Jesień 2007: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
|
Tętniak aorty brzusznej (AAA):
1) kolagen stanowi około 70% całkowitego białka ściany aorty; 2) największy udział w zawartości kolagenu ściany aorty mają jego typy I i III; 3) najczęstszą lokalizacją tętniaków aorty jest jej „podnerkowy” odcinek; 4) często objawia się nadciśnieniem naczyniowo-nerkowym; 5) we wrodzonych wadach zaburzających strukturę białkową ściany aorty (choroba Marfana, typ IV choroby Ehlersa-Danlosa) istnieją duże predyspozycje do rozwoju tętniaka aorty. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Tętniak aorty piersiowej (TAA), o lokalizacji poniżej odejścia lewej tętnicy podobojczykowej: najczęstszymi czynnikami związanymi z jego wystąpieniem są:
1) najczęściej rozpoznawany jest wśród osób rasy żółtej; 2) ubytek zawartości komórek śródbłonka w ścianie aorty; 3) często rozpoznawany jest u chorych z zespołem Marfana; 4) może mieć podłoże genetyczne (MMP-9, v-yes-1 oncogene, mitogen-activated protein kinase 9, intracellular adhesion molecule-1); 5) współwystępuje z rozwarstwieniem ściany aorty. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Udar niedokrwienny mózgu jest zwykle powodowany przez:
1) napadowe lub utrwalone migotanie przedsionków serca; 2) pęknięcie tętniaka tętnicy łączącej przedniej mózgu; 3) ostrą zakrzepicą tętnic mózgowych; 4) guza mózgu typu glejaka; 5) zakrzepicą żył biodrowych i/lub udowych u osób z przetrwałym przewodem Botalla. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W diagnostyce stopnia zwężenia tętnicy szyjnej wewnętrznej w jej szyjnym odcinku istotną rolę odgrywa:
1) w badaniu ultrasonograficznym z podwójnym obrazowaniem (duplex) związek pomiędzy grubością (kompleksem) błony wewnętrznej (intima) do środkowej (media) (IMT - intima-media thickness); 2) osłuchiwanie stetoskopem miejsca rozwidlenia tętnicy szyjnej wspólnej; 3) ocena w badaniu ultrasonograficznym z podwójnym obrazowaniem (duplex) skurczowej (PSV) i rozkurczowej (PDV) prędkości przepływu w miejscu podejrzanym o zwężenie tętnicy szyjnej i powyżej; 4) badaniu angio-TK; 5) badanie angio-MR po podaniu środków wzmacniających sygnał ultrasonograficzny. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Udar niedokrwienny mózgu: ocena ostatnio prowadzonych wieloośrodkowych badań klinicznych:
1) SPORTIF z użyciem ksymelagatranemu (inhibitora trombiny) podawanego doustnie zostało przerwane z powodu hepatotoksyczności preparatu; 2) AMADEUS z użyciem idraparynuksu (inhibitora czynnika X) zostało przerwane z powodu wysokiego odsetka powikłań krwotocznych; 3) ACTIVE-W zostało przerwane po stwierdzeniu, że stosowanie kwasu acetylosalicylowego (ASA) w połączeniu z klopidogrelem nie było skuteczniejsze od stosowania warfaryny; 4) ACST wykazało wyższą skuteczność leczenia przeciwpłytkowego nad stentowaniem lub endarteriektomią tętnicy szyjnej wewnętrznej; 5) ACST-2 wykazało większą skuteczność stentowania tętnicy szyjnej wewnętrznej (z protekcją) nad leczeniem chirurgicznym (endarteriektomia). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Zatorowość tętnicza. Które z poniższych stwierdzeń są prawdziwe?
