Jesień 2008: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
| U chorej na chłoniaka rozlanego z dużych komórek B w IV stopniu zaawansowania wg Ann Arbor, która otrzymywała chemioterapię wg schematu R-CHOP (rituksymab, cyklofosfamid, doksorubicyna, winkrystyna, prednizon), w czasie kontrolnej wizyty w 7 dniu cyklu stwierdzono w badaniach biochemicznych krwi: stężenie kwasu moczowego 10 mg/dl, stężenie fosforanów 2,2 mmol/l, stężenie wapnia całkowitego 1,7 mmol/l. Należy w tej sytuacji podejrzewać: |
|
|
U chorego na rozsianego raka wpustu żołądka podano w ramach badania klinicznego chemioterapię złożoną z bewacyzumabu, irynotekanu i cisplatyny. Po tygodniu z powodu biegunki chory otrzymał od lekarza POZ amoksycylinę z kwasem klawulanowym, którą przyjmował w domu. W kilka dni później chory zgłosił się do oddziału onkologicznego z powodu bólów brzucha, gorączki do
38°C, wodnistej biegunki z domieszką krwi (10 stolców na dobę). Należy podejrzewać: |
|
| Chora na raka trzustki jest leczona insuliną z powodu cukrzycy. Na podstawie którego z przedstawionych poniżej kryteriów można uznać, że wyrównanie cukrzycy jest właściwe: |
|
| Spośród wymienionych białek w niedrobnokomórkowym raku płuca najczęściej nadekspresja dotyczy: |
|
|
Skojarzone leczenie niedrobnokomórkowego raka płuca, polegające na zastosowaniu jednoczasowej radiochemioterapii w stosunku do leczenia sekwencyjnego wiąże się ze znamiennie wyższym ryzykiem powikłań pod postacią:
1) kardiotoksyczności; 2) pneumotoksyczności; . 3) zapalenia przełyku; 4) mielotoksyczności; 5) uszkodzenia rdzenia kręgowego Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Chory z rozpoznaniem niedrobnokomórkowego raka płuca w stadium rozsiewu (przerzuty w obu płucach i wątrobie), wyjściowo w dobrym stanie ogólnym (WHO 1), bez ubytku masy ciała, bez obciążeń internistycznych, z dusznością wysiłkową, otrzymał 4 cykle chemioterapii paliatywnej z cisplatyną i winorelbiną. Uzyskano poprawę stanu ogólnego (WHO 0) i ustąpienie duszności. Odpowiedź obiektywna na podstawie tomografii komputerowej spełniała kryteria odpowiedzi częściowej. Dalsza taktyka postępowania obejmuje: |
|
| Gefitynib może być stosowany w takich samych sytuacjach klinicznych w leczeniu niedrobnokomórkowego raka płuca jak erlotynib, ponieważ oba leki należą do grupy inhibitorów kinazy tyrozynowej. |
|
| Badania immunohistochemiczne stosowane w diagnostyce różnicowej złośliwego międzybłoniaka opłucnej obejmują ocenę ekspresji następujących antygenów: |
|
|
Wskazaniem do stosowania erlotynibu u chorych na raka trzustki jest:
1) potwierdzenie progresji po leczeniu gemcytabiną; 2) wykazanie przeciwwskazań do leczenia gemcytabiną; 3) istnienie nadwrażliwości na gemcytabinę; 4) rozpoznanie niskozróżnicowanego raka neuroendokrynnego o wysokiej frakcji proliferacyjnej; 5) rozpoznanie raka neuroendokrynnego wykazującego ekspresję receptora dla naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Spośród wymienionych antagonistów receptora serotoninowego (5HT3) największą aktywność w zapobieganiu nudnościom i wymiotom typu późnego wykazuje: |
|
|
U 36-letniej chorej na raka piersi (pT1pN1M0) po zakończeniu pooperacyjnej chemioterapii uzupełniającej (4 cykle AC), która przestała miesiączkować podczas leczenia, rozpoczęto hormonoterapię tamoksyfenem. Po 12 miesiącach leczenia chora zgłosiła wybitnie nasilone uderzenia gorąca i rozważała przerwanie przyjmowania tamoksyfenu. W opisanej sytuacji postępowanie może polegać na:
1) zastosowaniu fluoksetyny; 2) zastosowaniu paroksetyny; 3) zastosowaniu wenlafaksyny; 4) odstawieniu tamoksyfenu i rozpoczęciu podawania inhibitorów aromatazy; 5) kontroli czynności hormonalnej jajników i w razie potwierdzenia jej wygaśnięcia (menopauza) rozpoczęcie hormonoterapii inhibitorami aromatazy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U 27-letniej chorej w 13 tygodniu ciąży rozpoznano raka piersi w I stopniu zaawansowania klinicznego (T1N0M0), który potwierdzono badaniem cytologicznym. Chora zdecydowała się na kontynuację ciąży. Właściwym postępowaniem jest: |
