Wiosna 2012: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
|
Zastosowanie bisfosfonianów u chorych na raka piersi z przerzutami do kości powoduje:
1) zmniejszenie dolegliwości bólowych; 2) wydłużenie czasu do progresji i czasu przeżycia; 3) zmniejszenie ryzyka kolejnych przerzutów kostnych; 4) poprawę jakości życia. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Zastosowanie białek stymulujących erytropoezę (ESP) u chorych z niedokrwistością w przebiegu leczenia nowotworów jest zalecane: |
|
|
Wskazaniem do selektywnej limfadenektomii w raku trzonu macicy w I stopniu zaawansowania jest:
1) naciekanie szyjki macicy; 2) rak jasnokomórkowy, surowiczy; 3) naciekanie mięśnia macicy poniżej ½ grubości; 4) wiek poniżej 60 r. życia; 5) guz wielkości powyżej 2 cm. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Do ważnych czynników ryzyka występowania raka jajnika zaliczamy:
1) bezdzietność; 2) antykoncepcję hormonalną; 3) zespoły dziedzicznego raka jajnika i piersi; 4) nosicielstwo mutacji genów BRCA1 i BRCA2; 5) młody wiek. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Na podstawie wyników badań klinicznych III fazy, leczeniem z wyboru (przy braku istotnych przeciwwskazań) w leczeniu paliatywnym chorych z przerzutowym rakiem pęcherzyka żółciowego jest chemioterapia z zastosowaniem: |
|
|
W badaniach klinicznych III fazy z randomizacją chorych z rakiem jelita grubego wykazano, iż dodatek leczenia celowanego wpływa korzystnie na przeżycie całkowite w następujących sytuacjach klinicznych:
1) bewacyzumab w połączeniu z chemioterapią FOLFIRI (5-fluorouracyl, irinotekan) w I rzucie leczenia; 2) cetuksimab w połączeniu z chemioterapią FOLFOX4 (5-fluorouracyl, oksaliplatyna) w I rzucie leczenia u pacjentów bez mutacji w genie KRAS; 3) bewacyzumab w połączeniu z chemioterapią FOLFOX4 (5-fluorouracyl, oksaliplatyna) w II rzucie leczenia po uprzednim zastosowaniu irinotekanu; 4) panitumumab po niepowodzeniu chemioterapii u pacjentów bez mutacji w genie KRAS; 5) cetuksimab po niepowodzeniu chemioterapii u pacjentów bez mutacji w genie KRAS. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
U chorego 67-letniego ze zweryfikowanym płaskonabłonkowym rakiem szyjnego odcinka przełyku ustalono stopień zaawansowania na T2N1M0. W ocenie zaawansowania wykorzystano PET/TK - nie uwidaczniając dodatkowych ognisk wychwytu. Ponadto - w wywiadach bez dodatkowych obciążeń internistycznych. Dominującym objawem jest dysfagia w stopniu II. W ramach dalszego postępowania należy zalecić:
1) bronchoskopię; 2) kwalifikację do stomii odżywczej; 3) radiochemioterapię przedoperacyjną; 4) ezofagektomię z rekonstrukcją; 5) radiochemioterapię definitywną; 6) radioterapię pooperacyjną. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Częstość występowania powikłań zakrzepowo-zatorowych u chorych otrzymujących białka stymulujące erytropoezę (ESP) wzrasta przy (1) stężeniu hemoglobiny powyżej 10g/dl lub (2) zwiększeniu stężenia o więcej niż 1 g/dl w ciągu 14 dni. |
|
|
Ocenę stanu sprawności chorego na raka płuca należy przeprowadzić posługując się:
1) skalą Zubroda - WHO; 2) skalą Karnofsky’ego; 3) skalą Blooma; 4) badaniem spirometrycznym; 5) oceną pojemności dyfuzyjnej płuc (DLCO). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Siódma edycja klasyfikacji TNM raka płuca została opublikowana w roku 2009, a różnice dotyczą poniższych stopni zaawansowania: |
|
| U chorych z nawrotem DRP można podjąć próbę ponownego zastosowania pierwotnego schematu chemioterapii w poniższych sytuacjach, z wyjątkiem sytuacji gdy: |
