Wiosna 2009: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
|
U 33-letniego chorego, ze świeżo wykrytym zakażeniem HIV, stwierdzono obecność przeciwciał anty-HCV. Oznaczono: liczbę limfocytów CD4 = 312 kom./μl, HIV RNA 12 000 kopii/mL, HCV RNA = 4,34 x 103 IU/mL, genotyp HCV 3, aktywność ALT = 22 U/l. W badaniu USG jamy brzusznej nie stwierdzono istotnych nieprawidłowości. Choremu zaproponowano leczenie antyretrowirusowe (ARV) oraz biopsję wątroby jako element kwalifikacji do leczenia przeciw HCV. Chory zaakceptował leczenie ARV, wyraził chęć podjęcia leczenia przeciw HCV, ale nie wyraził zgody na biopsję wątroby. Spośród przedstawionych poniżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku wskaż prawdziwe:
1) wobec braku zgody chorego na biopsję wątroby, nie będzie możliwe zastosowanie leczenia zakażenia HCV; 2) brak jest wskazań do leczenia zakażenia HCV u chorego z prawidłową aktywnością ALT i niskim poziomem wiremii HCV; 3) w przypadku podjęcia decyzji o leczeniu zakażenia HCV, zgodnie z obowiązującymi zaleceniami, w opisanym przypadku wystarczy 24 tygodniowy okres leczenia; 4) ze względu na potencjalną hepatotoksyczność leków ARV należy najpierw przeprowadzić kurację zakażenia HCV, a dopiero po jej zakończeniu rozpocząć leczenie ARV; 5) ze względu na bardzo wysokie ryzyko rozwoju kwasicy mleczanowej w przypadku łącznego stosowania rybawiryny i nukleozydowych inhibitorów odwrotnej transkryptazy, należy najpierw przeprowadzić kurację zakażenia HCV, a dopiero po jej zakończeniu rozpocząć leczenie ARV. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
30-letni homoseksualny mężczyzna został przyjęty do oddziału z powodu nietolerancji leków antyretrowirusowych (ARV) - wymioty po przyjęciu leków, brak apetytu oraz duszności wysiłkowej i kaszlu. Ponadto chory w ciągu 6 miesięcy schudł ok. 20 kg. Nie gorączkował. Od 3 tygodni zauważył pojawianie się zmian przedstawionych na zdjęciach. Liczba limfocytów CD4 8 kom/μL; CD8 181kom/μl. 18 miesięcy wcześniej pacjent rozpoczął leczenie ARV: tenofowirem + emtrycytabiną + sakwinawirem wzmacnianym rytonawirem i przerwał je po 8 miesiącach. Ten sam schemat przywrócono miesiąc przed obecną hospitalizacją, a 3 dni przed hospitalizacją pacjent odstawił leki. Ponadto otrzymuje trimetoprim/sulfametoksazol 960 1 x dziennie oraz azytromycynę 1g 1 x w tygodniu.
W badaniu USG jamy brzusznej z odchyleń od stanu prawidłowego stwierdzono obecność pojedynczych węzłów chłonnych nadbrzusza do 16mm i powiększenie śledziony do 130mm. W gastroskopii - gruby nalot grzybiczy pokrywający błonę śluzową całego przełyku, poza tym bez nieprawidłowości. W bronchoskopii - powyżej lewego fałdu głosowego ciemno czerwony twór guzowaty. Tchawica, prawe i lewe drzewo oskrzelowe prawidłowe. W badaniu tomograficznym klatki piersiowej - w obu płucach uwidoczniono zmiany guzkowe od 3 do 13 mm, o nieostrych obrysach, bez cech martwicy, otoczone rąbkiem zacienień typu matowej szyby. Poza tym płuca bez zagęszczeń miąższowych. Tchawica, oskrzela główne, płatowe i segmentowe bez cech zwężeń. Nie wykazano powiększonych węzłów chłonnych śródpiersia ani wnęk. Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku: 1) przedstawione dane są wystarczające do postawienia rozpoznania i rozpoczę-cia leczenia cytostatycznego przed rozpoczęciem chemioterapii, konieczne jest uzyskanie wyników badań histopatologicznych; 2) przy obecnym zaawansowaniu zmian pacjent nie wymaga leczenia cytosta-tycznego, jedynie przywrócenia skutecznego leczenia ARV i leczenia przeciw-grzybiczego; 3) przywrócenie tego samego zestawu leków ARV po kilkumiesięcznej przerwie w ich stosowaniu było błędem, ze względu wysokie prawdopodobieństwo rozwoju oporności; 4) zmiany obserwowane na śluzówkach są przebarwieniami, które opisuje się u osób stosujących sakwinawir wzmacniany rytonawirem i nie maja związku ze zmianami w płucach odpowiadającymi najprawdopodobniej kandydozie płuc. prawdziwe są: |
|
|
U 42-letniej pacjentki zakażonej HIV, od 2 lat skutecznie leczonej antyretrowirusowo, w badaniu przedmiotowym stwierdzono obecność niebolesnych zmian, jak na załączonym zdjęciu.
