Jesień 2008: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
|
55-letnia kobieta, otyła, z cukrzycą typu II leczona metforminą w dawce 3x500mg, zgłosiła się na wizytę kontrolną. Glikemia na czczo u tej pacjentki-90mg/dl, 2 godz. po śniadaniu-120mg/dl, poziom hemoglobiny glikowanej (odsetek) HbAc1 we krwi wynosi 6,2.
Jakie leczenie należy zalecić tej pacjentce, jeśli nie zgłasza ona żadnych dolegliwości? |
|
| 66-letni mężczyzna, po udarze niedokrwiennym mózgu, z utrwalonym migotaniem przedsionków bez objawów niewydolności serca. Jakie leczenie należy zastosować u tego pacjenta, aby zapobiec incydentom zakrzepowo-zatorowym? |
|
| 68-letnia kobieta z cukrzycą typu II leczona dotychczas skutecznie pochodną sulfonylomocznika (Diaprel), została przyjęta do oddziału zakaźnego z powodu rozsianego półpaśca z gorączką > 38 st. C. W badaniach krwi: glikemia na czczo -110mg/dl, 2godz. po posiłku - 260mg/dl. Jakie leczenie cukrzycy należy zastosować u tej pacjentki? |
|
| Które z niżej wymienionych badań serologicznych należy wykonać, aby potwierdzić rozpoznanie celiakii u 23-letniej pacjentki z przewlekłą biegunką? |
|
| 70-letnia kobieta z żylakami podudzi i cukrzycą typu II, leczona jest w oddziale zakaźnym od 5 dni cefalosporyną II generacji z powodu nacieku zapalnego skóry i tkanki podskórnej wokół zakażonego owrzodzenia podudzia. Chora zgłosiła nagłą duszność, ból w klatce piersiowej, uczucie kołatania serca, RR160/100 mm Hg. W badaniach dodatkowych stwierdzono: morfologia krwi: erytrocyty.-4,75 mln/μl, Hb-14,4g/dl, leukocyty-11,2 tys./μl, płytki krwi100 tys./μl, glikemia -182mg/dl, stężenie d-dimeru-6700 μg/l (norma do 500), stężenie troponiny T w surowicy -0,03μg/l (norma:0,00 -0,03μg/l). W badaniu EKG: rytm zatokowy miarowy 120/min, bez uniesienia odcinka ST. Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznanie u tej pacjentki? |
|
|
19-letnia kobieta przyjęta została do szpitala z powodu występujących od 3 tygodni bólów stawów kolanowych i skokowych oraz stanów gorączkowych >39 st. C od 8 dni z niewielkim bólem gardła. Wieczorami, w trakcie gorączki, na skórze pacjentki pojawia się plamisto-grudkowa osutka. W badaniu przedmiotowym stwierdza się uogólnioną limfadenopatię oraz hepatosplenomegalię, a w badaniach dodatkowych: OB.-68mm po 1 godz., CRP-120mg/ml (norma do 10). Morfologia krwi: erytrocyty - 3,1mln/μl, Hb-9,6mg/dl, leukocyty 18tys./μl z przewagą neutrofilów > 80%, płytki krwi-520 tys./μcl (norma 140-340tys/μl), ALAT-160j.m/l (norma do 40j.),AspAT-120j.m/l (norma do 40j), ASO < 100j. Przeciwciała przeciwjądrowe ANA w surowicy- wynik ujemny, odczyn Waalera-Rosego - dodatni w mianie 1:80. Posiewy krwi: 3-krotnie wyniki ujemne, wymaz z gardła: flora fizjologiczna gardła.
Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznanie u tej pacjentki? |
|
| U 25-letniego mężczyzny, który w 15 roku życia przebył gorączkę reumatyczną, rozpoznano kolejny rzut choroby. Jaką profilaktykę wtórną gorączki reumatycznej należy zalecić temu pacjentowi po zakończeniu leczenia, jeśli wiadomo, że nie ma on wady zastawkowej serca i nie jest uczulony na penicillinę? |
|
|
70-letni mężczyzna z cukrzycą typu II wyrównaną, z chorobą zwyrodnieniową obu stawów kolanowych, 3 miesiące po zabiegu wszczepienia endoprotezy stawu kolanowego prawego, nadużywający okresowo alkoholu, nie szczepiony przeciwko wzw typu B, zgłosił się do szpitala z powodu utrzymującej się od 2 dni gorączki, b. silnego bólu i obrzęku stawu kolanowego lewego z zaczerwieniem skóry nad stawem. Przed 3 miesiącami pacjent przebył endoprotezoplastykę stawu kolanowego prawego, przed 5 dniami miał podany lek chondroprotekcyjny do stawu kolanowego lewego, od 6 miesięcy przyjmuje niesterydowy lek
przeciwzapalny (ketoprofen) w dużej dawce doustnie. W badaniach dodatkowych stwierdza się: CRP-140 mg/ml (norma do 10), morfologia krwi: erytrocyty-4,16 mln/μl, Hb-12,8 g/dl, płytki krwi-120 tys./μl (norma 140-340), leukocytoza 16 tys./μl z granulocytozą 80%, ALAT-120j./ml(norma do 40j.) AspAT-80j /ml (norma do 40j), kwas moczowy-5,6 mg/dl (norma do 6,5), badanie płynu z lewego stawu kolanowego: płyn mętny, żółty, cytoza > 100 tys./μl w tym granulocytów > 80%, wysokie stężenie białka - 5,7g/dl. Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznanie u tego chorego? |
|
|
45-letnia kobieta, zamieszkała na stałe w Polsce, z rozpoznaną od 6 lat POCHP, zgłasza pogorszenie samopoczucia od 3 dni: nasilenie kaszlu, odkrztuszanie zwiększonej ilości plwociny barwy żółtej, bez duszności spoczynkowej i bez gorączki. Jaki lek
w pierwszej kolejności należy zastosować u tej pacjentki ? |
|
|
Bezwzględnym przeciwwskazaniem do dializoterapii u pacjenta z ciężką ostrą niewydolnością nerek jest:
1) wiek >75 lat; 2) zakażenie HIV; 3) ciężki zespół otępienny na podłożu miażdżycowym; 4) rozsiana choroba nowotworowa; 5) obrzęk płuc. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wskaż prawidłowy schemat resuscytacji krążeniowo-oddechowej w nagłym zatrzymaniu krążenia: |
|
|
Spośród podanych poniżej stwierdzeń dotyczących rozpoznawania zakażenia HIV wskaż prawdziwe:
1) warunkiem koniecznym rozpoznania zakażenia HIV jest wykrycie obecności przeciwciał anty-HIV; 2) komercyjnie dostępne testy EIA wykrywają jedynie przeciwciała przeciw HIV-1; 3) komercyjnie dostępne testy wykrywające HIV RNA nie są przydatne w wykrywaniu i monitorowaniu przebiegu zakażenia HIV-2; 4) częstość występowania fałszywie dodatnich wyników oznaczeń metodą EIA przekracza 1%; 5) w przypadku podejrzenia zakażenia HIV-2 lub zakażenia mieszanego HIV-1/ HIV-2 przydatną metodą diagnostyczną jest oznaczenie prowirusowego DNA. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
20-letni, dotychczas zdrowy heteroseksualny mężczyzna, aktywny seksualnie od 3 lat, nie posiadający stałej partnerki, od 1,5 roku krwiodawca (ostatnia donacja 10 tygodni wcześniej) zgłosił się do Izby Przyjęć z powodu gorączki do 38,5°C utrzymującej się od ok. 10 dni, uogólnionego powiększenia węzłów chłonnych oraz plamisto-grudkowej wysypki, która wystąpiła 3 dni wcześniej.
