Jesień 2015: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
|
Które stwierdzenia w sposób właściwy oddają cechy kliniczne nefropatii błoniastej?
1) początkowym objawem klinicznym jest u większości chorych nerczycowy białkomocz; 2) samoistne remisje są zjawiskiem rzadkim; 3) samoistne częściowe remisje występują u ponad 25% chorych; 4) u ponad 20% osób powyżej 60 roku życia choroba występuje w przebiegu procesu nowotworowego; 5) w okresie 5 lat u 70% chorych z nerczycowym białkomoczem dochodzi do rozwoju 5. okresu przewlekłej choroby nerek. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które stwierdzenia opisują w prawdziwy sposób przebieg kliniczny nefropatii IgA?
1) najczęstszą manifestacją jest zespół nerczycowy; 2) najczęstszą manifestacją jest subnerczycowy białkomocz z krwinkomoczem; 3) charakterystycznym zjawiskiem jest prawidłowe ciśnienie tętnicze; 4) charakterystycznym zjawiskiem jest krwiomocz pojawiający się w trakcie infekcji górnych dróg oddechowych; 5) w okresie intensywnego makroskopowego krwiomoczu u 40% pacjentów dochodzi do odwracalnego na ogół ubytku filtracji kłębuszkowej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Czynnikiem predysponującym do rozwoju nefropatii IgA jest: |
|
| Który rodzaj postępowania terapeutycznego jest właściwy w nefropatii IgA z białkomoczem w zakresie 1,0-3,0 g/dobę, przy filtracji kłębuszkowej > 60 ml/min? |
|
| Które z niżej podanych określeń właściwie definiują nefropatię IgM? |
|
|
Które stwierdzenia są prawdziwe w odniesieniu do czynników nefrytycznych?
1) występują w ogniskowym segmentowym stwardnieniu kłębuszków nerkowych (FSGS); 2) występują w błoniastorozplemowym kłębuszkowym zapaleniu nerek; 3) są krioglobulinami aktywującymi układ dopełniacza; 4) są przeciwciałami, które stabilizują konwertazę1. C3 układu dopełniacza; 5) wywołują stan przewlekłej aktywacji układu dopełniacza. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które stwierdzenia prawdziwie określają obraz kliniczny błoniastorozplemowego kłębuszkowego zapalenia nerek?
1) do wczesnych objawów należy nadciśnienie tętnicze; 2) u części chorych występuje lipodystrofia; 3) choroba przebiega przez wiele lat skrycie bez ubytku filtracji kłębuszkowej; 4) u 1/3 chorych obserwuje się subnerczycowy białkomocz i krwinkomocz; 5) wystąpienie zespołu nerczycowego jest zjawiskiem bardzo rzadkim. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które stwierdzenia są prawdziwe w odniesieniu do włókienkowego i mikrotubularnego (immunotaktoidalnego) kłębuszkowego zapalenia nerek?
1) charakteryzują się odkładaniem włókienek lub mikrotubuli w mezangium i wzdłuż pętli naczyniowych kłębuszków; 2) włókienka i mikrotubule uwidoczniają się w barwieniu czerwienią Kongo; 3) w badaniu wycinka nerki w mikroskopie świetlnym kłębuszki nerkowe są prawidłowe; 4) częstą manifestacją kliniczną są nadciśnienie i zespół nerczycowy; 5) do postawienia rozpoznania niezbędne jest badanie wycinka nerki w mikroskopie elektronowym. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które stwierdzenia są prawdziwe w odniesieniu do ostrego uszkodzenia nerek?
1) do rozpoznania upoważnia wzrost stężenia kreatyniny w surowicy ≥ 0,3 mg/dl w ciągu 6 godzin; 2) do rozpoznania upoważnia wzrost stężenia kreatyniny w surowicy ≥ 0,3 mg/dl w ciągu 48 godzin; 3) do rozpoznania upoważnia wzrost stężenia kreatyniny w surowicy ≥ 50% w ciągu 48 godzin; 4) do rozpoznania upoważnia występowanie przed ostrym uszkodzeniem prawidłowej filtracji kłębuszkowej; 5) do rozpoznania upoważnia spadek diurezy < 0,5 ml/kg przez 6 godzin. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które z niżej wymienionych stwierdzeń są prawdziwe w odniesieniu do ostrego uszkodzenia nerek?