Spośród poniżej podanych stwierdzeń: 1) dla ustalenia ostatecznego rozpoznania konieczne jest wykonanie badania histopatologicznego; 2) obserwowane zmiany najprawdopodobniej związane są z zakażeniem ludzkim wirusem brodawczaka (HPV); 3) obserwowane zmiany najprawdopodobniej związane są z zakażeniem ludzkim wirusem opryszczki typu 2 (HSV 2); 4) obserwowane zmiany odpowiadają keratosis hypertrophica; 5) nieodczuwanie bólu przy takiej lokalizacji zmian świadczy o obecności zmian w układzie nerwowym; 6) obserwowane zmiany są związane z zespołem rekonstrukcji immunologicznej w przebiegu leczenia ARV. prawdziwe w odniesieniu do prezentowanego przypadku są: |
|
|
38-letni homoseksualny mężczyzna, z zakażeniem HIV rozpoznanym 4 lata wcześniej, został przyjęty do oddziału z powodu progresji zmian skórnych. Pierwsza zmiana o charakterze płaskiego, brunatnego przebarwienia o średnicy ok. 2 cm pojawiła się na skórze podeszwy stopy lewej ok. rok przed obecną hospitalizacją (ryc.1). Chory otrzymał miejscowe leczenie przeciwgrzybicze, po którym nie uzyskano poprawy. Od ok. 2 miesięcy na skórze palców i przestrzeni międzypalcowych obu stóp i rąk pojawiły się drobne (o średnicy do 1 cm), brunatno-fioletowe zmiany, niewyniesione ponad poziom skóry, nieco tkliwe (ryc.2). W badaniu przedmiotowym poza opisywanymi zmianami skórnymi stwierdzono również nieregularne czerwono-fioletowe przebarwienie śluzówki lewego łuku podniebiennego i podniebienia twardego po tej samej stronie (ryc.3). W badaniach laboratoryjnych wykonanych 6 tygodni przed hospitalizacją stwierdzono CD 4= 255 kom./μl, CD8 =1920 kom/mm3, CD4:CD8 = 0,13; HIV RNA 10000 kopii/ml. Od miesiąca chory otrzymuje leki antyretrowirusowe w zestawie: tenofowir + emtrycytabina + lopinawir/rytonawir (TDF + FTC + LPV/r), po włączeniu których zaobserwował blednięcie niektórych zmian. Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku wskaż prawdziwe:
1) w celu ustalenia ostatecznego rozpoznania konieczne jest wykonanie badania histopatologicznego wycinka pochodzącego ze zmian skórnych; 2) charakterystyczny wygląd zmian skórnych pozwala na rozpoznanie mięsaka Kaposiego i nie wymaga weryfikacji histopatologicznej; 3) w celu ustalenia stopnia zaawansowani procesu chorobowego i podjęcia właściwej terapii wskazane jest wykonanie bronchoskopii i/lub tomografii komputerowej klatki piersiowej; 4) w celu ustalenia stopnia zaawansowani procesu chorobowego i podjęcia właściwej terapii, wskazane jest wykonanie badań endoskopowych przewodu pokarmowego; 5) dobra wstępna odpowiedź na leczenie antyretrowirusowe (blednięcie zmian), wskazuje, że jest to wystarczające postępowanie niezależnie od stopnia zaawansowania procesu chorobowego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| W jakiej sytuacji rodzic może być dawcą szpiku u dorosłego biorcy? |
|
| Podstawowym ograniczeniem wykorzystania komórek krwi pępowinowej jest ich liczba wynikająca z objętości jednostki tej krwi, która zwykle nie przekracza: |