|
|
Cetuksymab jest:
1) przeciwciałem monoklonalnym klasy IgG 1; 2) przeciwciałem monoklonalnym klasy IgG 2; 3) przeciwciałem ludzkim; 4) przeciwciałem chimerycznym; 5) skierowany przeciwko domenie zewnątrzkomórkowej receptora HER3. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U 70-letniego chorego z rozpoznanym rakiem niedrobnokomórkowym płuca (typ gruczołowy) w stopniu zaawansowania klinicznego IV (T3N3M1b - wątroba) z utratą ciężaru ciała powyżej 10% w ciągu 3 miesięcy, w dobrym stanie ogólnym (WHO 1), bez przerzutów do ośrodkowego układu nerwowego, z nadciśnieniem tętniczym (terapia 3-lekowa) i z obecną mutacją aktywującą EGFR (delecja w kodonie 19) optymalnym sposobem leczenia chorego jest zastosowanie: |
|
| Paliatywną chemioterapię złośliwego międzybłoniaka opłucnej powinno się rozpoczynać w momencie uzyskania rozpoznania, ponieważ tego typu postępowanie poprawia wyniki leczenia (wydłużenie czasu wolnego od progresji i całkowitego czasu przeżycia). |
|
| Około 35% nowotworów o nieznanym umiejscowieniu pierwotnym stanowią: |
|
| Działania niepożądane bisfosfonianów obejmują wszystkie poniższe, z wyjątkiem: |
|
| Znaczący postęp w leczeniu raka nerkowo-komórkowego w ostatniej dekadzie osiągnięto dzięki zastosowaniu leków o działaniu: |
|
| U chorego dwa lata po nefrektomii z powodu raka nerkowo-komórkowego wykryto przerzuty do narządów wewnętrznych. W momencie kwalifikacji do leczenia systemowego stan sprawności chorego wg skali Karnofsky’ego wynosił 90%, parametry laboratoryjne: stężenie LDH prawidłowe, skorygowany poziom wapnia powyżej górnej granicy normy, niedokrwistość. Zgodnie z aktualnymi rekomendacjami w pierwszej linii leczenia u takiego chorego zastosujesz: |
|
| W ramach rutynowej kontroli u chorych na raka piersi po zakończeniu leczenia uzupełniającego powinno wykonywać się w regularnych ostępach czasu następujące badania dodatkowe: |
|
| W chemioterapii okołooperacyjnej w leczeniu chorych na miejscowo-zaawansowanego raka żołądka naukowe uzasadnienie (pozytywne wyniki randomizowanych badań klinicznych) ma zastosowanie następujących kombinacji leków: |
|
| Mechanizm działania ipilimumabu - pierwszego leku, który pozwolił na znamienne wydłużenie czasu przeżycia całkowitego chorych na zaawansowanego czerniaka - polega na: |
|
| W badaniach klinicznych nad lekami ukierunkowanymi molekularnie w 3. linii leczenia uogólnionego raka jelita grubego znamienne wydłużenie czasu przeżycia całkowitego chorych w porównaniu do najlepszego leczenia objawowego (BSC) wykazano w przypadku: |
|
| Definicja kliniczno-patologiczna podtypów raka piersi opiera się na immunohistochemicznej ocenie ekspresji następujących białek, z wyjątkiem: |
|
| U 34-letniej pacjentki będącej w 14. tygodniu ciąży rozpoznano raka piersi T3N2MX (rak przewodowy inwazyjny; ER -, PgR -, HER2 +. Postępowanie diagnostyczno-lecznicze będzie zależało przede wszystkim od woli pacjentki, jednak z medycznego punktu widzenia najlepsze postępowanie to: |
|
|
U 60-letniej kobiety rozpoznano raka zrazikowego in situ (LCIS). W rodzinie pacjentki nie występował rak piersi, nie stwierdzano również innych nowotworów. Prawidłowe postępowanie to:
1) obustronna profilaktyczna mastektomia z rekonstrukcją piersi; 2) obserwacja obejmująca badanie kliniczne co 6-12 miesięcy przez 5 lat, a następnie co 12 miesięcy oraz wykonywanie mammografii co 12 miesięcy; 3) w przypadku rozpoznania LCIS na podstawie biopsji gruboigłowej należy rozważyć usunięcie w całości zmiany poddanej biopsji w celu wykluczenia przewodowego raka przedinwazyjnego lub inwazyjnego w pobliżu LCIS; 4) określenie indeksu Van Nuys i na tej podstawie planowanie dalszego postępowania; 5) w przypadku sumy punktów w skali indeksu Van Nuys większej niż 10 wykonanie prostej amputacji i biopsji węzła wartowniczego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Do markerów neuroendokrynnych przewodu pokarmowego zalicza się:
1) swoistą enolazę neuronową (NSE, neuron-specific enolase); 2) białko 9,5 (PGP 9,5; protein gene product 9,5); 3) chromograniny A, B i C; 4) synaptofizynę (SYN, synaptophysin); 5) kinazę ML (MLK, ML-like kinase). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W leczeniu raka tarczycy wskazania do radioterapii z pól zewnętrznych na obszar szyi i śródpiersia istnieją w przypadku:
1) nieradykalnego leczenia operacyjnego raka rdzeniastego; 2) raka anaplatycznego; 3) po niedoszczętnej resekcji raka zróżnicowanego, gdy nie można wykonać powtórnej operacji i nie można zastosować leczenia jodem promieniotwórczym; 4) u wszystkich chorych w stadium N1; 5) u wszystkich chorych z guzami T4. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Typ 1 neuroendokrynnych nowotworów (NEN) żołądka charakteryzują następujące cechy:
1) występuje rzadko, stanowi < 5 % wszystkich przypadków NEN żołądka; 2) ma związek z zanikowym nieżytem żołądka; 3) nowotwór wzrasta szybko i jest czynny hormonalnie; 4) cechuje się bardzo dobrym rokowaniem; 5) jest częstszy u mężczyzn po 50 r.ż. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wynik fałszywie dodatni przy oznaczaniu wydalania kwasu 5-hydroksyindolooctowego może być związany z:
1) stosowaniem kwasu acetylosalicylowego; 2) lokalizacją guza neuroendokrynnego w oskrzelu; 3) spożywaniem doustnych antykoagulantów; 4) spożywaniem etanolu; 5) spożywaniem niektórych pokarmów (np. bananów, awokado, orzechów). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Jaki drobnoustrój jest najczęstszą przyczyną bakteriemii u chorych z gorączką neutropeniczną? |
|
|
W leczeniu zaawansowanych raków regionu głowy i szyi uzyskano istotną poprawę przeżycia chorych dzięki:
1) chemioradioterapii opartej na cisplatynie; 2) radioterapii IMRT (Intensity Modulated Radiation Therapy); 3) radioterapii w połączeniu z cetuksymabem; 4) chemioterapii neoadjuwantowej zawierającej docetaksel; 5) brachyterapii. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Zakażenie wirusem HPV u chorego na raka regionu głowy i szyi wiąże się z: |
|
| Pooperacyjna radioterapia w glejakach G2 jest leczeniem które: |
|
| U bezobjawowego chorego w dobrym stanie ogólnym, z przerzutami raka płaskonabłonkowego do szyjnych węzłów chłonnych, po wykonaniu wszystkich dostępnych badań bez ujawnionego ogniska pierwotnego należy: |
|
| Stereotaktyczna radiochirurgia jest stosowana w przypadku przerzutów do mózgu w następujących wskazaniach: |
|
| Wskazania do zastosowania napromieniania skojarzonego z cetuksymabem zamiast jednoczesnej chemioradioterapii z udziałem cisplatyny u chorych na zaawansowane miejscowo płaskonabłonkowe raki narządów głowy i szyi obejmują: |
|
| Wyniki nowych badań klinicznych wskazują, że skojarzenie cetuksymabu z jednoczesną chemioradioterapią w porównaniu do wyłącznej jednoczesnej chemioradioterapii u chorych na miejscowo zaawansowane, płaskonabłonkowe raki narządów głowy i szyi skutkuje: |
|
