Jesień 2010: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
|
Angiografia za pomocą tomografii komputerowej (angio-TK) w diagnostyce zwężenia tętnicy nerkowej:
1) jest zalecana w celu potwierdzenia rozpoznania zwężenia tętnicy nerkowej (u chorych z prawidłową lub nieznacznie upośledzoną funkcją nerek); 2) prawidłowy wynik angio-TK nie pozwala na wykluczenie istotnego hemodynamicznie zwężenia w głównym pniu tętnicy nerkowej; 3) ze względu na małą ilość podawanego kontrastu badanie można zalecać u chorych z niewydolnością nerek; 4) pozwala rozpoznać zmiany w tętnicach nerkowych i aorcie w przebiegu innych chorób prowadzących do rozwoju nadciśnienia tętniczego, np. tętniaka tętnicy nerkowej; 5) posiada ograniczoną zdolność do oceny zwężeń w tętnicach dodatkowych i wewnątrznerkowych, co nie dotyczy aparatów wielorzędowych najnowszej generacji. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| W toku diagnostyki biochemicznej pierwotnego hiperaldosteronizmu następująca grupa leków nie wpływa na diagnostykę biochemiczną: |
|
|
U chorych ze zwężeniem tętnicy nerkowej w przebiegu dysplazji włóknisto-mięśniowej:
1) leczeniem z wyboru jest angioplastyka; 2) leczeniem z wyboru jest angioplastyka z wprowadzeniem stentu; 3) stent wszczepia się w celu leczenia powikłań (np. rozwarstwienie błony wewnętrznej); 4) po zabiegu angioplastyki poszerzenie tętnicy na przestrzeni 10 lat utrzymuje się u wysokiego odsetka chorych; 5) po zabiegu angioplastyki poszerzenie tętnicy na przestrzeni 10 lat utrzymuje się u małego odsetka chorych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W leczeniu farmakologicznym u chorych z nadciśnieniem tętniczym w przebiegu obustronnego zwężenia tętnicy nerkowej można zastosować:
1) antagonistów wapnia oraz leki moczopędne; 2) beta blokery i leki moczopędne; 3) antagonistów wapnia i antagonistów receptora angiotensyny II; 4) antagonistów wapnia i lek działający ośrodkowo; 5) antagonistę wapnia i inhibitor konwertazy angiotensyny. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| W pełni uzasadnionym wskazaniem do rewaskularyzacji tętnicy nerkowej nie jest: |
|
| Jednoznacznym wykładnikiem złośliwości guza chromochłonnego jest wykazanie: |
|
| Do badań potwierdzających/wykluczających rozpoznanie pierwotnego hiperaldosteroizmu należy: |
|
|
Przy wykonywaniu oznaczeń hormonalnych w kierunku pierwotnego hiperaldosteronizmu należy pamiętać:
1) przed rozpoczęciem diagnostyki biochemicznej należy u chorych z hipokaliemią wyrównać stężenie potasu poprzez stosowanie odpowiedniej suplementacji; 2) przed rozpoczęciem diagnostyki biochemicznej nie jest wymagane u chorych z hipokaliemią wyrównanie stężenia potasu; 3) na 4-6 tygodni przed wykonaniem badań diagnostycznych chorzy nie powinni otrzymywać spironolaktonu; 4) badania diagnostyczne mogą być wykonane w toku przyjmowania spironolaktonu; 5) odstawienie - jeśli możliwe innych leków pływających na wynik oznaczeń na minimum 2 tygodnie przed badaniem. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Pobudzenie wydzielania reniny oraz zwiększenie stężenia aldosteronu powoduje:
1) dieta ryżowo-owocowa; 3) dożylny wlew 0,9% NaCl; 2) podanie furosemidu; 4) 3-4 godzinna pionizacja. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
U chorego z nadciśnieniem tętniczym i hipokaliemią stwierdzono w badaniu przygodnym zwiększone stężenie aldosteronu w surowicy (> 15ng/dl). Celem potwierdzenia hiperaldosteronizmu zaplanowano wykonanie testu z fludrokortyzonem (Cortineff). Dla prawidłowego wykonania oznaczenia należy:
1) uzupełnić stężenie potasu w surowicy; 2) stosować dietę bogatosodową; 3) stosować dietę ubogosodową; 4) oznaczyć stężenie kortyzolu w surowicy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Kobieta lat 25 z nadciśnieniem tętniczym świeżo rozpoznanym i nie leczonym skierowana celem wykluczenia przyczyn wtórnych. W wywiadzie od roku stosuje preparat Diane-35, z powodu trądzika. W badaniu przedmiotowym nie stwierdzono istotnych odchyleń od normy. Stężenie kortyzolu w surowicy rano wynosiło 20 µg/dl a w teście hamowania 1 mg dexametazonu 5 µg/dl.