W wykonanych badaniach dodatkowych stwierdzono: leukocytozę 15 K/μl z obecnością 70% leukocytów „atypowych”, podwyższoną aktywność ALT - 882 IU/ml, obecność antygenu HBs oraz przeciwciał anty -EBV i anty CMV w klasie IgM w surowicy krwi; wyniki testów EIA III generacji na obecność przeciwciał anty-HIV i ELISA na obecność przeciwciał anty-HCV były negatywne. W opisanym powyżej przypadku, w chwili obecnej wskaż prawdziwe odpowiedzi: 1) istnieją podstawy do rozpoznania ostrego wirusowego zapalenia wątroby o etiologii mieszanej HBV/ EBV /CMV; 2) na podstawie wykonanych badań można wykluczyć zakażenie HIV; 3) na podstawie wykonanych badań można wykluczyć zakażenie HCV; 4) celowe jest wykonanie badań w kierunku zakażeń przenoszonych drogą płciową. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| W celu wczesnego wykrycia pierwotnego raka wątrobowo-komórkowego (HCC) najważniejszym badaniem jest: |
|
|
42-letni mężczyzna został przyjęty do szpitala z powodu utraty masy ciała o ok. 8 kg w ciągu ostatnich dwóch miesięcy (waga wyjściowa 74 kg), uporczywej biegunki i bólów przy przełykaniu, zwłaszcza pokarmów stałych. W badaniu przedmiotowym stwierdzono kandydozę jamy ustnej. W badaniach dodatkowych - pancytopenię i obecność białych nalotów z towarzyszeniem płytkich nadżerek w gastroskopii. Rozpoczęto leczenie flukonazolem w dawce 2 x 100 mg p. os uzyskując w ciągu 2 dób ustąpienie zmian w jamie ustnej i dolegliwości bólowych przy przełykaniu. W 4 dobie hospitalizacji pojawiła się gorączka i suchy kaszel, którym to objawom towarzyszyła narastająca duszność początkowo wysiłkowa, a następnie spoczynkowa. Badanie radiologiczne klatki piersiowej nie wykazało nieprawidłowości. Ciśnienie parcjalne tlenu we krwi tętniczej, wynosiło pO2 = 59 mmHg. Uzyskano wyniki badań serologicznych (EIA i Western-blot) potwierdzających zakażenie HIV. Liczba limfocytów CD4 wynosiła 43 kom./μl. Wskaż prawdziwe spośród poniżej przedstawionych stwierdzeń odnoszących się do tego przypadku:
1) po zakończeniu leczenia ostrej fazy grzybicy przewodu pokarmowego konieczne jest kontynuowanie leczenia azolami (leczenie podtrzymujące, profilaktyka wtórna) do czasu uzyskania odbudowy liczby limfocytów CD4 > 200 kom./μl.; 2) przedstawiony obraz kliniczny stanowi dostateczną podstawę do wysunięcia podejrzenia pneumocystozowego zaplenia płuc (PCP) i rozpoczęcia terapii empirycznej trimetoprimem/sulfametoxazolem (TMP/SMX); 3) przed podaniem pierwszej dawki TMP/SMX wskazane jest podanie kortykosteroidu (CS) i kontynuowanie tej terapii przez okres 3 tygodni; 4) z powodu współistnienia grzybicy przewodu pokarmowego dołączenie CS jest zdecydowanie przeciwwskazane; 5) brak zmian w badaniu radiologicznym klatki piersiowej nie pozwala na wstępne rozpoznanie PCP - przed rozpoczęciem terapii TMP/SMX konieczne jest wykonanie badania bronchoskopowego i ustalenie czynnika etiologicznego; 6) należy bezzwłocznie (tzn. w ciągu najbliższych 3-5 dni) rozpocząć leczenie antyretrowirusowe. Postępowanie zgodne z obecnie obowiązującymi zaleceniami opisano w punktach: |
|
|
Które z badań biochemicznych są wykładnikami cholestazy wewnątrzwątrobowej?
1) aktywność gammaglutamyltranspeptydazy (GGTP); 2) aktywność fosfatazy alkalicznej (FA); 3) poziom cholesterolu całk.; 4) poziom bilirubiny całk.; 5) aktywność aminotransferazy alaninowej (ALT). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
U 25-letniej dotychczas zdrowej kobiety w 9 tygodniu ciąży rozpoznano zakażenie HIV. Określono liczbę limfocytów CD4 i poziom HIV RNA, które wynosiły odpowiednio 543 kom./μl i 10560 kopii/ ml. Badanie morfologiczne krwi obwodowej i podstawowe wyniki badań biochemicznych pozostawały w granicach wartości prawidłowych. Spośród poniżej przedstawionych stwierdzeń wskaż prawdziwe:
1) należy bezzwłocznie (tj. w ciągu najbliższego tygodnia) rozpocząć leczenie antyretrowirusowe (ARV); 2) należy monitorować liczbę limfocytów CD4 oraz wysokość wiremii HIV co miesiąc, a rozpoczęcie leczenia ARV odroczyć do momentu spadku CD4 < 350 kom./μl i / lub wzrostu HIV RNA > 100 000 kopii/ml; 3) leczenie ARV należy rozpocząć po ukończeniu 12 tygodnia ciąży bez względu na wyniki oznaczeń CD4 i wiremii HIV; 4) w oparciu o wyniki badań ACTG 076 i HIVNET 012 w przypadku podjęcia decyzji o rozpoczęciu leczenia ARV można zaproponować zestaw składający się z azydotymidyny, lamiwudyny i newirapiny (AZT+3TC+NVP); 5) w przypadku podjęcia decyzji o rozpoczęciu leczenia ARV można zaproponować zestaw składający się z tenofowiru, emtrycytabiny i sakwinawir wzmacnianego rytonawirem (TDF + FTC + SQV/r); 6) bez względu na inne elementy postępowania i ich efekty, w celu zmniejszenia ryzyka zakażenia dziecka, ciążę należy rozwiązać planowanym cięciem cesarskim. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
50-letni mężczyzna, u którego zakażenie HIV wykryto w 1987 r., zgłosił się do poradni sprawującej opiekę nad osobami zakażonymi HIV po raz pierwszy od 17 lat. Pacjent podaje, że dotychczas poważnie nie chorował oraz obecnie nie zgłasza żadnych dolegliwości. Określono liczbę CD4 = 650 kom./μl i CD8 = 3500 kom./μl oraz wielkość wiremii HIV 500 kopii/ ml. Spośród podanych poniżej stwierdzeń wskaż prawdziwe:
1) pacjent wymaga powtórzenia diagnostyki serologicznej potwierdzającej zakażenie HIV, ponieważ jest mało prawdopodobne, aby po ponad 20 latach zakażenia upośledzenie funkcji układu immunologicznego było tak niewielkie; 2) istnieje duże prawdopodobieństwo, że pacjent jest homozygotą w zakresie genu CCR5∆32; 3) niezależnie od stosunkowo wysokiej liczby limfocytów CD4 i niskiej wiremii HIV pacjentom, u których udowodniony czas zakażenia HIV jest dłuższy niż 15 lat, należy zaoferować stosowanie profilaktyki pneumocystozowego zapalenia płuc; 4) w sytuacji dostępności leków antyretrowirusowych (ARV) o niskiej toksyczności i łatwym sposobie przyjmowania, HIV pacjentom, u których udowodniony czas zakażenia HIV jest dłuższy niż 15 lat, należy zaoferować leczenie ARV niezależnie od stosunkowo wysokiej liczby limfocytów CD4 i niskiej wiremii. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
U 21-letniej zakażonej HIV, w 14 tygodniu ciąży rozpoczęto leczenie antyretrowirusowe (ARV) zestawem zawierającym azydotymidynę, lamiwudynę i sakwinawir wzmacniany rytonawirem (AZT + 3TC + SQV/r), z dobrą tolerancją. Przed rozpoczęciem terapii ARV liczba limfocytów CD4 u tej pacjentki wynosiła 432 kom/μl, zaś wysokość wiremii HIV 24 000 kopii/ml. Pomimo dobrej adherencji do terapii po 8 i 12 tygodniach nie uzyskano spadku wiremii HIV. Uwzględniając informację z wywiadów, że partner pacjentki od wielu lat był leczony różnymi zestawami leków ARV, wysunięto podejrzenie nieskuteczności terapii związanej
z lekoopornością. Zmodyfikowano terapię w oparciu o wyniki genotypowania uzyskując w 36 tygodniu supresję wiremii HIV do poziomu 500 kopii/ml. Ciążę rozwiązano w trybie pilnym w 38 tygodniu cięciem cesarskim ze wskazań położniczych. Spośród poniżej przedstawionych stwierdzeń odnoszących się do tego przypadku wskaż prawdziwe: 1) modyfikacji terapii ARV należało dokonać w oparciu o wyniki genotypowania z próbki pobranej przed rozpoczęciem leczenia; 2) modyfikacji terapii ARV należało dokonać w oparciu o wyniki genotypowania z ostatniej dostępnej próbki surowicy; 3) ze względu na niska wiremię HIV u matki w 36 tygodniu ciąży i rozwiązanie ciąży cieciem cesarskim wystarczającym postępowaniem wobec noworodka będzie podawanie azydotymidyny (AZT) przez okres 4 tygodni; 4) w opisanej sytuacji noworodek powinien otrzymać profilaktycznie 3 leki ARV; 5) ujemny wynik badania HIV RNA w drugiej dobie życia noworodka pozwala na wykluczenie zakażenia u dziecka i odstawienie leku/ów ARV podawanych w profilaktyce. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Dla przewlekłej choroby wątroby charakterystyczne są objawy: |
|
|
Które z badań biochemicznych są wykładnikami funkcji wątroby?