| Randomizowane badania kliniczne wykazały, że w pierwszej linii leczenia chorych z nawrotami lub przerzutami odległymi płaskonabłonkowego raka narządów głowy i szyi znamienna poprawa mediany czasu przeżycia całkowitego wiąże się z dodaniem do standardowej chemioterapii PF (cisplatyna + 5-fluorouracyl): |
|
| Według współczesnej wiedzy, optymalnym leczeniem u chorych na miejscowo zaawansowane płaskonabłonkowe raki masywu szczękowo-sitowego (T3 i T4a) jest: |
|
| U 55-letniej chorej leczonej z powodu raka piersi wystąpiły nagle objawy niedowładu sugerujące poprzeczne uszkodzenie rdzenia kręgowego na poziomie kręgu Th8. Wykonana w trybie pilnym tomografia rezonansu magnetycznego wykazała wieloodłamowe złamanie przerzutowo zmienionego kręgu Th8 z kompresją rdzenia kręgowego powodowaną przez odłam kostny na tym poziomie. Leczeniem pierwszego rzutu w tej sytuacji jest: |
|
| W odniesieniu do leczenia raka zrazikowego piersi in situ (LCIS) nieprawdziwym stwierdzeniem jest, że: |
|
| Wiarygodna ocena regionalnych węzłów chłonnych w preparacie po resekcji jelita z powodu raka okrężnicy wymaga oceny przynajmniej: |
|
| W przypadku biopsji węzłów wartowniczych u chorych na czerniaki skóry nieprawdziwym stwierdzeniem jest, że: |
|
| U chorego na raka wątrobowo-komórkowego, u którego stwierdza się stężenie albumin 2,9 g/dl, bilirubiny 2,5 mg/dl, INR 2, bez wodobrzusza i encefalopatii - kategoria wydolności wątroby wg klasyfikacji Child-Pugh wynosi: |
|
|
Mięsaki tkanek miękkich są często związane z charakterystycznymi zaburzeniami molekularnymi/rearanżacjami chromosomalnymi. Prawidłowe zestawienie zaburzeń cytogenetycznych i typu mięsaka to:
1) sarcoma synoviale i t(X;18) SS18/SSX; 2) mięsak Ewinga i t(11;22) EWSR1/FLI1; 3) leiomyosarcoma i t(17;22) COL1A1-PDGF; 4) MFH i del22(q11.2) hSNFC/INI1; 5) myxoid liposarcoma i t(12;22) EWSR1/AFT1; 6) MPNST i t(12;22) AFT1. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Spośród poniższych stwierdzeń dotyczących mięsaków tkanek miękkich prawdziwe są:
1) chemioterapia uzupełniająca pooperacyjna jest standardowym postępowaniem we wszystkich mięsakach tkanek miękkich o wielkości > 5 cm; 2) najczęściej przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych daje sarcoma epithelioides i clear cell sarcoma; 3) w przypadku pierwotnych guzów tkanek miękkich o wielkości powyżej 5 cm lub położonych podpowięziowo postępowaniem z wyboru w ich diagnostyce jest wykonanie biopsji otwartej lub gruboigłowej; 4) pseudotorebka stanowi ścisły margines biologiczny guza pierwotnego; 5) radioterapia w skojarzeniu z chirurgią jest standardowym postępowaniem w leczeniu oszczędzającym wszystkich mięsaków tkanek miękkich z wyjątkiem pierwotnych mięsaków o niskiej złośliwości i wielkości < 5 cm; 6) uzupełniająca radioterapia w skojarzeniu z resekcją R0/R1 mięsaka tkanek miękkich zmniejsza odsetek nawrotów miejscowych, jednak jej wpływ na przeżycia odległe nie jest pewny; 7) najczęściej rozwijającym się nowotworem u chorych na chorobę von Recklinghausena jest MPNST; 8) uzupełniająca radioterapia przedoperacyjna wiąże się z większą liczbą późnych powikłań ze strony tkanek (np. złamań patologicznych) w porównaniu z radioterapią pooperacyjną. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Które z poniższych stwierdzeń dotyczących mammografii rentgenowskiej (MMG) jest nieprawdziwe? |
|
| Objawem raka piersi w mammografii jest/są: |
|
| Zgodnie z opublikowanymi w 2010 zaleceniami EUSOMA wskazaniami do badania MR piersi są: |
|
| Spośród poniższych zdań wskaż nieprawdziwe: |
|