1) powrót prawidłowej czynności nerek następuje u 70% chorych; 2) powrót prawidłowej czynności nerek następuje u 95% chorych; 3) leczenie nerkozastępcze jest konieczne u 10% chorych; 4) występuje ze zbliżoną częstością we wszystkich kategoriach wiekowych; 5) czynnikiem ryzyka jest istnienie przewlekłej choroby nerek. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które stwierdzenia są prawdziwe w stosunku do ostrego przednerkowego uszkodzenia nerek?
1) przyczyną bywa zmniejszenie objętości krwi krążącej; 2) przyczyną bywa zatorowość cholesterolowa; 3) przyczyną bywa zmniejszenie efektywnej objętości krwi krążącej; 4) w osadzie moczu charakterystyczna jest obecność komórek nabłonkowych i wałeczków ziarnistych; 5) wskaźnik frakcjonowanego wydalania sodu wynosi < 1%. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które z poniższych stwierdzeń są prawdziwe w stosunku do ostrego nerkowego uszkodzenia nerek?
1) rozwija się w przebiegu sepsy; 2) cewki nerkowe zachowują sprawną czynność; 3) dochodzi do martwicy i złuszczania się komórek cewek nerkowych; 4) osad moczu jest prawidłowy, ewentualnie zawiera wałeczki szkliste; 5) rozwija się w przebiegu gwałtownie postępujących kłębuszkowych zapaleń nerek. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które z niżej wymienionych stanów klinicznych są częstymi przyczynami zagrożenia życia w ostrym uszkodzeniu nerek?
1) ostra niewydolność lewej komory serca; 2) hiponatremia; 3) hipokalcemia; 4) hiperkaliemia; 5) znacznego stopnia kwasica metaboliczna. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskazaniami do podjęcia leczenia nerkozastępczego w ostrym uszkodzeniu nerek są:
1) przewodnienie oporne na leczenie diuretykami; 2) współistnienie uszkodzenia wątroby; 3) hiperkaliemia oporna na leczenie zachowawcze; 4) kwasica metaboliczna oporna na leczenie; 5) współistnienie niewydolności oddechowej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które stwierdzenia są prawdziwe w stosunku do nefropatii refluksowej będącej następstwem pierwotnego odpływu pęcherzowo-moczowodowego?
1) leczenie zabiegowe nie zmniejsza częstości rozwoju nadciśnienia tętniczego u dzieci i młodzieży; 2) szybkie leczenie zabiegowe chroni przed rozwojem przewlekłej choroby nerek; 3) w wysokim odpływie pęcherzowo-moczowodowym znaczne ścieńczenie kory nerki występuje już przy urodzeniu; 4) pierwszą manifestacją choroby jest najczęściej zakażenie układu moczowego; 5) pierwszą manifestacją choroby jest najczęściej makroskopowy krwiomocz. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które z niżej wymienionych czynników istotnie podnoszą ryzyko nawrotu kamicy układu moczowego?
1) wystąpienie pierwszego epizodu kamicy w młodym wieku; 2) utrzymujące się zakażenie dróg moczowych szczepem Escherichii coli; 3) współistnienie nadciśnienia tętniczego; 4) zakażenie układu moczowego bakteriami produkującymi ureazę; 5) dodatni wywiad rodzinny. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które stwierdzenia są prawdziwe w odniesieniu do bezobjawowego bakteriomoczu?
1) kryteria rozpoznania są identyczne u kobiet i mężczyzn; 2) wymaga leczenia u chorych na cukrzycę; 3) wymaga leczenia u ciężarnych; 4) obecność leukocyturii nie wpływa na rozpoznanie; 5) nie wymaga leczenia u osób z cewnikiem w pęcherzu moczowym. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które stwierdzenia są prawdziwe w odniesieniu do ostrego zapalenia pęcherza moczowego?