1) aktywność aminotransferazy alaninowej (ALT); 2) aktywność aminotransferazy asparaginanowej (AST); 3) czas protombinowy; 4) poziom albumin; 5) aktywność gammaglutamyltranspeptydazy (GGT). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
U 40-letniej kobiety zakażonej HIV, przy liczbie limfocytów CD4 = 35 kom./μl i HIV RNA = 120000 kopii/ml rozpoczęto leczenie antyretrowirusowe (ARV) zestawem tenofowir + emtrycytabina + sakwinawir/rytonawir (TDF + FTC +SQV/r). W 4 tygodnie po rozpoczęciu terapii pacjentka została przyjęta do szpitala z powodu trwającej od tygodnia gorączki oraz bolesności i powiększenia węzłów chłonnych szyjnych i pachowych po stronie lewej. W badaniu radiologicznym klatki piersiowej w obu polach płucnych stwierdzono obecność rozsianych zmian miąższowych, sylwetka serca była prawidłowa. USG jamy brzusznej nie wykazała istotnych nieprawidłowości. W badaniu mikrobiologicznym popłuczyn oskrzelowych stwierdzono obecność prątków kwasoopornych. Zmodyfikowano leczenie ARV zamieniając sakwinawir z rytonawirem (SQV/r) na efawirenz (EFV) i włączono 4 leki przeciwprątkowe: ryfampicynę + etambutol + pyrazynamid + izoniazyd. Po tygodniu uzyskano ustąpienie stanów gorączkowych, ale po kolejnych 2 tygodniach gorączka nawróciła, ponadto chora zgłaszała duszność - początkowo wysiłkową, a następnie spoczynkową. W badaniu przedmiotowym stwierdzano tachykardię 120/min i ściszenie tonów serca, zmniejszeniu uległy powiększone uprzednio węzły chłonne. W wykonanym wówczas badaniu radiologicznym klatki piersiowej obserwowano regresję zmian miąższowych w płucach oraz powiększenie sylwetki serca. Badanie echokardiograficzne wykazało obecność płynu w worku osierdziowym. W bakterioskopii osadu tego płynu stwierdzono obecność prątków kwasoopornych. Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku wskaż prawdziwe:
1) ze względu na stopień zaawansowania zakażenia HIV w diagnostyce różnicowej należy uwzględnić zakażenie prątkami atypowymi; 2) do rozwoju gruźliczego, wysiękowego zapalenia osierdzia doszło najprawdopodobniej z powodu nieskuteczności leczenia przeciwprątkowego. Do czasu otrzymania wyników lekowrażliwości prątków należy zintensyfikować terapię przeciwprątkową dodając co najmniej 2 nowe leki; 3) najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest zespół rekonstrukcji immunologicznej związany z leczeniem ARV - dlatego w celu opanowania obserwowanego pogorszenia należy czasowo odstawić leki ARV; 4) najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest zespół rekonstrukcji immunologicznej związany z leczeniem ARV. Właściwym postępowaniem będzie utrzymanie terapii ARV oraz włączenie kortykosteroidów w celu ograniczenia odczynu zapalnego oraz zmniejszenia ryzyka rozwoju zaciskającego zapalenia osierdzia; 5) obserwowane pogorszenie związane jest najprawdopodobniej z nieskutecznością leczenia ARV. Należy pilnie oznaczyć lekowrażliwość szczepu HIV, a do czasu uzyskania wyników tego oznaczenia wzmocnić dotychczasowy zestaw ARV poprzez dodanie SQV/r. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
U 32-letniej pacjentki zakażonej HIV rozpoczęto terapię antyretrowirusową zestawem zawierającym tenofowir, emtrycytabinę i newirapinę (TDF+ FTC + NVP). Po 3 miesiącach terapii uzyskano supresję wiremii HIV < 50 kopii/ml i wzrost liczby limfocytów CD4 do 350 kom./μl. Pacjentka skarżyła się jednak na bóle brzucha i zaburzenia rytmu wypróżnień. Na podstawie wykonanych badań diagnostycznych rozpoznano guza jelita grubego wymagającego resekcji prawdopodobnie z koniecznością wyłonienia sztucznego odbytu. W okresie okołooperacyjnym przez co najmniej 5 dób chora nie będzie mogła przyjmować pokarmów i leków doustnie. Spośród przedstawionych poniżej stwierdzeń odnoszących się do powyżej opisanego przypadku wskaż prawdziwe:
1) w okresie przedoperacyjnym 1-3 dni przed zabiegiem należy jednoczasowo odstawić wszystkie leki ARV; 2) w okresie przedoperacyjnym 2 tygodnie przed planowanym zabiegiem należy odstawić newirapinę, a bezpośrednio przed zabiegiem tenofowir i emtrycytabinę; 3) w okresie przedoperacyjnym 2 tygodnie przed planowanym zabiegiem należy odstawić tenofowir i emtrycytabinę, a bezpośrednio przed zabiegiem newirapinę; 4) w okresie, gdy chora nie będzie mogła przyjmować pokarmów doustnie wskazane jest stosowanie wlewów z azydotymidyny; 5) po przerwie w podawaniu newirapiny należy ponownie wprowadzać lek stopniowo (tzn. 200 mg/dobę przez pierwsze 2 tyg., później zwiększenie dawki do 400 mg/dobę); 6) stosowanie newirapiny u kobiet z liczbą CD4 > 250 kom./μl związane jest ze zwiększonym ryzykiem hepatotoksyczności, dlatego po uzyskaniu wzrostu liczby CD4 powyżej tego progu, lek ten należy zamienić na inny. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Dla autoimmunologicznego zapalenia wątroby (AIH) charakterystyczne są:
1) podwyższony poziom gamma globulin; 2) nacieki z komórek plazmatycznych w obrazie hist. pat. wątroby; 3) obecność autoprzeciwciał przeciwjądrowych (ANA); 4) obecność autoprzeciwciał przeciwmitochonrialnych (AMA); 5) podwyższony poziom gammaglutamyltranspeptydazy (GGTP). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Przyczyny wzrostu aktywności aminotransferaz:
1) zespół Gilberta; 2) zakażenia wirusowe wątroby; 3) ostra niewydolność krążenia; 4) choroby autoimmunologiczne wątroby; 5) stłuszczenie wątroby. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
43-letni chory został przyjęty do SOR z powodu z powodu zaburzeń świadomości i niedowładu kończyny dolnej lewej. W tomografii komputerowej (TK) OUN stwierdzono obecność 2 zmian ogniskowych ulegających wzmocnieniu po podaniu kontrastu, otoczonych strefą obrzęku. Ze wstępnym rozpoznaniem guza mózgu został skierowany do oddziału neurochirurgii. Przed zabiegiem
operacyjnym wykonano oznaczenie p-ciał anty HIV uzyskując wynik pozytywny, potwierdzony w teście Western-blot. Uzyskano również dodatni wynik oznaczenia przeciwciał przeciw Toxloplasma gondii w klasie IgG. Zastosowano leczenie empiryczne klindamycyną z pyrymetaminą oraz leczenie przeciwobrzękowe i przekazano chorego do oddziału chorób zakaźnych, gdzie kontynuowano terapię. Spośród poniższych stwierdzeń odnoszących się do tego chorego wskaż prawdziwe: 1) zastosowane postępowanie nie było prawidłowe - w trakcie pobytu chorego w oddziale neurochirurgii należało bezzwłocznie wykonać stereotaktyczną biopsję mózgu w celu ustalenia ostatecznego rozpoznania; 2) zastosowane postępowanie było prawidłowe, ale jeśli w ciągu 10-14 dni brak będzie poprawy klinicznej i radiologicznej należy dążyć do wykona-nia stereotaktycznej biopsji mózgu w celu zweryfikowania rozpoznania; 3) jeśli nie ma przeciwwskazań, to klindamycynę należy zamienić na sulfadiazynę; 4) zastosowane leczenie (klindamycyna + pyrymetamina) stanowi skuteczną profilaktykę PCP - w czasie jego podawania można zrezygnować z innych form profilaktyki PCP; 5) należy niezwłocznie zaproponować choremu rozpoczęcie terapii antyretrowirusowej (ARV); 6) rozpoczęcie terapii ARV należy odroczyć do czasu zakończenia leczenia ostrej fazy choroby. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do nefropatii związanej z zakażeniem HIV (HIV-AN) wskaż prawdziwe:
1) czynnikami zwiększającymi ryzyko wystąpienia HIV-AN są: rasa czarna i zaawansowane zakażenie HIV z liczbą limfocytw CD4 < 200 kom./μl; 2) czynnikiem zwiększającym ryzyko wystąpienia HIV-AN jest wcześniejsze leczenie indynawirem; 3) rozpoznanie HIV-AN jest wskazaniem do rozpoczęcia terapii ARV; 4) pewne rozpoznanie HIV-AN wymaga potwierdzenia biopsją nerki; 5) stosowanie kortykosteroidów jest przeciwwskazane; 6) pacjent ze schyłkową niewydolnością nerek w przebiegu HIV-AN, skutecznie leczony ARV powinien być kwalifikowany do przeszczepienia nerki. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Zakażenia HCV w Polsce są aktualnie najczęściej związane z:
1) transfuzją krwi; 2) pobytem w szpitalu; 3) kontaktami seksualnymi; 4) narkomanią „dożylną”; 5) zabiegami hemodializy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Które z wyników wymienionych badań wskazują na eradykację HCV z ustroju? |
|
|
W jakich przypadkach pomimo zakażenia HCV można nie stwierdzić swoistych przeciwciał anty-HCV?
