Jesień 2010: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
|
Pacjent 72-letni podaje, że niebolesny, twardy, pokryty niezmienioną błoną śluzową guz na podniebieniu twardym, o średnicy ok. 10 mm, zauważył od ok. 3 lat. Po badaniu BAC patolog sugeruje, że jest to gruczolak wielopostaciowy. Jakie dalsze kroki diagnostyczne i jaka terapia winna być wdrożona w tym przypadku?
1) wykonanie TK masywu szczękowo-sitowego, celem oceny, czy nie ma cech zniszczenia kości w sąsiedztwie guza; 2) przy braku erozji sąsiadującej kości okresowa obserwacja i zaniechanie leczenia, jeśli nadal dynamika wzrostu będzie niewielka; 3) wycięcie guza z niewielkim marginesem zdrowej tkanki, nawet jeśli są cechy osteolizy w sąsiadującej kości; 4) wycięcie guza z szerokim marginesem i rekonstrukcją ubytku + uzupełniająca Rtg-terapia; 5) zaniechanie radykalnego leczenia chirurgicznego jedynie w przypadku wysokiego ryzyka związanego ze znieczuleniem ogólnym. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Przestrzeń przygardłowa może być miejscem lokalizacji nowotworów wywodzących się z gruczołów ślinowych. Ta lokalizacja guzów stwarza często duże trudności zarówno diagnostyczne, jak i terapeutyczne. Wskaż, które stwierdzenia odnoszące się do guzów przestrzeni przygardłowej są prawdziwe:
1) przemieszczenie bocznej ściany gardła i migdałka podniebiennego przyśrodkowo jest jedną z cech guza płata głębokiego ślinianki przyusznej; 2) pierwotne guzy nowotworowe przestrzeni przygardłowej, to najczęściej nowotwory wywodzące się z gruczołów ślinowych; 3) guzy głębokiego płata ślinianki przyusznej rozwijają się z reguły w części przedrylcowej przestrzeni przygardłowej; 4) ważnymi strukturami anatomicznymi w części przedrylcowej przestrzeni przygardłowej są tętnica i żyła szyjna wewnętrzna; 5) preferowaną drogą dostępu chirurgicznego do guzów części zarylcowej przestrzeni przygardłowej, jest dostęp przezustny. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wskazaniami do paracentezy w zapaleniu ucha środkowego są: |
|
|
Identyfikacji pnia nerwu twarzowego i jego głównych gałęzi zewnątrzczaszkowych jest kluczowym elementem prawidłowej techniki chirurgicznej przy wycięciu guzów ślinianki przyusznej. Wskaż, które z wymienionych poniżej stwierdzeń dotyczących identyfikacji pnia nerwu twarzowego są poprawne i mają praktyczne zastosowanie:
1) pień nerwu twarzowego położony jest powyżej i obwodowo do przyczepu mięśnia dwubrzuścowego do kości skroniowej; 2) w szczególnie trudnych przypadkach (duży guz w dole zażuchwowym), mastoidektomia i odszukanie nerwu twarzowego w obrębie wyrostka sutkowatego pozwala na identyfikację pnia nerwu w części zewnątrzczaszkowej; 3) przyśrodkowy koniec chrzęstnej części przewodu słuchowego zewnętrznego, wypreparowany we wstępnym etapie parotidektomii pomaga w identyfikacji pnia nerwu twarzowego; 4) użycie neuromonitora pozwala na zapis potencjałów czynnościowych nerwu VII i znacznie ułatwia proces identyfikacji pnia nerwu twarzowego; 5) w przypadkach wymagających reoperacji guza przyusznicy, pień nerwu twarzowego widoczny jest już we wstępnym etapie operacji. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Kserostomia, wynikająca z zaburzonej funkcji gruczołów ślinowych, ale również zaburzonej regulacji neurowegetatywnej jest częstym problemem w praktyce klinicznej. Spośród podanych poniżej, wskaż sytuacje w których może dojść do kserostomii?