1) wysoka gorączka oznacza, że jest objawem towarzyszącym ostremu odmiedniczkowemu zapaleniu nerek; 2) leczenie trwa u kobiet od 3-5 dni; 3) wydłużenie okresu leczenia do 14 dni zmniejsza częstość nawrotów zapalenia u kobiet; 4) przy częstych nawrotach zapalenia profilaktyka nocna jest stosowana u kobiet przez okres 6 miesięcy; 5) postępowanie w ostrym zapaleniu pęcherza moczowego jest takie same u mężczyzn i kobiet. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które określenia właściwie charakteryzują powikłane zakażenia układu moczowego?
1) zakażenie u kobiety, jeśli towarzyszy mu gorączka; 2) każde zakażenie układu moczowego u mężczyzny; 3) nawrót zakażenia u kobiety w ciągu 3 tygodni od poprzedniego epizodu; 4) zakażenie układu moczowego u kobiety z anatomicznymi zaburzeniami odpływu moczu; 5) zakażenie u chorego na cukrzycę. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które stwierdzenia są prawdziwe w stosunku do ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek?
1) u wysoko gorączkującej osoby należy przed podaniem empirycznej antybiotykoterapii pobrać próbkę krwi i moczu na posiewy; 2) niezbędne jest wykonanie badania USG w celu wykrycia ewentualnej przeszkody w odpływie moczu; 3) u osób niewymiotujących zawsze należy rozpocząć leczenie od doustnej antybiotykoterapii; 4) brak poprawy po 24 godzinach wymaga powtórzenia diagnostyki obrazowej i mikrobiologicznej; 5) brak poprawy po 72 godzinach wymaga powtórzenia diagnostyki obrazowej i mikrobiologicznej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które grupy leków należą do częstych przyczyn ostrego cewkowego-śródmiąższowego zapalenia nerek?
1) allopurinol; 2) antybiotyki β-laktamowe; 3) furagina; 4) trimetoprim; 5) niesteroidowe leki przeciwzapalne. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które stwierdzenia właściwie charakteryzują przebieg kliniczny ostrego cewkowo-śródmiąższowego zapalenia nerek?
1) klasyczna triada: gorączka, rumień, bóle stawowe występuje u niewielkiego odsetka chorych; 2) do rozpoznania upoważnia klasyczna triada: gorączka rumień, bóle stawowe; 3) najczęstszym objawem jest niewielka gorączka; 4) jedynym objawem może być spadek filtracji kłębuszkowej; 5) zespół nerczycowy rozwija się po antybiotykach β-laktamowych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które stwierdzenia charakteryzują prawdziwie przebieg zespołu nerkowo-ocznego?
1) jest to ostre cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek; 2) jest to przewlekłe cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek; 3) u podłoża leży proces autoimmunizacji; 4) u podłoża leży nosicielstwo gronkowca złocistego; 5) z zajęciem nerek współistnieje zapalenie błony naczyniowej oka. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które stwierdzenia są właściwe w stosunku do znaczenia zawartości sodu w płynie dializacyjnym używanym do prowadzenia zabiegów hemodializy?
1) standardowo używa się płynu o stężeniu sodu 132-135 mmol/l; 2) standardowo używa się płynu o stężeniu sodu 138-140 mmol/l; 3) niższe stężenie sodu w płynie dializacyjnym niż w osoczu niesie ryzyko nasilenia pragnienia; 4) wyższe stężenie sodu w płynie dializacyjnym niż w osoczu niesie ryzyko nasilenia nadciśnienia tętniczego; 5) celem zabiegu hemodializy jest usunięcie takiej ilości sodu jaka skumulowała się w organizmie od poprzedniego zabiegu. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które stwierdzenia są właściwe w stosunku do znaczenia zawartości potasu w płynie dializacyjnym używanym do prowadzenia zabiegów hemodializy?