W dalszej diagnostyce należy: 1) oznaczyć stężenie kortyzolu o godzinie 24; 2) wykonać test hamowania 8 mg dexametazonu; 3) przyjmując, że nieprawidłowe wydzielanie kortyzolu jest wynikiem stosowania preparatu Diane-35 powtórzyć oznaczenie po 3 miesiącach od odstawienia tego preparatu; 4) wykonać MR przysadki. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Mężczyzna lat 45 z nadciśnieniem tętniczym świeżo rozpoznanym, nie leczonym, skierowany celem wykluczenia przyczyn wtórnych. W wywiadzie nadciśnienie rodzinne i palenie tytoniu. W badaniu przedmiotowym otyłość brzuszna poza tym nie stwierdzono istotnych odchyleń od normy. Jednym z wykonanych badań diagnostycznych było oznaczenie dobowego wydalania sodu i potasu w moczu. Wynosiło ono 300 mmol Na/dobę i 100 mmol K/dobę.
1) wynik przemawia za hiperaladosteronizmem i należy przeprowadzić szczegółową diagnostykę w tym kierunku; 2) dla właściwej interpretacji badania konieczne jest oznaczenie sodu i potasu w surowicy; 3) duże wydalanie potasu spowodowane jest spożywaniem przez chorego diety o dużej zawartości sodu. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Mężczyzna lat 54 z nadciśnieniem tętniczym i klinicznymi cechami zespołu metabolicznego (otyłość brzuszna, upośledzona glikemia na czczo, hiperlipidemia) skierowany celem wykluczenia przyczyn wtórnych. W wykonanym ambulatoryjnie KT jamy brzusznej stwierdzono niewielki guz, wielkości 3 cm gęstości < 10 jH. W wywiadzie nadciśnienie rodzinne i palenie tytoniu. Oznaczone stężenie kortyzolu rano na czczo wynosiło 19,0 ng/dl a w teście hamowania 1 mg dexametazonu 5,0 ng/dl.