|
| Do przechowywania komórek krwiotwórczych w ciekłym azocie niezbędny jest dodatek: |
|
| Wadą wektora retrowirusowego jest: |
|
| Własność, która decyduje o uznaniu komórki za komórkę macierzystą to: |
|
| Protoonkogen, którego aktywacja powoduje najwięcej przypadków nowotworowych schorzeń krwi: |
|
|
Współcześnie wyróżniamy następujące subpopulacje limfocytów T:
1) dendrytyczne; 2) supresyjne; 3) zabijające; 4) naturalnie zabijające; 5) kontrasupresyjne; 6) pomocnicze. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Podstawowy mechanizm wywoływania tolerancji układu odpornościowego w stosunku do własnych antygenów danego człowieka to: |
|
| Zależnie od dawki promieniowanie jonizujące zastosowane w jednej dużej dawce powoduje neutropenię o największym nasileniu w dniach: |
|
| Podstawowy test pozwalający odróżnić neutropenię prawdziwą od niewinnej to: |
|
| Jakie objawy kliniczne daje sama neutropenia jako taka? |
|
| W co najmniej ilu na ile badanych antygenach HLA powinien być dobrany niespokrewniony dawca szpiku? |
|
| Kiedy przy doborze dawcy komórek krwiotwórczych posługujemy się analizą haplotypów? |
|
| Rozpoznanie choroby przeszczep przeciw gospodarzowi powinno być potwierdzone: |
|
| Najwyższa z podanych bezwzględna liczba granulocytów obojętnochłonnych, która pozwala rozpoznać neutropenię, to: |
|
|
Chemioterapia dojamowa (doopłucnowa, dootrzewnowa) jest często cennym uzupełnieniem leczenia systemowego. Do leków, które mogą być stosowane dojamowo i takie podawanie jest z naukowego punktu widzenia uzasadnione, należą następujące cytostatyki,
z wyjątkiem: |
|
| Wskaż odpowiedź nieprawdziwą: |
|
|
Kladrybina (2-CDA):
1) należy do nowych analogów purynowych; 2) należy do nowych analogów pirymidynowych; 3) może być stosowana dożylnie, doustnie lub podskórnie; 4) największą skuteczność wykazuje w klasycznej postaci białaczki włochatokomórkowej; 5) największą skuteczność wykazuje w klasycznej postaci białaczki limfatycznej przewlekłej; 6) nie powinna być podawana przed arabinozydem cytozyny (ARA-C), ponieważ antagonizuje działanie ARA-C. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Monoterapia interferonem alfa (IFN-α) może prowadzić do całkowitej remisji hematologicznej:
1) przewlekłej białaczki szpikowej; 2) białaczki włochatokomórkowej; 3) szpiczaka mnogiego; 4) chłoniaka B-komórkowego strefy brzeżnej; 5) czerwienicy prawdziwej; 6) przewlekłej białaczki mielomonocytowej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U 50-letniego pacjenta z rozpoznanym szpiczakiem mnogim autologiczne przeszczepienie krwiotwórczych komórek macierzystych będzie postępowaniem rutynowym: |
|