1) profilowanie stężenia potasu w płynie dializacyjnym ze stopniowym zwiększaniem różnicy między osoczem a płynem dializacyjnym z 1,5 do 2,5 mmol/l istotnie zmniejsza częstość zaburzeń rytmu serca; 2) profilowanie stężenia potasu w płynie dializacyjnym ze stopniowym zwiększaniem różnicy między osoczem a płynem dializacyjnym z 1,5 do 2,5 mmol/l nie wpływa na bezpieczeństwo zabiegu, zwiększając zagrożenie hiperkaliemii; 3) szybkie zmiany kaliemii podczas zabiegu hemodializy zagrażają zaburzeniami rytmu serca; 4) bilans potasowy jest zrównoważony, jeśli stężenie potasu przed hemodializą nie przekracza 7 mmol/l; 5) u stabilnych pacjentów stężenie potasu w płynie dializacyjnym wynosi najczęściej 2 mmol/l. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które stwierdzenia są właściwe w stosunku do znaczenia zawartości wapnia w płynie dializacyjnym używanym do prowadzenia zabiegów hemodializy?
1) dla uzyskania ujemnego bilansu wapniowego w czasie zabiegu hemodializy zaleca się u stabilnych krążeniowo pacjentów płyn dializacyjny o stężeniu wapnia 1,25 mmol/l; 2) u niestabilnych krążeniowo pacjentów zaleca się stosowanie płynu dializacyjnego o stężeniu wapnia 1,5 mmol/l; 3) stosowanie niskowapniowego płynu dializacyjnego zwiększa opór naczyń obwodowych; 4) stosowanie niskowapniowego płynu dializacyjnego zwiększa zagrożenie spadków ciśnienia tętniczego podczas zabiegów hemodializy; 5) w dializatorze wymianie podlega zarówno wapń zjonizowany, jak i związany z białkami. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które stwierdzenia są właściwe w stosunku do znaczenia zawartości wodorowęglanów w płynie dializacyjnym używanym do prowadzenia zabiegów hemodializy?
1) standardowe stężenie wodorowęglanów w płynie dializacyjnym wynosi 25 mmol/l; 2) standardowe stężenie wodorowęglanów w płynie dializacyjnym wynosi 35 mmol/l; 3) stężenie wodorowęglanów w surowicy pacjenta przed dializą w środku tygodnia powinno wynosić co najmniej 22 mmol/l; 4) alkaloza śróddializacyjna zmniejsza częstość występowania tzw. amyloidozy dializacyjnej; 5) alkaloza śróddializacyjna sprzyja spadkowi ciśnienia tętniczego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które stwierdzenia są prawdziwe w odniesieniu do kryteriów rozpoczynania programu przewlekłej dializoterapii?
1) najlepiej rozpoczynać ją, gdy szacowany wskaźnik filtracji kłębuszkowej spadnie < 15 ml/min, żeby zapobiec rozwojowi klinicznych objawów mocznicy; 2) zaczynać, gdy pojawiają się kliniczne objawy przewodnienia; 3) zaczynać zawsze, niezależnie od stanu klinicznego, gdy szacowany wskaźnik filtracji kłębuszkowej spadnie < 10 ml/min; 4) zaczynać, gdy ujawni się utrata łaknienia; 5) zaczynać, gdy pogorszy się kontrola nadciśnienia. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które stwierdzenia są prawdziwe w odniesieniu do poszczególnych technik pozaustrojowego oczyszczania krwi?
1) w hemodializie zachodzą głównie procesy dyfuzji i ultrafiltracji; 2) w hemodiafiltracji wykorzystuje się jednocześnie transport dyfuzyjny i konwekcyjny; 3) wymagany standard czystości wody jest identyczny dla hemodializy i hemodiafiltracji; 4) podczas zabiegów hemodiafiltracji efektywnie usuwana jest β2-mikroglobulina; 5) większa eliminacja toksyn drobnocząsteczkowych jest główną przewagą hemodiafiltracji nad hemodializą. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Jakim kategoriom chorych zabiegi hemodiafiltracji przynoszą największą korzyść?
1) z niestabilnym układem krążenia; 2) z zaburzeniami lipidowymi; 3) z adynamiczną chorobą kości; 4) z niewydolnością serca; 5) z cukrzycą. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które stwierdzenia prawdziwie opisują technikę powolnej niskowydajnej hemodializy (SLED - slow low efficiency hemodialysis)?