1) „pozasercowa" przyczyna zatorów występuje w 5-10% przypadków; 2) zatory fragmentami blaszek miażdżycowych łuku aorty rzadko są przyczyną zawałów mózgu; 3) zatory obwodowego odcinka aorty często powodują niedokrwienie trzewi; 4) najcięższą postacią są zatory rozsiane z piersiowego odcinka aorty do licznych narządów brzucha i kończyn dolnych; 5) anatomicznym źródłem zatorów tętnic obwodowych są coraz częściej tętniaki tętnic podkolanowych, rzadziej aorty brzusznej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| W rozwoju miażdżycy tętnic komórki mięśniowe gładkie wytwarzają wszystkie wymienione substancje, z wyjątkiem: |
|
| Dożylne stosowanie streptokinazy u chorych z ostrą zakrzepicą tętniczą jest: |
|
| W chorobie Buergera: |
|
| U 80-letniego pacjenta przyjętego na oddział kardiologiczny z powodu migotania przedsionków stwierdzono ostre niedokrwienie lewej kończyny dolnej. Chory przebył w zeszłym miesiącu zawał serca, leczony zachowawczo w tym fibrynolizą. W angiografii stwierdzono ostre zamknięcie lewej tętnicy biodrowej zewnętrznej. W lewej tętnicy biodrowej wspólnej stwierdza się blaszki miażdżycowe przewężające światło naczynia do 50% W prawym układzie biodrowym oraz aorcie stwierdza się zaawansowane zmiany miażdżycowe. Z wywiadu wynika, że chory od kilku lat jest leczony z powodu chromania przestankowego. W ostatnim okresie przechodził około 60m, po czym występował ból prawej kończyny dolnej. Najbardziej właściwym sposobem postępowania operacyjnego jest: |
|
| Ryzyko utraty kończyny u chorego z miażdżycowym niedokrwieniem kończyn i cukrzyca typu II jest: |
|
| Zastosowanie klasycznej limfografii u chorego z mieszaną niewydolnością limfatyczno-żylną może: |
|
| Pomostowanie w odcinku udowo podkolanowym u chorego z miażdżycową niedrożnością tętnicy udowej powierzchownej: |
|
| Niedrożność tętnicy podkolanowej u mężczyzny poniżej 40 roku życia najczęściej powstaje w wyniku: |
|
|
Spośród wymienionych przyczyn ostrego niedokrwienia kończyn dolnych należy wybrać dwie występujące najczęściej:
1) tętniak aorty brzusznej; 2) blaszki miażdżycowe w aorcie piersiowej; 3) migotanie przedsionków; 4) bakteryjne zapalenie wsierdzia; 5) zator paradoksalny. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Jaki szczep bakteryjny najczęściej wywołuje zakażenie protezy naczyniowej? |
|
| Jaki rodzaj protezy najłatwiej ulega zakażeniu bakteryjnemu? |
|
|
U osób otyłych występują częściej niż w ogólnej populacji:
1) cukrzyca typu 2; 2) choroba zwyrodnieniowa stawów; 3) osteoporoza; 4) bezdech senny; 5) alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych; 6) rak oskrzela; 7) rak endometrium. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U otyłych mężczyzn stwierdza się następujące zaburzenia hormonalne: |
|
| W całkowitym dobowym wydatku energii spoczynkowa przemiana materii stanowi około: |
|
| Dzieci o niskiej masie urodzeniowej są szczególnie narażone na rozwój otyłości trzewnej w życiu dorosłym, ponieważ często występuje u nich defekt receptora insulinowego powodujący upośledzenie działania antylipolitycznego insuliny. |
|
|
Do substancji wydzielanych przez tkankę tłuszczową i promujących rozwój insulinooporności oraz zmian miażdżycowych, nalezą:
1) czynnik martwicy guzów alfa (TNF-a); 2) interleukina-6; 3) rezystyna; 4) renina; 5) wolne kwasy tłuszczowe; 6) białko C-reaktywne (CRP). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Otyłość rozpoznajemy, gdy wskaźnik masy ciała (BMI) jest: |