1) stan immunosupresji; 2) po zakażeniu okołoporodowym; 3) w pierwszych tygodniach zapalenia wątroby; 4) u osoby zakażonej HBV; 5) przy bezobjawowym przebiegu choroby. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Konieczność zachowania minimalnego odstępu czasu pomiędzy podaniem preparatu zawierającego przeciwciała a podaniem szczepionki dotyczy szczepionek przeciwko: |
|
|
Zgodnie z aktualnie obowiązującym Programem Szczepień Ochronnych w Polsce uodpornienie przeciwko gruźlicy szczepionką BCG dotyczy:
1) noworodków; 2) niemowląt po ukończeniu 12. miesiąca życia z brakiem blizny po szczepieniu w okresie noworodkowym; 3) dzieci w 7. roku życia; 4) dzieci w 12. roku życia, jeśli wynik próby tuberkulinowej jest ujemny; 5) studentów kierunków medycznych w 1. roku nauki, jeśli wynik próby tuberkulinowej jest negatywny. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W Polsce aktualnie są dostępne następujące rodzaje szczepionek przeciwko grypie:
1) zawierające całe inaktywowane cząsteczki wirusa grypy; 2) podjednostkowe; 3) z rozszczepionym wirionem; 4) atenuowane; 5) koniugowane. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Studentka I roku pielęgniarstwa zgłasza się do szczepienia przeciwko wzw B zgodnie z obowiązującym Programem Szczepień Ochronnych. Z dokumentacji wynika, że 5 lat temu otrzymała trzy dawki szczepionki przeciwko wzw B w schemacie 0-1-6 miesięcy. Wskaż prawidłowe (zgodne z aktualnym programem szczepień) postępowanie w opisanym przypadku: |
|
| U 7-letniego dziecka często chorującego na zapalenia górnych dróg oddechowych z wymazu z gardła wyhodowano bakterie Haemophilus influenzae. Rodzice pytają lekarza, czy należy dziecku podać szczepionkę przeciwko Haemophilus influenzae typu b (Hib). Wybierz prawidłową odpowiedź: |
|
| Wtórny brak odpowiedzi na leczenie analogami nukleoz(t)ydowymi przewlekłego zapalenia wątroby typu B został zdefiniowany jako: |
|
|
Zgodnie z obowiązującym w 2008 r. Terapeutycznym Programem Zdrowotnym NFZ entekawir (Baraclude) ma zastosowanie:
1) u pacjentów z potwierdzoną lekoopornością na lamiwudynę; 2) u wszystkich pacjentów HBeAg(+) niezależnie od zaawansowania choroby wątroby; 3) w dawce 1,0 mg/d; 4) w dawce 0,5 mg/d; 5) u pacjentów powyżej 16 roku życia. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Zgodnie z obowiązującym w 2008 r. Terapeutycznym Programem Zdrowotnym NFZ w przypadku nieskuteczności pierwotnej lub wtórnej na leczenie lamiwudyną należy:
1) wykonać w certyfikowanym laboratorium oznaczenie mutacji warunkujących oporność na lamiwudynę; 2) przerwać stosowanie lamiwudyny i monitorować aktywność ALT; 3) sprawdzić adherencję pacjenta do leczenia; 4) rozważyć zmianę leku na adefowir, entekawir lub pegylowany interferon alfa-2a; 5) kontynuować terapię lamiwudyną. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Nigdy nie leczony anty-HBV pacjent z marskością wątroby HBsAg(+) i HBeAg(+), z wiremią HBV DNA 3,75x10^3 kopii/ml, zakwalifikowany do kategorii B wg skali Child-Pugh zgodnie z Terapeutycznym Programem Zdrowotnym NFZ w 2008 r. otrzyma: |
|
| U 40-letniego pacjenta z przewlekłym zapaleniem wątroby typu C i postacią ciężką hemofilii A stwierdzono: zakażenie genotypem 1a, wiremię HCV RNA 5,13x105IU/mL, prawidłową aktywność aminotransferaz. Podejmiesz następującą decyzję: |
