Wiosna 2009: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
| Charakterystyczny immunofenotyp komórek przewlekłej białaczki limfocytowej z komórek B jest następujący: |
|
| U chorych na AIDS(zespół nabytych niedoborów odporności) rozwijają się: |
|
| Cechy charakterystyczne zespołów mielodysplastycznych to: |
|
| U 60-letniej kobiety rozpoznano zespół mielodysplastyczny: anemię oporną na leczenie z wieloliniową dysplazją. Z powodu niedokrwistości dużego stopnia wymaga przetoczeń koncentratu krwinek czerwonych (KKCz) co 2 tygodnie. Stężenie endogennej erytropoetyny wynosi > 500 U. Jaka może być odpowiedź na podanie erytropoetyny rekombinowanej i czynnika wzrostu granulocytów (G-CSF)? |
|
|
Przewlekłą białaczkę mielomonocytową można rozpoznać na podstawie następujących kryteriów:
1) odsetek blastów w szpiku kostnym 5-20%; 2) odsetek blastów w szpiku kostnym >20%; 3) odsetek blastów w szpiku kostnym >30%; 4) monocyty we krwi obwodowej > 1000x109/L; 5) monocyty we krwi obwodowej > 2000x109/L; 6) odsetek blastów we krwi obwodowej < 5%; 7) odsetek blastów we krwi obwodowej 5-20%. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wysokie ryzyko zajęcia ośrodkowego układu nerwowego występuje u chorych na następujący rodzaj chłoniaka: |
|
| Do niekorzystnych czynników prognostycznych u chorych na szpiczaka mnogiego zalicza się: |
|
| W przebiegu skrobiawicy pierwotnej stwierdza się: |
|
| Termin ważności koncentratu krwinek czerwonych pobranych i przechowywanych w płynie CUDA (cytrynian sodu, dwuwodorofosforan sodowy, glukoza, adenina) wynosi: |
|
| Koncentrat krwinek czerwonych ubogoleukocytarny stosuje się z następujących powodów: |
|
| Do niekorzystnych czynników prognostycznych w chłoniaku Hodgkina zalicza się: |
|
| Jaki sposób leczenia powinien być zastosowany u chorego z nawrotem chłoniaka Hodgkina, jeśli nawrót nastąpił po 36 miesiącach od zakończenia leczenia chemioterapią skojarzoną? |
|
| Zaburzenia świadomości u chorego na szpiczaka mnogiego mogą być spowodowane: |
|
| U chorej na przewlekłą białaczkę limfocytową stwierdzono rozwój niedokrwistości autoimmunizacyjnej. Chora była w tym czasie leczona kladrybiną. Jak należy postąpić? |
|
| Chorzy poddawani planowemu usunięciu śledziony powinni być zaszczepienie przeciw następującym bakteriom: |
|
| Do cytostatyków fazowo-swoistych należą: |
|
| Który stan chorobowy nie wiąże się z niedokrwistością makrocytową? |
|
| Skupienia niedojrzałych postaci granulocytów (ALIP) poza miejscami ich prawidłowej lokalizacji są charakterystyczne dla: |
|
| W niedokrwistości w chorobach przewlekłych występują wszystkie wymienione zmiany, z wyjątkiem: |
|
| U chorych na hemofilię A, po wstrzyknięciu 1 j. czynnika VIII na 1 kg masy ciała, jego aktywność w osoczu zwiększa się przeciętnie o: |
|
| Mała skuteczność przetaczania koncentratów krwinek płytkowych może być spowodowana: |
|
| Zespół Felty’ego występuje u chorych na: |
|
| Niedokrwistość autoimmunohemolityczna może wystąpić po leczeniu: |
|
|
Zakwalifikuj do korzystnej i niekorzystnej grupy rokowniczej chorych z ostrą białaczką limfo blastyczną.
