnienie tamoksyfenu inhibitorem aromatazy w uzupełniającym leczeniu chorych na raka piersi w okresie menopauzy:
1) zmniejsza ryzyko nawrotu nowotworu; 2) zmniejsza ryzyko zgonu; 3) zmniejsza ryzyko raka drugiej piersi; 4) zwiększa ryzyko powikłań kostnych; 5) zwiększa ryzyko powikłań zakrzepowo-zatorowych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U 56-letniego mężczyzny, nałogowego palacza papierosów, stwierdzono cień okrągły zlokalizowany w obwodowej części lewego płuca. W celu uzyskania materiału do badania mikroskopowego należy w pierwszej kolejności rozważyć: |
|
| U chorych z nadekspresją lub amplifikacją genu HER-2 zastosowanie trastuzumabu w uzupełnieniu pooperacyjnej chemioterapii: |
|
|
Chemioterapia uzupełniająca doszczętną resekcję miąższu płucnego z powodu niedrobnokomórkowego raka płuca:
1) zmniejsza ryzyko nawrotu, ale nie ma wpływu na czas przeżycia; 2) zmniejsza ryzyko nawrotu i wydłuża czas przeżycia; 3) ma szczególne zastosowanie u chorych z cechą R1 i R2; 4) korzyść kliniczna dotyczy przede wszystkim chorych w stopniu I i II; 5) korzyść kliniczna dotyczy przede wszystkim chorych w stopniu IIIA. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Zastosowanie temozolomidu w skojarzeniu z chemioterapią u chorych na glejaka wielopostaciowego mózgu: |
|
| U 60-letniego chorego na raka odbytnicy wykonano resekcję metodą Miles’a. W badaniu pooperacyjnym stwierdzono stopień dojrzałości G2, naciekanie wszystkich warstw jelita i przerzuty w 2 spośród 12 usuniętych węzłów chłonnych. Standardowym postępowaniem w takich sytuacjach jest: |
|
| U 55-letniej chorej stwierdzono w badaniu mammograficznym obszar mikrozwapnień w prawej piersi. W biopsji cienkoigłowej stwierdzono komórki budzące podejrzenie raka. Zmianę wycięto uzyskując rozpoznanie śródprzewodowego raka piersi typu non-comedo o średnim stopniu zróżnicowania i średnicy 2,5 cm. Margines tkanek zdrowych wyniósł powyżej 0,5 cm. Postępowaniem z wyboru jest: |
|
| U 64-letniego chorego stwierdzono przywnękowy guz prawego płuca o średnicy 3,5 cm z obszarem niedodmy obejmującej płat środkowy. W bronchoskopii wykryto guz w oskrzelu pośrednim po stronie prawej, a w wycinkach utkanie raka płaskonabłonkowego. W badaniu KT stwierdzono obecność powiększonych węzłów chłonnych przytchawiczych po stronie zmiany o średnicy 1,5 cm. Badania czynnościowe płuc i stan ogólny chorego nie stanowią przeciwwskazania do zabiegu operacyjnego. Postępowaniem z wyboru jest: |
|
| U 62-letniego chorego na drobnokomórkowego raka płuca w stadium ograniczonym po 2 cyklach chemioterapii wg schematu EP uzyskano całkowitą remisję radiologiczną potwierdzoną badaniem bronchoskopowym. Dalsze postępowanie powinno obejmować: |
|
| U 50-letniej chorej rozpoznano raka szyjki macicy. W badaniu dwuręcznym stwierdza się nacieczenie w proksymalnej części lewego przymacicza. Leczeniem z wyboru w takiej sytuacji jest: |
|
| U 42-letniej chorej na raka lewej piersi usunięto z marginesem zmianę pierwotną średnicy 1,5 cm oraz węzeł wartowniczy, w którym w badaniu śródoperacyjnym nie stwierdzono komórek nowotworowych. W takiej sytuacji: |
|
|
Zakwalifikuj do korzystnej i niekorzystnej grupy rokowniczej chorych z ostrą białaczką/chłoniakiem limfoblastycznym:
Patrz Tabela : |
|
|
Chorzy na astmę z nadwrażliwością na aspirynę i inne niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą bezpiecznie przyjmować następujące leki z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych:
1) indometacynę; 2) ibuprofen; 3) paracetamol; 4) diklofenak; 5) salicylan sadu. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
„Złotym standardem” w rozpoznawaniu przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) jest badanie spirometryczne. Które z przedstawionych wskaźników, uzyskane po podaniu osobie badanej wziewnie leku rozkurczowego, dowodzą, że mamy do czynienia z POChP?
