Jesień 2016: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
| 78-letnia pacjentka chorująca na cukrzycę typu 2 od 6 lat, po przebytym 2 lata temu udarze mózgu, leczona obecnie metforminą 3 x 850 mg - HbA1c 8,4%, kreatynina 1,0 mg/dl (eGFR wg MDRD 57 ml/min/1,73 m2), glikemia na czczo 190-265 mg/dl, glikemie poposiłkowe do 300 mg/dl - nie wyraża zgody na insulinoterapię. Jaką decyzję w zakresie farmakoterapii cukrzycy należy podjąć? |
|
| U chorego z cukrzycą typu 2 i wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego nie należy stosować: |
|
| Insulinoterapia w cukrzycy typu 2 nie może być zastosowana: |
|
| W gabinecie lekarskim w trakcie wizyty w godzinach popołudniowych u 68-letniego otyłego mężczyzny chorującego na nadciśnienie tętnicze stwierdzono przy użyciu glukometru glikemię 192 mg/dl. Dalsze postępowanie powinno polegać na: |
|
|
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe są stosunkowo częstym objawem niepożądanym leczenia:
1) metforminą; 2) pioglitazonem; 3) pochodną sulfonylomocznika; 4) analogiem GLP-1; 5) inhibitorem SGLT-2; 6) inhibitorem α-glukozydazy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wg „Zaleceń…” PTD w insulinoterapii w cukrzycy typu 2 w przypadku współistnienia otyłości nie jest rekomendowana terapia skojarzona składająca się z połączenia insuliny z: |
|
|
Chory 46-letni, z cukrzycą typu 2 od 6 lat, z HbA1c 9,0% (glikemia na czczo: 170-190, poposiłkowa 200-230), z nadciśnieniem tętniczym, bez powikłań sercowo naczyniowych, leczony: glimepiryd 4 mg/dobę, metformina 3 g/dobę, wymaga:
1) porady dotyczącej żywienia i aktywności fizycznej; 2) zwiększenia dawki glimepirydu do 6 mg/dobę; 3) dołączenia do terapii akarbozy; 4) dołączenia do terapii insuliny bazalnej przed śniadaniem; 5) dołączenia do terapii insuliny bazalnej przed snem. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Inhibitory SGLT-2:
1) powodują glukozurię, co w przypadku osób starszych stosujących leki moczopędne może skutkować nadmiernym odwodnieniem; 2) mają siłę działania hipoglikemizującego na poziomie redukcji HbA1c o 0,5-0,8%; 3) działają poprzez hamowanie receptora SGLT-2 w nerce; 4) działają poprzez pobudzenie receptora SGLT-2 w nerce; 5) nie zwiększają ryzyka infekcji w drogach moczowych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Usuwalne przyczyny hiperglikemii to:
1) zbyt obfita dieta; 2) zbyt mała aktywność fizyczna; 3) nieadekwatna dawka leków hipoglikemizujących; 4) stan zapalny; 5) stan ostry. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U pacjenta z cukrzycą typu 2 i otyłością, po przebytym zawale serca, ze stabilną chorobą niedokrwienną, najmniej korzystną opcją terapii doustnymi lekami hipoglikemizującymi, przy braku przeciwwskazań do ich stosowania, stanowi wybór: |
|
| Które spośród wymienionych grup leków doustnych stosowanych w leczeniu cukrzycy charakteryzują się najkorzystniejszym wpływem na gospodarkę lipidową? |
|
|
Korzystny wpływ regularnego wysiłku fizycznego u osób z cukrzycą związany jest z poniżej wymienionymi efektami jego działania,
z wyjątkiem: |
|
| Korzystne działanie glitazonów w niealkoholowym stłuszczeniu wątroby (NAFLD, non-alcoholic fatty liver disease) wynika z poniższych mechanizmów działania tej grupy leków, z wyjątkiem: |
|
| Metformina, poza wielokierunkowym działaniem prowadzącym do obniżenia glikemii, wywiera również następujące korzystne działanie: |
|
|
Dieta niskowęglowodanowa (tj. zawierająca <130 g węglowodanów na dobę) prowadzi do:
1) mniejszego poposiłkowego wzrostu wartości glikemii i redukcji insulinemii; 2) wzrostu stężenia wolnych kwasów tłuszczowych będących źródłem ciał ketonowych; 3) szybkiej i trwałej redukcji masy ciała; 4) rozwoju łagodnej kwasicy ketonowej, dzięki czemu nasila się uczucie sytości; 5) zmniejszenia dawek leków hipoglikemizujących. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Pochodne sulfonylomocznika (poch. SU) to jedna z grup leków hipoglikemizujących. Ich mechanizm działania opiera się na:
1) zależnej od aktualnego stężenia glukozy stymulacji wydzielania insuliny przez komórki β; 2) zwiększeniu zdolności fuzji pęcherzyków wydzielniczych zawierających insulinę z błoną komórkową; 3) zdolności wiązania się poch. SU z białkiem Epac 2 zależnym od cAMP; 4) zwiększeniu klirensu insuliny w wątrobie; 5) zwiększeniu obwodowej insulinowrażliwości. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Inhibitory DPP 4 (gliptyny) charakteryzują się:
1) brakiem wpływu na masę ciała; 2) brakiem wpływu na opróżnianie żołądka; 3) brakiem wyraźnych dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego w porównaniu do agonistów receptora GLP-1; 4) możliwością działania na wiele substratów; 5) niewielkim ryzykiem wywołania hipoglikemii. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Ryzyko stosowania glitazonów w terapii cukrzycy typu 2 wiąże się:
1) ze wzrostem masy ciała; 2) z rakiem pęcherza moczowego; 3) z retencją płynów; 4) z nasileniem niewydolności serca; 5) ze złamaniami kości krótkich. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Do leków osłabiających hipoglikemizujące działanie glimepirydu należą wszystkie wymienione, z wyjątkiem:
|
|
| U pacjenta leczonego dotychczas analogiem długo działającym Glargine 300 j./ml (Toujeo) w dawce 30 j. przed snem zmiana preparatu na Glargine 100j./ml (Lantus) wiąże się: |
|
| U chorego na cukrzycę typu 2 leczonego preparatem empagliflozyny w dawce 25 mg/dobę, obniżenie GFR do 46 ml/min powinno wiązać się z: |
|
| Zgodnie z charakterystyką produktu leczniczego, z uwagi na ograniczone doświadczenie w leczeniu empagliflozyną pacjentów z cukrzycą typu 2 w starszym wieku, nie zaleca się rozpoczynania w/w terapii u chorych w wieku: |
|
| U 82-letniego mężczyzny po zawale mięśnia sercowego średnia wartość glikemii w samokontroli powinna być niższa niż: |
|
| U 82-letniego mężczyzny po zawale mięśnia sercowego należy podjąć próbę leczenia statyną w dawce: |
|
| U 82-letniego mężczyzny po zawale mięśnia sercowego powikłanego niewydolnością krążenia II stopnia wg NYHA nie zastosujesz: |
|
| Zgodnie z „Zaleceniami…” Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego ciąża nie jest zalecana u kobiet chorych na cukrzycę w następujących sytuacjach klinicznych poza: |
|
| Następujący wyniku badania ogólnego moczu u chorej z rozpoznaną cukrzycą ciążową: ciężar właściwy: 1018, białko-brak, glukoza: brak, aceton:+++, leukocyty: 1-3 wpw, erytrocyty: 0, bakterie: nieliczne wpw: |
|
| U 29-letniej kobiety, bez wywiadu chorób przewlekłych, z obciążonym cukrzycą wywiadem rodzinnym aktualnie w 1-szej ciąży, zgodnie z zaleceniami na pierwszej wizycie ginekologicznej wykonano oznaczenie glikemii na czczo uzyskując wynik 128 mg/dl (10. tydzień ciąży). Zgodnie z aktualnie obowiązującą klasyfikacją należy rozpoznać: |
|
| Na rozwój charakterystycznego dla GDM powikłania w postaci nadmiernego wzrastania płodu i cech makrosomii nie wpływa: |
|
|
Wskaż spośród poniżej wymienionych czynniki predykcyjne rozwoju cukrzycy u kobiet po przebytej GDM:
1) wysokie wartości glikemii w testach diagnostycznych w czasie ciąży; 2) konieczność stosowania insuliny do uzyskania normalizacji glikemii w przebiegu GMD; 3) rozpoznanie GDM w III trymestrze ciąży; 4) każda kolejna ciąża po ciąży powikłanej GDM; 5) nadmierny przyrost masy ciała w ciąży powikłanej GDM. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Zgodnie z aktualnymi rekomendacjami PTD, u otyłej pacjentki z rozpoznaną w czasie ciąży GDM, przy utrzymującej się, mimo zastosowanego leczenia dietą i aktywnością fizyczną, przekraczającej zalecane wartości hiperglikemii, w leczeniu należy zastosować: |
|
|
U pacjentek z cukrzycą w czasie ciąży w leczeniu hiperlipidemii można stosować:
1) ezetymib; 2) kwasy tłuszczowe omega-3; 3) żywice wiążące kwasy żółciowe; 4) stanole; 5) inhibitory CETP. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Do sytuacji klinicznych, w których dochodzi w cukrzycy typu 1 do zwiększonego zapotrzebowania na insulinę nie należy: |
|
| Przeciwwskazaniem do leczenia z zastosowaniem osobistych pomp insulinowych jest: |
|
|
Cztery wymienniki węglowodanowe (40 gram węglowodanów przyswajalnych) to:
1) ok. 80g pieczywa razowego; 2) 1 bułka pszenna o wadze 50 g; 3) 1/2 woreczka ryżu (50g produktu przed ugotowaniem); 4) 2 szklanki napoju słodkiego lub soku (400 ml); 5) 1 szklanka napoju słodkiego lub soku (200 ml). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które stwierdzenia najlepiej charakteryzują przepływ bazowy (podstawowy) w osobistej pompie insulinowej?
1) przepływ bazowy ustawia się tak, aby ilość insuliny podawanej w każdej godzinie była taka sama; 2) przepływ bazowy ustawia się tak, aby dopasować ilość insuliny podawanej w każdej godzinie doby do indywidualnego zapotrzebowania chorego na lek; 3) zazwyczaj potrzeba więcej insuliny w godzinach wczesno rannych (ok.3:00-8:00) a mniej w porze okołopołudniowej (ok.10:00-15:00) w stosunku do pozostałej części doby; 4) może być modyfikowany przez chorego przy pomocy funkcji „baza tymczasowa” (ustawienie tymczasowej dawki podstawowej); 5) w ogóle nie może być modyfikowany przez chorego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące wysiłku fizycznego u chorego na cukrzycę typu 1:
1) wiąże się z ryzykiem kwasicy, jeśli glikemia przekracza 250 mg/dl przed wysiłkiem; 2) wiąże się z ryzykiem kwasicy, jeśli glikemia przekracza 180 mg/dl przed wysiłkiem; 3) wiąże się z ryzykiem hipoglikemii, jeśli jest to krótkotrwały (20 minutowy) wysiłek na poziomie 95% tętna maksymalnego; 4) w przypadku znacznej hiperglikemii przed planowaną aktywnością chory musi najpierw podać dawkę korekcyjną insuliny i rozpocząć trening dopiero, gdy glikemia obniży się do bezpiecznej wartości < 200-250 mg/dl; 5) jeśli jest umiarkowany, wiąże się z tendencją do szybkiego obniżania glikemii, stąd najlepiej rozpoczynać go, gdy stężenie glukozy wynosi nawet 180-200 mg/dl. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Przed spożyciem posiłku węglowodanowego, z produktów o IG > 70 w celu uniknięcia hiperglikemii poposiłkowej dawkę insuliny doposiłkowej w przypadku analogu insuliny krótko działającej należy: |
|
|
Jednym z powikłań insulinoterapii jest lipohipertrofia. Wskaż prawdziwe stwierdzenia charakteryzujące to powikłanie:
1) lipohipertrofia to rzadkie miejscowe powikłanie cukrzycy, częstość jego występowania istotnie zmniejszyła się przy stosowaniu insulin ludzkich; 2) lipohipertrofia jest powikłaniem miejscowym insulinoterapii mogącym istotnie wpływać na stopień wyrównania metabolicznego cukrzycy; 3) lipohipertrofia zwiększa ryzyko hipoglikemii; 4) lipohipertrofia to przerost podskórnej tkanki tłuszczowej w miejscu injekcji insuliny, występujący często, u około30% osób leczonych insuliną, mający charakter jedynie defektu kosmetycznego; 5) najistotniejszymi czynnikami patogenetycznymi lipohipertrofii są: nieprawidłowa technika wstrzyknięć a szczególnie zbyt rzadka zmiana miejsca podania insuliny, zbyt rzadka wymiana igły oraz rodzaj podawanej insuliny. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W trakcie leczenia za pomocą osobistej pompy insulinowej równoczesne zastosowanie systemu ciągłego monitorowania glikemii "real time" umożliwia:
|
|
|
Zgodnie z aktualnymi rekomendacjami PTD, ośrodki diabetologiczne refundujące zakup osobistej pompy insulinowej przez NFZ dla dzieci, młodzieży i osób dorosłych do 26. r.ż. muszą spełniać poniższe warunki, z wyjątkiem:
|
|
|
U pacjentów z cukrzycą typu LADA, pomimo uzyskiwania w początkowym okresie leczenia dobrego efektu terapeutycznego przy stosowaniu leków stymulujących wydzielanie insuliny, zaleca się insulinoterapię od momentu ustalenia rozpoznania. Wskaż fałszywe uzasadnienia tych rekomendacji:
1) podawanie leków stymulujących wydzielanie insuliny przyspiesza degradację puli nieuszkodzonych komórek B; 2) wczesne stosowanie insulinoterapii hamuje procesy autoagresji prowadzące do uszkodzenia komórek B, poprzez toksyczny wpływ na reaktywne limfocyty biorące udział w w/w reakcji immunologicznej; 3) utrzymanie nawet niewielkich rezerw wydzielniczych trzustki dzięki leczeniu egzogenną insuliną od chwili ustalenia rozpoznania wpływa korzystnie na dalszą kontrolę metaboliczną, redukując wahania glikemii w trakcie insulinoterapii; 4) stosowanie leków stymulujących wydzielanie insuliny u pacjentów z cukrzycą typu LADA prowadzi często do przyrostu masy ciała, co generuje insulinooporność. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
O remisji u dorosłego pacjenta z cukrzycą typu 1 świadczy normoglikemia przy dobowym zapotrzebowaniu na insulinę wynoszącym:
|
|
| Optymalna wartość glikemii u osoby z cukrzycą typu 2 hospitalizowanej z powodu udaru mózgu wynosi: |
|
|
W leczeniu ran z cechami infekcji w przebiegu zespołu stopy cukrzycowej przeciwwskazane jest stosowanie:
|
|
| Do testów oceniających stan układu sympatycznego należy: |
|
| W leczeniu przyczynowym neuropatii cukrzycowej znalazły zastosowanie następujące leki: |
|
|
Chory na cukrzycę typu 2 od 4 lat, HbA1c 6,8% z krwotocznym modzelem (odciskiem) w obrębie podeszwowej powierzchni palucha, bez klinicznych cech stanu zapalnego, wymaga:
1) antybiotykoterapii doustnej; 2) antybiotykoterapii dożylnej; 3) konsultacji chirurga naczyniowego; 4) konsultacji chirurgicznej celem stopniowego usunięcia zmiany; 5) nie wymaga żadnego postępowania poza obserwacją. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
U 57-letniego pacjenta z cukrzycą typu 2, powikłaną cukrzycową chorobą nerek w stadium G 3B, z BMI 27 kg/m2 należy zastosować dietę charakteryzującą się:
1) zawartością białka ograniczoną do ≤ 0,8g/kg masy ciała; 2) deficytem energetycznym co najmniej 500 kcal/dobę; 3) kalorycznością 35 kcal/kg masy ciała; 4) zawartością białka 0,8-1,0 g/kg masy ciała; 5) zawartością błonnika do 30-40 g/dobę. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Obraz kliniczny amiotrofii cukrzycowej należy różnicować z następującym zespołem: |
|