1) przewlekłe przyjmowanie leków antycholinergicznych; 2) autoimmunologiczna degeneracja tkanki gruczołów ślinowych w chorobie Sjögrena; 3) zaburzenia neurowegetatywne w chorobie Parkinsona; 4) późne zmiany zwyrodnieniowe w tkance gruczołów ślinowych po radioterapii; 5) wycięcie ślinianki przyusznej (parotidektomia). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż cechy charakterystyczne dla raka gruczołowato-torbielowatego ślinianki przyusznej:
1) powiększającemu się guzowi, często towarzyszy samoistny ból w obrębie guza i niedowład nerwu twarzowego; 2) nowotwór szerzy się mikroskopowo wzdłuż sąsiadujących włókien nerwowych; 3) skuteczność radykalnej radioterapii, jest porównywalna z wycięciem chirurgicznym guza; 4) najczęstszą przyczyną niepowodzeń są przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych; 5) przerzuty odległe najczęściej zlokalizowane są w obrębie płuc. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które ze stwierdzeń dotyczących etiologii nowotworów wywodzących się z gruczołów ślinowych są prawdziwe?
1) ekspozycja gruczołów ślinowych na promieniowanie jonizujące jest udokumentowanym czynnikiem zwiększającym ryzyko zachorowania na nowotwory gruczołów ślinowych; 2) udokumentowanym czynnikiem zawodowym zwiększającym ryzyko zachorowania na jedną z form raka gruczołów ślinowych jest przewlekły kontakt z pyłem drzewnym; 3) gruczolak limfatyczny (guz Warthina) występuje najczęściej u pacjentów < 50 roku życia; 4) palenie tytoniu wyraźnie zwiększa ryzyko zachorowania na gruczolaka limfatycznego (guza Warthina); 5) zmiany zapalne o charakterze immunoagresji (zespół Sjőgrena; benign lymphoepithelial lesion) mogą ulegać transformacji w chłoniaka z komórek B. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Formy aktywne przewlekłego zapalenia ucha środkowego przebiegające z zapalnie zmienioną wyściółką jamy bębenkowej i/lub wyciekiem i/lub destrukcją kości mogą powstać w wyniku: |
|
| W otosklerozie minimalnym kryterium do leczenia chirurgicznego jest: |
|
| Haemotympanum idiopaticum (blue drum) to: |
|
| Charakterystycznymi dla otosklerozy objawami audiologicznym są: |
|
| Jednym z najwcześniejszych objawów otosklerozy są zaburzenia odruchu z mięśnia strzemiączkowego. Właściwą kolejnością tych zmian jest: |
|
| Właściwym leczeniem chirurgicznym dzieci z potwierdzonym wysiękowym zapaleniem uszu jest: |
|
| Czynnikami sprzyjającymi powstawaniu zapalenia wysiękowego ucha są: |
|
| W postępowaniu zachowawczym w wysiękowym zapaleniu uszu można stosować: |
|
|
Diagnostyka mikrobiologiczna w rynologii:
1) należy ją przeprowadzić zawsze w przypadku podejrzenia ozeny, twardzieli nosa i zakażeń bakteriami beztlenowymi; 2) należy ją przeprowadzić zawsze w przypadku podejrzenia ozeny, twardzieli nosa, zakażeń bakteriami beztlenowymi i bakteriami atypowymi (mikoplazmy, chlamydia i riketsje); 3) optymalną metodą pobrania materiału do badania jest wymaz celowany (pod kontrolą endoskopu lub wziernika) spod małżowiny nosowej środkowej; 4) w przypadku podejrzenia zakażeń grzybami pleśniowymi materiał do diagnostyki pobiera się zwykłą „wymazówką” (nie umieszcza się w żelu transportowym); 5) w eradykacji nosicielstwa szczepów gronkowców złośliwych wrażliwych na metycylinę i MRSA stosuje się obecnie mupirocynę; 6) diagnostykę mikrobiologiczną przeprowadza się w przypadku podejrzenia gruźlicy jam nosa (badanie zeskrobin). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Celem leczenia zachowawczego ostrego lub ostrego nawracającego zapalenia zatok jest:
1) opanowanie zakażenia; 2) zmniejszenie obrzęku tkanek; 3) ułatwienie odpływu wydzieliny z jam zatok poprzez udrożnienie ujść zatok i kompleksów ujściowo-przewodowych; 4) przerwanie patologicznego cyklu procesów powodujących zapalenie błony śluzowej pokrywającej zatoki. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Prawdziwe są stwierdzenia dotyczące zapaleń zatok szczękowych:
1) stany zapalne mogą być wywołane zmianami około wierzchołkowymi zębów z powikłaną próchnicą; 2) przypadkowe otwarcie zatoki szczękowej w trakcie ekstrakcji zęba może być przyczyną stanu zapalnego; 3) stan zapalny może być wywołany przepchnięciem fragmentu kości lub korzenia do światła zatoki; 4) może być wywołany torbielami zawiązkowymi rozwijającymi się wokół koron zatrzymanych w zatoce zębów. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Prawdziwe są stwierdzenia dotyczące punkcji zatok przynosowych:
1) wykonywane są w celach diagnostycznych, w trakcie punkcji możliwe jest pobranie wydzieliny do badania bakteriologicznego i cytologicznego; 2) wykonana w celu terapeutycznym umożliwia ewakuację wydzieliny patologicznej, aplikacje doza tokową miejscowo działających leków odkażających, przeciwzapalnych, mukolitycznych; 3) punkcja zatoki szczękowej może być wykonana od strony przewodu nosowego dolnego lub poprzez dół nadkłowy; 4) płukanie zatoki czołowej może być wykonane z dostępu „Becka”. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Przewlekłe inwazyjne grzybicze zapalenie zatok przynosowych charakteryzuje się:
1) rozwija się jako guz, którego masa może doprowadzić do erozji barier anatomicznych, naciekać policzek, oczodół, podniebienie twarde lub penetrować do przedniego dołu czaszki; 2) w badaniu histologicznym charakteryzuje się naciekaniem podnabłonkowym, obejmującym tkankę kostną i naczynia z następową martwicą tkanek; 3) jest to choroba rzadka i nie zagrażająca życiu pacjenta w przeciwieństwie do ostrego (o piorunującym przebiegu) inwazyjnego grzybiczego zapalenia zatok przynosowych; 4) aspergillus jest najczęstszym organizmem odpowiedzialnym za rozwój tej postaci grzybicy; 5) tomografia komputerowa wykazuje pogrubienie błony śluzowej, niekiedy z cechami erozji kostnej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Dla ziarniniakowatości Wegnera charakterystyczne są:
1) triada objawów: oporny na terapie nieżyt nosa, guzkowate zmiany w płucach oraz narastające objawy niewydolności nerek; 2) tkanki oka i oczodołów są zajęte rzadko, dotyczy to około 10% pacjentów; 3) czułość testu IF-ANCA ocenia się na 80-90% w aktywnych formach choroby i 50-60% w postaciach nieaktywnych; 4) w około 30% zaawansowanych przypadków naciekami objęty jest ośrodkowy układ nerwowy; 5) interwencje chirurgiczne w leczeniu ziarniniakowatości Wegnera są ograniczone do szczególnych przypadków. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Do objawów, których występowanie konieczne jest w celu rozpoznania przewlekłego zapalenia nosa i zatok przynosowych należą:
1) zmiany w obrębie błony śluzowej zatok oraz kompleksów ujściowo-przewodowych obserwowane w badaniu tomografii komputerowej; 2) utrudnione oddychanie przez nos; 3) obecność ropnej wydzieliny w środkowym przewodzie nosowym stwierdzona w badaniu endoskopowym; 4) wyciek z nosa lub ściekanie wydzieliny po tylnej ścianie gardła. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Ostre martwicze zapalenie ucha środkowego (otitis media acuta necroticans) charakteryzuje się:
1) występuje najczęściej u dzieci w przebiegu chorób zakaźnych (odra, płonica); 2) bardzo szybkie narastanie objawów zapalenia ucha; 3) czynnik etiologiczny najczęściej ten sam, który wywołał chorobę zakaźną; 4) bardzo częstym powikłaniem jest ubytek błony bębenkowej obejmujący całą część napiętą wraz z pierścieniem ścięgnistym. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Zapalenie wyrostka sutkowatego (mastoiditis) oznacza proces zapalny obejmujący komórki powietrzne wyrostka sutkowatego z cechami zapalenia kości, będący powikłaniem ostrego lub przewlekłego zapalenia ucha środkowego. Czynnikami sprzyjającymi wystąpieniu tego powikłania w ostrym zapaleniu ucha środkowego są:
1) upośledzony drenaż wydzieliny z wyrostka sutkowatego do jamy bębenkowej przez wąskie aditus ad antrum; 2) zbyt małe dawki antybiotyku i/lub zbyt krótkie jego stosowanie; 3) stan obniżonej odporności pacjenta; 4) patogenami mogą być bakterie tlenowe jak i beztlenowe. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Porażenie nerwu twarzowego o charakterze obwodowym wystąpiło w pierwszych dniach ostrego zapalenia ucha środkowego: |
|
| Do usznopochodnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych (meningitis otogenes) może dochodzić w przebiegu: |
|
| Do czynników przyczyniających się do niepowodzenia leczenia ostrego zapalenia ucha środkowego należą: |
|
|
Wskazaniem do zastosowania aparatów na przewodnictwo kostne zakotwiczone w kości (BAHA) nie jest:
1) wady wrodzone ucha środkowego i zewnętrznego; 2) nawrotowe ostre zapalenie ucha środkowego; 3) przewlekłe zapalenia ucha środkowego z uporczywie nawracającymi wyciekami; 4) jednostronny niedosłuch przewodzeniowy z rezerwą ślimakową do 25 dB. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wskaż zdanie fałszywe: W ostrym bakteryjnym zapaleniu ucha środkowego: |
|
| Utajone zapalenie wyrostka sutkowatego (mastoiditis latens) występuje najczęściej u dzieci, charakteryzuje się: |
|
| Dla zdefiniowania choroby Meniere’a niekonieczna jest obecność: |
|
| Próba przedsionkowo-rdzeniowa to próba: |
|
| Nadpobudliwość przedsionkowa w próbach kalorycznych: |
|
| Który z przedstawionych objawów nie naprowadza na rozpoznanie tej choroby w diagnostyce ambulatoryjnej otosklerozy? |
|
| Ściana błędnika kostnego u dorosłego człowieka ma grubość: |
|
| Próba kaloryczna (w badaniu elektronystagmograficznym) jest najbardziej u użyteczna w potwierdzeniu rozpoznania: |
|
| 50-letnia kobieta skarży się na lewostronny niedosłuch, uczucie pełności w tym uchu oraz pojawiające się co kilka dni, dokuczliwe zawroty głowy, którym towarzyszą nudności i wymioty. Testy audiometryczne wykazały po stronie lewej w tonach niskich niedosłuch odbiorczy 40 dB a w audiometrii mowy wskaźnik dyskryminacji mowy - 85%. Jaki sposób leczenia nie powinien być zastosowany u w/w chorej? |
|
| Lekiem najczęściej doprowadzającym do toksycznego uszkodzenia przedsionka jest: |
|
| Prawdziwe jest twierdzenie, że uraz głowy: |
|
| Stopniowa utrata sprawności lewego błędnika spowodowana jego procesem zapalnym skutkuje: |
|
| Prospektywne, randomizowane badania efektywności rehabilitacji układu równowagi wykazały jej skuteczność we wszystkich niżej przedstawionych grupach chorych, z wyjątkiem: |
|
| Cechą charakteryzującą oczopląs obwodowy nie jest to, że: |
|
| Objawy kliniczne stwierdzane u chorego, u którego doszło do obustronnego uszkodzenia przedsionka to: |
|
|
Które ze zdań dotyczących nagłej głuchoty są prawdziwe?
1) nagłe upośledzenie słuchu zawsze ma pochodzenie ślimakowe; 2) zaburzenia funkcjonowania kanałów jonowych komórek słuchowych; 3) zaburzenia funkcjonowania układu eferentnego; 4) globalna zachorowalność wynosi 1 na 100 tys. mieszkańców; 5) zaburzenia synaptyczne. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które ze stwierdzeń dotyczących diagnostyki uszkodzeń słuchu spowodowanych działaniem hałasu są prawdziwe?