|
|
Przed rozpoczęciem leczenia bewacyzumabem chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca w stadium zaawansowanym celowe jest:
1) ustalenie rozpoznania histologicznego z określeniem typu histologicznego guza; 2) ustalenie stanu EGFR; 3) wykluczenie przerzutów do ośrodkowego układu nerwowego; 4) oznaczenie fosforylowanej postaci receptora naczyniowo-śródbłonkowego czynnika wzrostu typu 2 (pVEGFR-2); 5) oznaczenie ekspresji receptora naczyniowo-śródbłonkowego czynnika wzrostu typu 2 (VEGFR-2). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U 37-letniego chorego na nienasieniaka jądra w stopniu zaawansowania III (T2N2M1) z dwoma przerzutami w płucu prawym (płat dolny), z AFP = 750 jm i beta-HCG = 1748 jm, z cukrzycą typu I i astmą oskrzelową, po zabiegu orchidektomii w ramach leczenia uzupełniającego zastosowano 4 cykle chemioterapii według programu BEP (cisplatyna, etopozyd, bleomycyna). Uzyskano normalizację markerów po 3 cyklach leczenia, zmniejszenie węzłów chłonnych zaootrzewnowych do 2,0 cm i zmniejszenie przerzutów w płucach o 80%. Po chemioterapii wystąpiły objawy polineuropatii w stopniu III. Przeprowadzono limfadenektomię zaotrzewnową, a badanie histologiczne usuniętych węzłów wykazało obecność łagodnego potworniaka w jednym węźle i zmiany martwicze w pozostałych. Uzasadnione jest: |
|
|
Do powikłań chemioterapii chorych na nowotwory jądra zaliczamy:
1) oligospermię i azoospermię u około 50% chorych po 2 latach; 2) oligospermię i azoospermię u około 80% chorych po 2 latach; 3) zaburzenia rozwojowe płodów poczętych po leczeniu; 4) nadciśnienie tętnicze i choroby układu krążenia; 5) zachorowania na inne nowotwory (zwłaszcza białaczki). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Sorafenib został dopuszczony do leczenia chorych na raka nerki w IV stopniu zaawansowania. Warunkiem leczenia tym preparatem jest: |
|
|
U 64-letniego chorego z rozpoznaniem raka pęcherza moczowego (cT2aN0M0) o wysokiej złośliwości (G3) z naciekiem wielkości
2,0 cm na tylnej ścianie pęcherza w cystoskopii, prawidłowym postępowaniem jest: |
|
| W dopęcherzowym leczeniu raka pęcherza moczowegonie ma zastosowania: |
|
| U 54-letniej chorej z przerzutami raka jelita grubego w kościach i wątrobie, leczonej paliatywnie irynotekanem w skojarzeniu z fluorouracylem, w szóstym dniu 5. cyklu chemioterapii wystąpiła biegunka (6 luźnych stolców na dobę bez krwi i śluzu) z towarzyszącym wzrostem ciepłoty ciała do 39,3 C. Stan ogólny i stan sprawności chorej był dobry. W kontrolnej morfologii krwi stwierdzono neutropenię 0,4 G/dl. Prawidłowe postępowanie powinno obejmować: |
|
|
Wzrastający poziom PSA w czasie leczenia hormonalnego u chorych na raka gruczołu krokowego bez dolegliwości powinien być przyczyną:
1) zastosowania chemioterapii z docetakselem; 2) zastosowania kwasu zoledronowego; 3) zastosowania strontu-89; 4) dalszej obserwacji; 5) zastosowania innego leczenia hormonalnego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Spośród wymienionych twierdzeń na temat biologii raka nerki prawdziwe jest, że: |
|
| Spośród wymienionych twierdzeń prawdziwe odnośnie do leczenia raka nerki jest, że: |
|
| Do niekorzystnych czynników rokowniczych u chorych na nienasieniaki zaliczamy: |
|
| W powierzchownym raku pęcherza moczowego (Ta - T1) leczenie polega na: |
|
| Metaanaliza 14 badań przeprowadzonych w latach 1966-2004 w USA i Europie potwierdziła zależność między zawodową ekspozycją kobiet na leki przeciwnowotworowe i: |
|
| Do czynników, które mogą wpływać na zwiększenie narażenia na leki cytotoksyczne zaliczamy: |
|
| Spośród wymienionych twierdzeń na temat transportowania leków przeciwnowotworowych prawdziwe jest, że: |