1) stosuje się w niej dializatory wysoko filtrujące: high-flux; 2) stosuje się w niej dializatory nisko filtrujące: low-flux; 3) przepływ płynu dializacyjnego wynosi 100 ml/min; 4) czas zabiegu przedłuża się do co najmniej 6 godz.; 5) czas zabiegu przedłuża się do co najmniej 8 godz. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Stosowanie płynu substytucyjnego w czasie zabiegu hemodiafiltracji za filtrem do części żylnej drenów dializacyjnych (post dilution) w porównaniu z ich podawaniem do części tętniczej (predilution) wiąże się z:
1) gorszą eliminacją toksyn drobnocząsteczkowych; 2) większym zużyciem płynu substytucyjnego; 3) większym ryzykiem nadmiernej hemokoncentracji wewnątrz filtra; 4) mniejszym zużyciem płynu substytucyjnego; 5) większym ryzykiem wykrzepnięcia krwi w kapilarach filtra. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które z niżej wymienionych stanów są bezwzględnymi przeciwwskazaniami do podjęcia programu dializy otrzewnowej?
1) duża masa mięśniowa; 2) zabiegi operacyjne na jamie brzusznej z pozostawieniem stomii; 3) wielotorbielowate zwyrodnienie nerek; 4) masywne zrosty w jamie otrzewnej po rozległych zabiegach operacyjnych; 5) niezdolność pacjenta lub opiekunów do prowadzenia tej formy terapii. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| W jakiej chorobie układowej z zajęciem nerek występują przeciwciała przeciw RNA polimerazie III? |
|
| Wskaż zakres ciężaru właściwego prawidłowego moczu: |
|
|
Wskaż właściwe postępowanie terapeutyczne w klasie V nefropatii toczniowej:
1) wszyscy pacjenci bez względu na wielkość białkomoczu powinni otrzymywać glikokortykosteroidy w skojarzeniu z cyklosporyną A; 2) wszyscy pacjenci powinni otrzymywać hydroksychlorochinę; 3) pacjenci z białkomoczem subnerczycowym i prawidłową funkcją nerek mogą być leczeni zachowawczo; 4) pacjenci z białkomoczem nerczycowym powinni otrzymywać glikokortykosteroidy w skojarzeniu z rytuksymabem; 5) pacjenci z białkomoczem nerczycowym powinni otrzymywać glikokortykosteroidy w skojarzeniu z mykofenolanem mofetylu lub cyklofosfamidem lub inhibitorem kalcyneuryny. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż zdania prawidłowo określające lukę anionową osocza:
1) różnica stężenia Na+ i sumy stężeń Cl− i HCO3-; 2) różnica pomiędzy sumą stężeń nieoznaczonych anionów (ΣNA) i nieoznaczonych kationów (ΣNK); 3) w warunkach prawidłowych luka anionowa wynosi 8-14 mEq/l; 4) w hipoalbuminemii luka anionowa jest zwiększona; 5) w kwasicy mleczanowej luka anionowa jest zwiększona. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wskaż autoprzeciwciała najbardziej swoiste dla zajęcia nerek w nefropatii toczniowej: |
|
|
Wskaż niekorzystne czynniki rokownicze w przebiegu nefropatii toczniowej:
1) płeć męska; 2) wysokie miano autoprzeciwciał dsDNA; 3) obecność półksiężyców w badaniu biopsji nerki; 4) nasilone zmiany śródmiąższowe; 5) zespół nerczycowy w momencie rozpoznania. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż właściwe postępowanie w twardzinowym przełomie nerkowym:
1) leczeniem z wyboru są blokery kanału wapniowego; 2) leczeniem z wyboru są inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę; 3) leczeniem z wyboru są blokery receptora dla angiotensyny; 4) w przełomie nerkowym z prawidłowym ciśnieniem tętniczym należy stosować inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę; 5) czynność nerek ulega powolnej poprawie do 18 miesięcy po przebytym przełomie, należy odroczyć kwalifikację do transplantacji nerki do 24 miesięcy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wskaż dawkowanie cyklofosfamidu w schemacie Euro-Lupus w leczeniu indukcyjnym nefropatii toczniowej: |
|
| Wskaż najczęstszą postać zajęcia nerek w zespole Sjӧgrena: |