1) dla oceny społecznej wydolności narządu słuchu ważne jest wykonanie audiometrii słownej; 2) w monitorowaniu uszkodzeń słuchu spowodowanych hałasem jedyne zastosowanie znalazła klasyczna audiometria wysokich częstotliwości; 3) duża czułość emisji otoakustycznych w stosunku do uszkodzeń komórek słuchowych zewnętrznych czyni to badanie bardzo cennym ale nie w pełni wykorzystanym; 4) badaniem z wyboru osób fałszujących próg słuchu są słuchowe potencjały wywołane pnia mózgu; 5) badanie słuchu należy wykonywać po przerwie w narażeniu na hałas optymalnie 4-godzinnej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które ze zdań dotyczących obrazu klinicznego uszkodzeń słuchu spowodowanego ekspozycją na hałas są prawdziwe?
1) w IV okresie choroby charakterystyczny jest dodatni objaw wyrównania głośności; 2) w I okresie choroby patognomiczny jest dodatni objaw wyrównania głośności; 3) hałas uszkadza, zarówno część słuchowa ucha wewnętrznego, jak i część przedsionkową; 4) spłaszczenie pierwotnego załamka w II okresie choroby następuje wówczas, gdy wszystkie komórki słuchowe zewnętrzne na szerokim obszarze ślimaka są zniszczone; 5) ubytkom słuchu spowodowanym hałasem często występują szumy uszne u ok. 20-40% osób z zawodowym uszkodzeniem słuchu. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które ze zdań charakteryzują nagłą głuchotę po złamaniach kości skroniowej?
1) uszkodzenia słuchu po urazie głowy stwierdza się u 33-50% chorych i częściej ze złamaniem kości skroniowej (71%) niż ze złamaniem podstawy czaszki (40%); 2) uszkodzenie nerwu twarzowego w złamaniach kości skroniowej u dzieci spotyka się częściej niż u dorosłych; 3) złamania poprzeczne doprowadzają jedynie do uszkodzenia słuchu typu przewodzeniowego; 4) złamania podłużne stanowią ok. 70-90% złamań kości skroniowej i występuje triada objawów: upośledzenie słuchu, zarówno przewodzeniowe, jak i odbiorcze, krwawienie z ucha poprzez uszkodzoną błonę bębenkowa oraz utrata przytomności; 5) złamania poprzeczne stanowią około 10-15% złamań kości skroniowej i występuje u co drugiego chorego porażenie nerwu twarzowego oraz często spotyka się głuchotę i objawy uszkodzenia przedsionka. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które ze zdań są prawdziwe w odniesieniu do leczenia zachowawczego nagłej głuchoty?
1) zwiększanie uwalniania wolnych rodników; 2) zasadą jest stosowanie hemodilucji; 3) nawroty występują w około 80% przypadków niskotonowej i średniotonowej postaci nagłej głuchoty; 4) w niedosłuchu wysokotonowym schemat leczenia polega na podawaniu glikokortykosteroidów, jonotropowej terapii z lignokainą i ewentualnie hemodilucja; 5) w niedosłuchu niskotonowym schemat leczenia polega na podawaniu glikokortykosteroidów i redukcji objętości endolimfy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które ze zdań dotyczących urazu ciśnieniowego są prawdziwe?
1) w czasie wznoszenia się samolotu lub jazdą kolejką górską dochodzi do kompresji czego objawem jest dotkliwy ból i pogorszenie słuchu o typie upośledzenia przewodzenia; 2) nagła dekompresja w przewodzie słuchowym zewnętrznym powoduje podobne uszkodzenia ucha środkowego i wewnętrznego jak i kompresja; 3) zdrowa błona bębenkowa w części napiętej wytrzymuje nagłą zwyżkę ciśnienia do 2 atmosfer; 4) ścieńczała błona bębenkowa z licznymi bliznami jest bardziej wytrzymała na kompresję niż zdrowa; 5) nagłe zadziałanie dźwięku o natężeniu ponad próg bólu (powyżej 130-140 dB) powoduje głuchotę i bardzo często zaburzenia równowagi. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskazania do hospitalizacji u pacjentów z nagłym pogorszeniem słuchu obejmują następujące przypadki:
1) z towarzyszącymi objawami przedsionkowymi; 2) wskazana jest pozycja wyczekująca u chorych z towarzyszącymi schorzeniami układu krążenia lub innymi zaburzeniami ogólnoustrojowymi; 3) z niedosłuchem niewielkiego stopnia typu przewodzeniowego; 4) z progresją w trakcie leczenia; 5) we przypadku istniejącego kontralateralnie niedosłuchu lub całkowitej głuchoty. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