|
| U 50-letniego pacjenta z przewlekłym zapaleniem wątroby typu C zakażonego genotypem 3a uzyskano w 24 tygodniu terapii dodatni wynik HCV RNA. Pacjent nie miał wykonanej biopsji wątroby przed leczeniem. Zgodnie z Terapeutycznym Programem Zdrowotnym NFZ należy: |
|
| Do Izby Przyjęć zgłosił się 16-latek, który podczas zabawy w dyskotece został zakłuty igłą w okolicę szyi. Nie był szczepiony p/wzw B. U dziecka zlecisz: |
|
| Wzrost aktywności AlAT podczas leczenia lamiwudyną przewlekłego zakażenia HBV u dziecka z obecnym HBsAg i HBeAg może być wykładnikiem: |
|
| 16-letni chłopiec został przyjęty do szpitala z powodu powiększenia szyjnych węzłów chłonnych, obrzęku nosogardła, polimorficznej wysypki na kończynach, gorączki, powiększenia wątroby i śledziony. Rozpoznano mononukleozę zakaźną, podano kortykosterydy. W 8. dobie hospitalizacji u chłopca wystąpiły silne bóle brzucha, pogorszenie stanu ogólnego, objawy „ostrego brzucha”, narastające cechy wstrząsu. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest: |
|
| Spośród wymienionych wirusów najczęstszą przyczyną zakażeń szpitalnych w oddziałach niemowlęcych są: |
|
|
10-letnia dziewczynka została przyjęta do szpitala z powodu utrzymującej się gorączki od ponad 2 tygodni, powiększenia szyjnych węzłów chłonnych, zapalenia gardła, uogólnionej wysypki z towarzyszącym świądem skóry oraz obrzęków stawów skokowych i kolanowych. Objawy utrzymywały się pomimo stosowania środków przeciwgorączkowych i antybiotyków. W ostatnim tygodniu choroby wystąpiło znaczne przekrwienie spojówek, „lakierowane” wargi oraz złuszczanie skóry dłoni i stóp.
Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest: |
|
|
W reterapii pegylowanym interferonem i rybawiryną przewlekłych zapaleń wątroby typu C największą szansę uzyskania trwałej odpowiedzi wirusologicznej mają:
1) dzieci leczone wcześniej monoterapią IFN lub terapią skojarzoną interferonem rekombinowanym i rybawiryną; 2) dzieci, które w poprzedniej terapii uzyskały ETR (niewykrywalne HCV RNA w momencie ukończenia leczenia) i zademonstrowały nawrót zakażenia (obecność HCV RNA 6 miesięcy po ukończeniu leczenia); 3) dzieci, które podczas reterapii uzyskają całkowitą wczesną odpowiedź wirusologiczną (cEVR); 4) dzieci z niższą aktywnością biochemiczną choroby wątroby (aktywnością AlAT); 5) dzieci z wyższą replikacją HCV przed leczeniem. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które z poniższych zdań charakteryzują przebieg zakażeń HCV u dzieci?
1) zakażenia HCV u dzieci przebiegają z wysoką aktywnością biochemiczną choroby; 2) ubogiej manifestacji klinicznej towarzyszą zmiany histopatologiczne w wątrobie o niewielkim zaawansowaniu; 3) progresja w przewlekłe zapalenie wątroby jest odwrotnie proporcjonalna do wieku, w którym doszło do zakażenia; 4) szczepienia ochronne wszystkich noworodków przyczyniły się do zminimalizowania liczby nowych przypadków zakażeń HCV u dzieci; 5) leczenie pzw C u dzieci jest bardziej skuteczne niż u dorosłych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Do objawów kiły wrodzonej nie należy: |
|
| Podstawą rozpoznania wertykalnego zakażenia HIV u dziecka jest: |
|