1) wynik przemawia za hiperaladosteronizmem i należy przeprowadzić szczegółową diagnostykę w tym kierunku; 2) wynik przemawia za subklinicznym zespołem Cushinga; 3) klinicznie i biochemicznie i hormonalnie typowy obraz zespołu metabolicznego. Obraz KT nadnerczy to incydentaloma. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
U mężczyzny lat 60 z nadciśnieniem tętniczym i klinicznymi cechami zespołu metabolicznego (otyłość brzuszna, upośledzona glikemia na czczo, hiperlipidemia) wykonanej KT jamy brzusznej stwierdzono symetryczne, powiększone o policyklicznych zarysach nadnercza o gęstości < 10 jH. W celu ustalenia ostatecznego rozpoznania wykonano oznaczenie kortyzolu w surowicy w przebiegu testu obciążenia 75 g glukozy i stwierdzono wzrost stężenia kortyzolu. Powyższy obraz przemawia za rozpoznaniem:
1) choroby Cushinga; 3) hiperaldosteronizmu pierwotnego. 2) rozrostu makroguzkowego nadnerczy; Leczeniem z wyboru jest: 4) leczenie farmakologiczne antagonistami aldosteronu; 5) leczenie farmakologiczne inhibitorami sterydogenezy; 6) usunięcie obu nadnerczy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Chora lat 56 leczona z powodu depresji i wieloletniego nadciśnienia tętniczego. W trakcie wykonywanej diagnostyki stwierdzono podwyższone stężenie kortyzolu rano. Wykonano test hamowania 1mg dexametazonu stwierdzając nieprawidłowe hamowanie kortyzolu. Celem ustalenia rozpoznania w dalszej kolejności:
1) wykonasz MR przysadki mózgowej; 2) wykonasz KT nadnerczy; 3) wykonasz test hamowania 8 mg dexametazonu; 4) wykonasz oznaczenie rytmu dobowego kortyzolu i ACTH i dopiero w razie ich nieprawidłowości wykonasz MR przysadki lub KT nadnerczy; 5) wszystkie powyższe badanie nie są potrzebne, gdyż podwyższone stężenie kortyzolu i nieprawidłowe hamowanie dexametazonem mają charakter czynnościowy w przebiegu depresji. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Chory lat 21 skierowany do kliniki z powodu podwyższonych wartości ciśnienia tętniczego od kilku miesięcy. W wywiadzie zwrócono uwagę na duże spożycie soku grejpfrutowego (ok. 1 litra dziennie). Ponadto brak obciążenia rodzinnego w kierunku nadciśnienia tętniczego. W badaniu przedmiotowym bez istotnych odchyleń od stanu prawidłowego. W badaniach biochemicznych jonogram w surowicy: Na-135 mmol/l K-3,5 mmol/l jonogram w DZM: Na-50 mmol/dobę K-60 mmol/dobę. W surowicy: ARO- 0,5 ng/ml/h, aldosteron 5 ng/dl. W rozpoznaniu należy wziąć pod uwagę:
1) zwiększenie wydzielania kortyzolu; 2) blokowanie 11-βHSD2 sokiem grejpfrutowym; 3) blokowanie dehydrogenazy jabłczanowej sokiem grejpfrutowym; 4) blokowanie receptora mineralokortykoidowego sokiem grejpfrutowym. W leczeniu należy: 5) zalecić odstawienie spożywania soku grejpfrutowego; 6) stosować leki blokujące sterydogenezę; 7) stosować glukokortykoidy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Częste przyczyny hiperaldosteronizmu wtórnego to:
1) przyjmowanie zbyt dużych ilości leków przeczyszczających i moczopędnych; 2) niewydolność serca; 3) stosowanie preparatów heparyny; 4) nefropatia cukrzycowa; 5) stosowanie leków antykoncepcyjnych i HTZ. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
U chorego lat 45 ustalono rozpoznanie guza chromochłonnego i zakwalifikowano do leczenia operacyjnego. Celem przygotowania do zabiegu wdrożono leki α-adrenolityczne. Przyjmuje się, że receptory α są właściwie zablokowane, jeżeli:
1) w ciągu 24 h przed operacją nie stwierdza się ciśnienia tętniczego > 160/90 mmHg; 2) w ciągu 24 h przed operacją nie stwierdza się ciśnienia tętniczego > 130/80 mmHg; 3) w ciągu 24 h przed operacją nie stwierdza się hipotonii ortostatycznej < 80/45 mmHg; 4) w okresie 7 dni przed operacją nie stwierdza się w EKG uniesienia odcinka ST i odwrócenia załamka T; 5) w okresie 7 dni przed operacją nie stwierdza się w EKG przedwczesnych pobudzeń (> 1/5min). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W przypadku rozpoznania guza chromochłonnego, metodą z wyboru w leczeniu jest adrenalektomia laparoskopowa. Przeciwwskazaniem do tego rodzaju zabiegu jest:
1) podejrzenie inwazyjności guza; 2) średnica guza > 6-8 cm; 3) umiejscowienie guza poza jamą otrzewnową; 4) skaza krwotoczna; 5) reoperacja nadnerczy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| (1)Po adrenalektomii konieczna jest wieloletnia obserwacja chorego, obejmująca kontrolę ciśnienia oraz wydalanie metabolitów katecholamin (optymalnie co 6-12 miesięcy) (2) w celu wczesnego wykrycia ewentualnych wznów guza lub pojawienia się hormonalnie czynnych przerzutów. |
|
| (1)W przypadku rodzinnych zespołów o podłożu genetycznym, w skład których wchodzi guz chromochłonny, istotne znaczenie mają badania genetyczne członków rodziny, (2) konieczne jest także wykonanie u tych osób oznaczeń hormonalnych oraz badań obrazowych celem wczesnego wykrycia choroby. |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące miażdżycowego zwężenia tętnicy nerkowej (ZNT):
1) ZNT występuje u chorych z podwyższonym stężeniem cholesterolu; 2) w ZNT powszechny jest białkomocz; 3) angiografia rezonansu magnetycznego uważana jest za technikę bezpieczną także u pacjentów z filtracją kłębuszkową (GFR) > 15ml/min; 4) angiografia rezonansu magnetycznego uważana jest za technikę bezpieczną wyłącznie u pacjentów z filtracją kłębuszkową (GFR) > 50 ml/min; 5) istotne ZTN należy podejrzewać u chorego ze wzrostem stężenia kreatyniny w surowicy > 30% po podaniu inhibitora konwertazy lub sartanu. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż nieprawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia miażdżycowego zwężenia tętnicy nerkowej (ZNT):
1) głównym celem leczenia jest spowolnienie progresji choroby oraz ograniczenie powikłań niedokrwiennych; 2) w leczeniu niefarmakologicznym wskazane jest zalecenie ograniczenia wysiłku fizycznego; 3) optymalną metodą leczenia nadciśnienia tętniczego, o ile nie ma przeciwwskazań jest zastosowanie inhibitora ACE lub sartanu; 4) jak wykazano w badaniu CORAL nie ma korzyści z rewaskularyzacji zwężonej tętnicy nerkowej dla funkcjonowania nerek, kontroli ciśnienia i zmniejszenia umieralności. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Chory lat 72 z opornym na leczenie nadciśnieniem tętniczym, wieloletnią cukrzycą i chorobą niedokrwienną serca skierowany do kliniki celem diagnostyki przyczyn wtórnych nadciśnienia i leczenia. W wykonanej angiotomografii stwierdzono ostialne zwężenie lewej tętnicy ok. 60%. W dalszym postępowaniu: |
|
|
Stosunkowo nowym działaniem niepożądanym chemioterapii jest nadciśnienie tętnicze. Za potencjalnie istotne w patogenezie nadciśnienia tętniczego towarzyszącego leczeniu farmakologicznemu nowotworów uważa się:
1) zmniejszenie gęstości naczyń; 2) zwiększenie napięcia układu współczulnego; 3) miażdżycowe zwężenie tętnicy nerkowej; 4) retencję płynów; 5) dysfunkcję śródbłonka; 6) wpływ na szlaki sygnałowe związane z tlenkiem azotu. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż prawdziwą odpowiedź dotyczącą nadciśnienia białego fartucha:
1) występuje częściej u ludzi młodych; 2) występuje częściej u osób starszych i kobiet; 3) występuje często u palaczy tytoniu; 4) w leczeniu hipotensyjnym zaleca się jedynie postępowanie niefarmakologiczne; 5) rozpoczęcie farmakoterapii uzależnia się od obecności powikłań narządowych oraz skalkulowanego ryzyka sercowo-naczyniowego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż nieprawdziwą odpowiedź dotyczącą „ostrego nadciśnienia pooperacyjnego”:
1) jest stanem definiowanym jako wzrost SBP o 20% lub DBP powyżej 110 mmHg; 2) zazwyczaj występuje 2 godziny po zabiegu i ustępuje do 6 godzin; 3) najczęściej nie ma znaczenia klinicznego ponieważ trwa bardzo krótko; 4) wiąże się z ryzykiem niedokrwienia serca, obrzęku płuc, zaburzeń rytmu serca, encefalopatii, krwawieniem w miejscach operowanych; 5) wśród czynników ryzyka wymienia się niektóre stosowane techniki znieczulenia; 6) czynnikami ryzyka są nadciśnienie śródoperacyjne, nieadekwatna wentylacja, silne dolegliwości bólowe. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Do możliwych odchyleń w badaniu przedmiotowym, istotnych w diagnostyce nadciśnienia tętniczego i/lub jego powikłań należą wszystkie, z wyjątkiem: |
|
|
Do charakterystycznych cech szmeru naczyniowego występującego w nadciśnieniu naczyniowo-nerkowym należą wszystkie,
z wyjątkiem: |
|
| Wskaż zdanie prawdziwe dotyczące nadciśnienia tętniącego u dzieci i młodzieży: |
|
| Wskaż zdanie prawdziwe dotyczące choroby Takayasu: |
|
| W terapii skojarzonej zaleca się połączenia: |
|
| U chorego z nadciśnieniem tętniczym i zespołem metabolicznym w terapii dwulekowej, preferowanym połączeniem lekowym jest: |
|
| 42-letni pacjent zgłosił się do lekarza rodzinnego celem przeprowadzania badań kontrolnych. Wcześniej poważniej nie chorował, okresowo skarżył się na bóle głowy. Podczas pomiaru ciśnienia tętniczego stwierdzono średnie pomiary 186/112 mmHg, wcześniej pacjent nie mierzył sobie ciśnienia. Prawidłowe postępowanie lekarskie to: |
|
|
58-letnia, otyła kobieta (BMI = 32) od 15 lat leczona z powodu nadciśnienia tętniczego zgłosiła się do Poradni Leczenia Nadciśnienia z powodu trudności w kontroli ciśnienia, zwłaszcza w godzinach wieczornych. W leczeniu stosowała chinapril 20 mg 2 x dziennie, amlodypinę 10 mg wieczorem i indapamid 1,25 mg rano. 24-godzinny pomiar ciśnienia wykazał średnie ciśnienie w ciągu dnia 132/87 oraz średnie ciśnienie w nocy 136/94. Dalsze postępowanie lekarskie powinno uwzględnić:
1) modyfikację farmakoterapii; 2) wykonanie badania polisomnograficznego; 3) zalecenie zwiększenia aktywności fizycznej, przestrzegania diety i redukcję masy ciała; 4) ocenę powikłań narządowych nadciśnienia; 5) badanie dopplerowskie tętnic nerkowych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
34-letni mężczyzna z nerwiakowłókniakowatością typu I zgłosił się do Poradni Leczenia Nadciśnienia Tętniczego z powodu rozpoznawanego od 3 lat nadciśnienia tętniczego. Nadciśnienie jest obecnie dobrze kontrolowane - pacjent bierze bisoprolol 10 mg
1 x dziennie. W dalszym postępowaniu należy przede wszystkim: |
|