Patrz tabela poniżej: |
|
|
Wskaż nieprawdziwe odpowiedzi odnoszące się do POChP:
1) dla rozpoznania POChP konieczne jest stwierdzenie, że FEV1/FVC < 70%; 2) wziewne glikokortykosteroidy należy włączyć w postaci umiarkowanej; 3) bardzo ciężką POChP charakteryzuje FEV1 <30%; 4) nie wolno kojarzyć β2-agonistów długo działających z długo działającym lekiem przeciwcholinergicznym; 5) w ciężkiej i bardzo ciężkiej postaci POChP należy podawać wziewne glikokortykosteroidy i długo działających β2-agonistów. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż nieprawdziwe odpowiedzi dotyczące POChP:
1) FEV1 jest jedynym wskaźnikiem stosowanym do oceny wpływu leków na przebieg POChP; 2) stosowanie kombinacji wziewnego glikokortykosteroidu z LAβA zmniejsza ilość zaostrzeń; 3) w POChP - należy podawać stałą dawkę wziewnego glikokortykosteroidu równoważną 400 µg dwupropionianu beklometazonu; 4) zastosowanie wziewnego glikokortykosteroidu nie spowalnia rocznego spadku FEV1, sprowadzając go do wartości u zdrowych; 5) gdy stosujemy przewlekle salmeterol to w razie duszności należy podać salbutamol. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż nieprawdziwe odpowiedzi dotyczące POChP:
1) dominującym objawem zaostrzenia POChP jest duszność; 2) głównymi lekami w leczeniu zaostrzeń POChP są leki rozszerzające oskrzela; 3) domowe leczenie tlenem nie wydłuża życia pacjentów; 4) u pacjenta, który w trakcie leczenia zaostrzenia stosuje steroidy systemowe, należy zlecić na stałe; 5) przyczyną zaostrzeń POChP mogą być bakterie, wirusy, a u części osób nie można wykryć przyczyny. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż nieprawdziwe odpowiedzi dotyczące POChP:
1) zaprzestanie palenia papierosów to samodzielna metoda doprowadzająca do spowolnienia spadku FEV1; 2) nie należy stosować przewlekle, ponad 3 miesiące bromku ipratropium, ponieważ rozwija się tolerancja na ten lek; 3) bromek tiotropium po jednorazowej dawce działa > 24 godziny; 4) bromku ipratropium nie wolno kojarzyć z salbutamolem; 5) dołączenie bromku tiotropium do kombinacji wziewnego kortykosteroidu z LAβA zmniejsza liczbę zaostrzeń. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż nieprawdziwe odpowiedzi odnoszące się do POChP:
1) w zaawansowanej POChP najczęściej z innych chorób występują choroby układu sercowo-naczyniowego; 2) u chorych na POChP, częściej niż u palaczy bez POChP, rozwija się rak płuca; 3) cukrzyca i nadciśnienie tętnicze nie należą do chorób występujących w POChP; 4) o niewydolności oddechowej świadczy tylko wykazanie, że FEV1 = 50%; 5) POChP coraz częściej występuje u kobiet i młodych dorosłych chorych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż nieprawdziwe odpowiedzi dotyczące POChP:
1) złotym standardem w rozpoznaniu POChP jest stwierdzenie duszności oraz kaszlu z odkrztuszaniem; 2) najważniejszym objawem zaostrzenia POChP jest duszność; 3) przyczyną zaostrzenia POChP są tylko bakterie; 4) w ciężkich zaostrzeniach POChP zgony w warunkach szpitalnych dotyczą około 11% chorych; 5) po ustąpieniu ciężkiego zaostrzenia POChP wskaźniki wentylacji nie wracają do wartości sprzed zaostrzenia. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż nieprawdziwe odpowiedzi odnoszące się do wskaźników wentylacji w POChP:
1) ciężka postać POCHP to FEV1/FVC < 70%, a FEV1 < 30% wartości należnej; 2) umiarkowana postać POCHP to FEV1/ FVC < 70%, a 50% < FEV1 < 80% wartości należnej; 3) w łagodnej POChP FEV1/FVC > 70%, a FEV1 > 60%; 4) bardzo ciężka postać POChP to FEV1/FVC < 70%, a FEV1 < 30%; 5) postać bardzo ciężka to FEV1/FVC < 70%; FEV1 < 50 i dodatkowo przewlekła niewydolność oddechowo-krążeniowa. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż nieprawdziwą odpowiedź dotyczącą nałogu palenia tytoniu:
1) według badania BOLD w Polsce pali papierosy 34% mężczyzn i 21,9% kobiet; 2) wareniklina to plastry nikotynowe stosowane przez 3 miesiące; 3) silne stany głodu nikotynowego” można łagodzić przez stosowanie gum nikotynowych; 4) w leczeniu nałogu palenia tytoniu nie wolno kojarzyć jednocześnie różnych metod leczenia; 5) leczenie nałogu palenia można przedłużać lub powtarzać wielokrotnie. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż nieprawdziwe odpowiedzi odnoszące się do POChP:
1) wg definicji ATS/ ERS, POChP to choroba, której można zapobiegać i którą można leczyć; 2) charakterystyczna dla POChP jest tylko rozedma; 3) w POChP występują konsekwencje ogólnoustrojowe; 4) diagnostykę POChP przeprowadza się tylko w oparciu o objawy kliniczne; 5) POChP w > 80% wywołane jest paleniem papierosów. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Podaj nieprawdziwe odpowiedzi odnosząc się do POCHP:
1) u palaczy chorych na POChP średni roczny spadek FEV1 wynosi 50-60 ml; 2) w badaniu Zdrowia Płuc (The Lung Health Study) wykazano, że byli palacze mają spadek FEV1 około 27 ml rocznie; 3) charakterystyczna dla POChP jest duża odwracalność obturacji oskrzeli, DFEV1 ≥ 12% wartości należnej; 4) w patogenezie POChP istotne miejsce zajmują zapalenie i zmiany strukturalne, obok obturacji; 5) tylko „czynne” palenie tytoniu decyduje o rozwoju POChP. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż nieprawdziwe odpowiedzi dotyczące nałogu palenia tytoniu i POChP:
1) BOLD to przekrojowe badanie oceniające rozpowszechnienie POChP i czynników ryzyka rozwoju tej choroby; 2) w patogenezie POChP główną rolę odgrywają eozynofile; 3) palący się papieros zawiera ponad 4000 różnych składników chemicznych; 4) remodeling w POChP polega na odkładaniu kolagenu pod błoną podstawną nabłonka; 5) dym tytoniowy powoduje, już w godzinę po rozpoczęciu ekspozycji, złuszczenie komórek nabłonka tchawicy i zaburzenie czynności komórek rzęskowych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż nieprawdziwe odpowiedzi odnoszące się do patogenezie POCHP:
1) na chromosomie 2 q prawdopodobnie znajdują się geny podatności na POChP; 2) ciężki, wrodzony niedobór a1-antytrypsyny jest genetycznym czynnikiem rozwoju POChP; 3) włóknienie okołooskrzelowe jest charakterystyczne dla astmy, a nie dla POChP; 4) w płucach chorych ba POChP stwierdza się niedobór proteinaz; 5) w zaostrzeniu POChP stwierdza się w plwocinie zwiększoną ilość eozynofili. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż nieprawdziwe odpowiedzi odnoszące się do patogenezy POChP:
1) za niektóre zmiany ogólnoustrojowe w POChP mogą odpowiadać TNF-a, IL-1 i IL-6; 2) IL-8 nie ma znaczenia w patogenezie POChP; 3) za włóknienie w małych drogach oddechowych odpowiada transformujący czynnik wzrostu typu β (TGFβ); 4) w POChP antyproteinazy mają zmniejszoną aktywność; 5) u chorych na POChP dochodzi do zwiększonej ilości endogennych antyoksydantów. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż nieprawdziwe odpowiedzi odnoszące się do oceny zaawanso-wania POChP:
1) skala MRC (Medical Research Council) służy do oceny nasilenia duszności w skali 0-5; 2) BODE index to indeks masy ciała; 3) skrócenie dystansu chodu we własnym tempie jest silnym wskaźnikiem pogorszenia stanu zdrowia i czynnikiem rokowania; 4) w ciężkiej postaci POChP stwierdza się FEV1≤ 70%; 5) utrata masy ciała oraz zmniejszona prężność tlenu we krwi tętniczej to większe ryzyko zgonu. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż nieprawdziwe odpowiedzi dotyczące leczenia POChP:
1) w leczeniu przewlekłym należy unikać kortykoterapii ogólnoustrojowej, nawet w stadium bardzo ciężkim choroby; 2) zaprzestanie palenia tytoniu nie wpływa na spadek FEV1; 3) trening fizyczny zwiększa tolerancję wysiłku oraz zmniejsza duszność i zmęczenie; 4) przewlekłe leczenie tlenem zwiększa przeżywalność; 5) główną rolę w leczeniu POChP odgrywają wziewne steroidy, które musza być zastosowane w każdym stadium choroby. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż nieprawdziwe odpowiedzi odnoszące się do leczenia POChP:
1) w POChP nie wolno kojarzyć β2-mimetyków długo działających z lekiem przeciwcholinergicznym długo działającym; 2) wziewne glikokortykosteroidy należy włączyć dopiero w ciężkiej i bardzo ciężkiej postaci POChP; 3) bromek ipratropium stosuje się jeden raz na dobę w dawce 18 µg; 4) skojarzone leczenie wziewnym glikokortykosterydem z długo działają-cym β2-mimetykiem w jednym inhalatorze działa lepiej niż sam wziewny kortykosteryd; 5) w ocenie działania leków w POChP ważna jest ocena wpływu na częstość zaostrzeń. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż prawdziwe odpowiedzi odnoszące się do leczenia astmy:
1) zwiększenie częstości stosowania β2-agonistów krótko działających dowodzi złej kontroli astmy; 2) w badaniu FACET kombinacja krótkodziałających β2-agonistów + wziewnych glikokortykosteroidów nie wpłynęła na zmniejszenie ilości zaostrzeń mimo poprawy klinicznej przebiegu astmy; 3) model „SMART” leczenia astmy znaczy, że kombinacja β2-agonistów + wziewnych glikokortykosteroidów przyjmowana jest przewlekle i „na żądanie” (dotyczy tylko budezonidu z formoterolem”); 4) symbicort występuje w dwóch formach: budezonid 80 µg + formoterol 4,5 µg budezonid 200 µg + formoterol 12 µg 5) seretide występuje tylko w jednej formie flutikazon 250 µg + salmeterol 50 µg Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż prawdziwe odpowiedzi dotyczące leczenia astmy:
1) w 5. stopniu leczenia astmy nie wolno stosować terapii anty-IgE; 2) leczenie wziewnymi glikokortykosteroidami nie wpływa na zachowanie się nadreaktywności oskrzeli; 3) leczenie wziewnymi glikokortykosteroidami w pierwszej kolejności zmniejsza nasilenie objawów klinicznych astmy, a w dalszej poprawia wskaźniki wentylacji; 4) stosowanie jedynie β2-agonistów krótko działających na żądanie dozwolone jest w 1. i 2. stopniu leczenia astmy; 5) leki przeciwleukotrienowe mogą stanowić leczenie alternatywne w 2. stopniu leczenia astmy, a w innych stopniach jako leczenie dodane do wziewnych kortykosterydów. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie odnoszące się do leczenia astmy:
1) w badaniu kontrolowanym GOAL nie uzyskano dobrej i bardzo dobrej kontroli astmy u około 30% chorych; 2) długo działający β2-agoniści są lekami pierwszego wyboru w leczeniu astmy; 3) leczenie skojarzone β2-agonista i wziewny kortykosterydy powinny być zastosowane od 2. stopnia leczenia; 4) leki przeciwcholinergiczne u chorych na astmę słabiej rozkurczają oskrzela niż β2-agoniści; 5) leczenie anty-IgE (omalizumab) można w Polsce stosować w każdej postaci astmy, ale tylko wtedy gdy jest ona IgE zależna. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż prawdziwe odpowiedzi dotyczące stosowania długo działających β2-agonistów w astmie:
1) formoterol jest β2-agonistą działającym szybko i długo; 2) formoterol jest β2-agonistą działającym z opóźnieniem i długo; 3) formoterol nie może być połączony z wziewnym kortykosterydem w jednym inhalatorze; 4) salmeterol działa szybko i długo; 5) salmeterol działa z opóźnieniem i długo. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż prawdziwe odpowiedzi dotyczące badań spirometrycznych w astmie:
1) dodatni test odwracalności obturacji znaczy, że FEV1 wzrosło po wziewnym podaniu β2-agonisty krótko działającego o ≥ 12% w stosunku do wartości należnej i o ≥ 200 ml; 2) u chorych na astmę test odwracalności oskrzeli zawsze wypada dodatnio; 3) test odwracalności obturacji może wypaść ujemnie w łagodnej astmie, gdy wskaźniki spirometryczne są w normie; 4) chory z dużą nadreaktywnością oskrzeli ma zawsze znacznie obniżone wskaźniki wentylacji; 5) prowokacyjny test wysiłkowy charakteryzuje się dużą swoistością i dużą czułością. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenia odnoszące się do kontroli astmy wg GINA 2006 i 2007:
1) w astmie dobrze kontrolowanej chory nie może doznawać żadnych klinicznych objawów astmy; 2) w astmie częściowo kontrolowanej pacjent może mieć kliniczne objawy astmy ≤ 2 razy w tygodniu o nasileniu łagodnym; 3) w astmie dobrze kontrolowanej FEV1 musi osiągać ≥ 80% wartości należnej; 4) w astmie dobrze kontrolowanej pacjent może odczuwać kliniczne objawy astmy ≤ 2 razy w tygodniu o łagodnym nasileniu; 5) w astmie niekontrolowanej występują nocne przebudzenia. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenie odnoszące się do nadreaktywności oskrzeli w astmie:
1) nadreaktywność oskrzeli występuje tylko u chorych na ciężką astmę; 2) nadreaktywność oskrzeli u chorych na astmę sezonową nie występuje poza okresem sezonowym; 3) nadreaktywność oskrzeli ujawnia się poddając chorego wziewnej prowokacji różnymi spasmogenami np. metacholiną; 4) nadreaktywność swoista znaczy, że chory ma skurcz oskrzeli po wziewaniu histaminy; 5) pacjent leczony nowym lekiem przeciwhistaminowym może mieć wykonany wziewny test prowokacyjny z metacholiną. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż prawdziwe odpowiedzi odnoszące się do leczenia astmy:
1) salmeterol nie może być podawany u chorego leczonego budezonidem; 2) salmeterol należy stosować w maksymalnej dawce 2 x 50 µg , większa dawka wywołuje więcej objawów niepożądanych; 3) połączenie flutikazonu z salmeterolem w jednym inhalatorze wolno podawać przewlekle i na żądanie; 4) przewlekłe leczenie długo działającym β2-agonistą musi być zawsze tylko u pacjenta, który jest przewlekle leczony wziewnym kortykosterydom; 5) wziewnych kortykosterydów nie wolno podawać z lekiem przeciwleukotrienowym. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Podaj prawdziwe odpowiedzi dotyczące leczenia astmy lekami wziewnymi:
1) obecnie leki wziewne stosowane w inhalatorach MDI mają jako nośnik CFC (chlorofluorokarbony); 2) w lekach wziewnych, które stosowane są w inhalatorach typu MDI posiadających jako nośnik HFA (hydrofluoroalkan) uzyskuje się superdrobne cząstki kortykosteroidu; 3) kortykosteroidy stosowane w inhalatorze proszkowym typu DISKUS dają największą depozycję płucną leku; 4) kortykosteroidy stosowane w turbuhalerze posiadają depozycję płucną < 15%; 5) inhalatory typu proszkowego są aktywowane wdechem i dlatego są łatwiejsze do stosowania. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenia odnoszące się do zapalenia płuc wywołanego przez Mycoplasma pneumononiae:
1) zapalenie to należy leczyć skojarzeniem antybiotyków z grupy antybiotyków β-laktamowych i aminoglikozydów; 2) to zapalenie płuc ma zawsze charakter zapalenia śródmiąższowego; 3) zapalenie to najlepiej leczyć antybiotykiem makrolidowym; 4) Mycoplasma pneumoniae nie posiada ściany komórkowej; 5) mykoplazmowe zapalenie płuc zawsze ma przebieg łagodny, bez powikłań ogólnoustrojowych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
