Jesień 2016: testy egzaminacyjne do egzaminu PES

ROZWIĄŻ TEST

Pytanie
Odpowiedzi
Które z wymienionych chorób ogólnoustrojowych sprzyjają powstawaniu stomatopatii protetycznej?

1) niedobory witaminowe;
2) niedobór żelaza;
3) ślinotok;
4) nadmierne rogowacenie;
5) leukoplakia.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1, 3.
  2. 1, 2.
  3. 3, 4.
  4. ...
  5. ...
Stomatopatie wtórne pochodzenia endogennego częściej występują u:

1) kobiet;
2) osób w wieku podeszłym;
3) mężczyzn;
4) osób w młodszym wieku;
5) osób ze stwierdzoną stomatodynią.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1, 2.
  2. 3, 4, 5.
  3. 2, 5.
  4. ...
  5. ...
Pacjent, lat 40, zgłosił się do leczenia protetycznego celem uzupełnienia braków zębowych. W badaniu klinicznym stwierdza się brak skrzydłowy w obrębie szczęki po stronie prawej, braki międzyzębowe w odcinkach bocznych, obustronnie w żuchwie, patologiczne starcie zębów przednich. Postępowanie lecznicze będzie obejmowało:
  1. wykonanie protezy szkieletowej górnej i mostów w obrębie żuchwy.
  2. ustalenie zgryzu konstrukcyjnego i rekonstrukcję zwarcia z uzupełnieniem braków zębowych.
  3. wykonanie repozycyjnej szyny zgryzowej i przygotowanie pacjenta do rekonstrukcji zwarcia w leczniczym położeniu żuchwy.
  4. ...
  5. ...
Osadzenie modeli w artykulatorze bez przeniesienia łukiem twarzowym relacji górnego łuku zębowego względem stawów skroniowo-żuchwowych, może skutkować podczas kontroli protez próbnych w jamie ustnej:
  1. zgryzem otwartym.
  2. przodozgryzem.
  3. tyłozgryzem.
  4. ...
  5. ...
Graficzna rejestracja ruchów żuchwy umożliwia pozyskanie danych do:
  1. wytyczenia krzywej kompensacyjnej Spee.
  2. ustalenia płaszczyzny zwarcia.
  3. programowania artykulatora.
  4. ...
  5. ...
Podczas odwodzenia żuchwy w zakresie relacji centralnej szczyty guzków poszczególnych zębów dolnych poruszają się po łuku ze środkiem obrotu w obrębie:
  1. oczodołu.
  2. Glabelli.
  3. głowy żuchwy.
  4. ...
  5. ...
Rola stomatologa w zapobieganiu patologicznemu starciu zębów to:

1) dążenie do tworzenia okluzji zabezpieczonej wielostronnie;
2) uzyskanie prowadzenia grupowego;
3) modelowanie kontaktów zębowych opartych na regule trypodyzacji;
4) zalecenie użytkowania relaksacyjnej szyny zgryzowej;
5) odtwarzanie prowadzenia kłowego.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1, 2, 3.
  2. 1, 2, 4.
  3. 1, 3, 4.
  4. ...
  5. ...
Stabilna ortopedycznie pozycja stawowa to:
  1. pozycja więzadłowa żuchwy.
  2. relacja centralna.
  3. maksymalne zaguzkowanie zębów.
  4. ...
  5. ...
Optymalne obciążenie zębów bocznych w okluzji dynamicznej można uzyskać wprowadzając:
  1. okluzję obustronnie zbalansowaną.
  2. prowadzenie grupowe.
  3. odpowiednią głębokość krzywej Spee.
  4. ...
  5. ...
Kąt nachylenia płaszczyzny okluzji w płaszczyźnie strzałkowej jest w związku z:

1) krzywą kompensacyjną Spee;
2) krzywą kompensacyjną Wilsona;
3) wysokością guzków zębów bocznych;
4) prowadzeniem kłowym;
5) kątem Bennetta.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. tylko 1.
  2. 2, 4.
  3. 1, 2.
  4. ...
  5. ...
Jaka jest korelacja pomiędzy szerokością dziąsła przyczepionego a jego grubością w poszczególnych odcinkach łuku zębowego?
  1. szerokość i grubość dziąsła przyczepionego wzrasta, poczynając od zębów przednich ku tyłowi.
  2. szerokość i grubość dziąsła przyczepionego maleje, poczynając od zębów przednich ku tyłowi.
  3. szerokość dziąsła przyczepionego maleje, a jego grubość wzrasta, poczynając od zębów przednich ku tyłowi.
  4. ...
  5. ...
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące szerokości biologicznej:

1) szerokość biologiczna jest naturalną ochroną więzadła ozębnej i szczytu wyrostka zębodołowego;
2) integralność szerokości biologicznej jest wskaźnikiem stanu zdrowia dziąsła;
3) szerokość biologiczna jest wskazówką przy podejmowaniu decyzji odnośnie odbudowy protetycznej;
4) zadaniem szerokości biologicznej jest przeciwstawienie się urazom mechanicznym;
5) szerokość biologiczna jest sumą wymiarów szpary dziąsłowej i przyczepu nabłonkowego;
6) w wymiarze szerokości biologicznej znajduje się połączenie szkliwno-cementowe.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 4, 5.
  2. tylko 6.
  3. 1, 2, 3, 4.
  4. ...
  5. ...
Reakcja tkanek przyzębia na kontakt z protezą jest uzależniona od rodzaju materiału. Uszereguj niżej wymienione materiały podstawowe od najbardziej do najmniej biologicznie obojętnego w kontakcie z błoną śluzową:

1) tworzywo akrylowe;
2) glazurowana porcelana;
3) stop chromo-kobaltowy.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1, 2, 3.
  2. 3, 2, 1.
  3. 3, 1, 2.
  4. ...
  5. ...
W przypadku pacjenta z periodontopatią należy projektować mosty:

1) dwubrzeżne;
2) jednobrzeżne;
3) o zmniejszonej aktywności przęsła;
4) aktywne;
5) o zwiększonej liczbie filarów w stosunku do liczby członów przęsła;
6) o zmniejszonej liczbie filarów w stosunku do liczby członów przęsła;
7) blokujące zęby uzębienia resztkowego w odcinku przednim z bocznymi odcinkami łuku zębowego.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1, 3, 5, 7.
  2. 2, 3, 6, 7.
  3. 1, 4, 6, 7.
  4. ...
  5. ...
W przypadku periodontopatii projektowane uzupełnienia protetyczne powinny charakteryzować się następującymi cechami:

1) kształt anatomiczny uzupełnienia protetycznego odpowiadający koronie klinicznej zęba;
2) odtworzenie miejsc stycznych z zębami sąsiednimi;
3) zapewnienie pacjentowi możliwości utrzymania dobrej higieny jamy ustnej;
4) gładkie, bezstopniowe przejście uzupełnienia w powierzchnię obwodową zęba;
5) preparacja zęba bezstopniowa poddziąsłowa.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. wszystkie wymienione.
  2. 1, 2, 3, 4.
  3. 1, 2, 3, 5.
  4. ...
  5. ...
Jak należy pozycjonować implant w wymiarze koronowo-apikalnym u pacjenta periodontologicznego, aby stworzyć optymalne warunki do zachowania higieny?
  1. 1-2 mm dopodniebiennie w stosunku do linii łączącej wargowe powierzchnie sąsiednich zębów na wysokości połączenia szkliwno-cementowego tych zębów.
  2. 1,5 mm od sąsiedniego zęba.
  3. 3 mm doapikalnie od brzegu dziąsła na wargowej powierzchni przyszłej korony protetycznej.
  4. ...
  5. ...
Preparacja zębów filarowych z żywą miazgą do mostów u pacjentów z zaawansowaną periodontopatią, po terapii chirurgicznej, w porównaniu z pacjentami bez zmian patologicznych w przyzębiu jest:
  1. ułatwiona, ponieważ zęby są skrócone i reprezentują 5 stopień starcia zębów wg Martina.
  2. ułatwiona, ponieważ jama ustna reprezentuje typ I wg Supple’a.
  3. utrudniona, ponieważ zęby są wydłużone.
  4. ...
  5. ...
Elementy utrzymujące w protezach częściowych zapewniają jej retencję i stabilizację w jamie ustnej. Wskaż mechaniczne elementy utrzymujące protezę częściową na uzębieniu naturalnym:

1) klamry doginane;
2) klamry lane;
3) teleskopy;
4) wszczepy;
5) podpórki;
6) zatrzaski;
7) ciernie;
8) zasuwy.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1, 2, 7.
  2. 3, 5, 6, 8.
  3. 2, 4, 5, 7.
  4. ...
  5. ...
Zjawisko osiadania protez częściowych, czyli zagłębiania się w podłoże śluzówkowo-kostne w stopniu przekraczającym naturalną podatność błony śluzowej, jest przyczyną niekorzystnych zjawisk, takich jak:

1) utrata kontaktu między zębami przeciwstawnymi, co powoduje osłabienie wydolności żucia;
2) obniżenie wysokości zwarciowej z niekorzystnymi konsekwencjami dla funkcji stawów i mięśni oraz estetyki twarzy;
3) zawyżania wysokości zwarciowej z niekorzystnymi konsekwencjami dla funkcji stawów i mięśni oraz estetyki twarzy;
4) przeciążenia czynnościowego pozostałych zębów naturalnych;
5) drażnienia dziąsła brzeżnego;
6) zmiana ułożenia ramion klamer i pogorszenie ich funkcji umocowującej;
7) rozbudowa struktur kostnych podłoża, jako przeciwreakcja na ucisk.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1, 2, 4.
  2. 1, 3, 6, 7.
  3. 2, 4, 5.
  4. ...
  5. ...
Wskaż czynniki, które mają wpływ na zasięg protezy częściowej:

1) liczba, stan i topografia zębów zachowanych;
2) w każdym przypadku należy ograniczyć płytę protezy, aby ułatwić jej adaptację;
3) w przypadkach niewielkiej liczby zębów o niewydolnym przyzębiu i niekorzystnym rozmieszczeniu nadmierne redukowanie płyty nie jest wskazane;
4) dobrze zachowane podłoże śluzówkowo-kostne umożliwia redukcję płyty w okolicy fałdów podniebiennych i w strefie gruczołowej;
5) w żuchwie, ze względu na stosunkowo małe pole protetyczne, konstrukcja protezy częściowej wymaga rozległego przykrycia bezzębnych odcinków wyrostka zębodołowego, głównie w okolicy zębów trzonowych i okolicy zatrzonowcowej;
6) w przypadku braków skrzydłowych w żuchwie należy rozważyć zastosowanie doginanego łuku podjęzykowego w protezie osiadającej.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1, 3.
  2. 2, 6.
  3. 1, 3, 4, 5.
  4. ...
  5. ...
Które z poniższych elementów można zaliczyć do podparć ozębnowych?