| 44-letni mężczyzna zgłosił się do Poradni Leczenia Nadciśnienia Tętniczego z powodu trudności w kontroli ciśnienia, które w pomiarach domowych utrzymuje się na poziomie 145-165/80-90. Pacjent od 3 lat leczy się z powodu nadciśnienia. Od 3 miesięcy stosuje ramipril 10 mg wieczorem, amlodypinę 10 mg rano, bisoprolol 5 mg rano. W badaniu fizykalnym stwierdzono otyłość (BMI=34), podwyższone ciśnienie (160/95). Rozważając przyczyny trudności w leczeniu tego pacjenta należy przede wszystkim brać pod uwagę: |
|
| W razie nieefektywnego leczenia nadciśnienia tętniczego kobiety w połogu, karmiącej piersią niemowlę, do metyldopy można dołączyć: |
|
| Który z leków przeciwnadciśnieniowych obniża poziom kwasu moczowego u chorych z dną moczanową i nadciśnieniem? |
|
| Regularna aktywność fizyczna obniża ciśnienie u osób z nadciśnieniem poprzez zwiększenie aktywności fibrynolitycznej osocza. |
|
| 17-letni mężczyzna został skierowany do Poradni Leczenia Nadciśnienia Tętniczego z powodu kilkakrotnie stwierdzanego podwyższonego ciśnienia tętniczego do 170/90 bez towarzyszących dolegliwości. W badaniu fizykalnym, poza wzmożoną akcentacją 2-go tonu nie stwierdzono odchyleń od normy. W badaniu usg serca stwierdzono koncentryczny przerost mięśnia lewej komory (grubość mięśnia przegrody międzykomorowej 14 mm) oraz dwupłatkową zastawkę aortalną. Powyższe dane wskazują na konieczność wykonania: |
|
|
Pacjenta z nadciśnieniem tętniczym kwalifikujemy do grupy wysokiego/bardzo wysokiego ryzyka sercowo-naczyniowego jeśli współistnieje:
1) skurczowe ciśnienie tętnicze ≥ 160 mmHg i/lub rozkurczowe ciśnienie tętnicze ≥ 100 mmHg; 2) skurczowe ciśnienie tętnicze > 160 mmHg przy niskim rozkurczowym ciśnieniu tętniczym (< 70 mmHg); 3) cukrzyca; 4) zespół metaboliczny; 5) ≥ 3 czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego; 6) co najmniej jedno z subklinicznych uszkodzeń narządowych; 7) choroba układu sercowo-naczyniowego lub choroba nerek. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Ciśnienie tętnicze charakteryzuje się dużymi spontanicznymi wahaniami, zarówno w ciągu doby, jak i w ciągu dni, miesięcy i pór roku, dlatego podstawą rozpoznania nadciśnienia tętniczego powinna być średnia przynajmniej z 2 pomiarów ciśnienia (co najmniej dwa pomiary w odstępie 1-2-minutowym) dokonanych podczas jednej wizyty lekarskiej. |
|
| Choremu z nadciśnieniem tętniczym należy zalecać samodzielne mierzenie ciśnienia tętniczego w domu, gdyż samodzielne domowe pomiary ciśnienia tętniczego mają wartość kliniczną i wykazano ich znaczenie prognostyczne. |
|
| „Nadciśnienie maskowane” to zjawisko odwrotne do „nadciśnienia białego fartucha”, a jego obecność zwiększa ryzyko sercowo-naczyniowe. |
|
| Podczas leczenia przeciwnadciśnieniowego antagonistami receptora angiotensynowego i inhibitorami ACE wykazano w badaniach z randomizacją, istotnie mniej nowych przypadków cukrzycy gdyż leki z tych grup wykazują działanie przeciwcukrzycowe. |
|
|
Za zastosowaniem beta/adrenolityków w leczeniu nadciśnienia tętniczego przemawiają choroby lub stany współistniejące:
1) dławica piersiowa; 2) po zawale serca; 3) niewydolność serca; 4) tachyarytmie; 5) astma oskrzelowa; 6) jaskra; 7) ciąża. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Za stan naglący u kobiety ciężarnej z nadciśnieniem tętniczym należy traktować: |
|
| Spośród wymienionych stwierdzeń wybierz prawdziwe: |
|
| Dla złośliwej retinopatii nadciśnieniowej charakterystyczne są wszystkie wymienione zmiany, z wyjątkiem: |
|