|
| Kluczowym etapem cyklu Randle’a (glukoza - kwasy tłuszczowe), powodującym w efekcie zmniejszenie zużytkowania glukozy, jest nagromadzenie w mitochondriach komórki: |
|
|
Mediatorami zwiększającym łaknienie są:
1) neuropeptyd Y (NPY); 2) galanina; 3) serotonina; 4) ghrelina; 5) delta9-tetrahydrokanabinoid; 6) leptyna. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Do efektów biologicznych leptyny należą:
1) przesyłanie do OUN informacji o zasobach tłuszczu w organizmie; 2) zwiększenie poboru pokarmu; 3) zwiększenie aktywności układu współczulnego; 4) zwiększenie wychwytu glukozy i syntezy glikogenu w mięśniach szkieletowych; 5) nasilenie lipolizy i hamowanie lipogenezy; 6) hamowanie dojrzewania płciowego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Otyłość trzewna stanowi czynnik ryzyka zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych u młodych mężczyzn bez objawów choroby wieńcowej w wywiadzie, ponieważ następuje u nich wzmożona aktywacja układu współczulnego oraz uwalnianie dużej ilości wolnych kwasów tłuszczowych działających proarytmicznie. |
|
| Sibutramina jest lekiem zmniejszającym łaknienie poprzez: |
|
| Badanie DPP (Diabetes Prevention Program), prowadzone u pacjentów z upośledzoną tolerancją glukozy i nadwagę, wykazało: |
|
| Do diet rekomendowanych obecnie w leczeniu otyłości należą: |
|
|
Wskazania do leczenia farmakologicznego otyłości stanowią:
1) otyłość olbrzymia z objawami powikłań narządowych; 2) szybki nawrót otyłości (efekt jo-jo); 3) okres przekwitania; 4) okres pokwitania; 5) zaprzestanie nałogowego palenia tytoniu; 6) zaprzestanie nadmiernego spożywania alkoholu; 7) leczenie depresji lub choroby dwubiegunowej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Celem zabiegów bariatrycznych stosowanych w leczeniu otyłości jest przede wszystkim: |
|
| 44-letnia pacjentka, z kilkuletnim wywiadem nadciśnienia tętniczego, hiperlipidemii i cukrzycy typu 2, przed 8 miesiącami poddana zabiegowi bariatrycznemu metodą RNY (Roux-en-Y) z powodu otyłości olbrzymiej (BMI przed zabiegiem - 42 kg/m2, ubytek masy ciała po zabiegu -14 kg), obecnie leczona glimepirydem (metforminę odstawiono ze względu na uporczywe biegunki), statyną i ramiprylem, (HbA1c-7,0%) zgłosiła się do poradni diabetologicznej ze skargami na nasilające się od kilku miesięcy bóle kończyn dolnych, trudności z chodzeniem, obniżoną tolerancję wysiłku oraz drętwienia i mrowienia rąk i stóp. Lekarz rodzinny poinformował pacjentkę, że podejrzewa powikłania cukrzycy i włączył Amizepin (1 tabl. na noc). Najbardziej prawdopodobną przyczyną zgłaszanych dolegliwości jest: |
|
| 37-letnia księgowa zgłosiła się do poradni diabetologicznej celem konsultacji. Masa ciała - 81 kg, wzrost-162 cm (BMI-30,8 kg/m2), RR-130/85 mmHg, cholesterol całkowity-186 mg/dl, triglicerydy-131 mg/dl, test doustnej tolerancji glukozy: 0’-92 mg/dl, 120’-131 mg/dl. Pacjentka skarży się na bóle kręgosłupa, zadyszkę, obniżenie sprawności organizmu, ponadto podaje, że z powodu objawów depresyjnych przyjmuje dużo leków „uspokajających”. Brak cech hirsutyzmu i zaburzeń miesiączkowania w wywiadzie. W leczeniu pacjentki zalecisz wstępnie: |
|
| Szybkodziałające analogi insuliny powodują większy przyrost masy ciała niż insuliny klasyczne, ponieważ modyfikacja cząsteczki insuliny powoduje nasilenie jej działania lipogenicznego. |
|
| W leczeniu pacjentów z krótkim wywiadem cukrzycy typu 2 i nadwagą zalecane są: |