1) podparcia w formie wypustek wychodzących z trzonu protezy na powierzchnię żującą zębów, określane w skrócie cierniami;
2) klamra okrężna;
3) klamra naddziąsłowa;
4) nakłady pokrywające powierzchnię żującą;
5) bezklamrowe elementy utrzymujące, jak: teleskopy, podpórki kładkowe, zaczepy kulowe, zasuwy, zamki;
6) łączniki małe;
7) łączniki duże.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1, 2, 4, 5.
  2. 1, 3, 5, 7.
  3. 1, 4, 5.
  4. ...
  5. ...
Dobre umocowanie protezy szkieletowej na podłożu zależy przede wszystkim od kształtu i liczby zachowanych zębów. Podczas analizy paralelometrycznej modelu ustala się tor wprowadzenia protezy w odniesieniu do cech wzorcowego toru wprowadzenia. Nieodzowną cechą każdego toru wprowadzenia, który umożliwia wykonanie protezy szkieletowej, jest:
  1. takie położenie powierzchni retencyjnych, które umożliwia zaprojektowanie ramion retencyjnych o kierunkowej funkcji umocowującej.
  2. dostatecznie długa droga wyprowadzenia protezy.
  3. obecność powierzchni retencyjnych i prowadzących.
  4. ...
  5. ...
Określając przebieg części właściwej ramienia retencyjnego należy uwzględnić następujące parametry:

1) część właściwa musi się zaczynać na linii największej wypukłości w miejscu, od którego począwszy powierzchnia retencyjna najłagodniej pogłębia się;
2) część właściwa powinna zaczynać się od linii największej wypukłości na powierzchni stycznej zęba od strony luki;
3) część właściwa powinna zagłębiać się możliwie łagodnie od największej wypukłości do obranej głębokości;
4) zagłębienie się części właściwej może być dowolne;
5) dodziąsłowy brzeg końca ramienia retencyjnego powinien mieć przynajmniej 2 mm długości i leżeć całą swą długością na jednakowej głębokości;
6) dodziąsłowy brzeg końca ramienia retencyjnego powinien mieć minimum 1 mm długości i nie kontaktować się z powierzchnią zęba podczas zdejmowania, aby nie uszkadzał szkliwa;
7) część właściwa ramienia prowadzącego aktywnie przebiega w drugim obszarze zęba oporowego;
8) część właściwa ramienia prowadzącego aktywnie przebiega po pierwszym i drugim obszarze zęba oporowego;
9) droga wprowadzenia części właściwej ramienia prowadzącego aktywnie nie powinna być krótsza od drogi współdziałającego ramienia retencyjnego.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1, 3, 4, 7, 9.
  2. 1, 3, 5, 8, 9.
  3. 2, 4, 6, 7.
  4. ...
  5. ...
Wskaż najważniejsze funkcje łączników dużych w protezach szkieletowych:

1) połączenie dużych elementów protezy;
2) umocowanie protezy na podłożu;
3) przenoszenie powstających sił poprzez łuk na wybrane zęby i tkanki;
4) zmniejszenie momentu obrotowego zębów;
5) przenoszenie sił na wyrostek zębodołowy;
6) zmniejszenie obciążenia oraz kontrolowanie ruchów protezy.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1, 3, 5.
  2. 1, 2, 4, 6.
  3. 1, 3, 4, 5, 6.
  4. ...
  5. ...
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące projektowania ramion stabilizujących:

1) ramiona stabilizujące przebiegają zwykle równolegle do szyjki, wzdłuż całej górnokątowej ściany zęba;
2) ramiona stabilizujące przebiegają po powierzchni prowadzącej;
3) mogą być projektowane w formie krótkich, 2-3 mm wypustek, jako pojedyncze, oddzielne elementy na każdej powierzchni zęba o górnym kącie;
4) krótkie wypustki stabilizujące mogą być umieszczane powyżej największej wypukłości;
5) mają zastosowanie do przeniesienia bocznych sił żucia na następne zęby, oprócz tych, które zostały ujęte przez klamry;
6) mogą być stosowane do unieruchomienia jakiegokolwiek zęba oraz stabilizacji ciernia podpierającego, położonego na skośnej powierzchni podniebiennej (np. kła);
7) należy zastosować takie ich usytuowanie, aby spełniały kierunkową funkcję stabilizującą zębów rozchwianych.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1, 4, 5.
  2. 1, 2, 5, 7.
  3. 1, 3, 4, 5, 6.
  4. ...
  5. ...
Podczas projektowania umocowania protez szkieletowych za pomocą klamer należy uwzględnić tzw. funkcję umocowującą kierunkową, która polega na:

1) nie uwzględnieniu toru wprowadzenia i wyprowadzenia protezy;
2) zaprojektowaniu części właściwej ramienia retencyjnego w stronę tej części trzonu protezy, która będzie narażona na odsuwanie od podłoża;
3) stosuje się je w przypadkach braków skrzydłowych, rozległych braków zębów przednich i międzyzębowych bocznych, gdy zęby okalające lukę nie mają powierzchni retencyjnych;
4) w przypadku uzupełnienia rozległych braków przednich koniec części właściwej ramienia retencyjnego powinien być skierowany do przodu w stronę luki;
5) w przypadku uzupełnienia rozległych braków przednich koniec części właściwej ramienia retencyjnego powinien być skierowany do tyłu luki;
6) przy uzupełnianiu braków skrzydłowych koniec części właściwej należy skierować do przodu;
7) przy uzupełnianiu braków skrzydłowych koniec części właściwej należy skierować do tyłu;
8) kierunkowa funkcja umocowująca ramienia retencyjnego jest najbardziej efektywna, jeśli koniec części właściwej zaprojektowany jest na pierwszym obszarze zęba oporowego sąsiadującego z luką;
9) występowanie kierunkowej funkcji ramienia retencyjnego zależy również od tzw. pośredniego utrzymywacza.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1, 2, 4, 6, 9.
  2. 2, 3, 5, 6, 8.
  3. 1, 3, 4, 6, 9.
  4. ...
  5. ...
W przypadku braków skrzydłowych obustronnych z jednoczesnym występowaniem braku międzyzębowego w odcinku przednim w protezie szkieletowej ze względów estetycznych wskazane jest zaprojektowanie 2 klamer, po 1 z każdej strony łuku zębowego. Jakich?

1) obydwie klamry należy umieścić na ostatnich zębach, ograniczających od przodu braki skrzydłowe;
2) obydwie klamry należy umieścić na zębach ograniczających braki międzyzębowe;
3) w takich przypadkach najlepsze są dwie klamry samodzielne z aktywnym prowadzeniem;
4) końce ramion prowadzących aktywnie projektuje się w kierunku odwrotnym niż kierunek przebiegu końców ramion retencyjnych;
5) najlepsze są dwie pojedyncze klamry, które umocowują jednocześnie do przodu i do tyłu;
6) najlepsze są klamry, które umocowują do tyłu;
7) w sytuacji braku możliwości zaprojektowania klamer samodzielnych, projektuje się klamry zależne z ramionami retencyjnymi, z których każde ma dwa zakończenia skierowane w odwrotnych kierunkach.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1, 3, 5.
  2. 2, 4, 6.
  3. 1, 5, 7.
  4. ...
  5. ...
W łuku górnym najczęściej stosowane są następujące duże łączniki:

1) pojedynczy przerzut podniebienny;
2) przednio-tylny przerzut podniebienny;
3) tylny przerzut podniebienny;
4) podniebienny łącznik płytowy;
5) zmodyfikowany łącznik podniebienny w kształcie litery U;
6) pojedynczy łuk podniebienny;
7) łuk podniebienny przednio-tylny;
8) łuk zębowy.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1, 2, 3, 5.
  2. 4, 6, 7, 8.
  3. 1, 3, 4, 5, 8.
  4. ...
  5. ...
Obniżenie wysokości zwarcia centralnego w protezach całkowitych powoduje:

1) napięcie mięśni, ból w stawach skroniowo-żuchwowych;
2) brak widoczności zębów w trakcie rozmowy i uśmiechu;
3) wysunięcie żuchwy do przodu, uwypuklenie warg, powstanie w okolicy kątów ust stanów zapalnych;
4) wysunięcie żuchwy do przodu, zapadnięcie warg, powstanie w okolicy kątów ust stanów zapalnych;
5) cofnięcie żuchwy do tyłu, zapadnięcie warg, powstanie w okolicy kątów ust stanów zapalnych.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1, 2, 3.
  2. 1, 2, 4.
  3. 1, 2, 5.
  4. ...
  5. ...
Projektując podparcie protez częściowych w sytuacji braków kl. III wg Kennedy’ego należy rozważyć ich lokalizację w specjalnie wypreparowanych miejscach zębów oporowych. Podczas oceny potencjalnego oparcia na zębach własnych należy rozważyć:

1) stan tkanek przyzębia;
2) morfologię korony i korzenia;
3) proporcję długości korony i korzenia;
4) obszar wskaźnika kości - jak ząb reagował na wcześniejsze obciążenia;
5) lokalizację zęba w łuku;
6) wzajemny stosunek zęba do innych elementów oporowych (długość luki bezzębnej);
7) uzębienie przeciwstawne.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 2, 3, 5.
  2. 1, 2, 6.
  3. 1, 2, 3, 6.
  4. ...
  5. ...
Wskaż czynności układu stomatognatycznego, które odbywają się z kontaktem zębów przeciwstawnych:

1) żucie;
2) połykanie;
3) oddychanie;
4) odgryzanie;
5) artykulacja dźwięków.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1, 4.
  2. 1, 2, 4.
  3. 1, 3, 4, 5.
  4. ...
  5. ...
Przedwczesny kontakt w obrębie zębów powoduje aktywację odruchu nocyceptywnego polegającego na:
  1. zwiększeniu aktywności mięśniowej.
  2. zahamowaniu aktywności mięśni unoszących żuchwę.
  3. wygenerowaniu bruksizmu nocnego.
  4. ...
  5. ...
Podczas prowadzenia kłowego zauważalna jest aktywność:
  1. mięśni żwaczy oraz skroniowych po obu stronach.
  2. mięśni skroniowych obustronnie.
  3. mięśnia skroniowego po stronie pracującej.
  4. ...
  5. ...
Podczas prowadzenia grupowego zauważalna jest aktywność:
  1. mięśni żwaczy oraz skroniowych po obu stronach.
  2. mięśni skroniowych obustronnie.
  3. mięśnia skroniowego po stronie pracującej.
  4. ...
  5. ...
Dolegliwości bólowe powstałe po zastosowaniu „zbyt wysokiej korony” są efektem:
  1. zwiększenia aktywności mięśniowej.
  2. zwiększenia aktywności bruksizmu.
  3. zmniejszenia aktywności bruksizmu.
  4. ...
  5. ...
Do gabinetu stomatologicznego zgłasza się pacjent, z podejrzeniem zablokowania krążka w stawie skroniowo-żuchwowym. W trakcie badania pacjenta, w takim wypadku stwierdza się:
  1. odgłos przeskakiwania wysłuchiwany w jednym stawie z użyciem stetoskopu.
  2. ograniczenie odwodzenia do 22-24 mm ze zbaczaniem w jedną stronę.
  3. trzeszczenia w stawie słyszalne bez użycia przyrządów.
  4. ...
  5. ...
Istotnym elementem badania stomatologicznego jest sprawdzenie zakresu odwodzenia żuchwy. Wartości prawidłowego zakresu maksymalnego odwodzenia przeciętnie wynoszą:
  1. min. 32 mm - maks. 48 mm.
  2. min. 44 mm - maks. 64 mm.
  3. min. 40 mm - maks. 60 mm.
  4. ...
  5. ...
Wolne ruchy żuchwy są miarą prawidłowo funkcjonującego układu mięśniowo-stawowego. Oceniając je bierze się pod uwagę następujące elementy:

1) zakres odwodzenia żuchwy;
2) zakres ruchów dobocznych;
3) tor ruchu odwodzenia i przywodzenia;
4) występowanie zbaczania podczas ruchu odwodzenia;
5) występowanie zbaczania podczas ruchów dobocznych.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1, 3, 5.
  2. 2, 3, 4.
  3. 1, 4, 5.
  4. ...
  5. ...
Proces zanikowy w szczęce przebiega następująco:

1) ogranicza się zazwyczaj do wyrostków zębodołowych, rzadko przechodząc na trzon szczęki;
2) dotyczy wyrostków zębodołowych i przechodzi na trzon szczęki;
3) ogranicza się zazwyczaj do trzonu szczęki, rzadko przechodząc na wyrostki zębodołowe;
4) wyrostek zębodołowy szczęki zanika w kierunku od podniebienia do policzka;
5) wyrostek zębodołowy szczęki zanika w kierunku od policzka do podniebienia.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1, 4.
  2. 2, 5.
  3. 1, 5.
  4. ...
  5. ...
W procedurze postępowania klinicznego z zastosowaniem biofunkcjonalnego systemu protetycznego (BPS), wykorzystywany jest łuk twarzowy UTS. Służy on do:
  1. zewnątrzustnej rejestracji okluzji.
  2. wewnątrzustnej rejestracji okluzji.
  3. rejestracji przestrzennego położenia szczęki względem osi obrotu stawu skroniowo-żuchwowego.
  4. ...
  5. ...
Kalota artykulacyjna to przyrząd:

1) stosowany do usytuowania modeli szczęk w artykulatorze;
2) stosowany do rejestracji powierzchni okluzyjnej;
3) stosowany do rejestracji przestrzennego ułożenia powierzchni okluzyjnej zębów szczęki;
4) stosowany do oceny przebiegu powierzchni okluzyjnej;
5) stosowany do rejestracji okluzji centralnej w bezzębiu;
6) pomocniczy stosowany przy ustawianiu zębów w protezach całkowitych.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1, 6.
  2. 2, 4.
  3. 3, 6.
  4. ...
  5. ...
Zjawisko Christensena występuje w przypadku, gdy:
  1. nachylenie strzałkowej drogi stawowej i strzałkowej drogi siecznej ma ten sam kąt w stosunku do płaszczyzny poziomej.
  2. kąt strzałkowej drogi siecznej jest większy niż kąt strzałkowej drogi stawowej.
  3. kąt strzałkowej drogi siecznej jest mniejszy niż kąt strzałkowej drogi stawowej.
  4. ...
  5. ...
W trakcie ustawiania sztucznych zębów bocznych wg metody kalotowej w modyfikacji krakowskiej, należy kierować się następującymi zasadami:

1) oś długa zęba musi leżeć w linii międzywyrostkowej;
2) linia międzywyrostkowa powinna przechodzić przez środek powierzchni żującej zębów bocznych;
3) stosuje się zęby płaskoguzkowe, których powierzchnie żujące przylegają do powierzchni kaloty o promieniu 10,1 cm;
4) stosuje się zęby guzkowe, których powierzchnie żujące przylegają do powierzchni kaloty o promieniu 10,1 cm;
5) bruzdy centralne zębów bocznych dolnych powinny przebiegać nad środkiem grzbietu wyrostka zębodołowego.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1, 3, 4, 5.
  2. 1, 2, 3, 5.
  3. 1, 4, 5.
  4. ...
  5. ...
W przypadkach, gdy technik dentystyczny nie otrzyma od lekarza indywidualnych wskazówek co do ukształtowania łuku zębów przednich, wówczas może je ustawiać w miejscu zajmowanym wcześniej przez uzębienie naturalne - na podstawie analizy modeli i anatomiczno-morfologicznych zależności. Wskaż prawidłowe zależności ustawiania zębów przednich względem brodawki przysiecznej i fałdów podniebiennych:

1) powierzchnia wargowa siekaczy przyśrodkowych powinna być oddalona od środka brodawki przysiecznej przeciętnie o 8 mm;
2) odległość powierzchni wargowej kła do zakończenia pierwszego dużego fałdu podniebiennego powinna wynosić 8 mm;
3) odległość powierzchni wargowej kła do zakończenia pierwszego dużego fałdu podniebiennego powinna wynosić 10 mm;
4) guzki sieczne kłów powinny być ułożone na linii biegnącej przez środek brodawki przysiecznej;
5) pierwsza para fałdów podniebiennych większych wskazuje krawędź podniebienną kłów i kończy się 2 mm przed kłami.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1, 2, 4, 5.
  2. 1, 3, 4, 5.
  3. 1, 4, 5.
  4. ...
  5. ...
Pozycja okluzji centralnej na łuku gotyckim jest zlokalizowana:
  1. w miejscu szczytu łuku gotyckiego.
  2. około 2 mm od szczytu łuku gotyckiego.
  3. około 4 mm od szczytu łuku gotyckiego.
  4. ...
  5. ...
Wskaż założenia teorii statycznych ustawiania zębów w protezach całkowitych:

1) uzyskanie artykulacji wybalansowanej;
2) stosowanie zębów płaskoguzkowych;
3) stosowanie zębów guzkowych;
4) stosowanie artykulatorów w trakcie ustawiania zębów;
5) stosowanie zwieraków w trakcie ustawiania zębów;
6) odpowiednia orientacja przestrzenna powierzchni żujących zębów bocznych w odniesieniu do linii międzywyrostkowej;
7) wyłączeniu zębów przednich z kontaktu w okluzji centralnej;
8) ustawianie zębów przednich z dostosowaniem nachylenia ich powierzchni podniebiennych do toru głów stawowych.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1, 3, 4, 8.
  2. 1, 2, 5, 6, 8.
  3. 2, 5, 6, 7.
  4. ...
  5. ...
Nośnik zwarcia (centric tray) to urządzenie, które umożliwia:

1) pobranie wycisków czynnościowych przy ustach zamkniętych;
2) jednoczesne odwzorowanie pola protetycznego górnego i dolnego wyrostka zębodołowego;
3) wstępną rejestrację przestrzennego ułożenia żuchwy względem szczęki;
4) wewnątrzustną rejestrację okluzji centralnej;
5) rejestrację położenia przestrzennego żuchwy względem osi obrotu stawu skroniowo-żuchwowego.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1, 3, 4.
  2. 2, 3, 4.
  3. 1, 3.
  4. ...
  5. ...
Szyna repozycyjna, jako aparat rehabilitacyjny stosowana jest w przypadku występowania:

1) stłoczenia zębów przednich i wskazania do ich repozycji;
2) nadmiernego napięcia mięśni żwaczowych;
3) przemieszczenia krążka bez zablokowania;
4) progenii żuchwy z testem czynnościowym dodatnim;
5) prognacji żuchwy z testem czynnościowym ujemnym.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 2, 3.
  2. 1, 3.
  3. tylko 3.
  4. ...
  5. ...
Przeciwwskazaniem do korekty okluzji z zastosowaniem metody selektywnego szlifowania są:

1) ból w obrębie stawów skroniowo-żuchwowych;
2) przedwczesne kontakty w pozycji dotylnego położenia zwarciowego żuchwy;
3) obniżona wysokość zwarciowa;
4) podwyższona wysokość zwarciowa;
5) trudności w ustaleniu jednoznacznej pozycji okluzji centralnej.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1, 2.
  2. 1, 3, 5.
  3. 2, 4.
  4. ...
  5. ...
Z jakimi schorzeniami ogólnymi należy różnicować bólową postać zaburzeń czynnościowych narządu żucia?

1) wtórna postać neuralgii nerwu trójdzielnego;
2) powikłania zapalne zatok przynosowych;
3) atypowe bóle twarzy;
4) choroby nerwowo-mięśniowe o podłożu immunologicznym;
5) zapalenie zatoki jamistej.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1, 4.
  2. 2, 3.
  3. 2, 4.
  4. ...
  5. ...

Ta strona używa cookies i innych technologii. Korzystając z niej wyrażasz zgodę na ich używanie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej szczegółów w Polityce prywatności

Zamknij