Neurologia Wiosna 2011: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
| Chory lat 72, z drżeniem spoczynkowym lewej kończyny górnej, sztywnością oraz bradykinezją, od 5 lat leczony lewodopą z inhibitorem obwodowej dekarboksylazy, od roku w dobowej dawce 600mg trafił do oddziału chirurgii ogólnej z powodu perforacji wrzodu żołądka i był w trybie pilnym leczony operacyjnie. W okresie okołooperacyjnym odstawiono mu wszystkie leki oraz pokarmy doustne. U takiego chorego istnieje ryzyko rozwoju: |
|
|
U chorego lat 70 z rozpoznaną od 6 lat chorobą Parkinsona wystąpiło skrócenie czasu działania pojedynczej dawki lewodopy (przyjmuje lewodopę z benserazydem w dawce 3x250 mg). Po przyjęciu leku chory odczuwa jego działanie po około 40 minutach, ale kiedy ono się pojawia zaczyna odczuwać ruchy mimowolne o charakterze pląsania, które po około godzinie mijają. Po 3 godzinach od przyjęcia leku pojawiają się ponownie i po ich wygaśnięciu chory zaczyna odczuwać trudności w poruszaniu się, nasilenie drżenia oraz bolesne wykręcanie stopy lewej. Chory od około roku ma również problemy z przypominaniem sobie zdarzeń z ostatnich dni. W nocy śpi niespokojnie, ma żywe marzenia senne. Z powodu zaburzeń nastroju od miesiąca przyjmuje paroksetynę w dawce 20mg dziennie. Kilkakrotnie przebudzony w nocy widział nieżyjącego brata. Rano jest zwykle senny, odczuwa zawroty głowy, kilka razy po szybkim wstaniu zachwiał się i upadł. Występujące u chorego zaburzenia ruchowe można sklasyfikować jako:
1) dyskinezy szczytu dawki; 2) zespół on-off; 3) dystonię końca dawki; 4) akatyzję; 5) dyskinezy dwufazowe; 6) opóźnienie działania leku (delayed on); 7) objaw wyczerpania dawki (wearing off). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Najwłaściwsze postępowanie terapeutyczne u tego chorego to: |
|
|
Do leczenia chirurgicznego choroby Parkinsona za pomocą głębokiej stymulacji jądra niskowzgórzowego kwalifikują się i najlepiej rokują chorzy:
1) którzy nie wykazują już odpowiedzi na lewodopę; 2) w młodszym wieku; 3) u których choroba trwa mniej niż 5 lat; 4) z nasilonymi zaburzeniami mowy i upadkami; 5) z napadami przymrożenia; 6) bez zaburzeń funkcji poznawczych; 7) z fluktuacjami ruchowymi, dyskinezami szczytu dawki; 8) z fluktuacjami ruchowymi i omamami wzrokowymi. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Dystonia szyjna (kręcz karku) należy do jednej z najczęstszych form ogniskowych dystonii. Wybierz z poniższej listy objawów prawidłowy zestaw cech klinicznych najlepiej charakteryzujących to schorzenie:
1) dotknięcie ręką potylicy lub policzka poprawia ustawienie głowy; 2) ból występuje u niewielkiej liczby pacjentów; 3) dobrze reaguje na lewodopę; 4) zwykle dotyczy chorych w przedziale wiekowym 20-60 lat; 5) częściej chorują mężczyźni; 6) co dziesiąty chory doświadcza samoistnych remisji w pierwszym roku choroby; 7) jest związana m.in. ze zwłóknieniem i przykurczem mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego; 8) często związana jest ze zmianami w kręgosłupie szyjnym, szczególnie z podwichnięciem w stawie szczytowo-obrotnikowym; 9) może wystąpić w przebiegu choroby Wilsona; 10) może jej towarzyszyć drżenie głowy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