|
|
Do najczęstszych przyczyn niepowodzeń leczenia systemowego (wczesny zgon) chorych na chłoniaki agresywne w wieku 60 lat lub więcej należą:
1) zakażenia z powodu neutropenii po pierwszym kursie chemioterapii; 2) neuropatia obwodowa; 3) progresja chłoniaka w trakcie leczenia; 4) ostre zapalenie trzustki; 5) zawał serca. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| W przypadku podejrzenia chłoniaka śródpiersia z współwystępującym zajęciem obwodowych węzłów chłonnych optymalnym postępowaniem diagnostycznym jest: |
|
|
Regresja chłoniaka strefy brzeżnej typu MALT żołądka w wyniku antybiotykoterapii jest mało prawdopodobna, jeżeli:
1) nie występuje zakażenie pałeczką Helicobacter pylori; 2) są zajęte węzły chłonne okołożołądkowe; 3) występuje komponent chłoniaka rozlanego z dużych komórek B; 4) występuje translokacja t(11;18); 5) wiek chorego przekracza 60 lat. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| W przypadkach chłoniaka strefy brzeżnej śledzionowego wykonywanie zabiegu splenektomii jest przeciwwskazane, ponieważ często współwystępuje z chłoniakiem śledzionowym zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu C. |
|
|
Do leków stosowanych obecnie w pierwszej linii leczenia chorych na szpiczaka plazmocytowego należą:
1) kortykosteroidy; 2) melfalan; 3) gemcytabina; 4) talidomid; 5) bortezomib. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| 57-letnia chora, dotychczas zdrowa w stopniu sprawności PS 1, z rozpoznanym rakiem przewodowym trzonu trzustki w stadium zaawansowania T4N1M0, została przyjęta do oddziału onkologicznego w celu wyboru dalszego postępowania. Ustalono, że optymalnym sposobem leczenia, które niesie możliwość wydłużenia przeżycia, jest chemioterapia z udziałem: |
|
|
Kardiotoksyczność związaną z antracyklinami wyróżniają następujące cechy:
1) nieodwracalność zmian; 2) ryzyko wystąpienia związane z dawką kumulacyjną leku; 3) martwica komórek w biopsji mięśnia serca; 4) odwracalność zmian; 5) nieobecność martwicy komórek. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W badaniu ATAC (porównanie skuteczności i toksyczności tamoksyfenu i anastrozolu w leczeniu uzupełniającym) wykazano, że:
1) w ramieniu z anastrozolem mediana czasu do progresji była znamiennie dłuższa niż w ramieniu z tamoksyfenem; 2) w ramieniu z anastrozolem mediana czasu przeżycia całkowitego była znamiennie dłuższa niż w ramieniu z tamoksyfenem; 3) w ramieniu z anastrozolem znamiennie częściej niż w ramieniu z tamoksyfenem występowały powikłania kostno-stawowe; 4) w ramieniu z tamoksyfenem znamiennie rzadziej występował rak drugiej piersi niż w ramieniu z anastrozolem; 5) w ramieniu z tamoksyfenem znamiennie częściej niż w ramieniu z anastrozolem występował rak trzonu macicy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wartość przeciwnowotworowego leczenia określa się na podstawie oceny:
1) czasu przeżycia całkowitego; 2) czasu wolnego od nawrotu choroby; 3) wskaźników jakości życia; 4) zużycia leków przeciwwymiotnych; 5) zużycia leków przeciwbólowych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Do leków działających w fazie S należą:
1) mitoksantron; 2) kapecytabina; 3) topotekan; 4) gemcytabina; 5) irynotekan. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Czynnikami ryzyka zespołu ostrej lizy guza są:
1) duża masa nowotworu; 2) wysoka frakcja proliferacyjna; . 3) wysoki wskaźnik ubytku komórkowego; 4) zasadowy odczyn moczu; 5) kwaśny odczyn moczu Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Czynnikami o korzystnym wpływie na skuteczność leczenia przeciwwymiotnego są:
1) wiek poniżej 30 lat; 2) wiek powyżej 60 lat; 3) płeć żeńska; 4) płeć męska; 5) choroba lokomocyjna w wywiadzie. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Pneumotoksyczne działanie bleomycyny powoduje objawy:
1) pojawiające się najczęściej w trakcie leczenia; 2) pojawiające się najczęściej w 1-3 miesiące po leczeniu; 3) zwłóknienia opłucnej; 4) zwłóknienia śródmiąższowego; 5) typu restrykcyjnego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Zapalny rak piersi:
1) rozwija się po uprzednim zapaleniu gruczołu piersiowego; 2) nie wykazuje obecności guza pierwotnego; 3) cechuje odczyn zapalny wokół guza pierwotnego; 4) cechuje objaw „skórki pomarańczy”; 5) nie jest złośliwym nowotworem. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Istnieją różne systemy oceny klinicznej czerniaka. Wśród nich najpopularniejsze to system ABCD oraz Glasgow. W przypadku pierwszej ze skal prawdziwe są wszystkie informacje, z wyjątkiem: |
|
|
W Badaniu HERA oceniana jest skuteczność i toksyczność trastuzumabu w uzupełniającym leczeniu chorych na raka piersi z nadekspresją HER2. Po okresie obserwacji, którego mediana wynosi 3 lata, porównano wyniki leczenia trastuzumabem w ramieniu ze stosowaniem leku przez 12 miesięcy z wynikami uzyskanymi w ramieniu bez trastuzumabu. Stwierdzono, że:
1) w ramieniu z trastuzumabem 3-letnie przeżycie wolne od choroby było znamiennie większe niż w ramieniu obserwacyjnym; 2) w ramieniu z trastuzumabem 3-letnie przeżycie całkowite było znamiennie większe niż w ramieniu obserwacyjnym; 3) całkowite przeżycie 3-letnie w obu ocenianych ramionach nie różniło się znamiennie; 4) w ramieniu z trastuzumabem wystąpiło więcej zgonów spowodowanych powikłaniami kardiologicznymi i różnica jest znamienna; 5) w ramieniu z trastuzumabem wystąpiło więcej zgonów spowodowanych powikłaniami kardiologicznymi, ale różnica nie jest znamienna. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Na podstawie analizy danych o ponad 17 tysiącach chorych na czerniaka sprawdzono wiarygodność kryteriów rokowniczych. Wnioski z tej analizy wpłynęły na klasyfikację czerniaka, w opublikowanym w roku 2002 przez American Joint Committee on Cancer (AJCC) oraz International Union Against Cancer (IUCC), uaktualnionym systemie TNM. Wprowadzone zmiany to między innymi: |
|
| Stosowanie wielolekowych schematów chemioterapii z udziałem dakarbazyny (DTIC) w rozsianym czerniaku zamiast monoterapii tym lekiem jest: |
|
| Chory 59-letni z rozpoznaniem nowotworu podścieliskowego (GIST) o lokalizacji w obrębie żołądka został poddany chirurgicznemu leczeniu, a następnie pozostawał w obserwacji przez 14 miesięcy. W badaniu kontrolnym stwierdzono przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych. Chory został ponownie poddany chirurgicznemu leczeniu, ale resekcja okazała się nieradykalna. W tej sytuacji należy: |
|
| Do niekorzystnych czynników predykcyjnych dla chemioterapii zaawansowanego/rozsianego raka pęcherza moczowego zaliczamy: |
|
| Chory 78-letni zgłosił się do konsultacji onkologicznej ze skierowaniem od urologa, który rozpoznał niezaawansowanego raka prostaty (T2a, Gleason = 5, PSA = 6,45) i zdecydował jedynie obserwację chorego oraz okresowe kontrole poziomu PSA (strategia watch and wait). W przypadku progresji zaplanowano hormonoterapię. Celem hormonoterapii opóźnionej jest: |
|
| Spośród wymienionych twierdzeń na temat chemioterapii przedoperacyjnej u chorych na mięsaki tkanek miękkich prawdziwe jest, że: |
|
|
U chorej lat 48 z rozpoznaniem raka nerkowokomórkowego wykonano nefrektomię. Ustalono, że chora należy do grupy wysokiego ryzyka i objęto ją programem aktywnej obserwacji. W trakcie obserwacji wykryto podejrzane zmiany w obu płucach. Badanie KT potwierdziło obecność przerzutów. Podjęto leczenie interferonem alfa 2b. Po 3 miesiącach stwierdzono częściową remisję
i kontynuowano leczenie przez kolejne 5 tygodni, kiedy stwierdzono nowe ogniska przerzutowe (węzły chłonne w terenie jamy brzusznej). Z uwagi na dobry stan ogólny chorej i zachowaną wydolność narządową podjęto decyzję o zastosowaniu terapii ukierunkowanej molekularnie. Chorej należy zaproponować: |
|