| Na podstawie podanego niżej opisu ustal rozpoznanie i wybierz rutynowy sposób dalszego postępowania terapeutycznego: 52-letnia kobieta została przyjęta do oddziału hematologicznego z powodu znacznego osłabienia, krwawienia z nosa i dziąseł oraz powiększenia śledziony. Wykonana morfologia krwi wykazała następujące wartości: Ht-20,5%; Hb-8,1 g/dl; E-2,17 T/l, L-24,3 G/l; płytki-12 G/l; w rozmazie krwinek białych znaleziono: 54% blastów, 5% promielocytów, 2% pałeczek obojętnochłonnych, 17% segmentów obojętnochłonnych, 18% limfocytów, 4% monocytów; cytochemicznie: POX+-87% blastów, Sudan Czarny+-100% blastów, PAS+-12%, Nieswoista Esteraza++-23%. Immunofenotypowanie dało taki wynik: CD13+, CD14-, CD15+, CD33+, CD34-,CD56-. Badanie kariotypu ujawniło: 46XX, t(8;21)(q22;q22). |
|
|
Wskazaniem do przeszczepienia allogenicznych komórek krwiotwórczych z zastosowaniem zredukowanego kondycjonowania („mini” - allotransplantacja) może być:
1) przewlekła białaczka limfatyczna; 2) osteomielofibroza; 3) ostra białaczka szpikowa; 4) przewlekła białaczka szpikowa; 5) szpiczak mnogi; 6) ziarnica złośliwa. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Filtracja komórkowych preparatów krwi:
1) zmniejsza ilość odczynów gorączkowych poprzetoczeniowych; 2) zapobiega immunizacii pierwotnej u biorców; 3) równie skuteczne zapobiega przeniesieniu wirusa CMV jak stosowanie preparatów CMV seronegatywnych u seronegatywnych biorców szpiku; 4) powinna być przeprowadzona przed okresem przechowywania preparatu; 5) zastępuje napromienianie w zapobieganiu wystąpienia potransfuzyjnej GVHD. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
U 32-letniego mężczyzny w badaniu mielogramu znaleziono: 85% blastów, 4% erytroblastów, 1% mielocytów, 3% metamielocytów, 5% neutrocytów, 2% limfocytów; cytochemicznie wszystkie reakcje wypadły ujemnie. Immunofenotyp komórek blastycznych był następujący: CD2-, CD10+, CD13-, CD19+, CD33-, CD34+, CD41-. W badaniu cytogenetycznym stwierdzono anomalię kariotypu:
t(9;22)(q34;q11). Na podstawie podanego wyżej opisu ustal najbardziej prawdopodobne rozpoznanie i wybierz optymalny, rutynowy sposób dalszego postępowania terapeutycznego: |
|
|
Które z poniższych stanowi wskazanie do napromieniania komórkowych preparatów krwi?
1) biorcy allogenicznych komórek macierzystych krwi; 2) transfuzje u niedojrzałych (waga < 1500G) noworodków; 3) pacjenci w wieku podeszłym; 4) kobiety w ciąży; 5) chorzy po immunoablacji. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Który z poniższych leków stosuje się w leczeniu choroby GVHD?
1) prednizon; 2) cyklosporyna A; 3) talidomid; 4) mykofenolan mofetilu; 5) globulina antylimfocytarna. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które z poniższych organów nie są zajęte w przebiegu ostrej choroby przeszczep przeciw gospodarzowi (GvHD)?
1) płuca; 2) nerka; 3) jelita; 4) wątroba; 5) serce. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Które z poniższych twierdzeń dotyczących choroby zamykania żył wątrobowych (VOD) nie jest prawdziwe? |
|
|
Które z poniższych twierdzeń dotyczących zasad postępowania u chorych po mieloablacyjnym postępowaniu i przeszczepieniu szpiku są prawdziwe?