1) FEV1 ≤ 80% wartości należnej, FEV1 / FVC < 80%; 2) FEV1 > 80% wartości należnej, zmienność dobowa FEV130%; 3) test odwracalności oskrzeli, przyrost FEV18% wartości należnej; 4) FEV1/ FVC < 70%; 5) PC20 dla metacholiny < 4 mg /ml. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Astmę lekką, wg Raportu Globalnej Inicjatywy dla Astmy (GINA), charakteryzują:
1) zmiany zapalne w błonie śluzowej oskrzeli; 2) zmienność PEF lub FEV1 >20-30%; 3) mała nadreaktywność oskrzeli (PC20 histaminy > 16mg/ml); 4) obecność zaostrzeń; 5) wartość FEV1 ≤ 80% wartości należnej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Chora lat 27, z zawodu weterynarz, od 6 miesięcy miewa w nocy świszczący oddech i napady suchego kaszlu. W pracy ma napady wodnistego kataru i świąd z niewielką pokrzywką. Badanie spirometryczne: FEV1 - 80% wartości należnej. Dla ustalenia rozpoznania należy wykonać następujące badania:
1) pojemność dyfuzyjną płuc; 2) badanie płynu z płukania oskrzeli (BAL-u); 3) tomografię komputerową wysokorozdzielczą (HRCT); 4) test reaktywności oskrzeli na metacholinę; 5) test odwracalności obturacji oskrzeli. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Pacjent lat 52. Palacz papierosów - 30 paczkolat. W wieku 30 lat miał napady duszności 1-2razy w tygodniu. Lekarz zalecił salbutamol, który przynosił mu wyraźną poprawę. Od około 3 lat, ma znaczny kaszel z odkrztuszaniem niewielkich ilości śluzowej wydzieliny, Duszność wybitnie nasiliła się, salbutamol przyjmuje 4 razy dziennie po 2 wziewy i od 3 miesięcy wziewny glikokortykosteroid (budezonid 1 x 200µg). Test odwracalności obturacji ujemny. Badanie spirometryczne po leku rozkurczowym FEV1 - 48% wartości należnej, FEV1FVC < 70%. Jakie leczenie jako główne należy zastosować?
1) długo działający β2-agonista 2 razy dziennie; 2) prednizon w dawce 20 mg dziennie; 3) montelukast 1 raz dziennie; 4) budezonid w dawce > 1000 µg/ dziennie; 5) preparat teofiliny wolno uwalniającej się. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W inhalatorach indywidualnych typu MDI (metered dose inhaler) zastosowano nowy gaz nośny, który spowodował pojawienie się wziewnych glikokortykosteroidów superdrobnocząsteczkowych. Należą do nich:
1) flutikazon CFC; 2) dwupropionian beklometazonu HFA; 3) flutikazon HFA; 4) dwupropionian beklometazonu CFC; 5) cyklezonid HFA. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Patomechanizm nadwrażliwości na aspirynę i inne niesteroidowe leki przeciwzapalne według powszechnie przyjętej hipotezy, wiązany jest z:
1) blokowaniem trombosanu A2; 2) przejściem metabolizmu kwasu arachidonowego ze ścieżki lipoksygenazowej na cyklooksygenazową; 3) blokowaniem COX-2; 4) przejściem metabolizmu kwasu arachidonowego ze ścieżki cyklooksygenazowej na lipoksygenazową; 5) blokowaniem COX-1. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Leczenie astmy jest stopniowane. Wybór leków i wielkość zastosowanych dawek zależą do stopnia ciężkości astmy, który oceniamy na podstawie:
1) wielkości nadreaktywności oskrzeli i wartości PEF; 2) tylko zmienności dobowej PEF; 3) objawów podmiotowych astmy i zapotrzebowania na leki; 4) jedynie obecności nocnych objawów astmy; 5) parametrów czynnościowych płuc - FEV1 i PEF. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W ciężkiej postaci astmy, obok dużych dawek wziewnych glikokortykosteroidów, istnieją wskazania do podawania następujących leków:
1) glikokortykosteroidów przewlekle w nebulizacji; 2) omalizumabu; 3) teofiliny przewlekle dożylnie; 4) montelukastu; 5) hydrokortyzonu przewlekle dożylnie. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Kryteria tzw. dobrej kontroli astmy są ściśle określone w raporcie GINA 2005 i obejmują 8 punktów. Na nieodpowiednią kontrolę astmy wskazują:
1) wzrost nadreaktywności oskrzeli; 2) pojawienie się zmienności dobowych PEF do 20%; 3) zwiększone zużycie szybko działającego β2- mimetyku; 4) pojawienie się objawów podmiotowych > 3 razy w tygodniu; 5) pojawienie się duszności w warunkach narażenia na kurz domowy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Długo działające β2-mimetyki stosowane są w astmie zawsze z wziewnym glikokortykosteroidem. Które z przedstawionych par stwierdzeń dotyczące tylko β2-mimetyków są prawdziwe?
1) formoterol w dawce 9 lub 12µg może być stosowany 2 razy dziennie; 2) salmeterol stosuje się w dawce 2 razy 100mg/dobę; 3) formoterol można stosować „na żądanie”; 4) salmeterol podaje się „na żądanie”; 5) salmeterol podaje się tylko w astmie ciężkiej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