|
|
Wskaż zdania prawdziwe dotyczące zespołu wątrobowo-nerkowego:
1) jest ostrą przednerkową niewydolnością nerek; 2) aktywacja układu renina-angiotensyna-aldosteron powoduje skurcz naczyń nerkowych; 3) kryterium diagnostycznym jest stężenie sodu w moczu < 30 mmol/l; 4) kryterium diagnostycznym jest białkomocz > 0,5 g/dobę; 5) leczeniem z wyboru jest transplantacja wątroby. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące mykofenolanu mofetylu:
1) hamuje enzym dehydrogenazę monofosforanu inozyny w limfocytach; 2) działa diabetogennie; 3) wymaga rutynowego oznaczania poziomu kwasu mykofenolowego we krwi; 4) jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży; 5) cyklosporyna wpływa na krążenie wątrobowo-jelitowe kwasu mykofenolowego zmniejszając ekspozycję na lek. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| W trakcie kwalifikacji chorego dializowanego do przeszczepienia nerki podczas badania usg jamy brzusznej stwierdzono bezobjawowy guz nerki wielkości 3 cm, nerkę usunięto, był to nienaciekający rak jasnokomórkowy nerki. Jaki jest u tego pacjenta obowiązkowy okres karencji przed transplantacją nerki? |
|
|
Wskaż zdania prawdziwe dotyczące zakażeń grzybiczych u biorców przeszczepu nerki:
1) lekiem z wyboru w leczeniu zakażenia Pneumocystis jiroveci są echinokandyny; 2) zakażenie Cryptococcus neoformans jest wczesnym zakażeniem oportunistycznym po transplantacji nerki, najczęściej rozwija się w ciągu 6 pierwszych miesięcy po przeszczepieniu; 3) najczęstszą postacią kliniczną zakażenia Cryptococcus neoformans jest zapalenie mózgu i opon mózgowo-rdzeniowych; 4) flukonazol jest lekiem z wyboru w leczeniu zakażeń układu moczowego o etiologii Candida sp. ponieważ osiąga wysokie stężenia w moczu; 5) nie zaleca się leczenia bezobjawowej kandydurii. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Jaki status serologiczny dawcy i biorcy obecności przeciwciał w klasie IgG przeciwko wirusowi CMV w momencie transplantacji stwarza największe ryzyko choroby CMV po przeszczepieniu nerki? |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące wtórnej nadczynności przytarczyc po transplantacji nerki:
1) w badaniach laboratoryjnych stwierdza się hiperkalcemię; 2) w badaniach laboratoryjnych stwierdza się hiperfosfatemię; 3) w leczeniu wtórnej nadczynności przytarczyc po transplantacji nerki skuteczny jest cynakalcet; 4) w leczeniu wtórnej nadczynności przytarczyc po transplantacji nerki nie należy stosować analogów witaminy D (parykalcytol); 5) niekontrolowana nadczynność przytarczyc jest przeciwwskazaniem do transplantacji nerki. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż zakażenia u dawcy, które są bezwzględnym przeciwwskazaniem do pobrania nerek, bez względu na status tego zakażenia u potencjalnego biorcy (zalecenia Poltransplantu):
1) dodatni serologiczny test kiłowy; 2) obecność u dawcy przeciwciał przeciwko Toxoplasma gondi w klasie IgG; 3) neuroinfekcja o nie wyjaśnionej etiologii; 4) obecność antygenu HBsAg w surowicy dawcy; 5) zakażenie układu moczowego dawcy o etiologii E. coli (dostępny antybiogram). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż sytuacje kliniczne, w których pacjent z nieczynnym przeszczepem nerki powracający do leczenia nerkozastępczego odniesie korzyść z utrzymania zredukowanego leczenia immunosupresyjnego (glikokortykosteroidy + inhibitor kalcyneuryny):
1) zachowana diureza resztkowa powyżej 500 ml/dobę; 2) podwyższone miano ANA 1:320, zaostrzenie objawów klinicznych tocznia rumieniowatego układowego; 3) planowana retransplantacja - zapobieganie immunizacji; 4) przy objawowym odrzucaniu przeszczepu do momentu wykonania graftektomii; 5) niewydolność kory nadnerczy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