|
| Do poradni diabetologicznej zgłosił się 48-letni pacjent, czynny zawodowo (właściciel sklepu spożywczego), z 6-letnim wywiadem cukrzycy typu 2, początkowo leczony pochodną sulfonylomocznika w monoterapii, a następnie w skojarzeniu z metforminą i akarbozą. Przed 1,5 rokiem, w związku z pogarszającym się wyrównaniem metabolicznym cukrzycy, odstawiono leki doustne i włączono insulinoterapię w schemacie: insulina krótkodziałająca przed posiłkami i długodziałająca przed snem. Od momentu włączenia insuliny pacjent przytył 4 kg. Przestrzega ogólnych zasad diety (unika słodyczy i potraw wysokokalorycznych). Poza insuliną przyjmuje inhibitor konwertazy, indapamid, statynę i aspirynę. Masa ciała-98kg, wzrost-176cm (BMI-31,6kg/m2), HbA1c-7,9%, cholesterol całkowity-187 mg/dl, LDlL-133 mg/dl, HDL-39 mg/dl, triglicerydy-196 mg/dl. Najwłaściwszym postępowaniem, poza zaplanowaniem racjonalnej diety i wysiłku fizycznego, będzie: |
|
|
Enzymatyczne metody oznaczania glukozy to metoda:
1) oksydazowo-peroksydazowa; 2) heksokinazowa; 3) z dehydrogenezą glukozy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Kryteria rozpoznawania cukrzycy opierają się na oznaczaniu stężenia glukozy:
1) w osoczu krwi żylnej; 2) w pełnej krwi żylnej; 3) we krwi włośniczkowej; 4) metodą enzymatyczną; 5) metodą elektrochemiczną. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
U chorego na cukrzycę typu 1 i typu LADA stwierdza się obecność przeciwciał:
1) przeciwjądrowych; 2) przeciwwyspowych (ICA); 3) przeciwko dekarboksylazie kwasu glutaminowego (anty GAD); 4) przeciwko fosfatazom tyrozyny IA; 5) anty Hbs; 6) autoprzeciwciała przeciwinsulinowe (IAA). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Systemy ciągłego monitorowania glikemii opierają się pomiarach:
1) glukozy we krwi włośniczkowej; 2) w płynach tkankowych; 3) w pełnej krwi żylnej; 4) drogą przez skórnej elektroosmozy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W wyniku autooksydacji glukozy mogą powstać aktywne połączenie karbonylowe:
1) aldimina; 2) glioksal; 3) metyloglioksal; 4) fruktozolizyna. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Jakie średnie stężenie glukozy odpowiada wartości HbA1C 8%? |
|
| 1-dezoksyglukoza (1,5 AG) jest: |
|
| Wydalanie albumin z moczem (AER) nie koreluje z: |
|
| Czynniki wpływające na wydalanie albumin z moczem to: |
|
|
Mikroalbuminurię definiuje się jako:
1) wydzielanie albumin z szybkością od 20 do 200 μg/min; 2) wydalanie albumin < 20 mg/min; 3) wydalanie albumin 30-300 mg/24h; 4) stosunek albumin/kreatyniny (mg/g) < 30. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Badanie przesiewowe w kierunku wydalania albumin z moczem należy wykonać:
1) u wszystkich chorych na cukrzycę typu 1 po 12 roku życia; 2) u chorych na cukrzycę typu 1 trwającą ponad 5 lat; 3) u chorych na cukrzycę typu 2 bezpośrednio po rozpoznaniu; 4) u chorych z cukrzycą typu 2 po 3 latach choroby. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| „Fizjologiczna insulinoopornosć” określa stan zmniejszonej insulinowrażliwości w okresie pokwitaniowym: |
|
| Lekarz rejonowy zaobserwował u dwulatka nasilony stan zapalny napletka. Glikemia na glukometrze oznaczona w poradni rejonowej zaraz po śniadaniu wynosiła 280 mg/dl. Jakie jest dalsze prawidłowe postępowanie u tego dziecka celem potwierdzenia wstępnego rozpoznania cukrzycy i szybkiego przekazania do oddziału diabetologicznego dla dzieci? |
|