1) wszystkie preparaty komórkowe krwi powinny być napromieniane promieniowaniem jonizującym w dawce 25 Gy; 2) chorzy CMV seronegatywni powinni otrzymywać seronegatywne lub filtrowane produkty komórkowe krwi; 3) w okresie neutropenii wszyscy chorzy wymagają podawania czynników wzrostowych; 4) żywienia pozajelitowego wymagają wszyscy chorzy, u których spożycie jest mniejsze niż 50% podstawowego zapotrzebowania na energie; 5) u biorców szpiku allogenicznego immunosupresja po przeszczepie standardowo jest prowadzona przez 180 dni. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Jakie preparaty komórkowe krwi powinien otrzymywać biorca szpiku po przeszczepieniu w przypadku dużej niezgodności w układzie AB0? |
|
| Które z poniżej wymienionych leków najczęściej stosuje się w leczeniu indukcyjnym ostrych białaczek limfoblastycznych? |
|
| Wykonanie trepanobiopsji szpiku jest niezbędne dla rozpoznania czerwienicy prawdziwej, ponieważ ocena histologiczna szpiku jest jednym z istotnych kryteriów rozpoznawczych czerwienicy prawdziwej. |
|
| Dla której z poniższych chorób rozrostowych układu krwiotwórczego prawdziwy jest opis: Jest najczęstszą białaczką w Europie i USA (33% wszystkich białaczek), dotyczy mężczyzn dwa razy częściej niż kobiet. |
|
| W 2001 r. w badaniach klinicznych wykazano, że po zastosowaniu imatinibu u chorych z przewlekłą białaczką szpikową udaje się uzyskać pełną odpowiedź hematologiczną u 88% chorych w fazie przewlekłej, 63% w fazie akceleracji oraz 26% w okresie kryzy blastycznej. Dużą odpowiedź cytogenetyczną uzyskano u 49% chorych w fazie przewlekłej, u 21% w fazie akceleracji i 13,5% w fazie kryzy blastycznej. Przeprowadzenie jakich badań klinicznych pozwoliło na opublikowanie powyższych wyników? |
|
| Jakie badania pozwolą na ustalenie czy imatinib będzie lekiem z wyboru w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej? |
|
| Do nabytych czynników ryzyka wystąpienia zakrzepicy żylnej należą wszystkie niżej wymienione, z wyjątkiem: |
|
| Obecność antykoagulanta toczniowego powoduje skrócenie czasu kaolinowego-kefalinowego (APTT) oraz zwiększa ryzyko występowania zakrzepicy żylnej i tętniczej. |
|
|
Biorca narządów RH(-), który nie wytworzył przeciwciał anty-D wymaga:
1) przetoczeń krwi tylko RH(-); 2) podawania immunoglobuliny anty-D w przypadku niemożności podania krwinek czerwonych Rh(-); 3) aby dawca narządu był również Rh(-); 4) rutynowego napromieniania preparatów komórkowych krwi. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które z poniższych twierdzeń są prawdziwe dla zespołu Felty’ego występującego w reumatoidalnym zapaleniu stawów?
1) występuje zwiększone ryzyko zakażeń bakteryjnych proporcjonalne do nasilenia neutropenii; 2) podanie czynników wzrostowych zmniejsza nasilenie neutropenii, ale może nasilać objawy choroby zasadniczej; 3) splenektomia pozwala na uzyskanie ustąpienia neutropenii u 90% chorych, ale u 10-20% z nich dochodzi do nawrotu neutropenii; 4) stanowi przeciwwskazanie do włączenia terapii cytotoksycznej choroby zasadniczej; 5) stanowi bezwzględne wskazanie do biopsji szpiku. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Obecność antykoagulantu toczniowego potwierdzono u 30-letniej kobiety ciężarnej, która utraciła dwie poprzednie ciąże. Prawidłowe postępowanie to: |
|
| W której sytuacji klinicznej istnieją wskazania do wykonania badań w kierunku wrodzonej trombofilii? |
|
| U kobiety ciężarnej cierpiącej na wrodzoną trombofilię występują częściej: |
|
| Przyczyną powikłań krwotocznych u chorych na niektóre nowotwory lite mogą być: |
|
| W przewlekłych chorobach wątroby stwierdza się: |
|
| Przeciwwskazania bezwzględne do stosowania leków trombolitycznych to: |
|
| W odniesieniu do granulocytów obojętnochłonnych (neutrofili) prawdziwe są następujące stwierdzenia, z wyjątkiem: |
|
