Jesień 2012: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
| W pierwszej linii leczenia immunosupresyjnego w nabytej hemofilii A stosuje się glikokortykosteroidy w monoterapii lub w skojarzeniu z cyklofosfamidem. W przypadku niepowodzenia tej formy leczenia, w drugiej linii leczenia eliminującego inhibitor należy rozważyć zastosowanie: |
|
| Wyniki badań laboratoryjnych: aktywność czynnika VIII 45 j.m./dl, zawartość antygenu czynnika von Willebranda 42 j.m./dl, aktywność kofaktora ristocetyny czynnika von Willebranda poniżej 10 j.m./dl oraz zwiększony odsetek aglutynujących płytek krwi przy niskim stężeniu ristocetyny wskazują na następujące rozpoznanie: |
|
| W leczeniu powikłań krwotocznych spowodowanych przedawkowaniem antagonisty wit. K stosuje się wymienione preparaty, z wyjątkiem: |
|
| Wskaż czynnik, którego synteza nie jest zależna od witaminy K: |
|
| W przebiegu zespołu nerczycowego obserwuje się: |
|
| Najbardziej czułym wskaźnikiem niedoboru wit. K jest: |
|
| Do czynników odpowiedzialnych za powikłania krwotoczne w niewydolności nerek należą wszystkie wymienione, z wyjątkiem: |
|
| U pacjenta z rozpoznaniem chłoniaka zajęcie węzłów chłonnych szyjnych, śródpiersia oraz nacieczenie szpiku pozwala na określenie stadium choroby wg Ann Arbor: |
|
|
W leczeniu I linii chłoniaka Burkitta stosuje się następujące protokoły:
1) R-CHOP-21; 2) R-CHOP-14; 3) CODOX-M/IVAC; 4) GMALL B-ALL/NHL; 5) R-ICE. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wysokodawkowana chemioterapia z przeszczepieniem autologicznych komórek hematopoetycznych jest zalecana u chorych na chłoniaka rozlanego z dużych limfocytów B (DLBCL) w przypadku: |
|
|
Czynniki infekcyjne związane z patogenezą chłoniaków strefy brzeżnej to:
1) Helicobacter pylori; 2) Campylobacter jejuni; 3) Borrelia burgdorferi; 4) Chlamydia psittaci; 5) wirus zapalenia wątroby typu C. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Radioterapia jest leczeniem z wyboru w terapii I linii: |
|
| Krioglobulinemia z obecnością monoklonalnego białka IgM towarzyszy najczęściej: |
|
|
W badaniu immunofenotypowym koekspresja antygenów CD19 i CD5 jest zwykle obecna na komórkach:
1) chłoniaka limfocytowego/białaczki limfocytowej; 2) węzłowego chłoniaka strefy brzeżnej; 3) chłoniaka z komórek płaszcza; 4) białaczki włochatokomórkowej; 5) chłoniaka grudkowego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Do biologicznych cech chłoniaka Burkitta nie należy: |
|
| Do chłoniaków związanych z zakażeniem HIV należą: |
|
|
Wartość kliniczną badania PET w ocenie skuteczności leczenia wykazano w chłoniaku:
1) rozlanym z dużych limfocytów B; 2) grudkowym; 3) z komórek płaszcza; 4) z obwodowych limfocytów T; 5) MALT Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Do niekorzystnych czynników prognostycznych u chorych na ziarniniaka grzybiastego nie należy: |
|
| Powikłania hematologiczne w przewlekłej białaczce limfocytowej o charakterze autoimmunizacyjnym: |
|
| O rozpoznaniu przewlekłej białaczki limfocytowej decyduje badanie: |
|
| U chorego w wieku 50 lat, bez objawów ogólnych, z zaawansowaniem białaczki limfocytowej IV wg Rai, stabilną limfocytozą na poziomie 50 G/l i małopłytkowością 4 stopnia o etiologii immunizacyjnej, bez limfadenopatii i organomegalii, należy: |
|
| Do korzystnych czynników rokowniczych w przewlekłej białaczce limfocytowej nie należy: |
|
| Wskaż zdanie prawdziwe: |
|
| U pacjenta z przewlekłą białaczką limfocytową i delecją 17p lekiem z wyboru jest: |
|
| Ocenę ilości macierzystych komórek hematopoetycznych w materiale przeszczepianym przeprowadza się na podstawie oznaczeń liczby: |
|
| Bezpośrednio przed transplantacją komórek hematopoetycznych stosowane są niżej wymienione terapie, z wyjątkiem: |
|
| Chorzy na niedokrwistość aplastyczną - postać ciężka w wieku poniżej 20 lat kwalifikowani są do transplantacji alogenicznych komórek hematopoetycznych: |
|
| Wskazaniem do wysokodawkowej chemioterapii i transplantacji autologicznych komórek krwiotwórczych u chorych na chłoniaka Hodgkina są niżej wymienione stany, z wyjątkiem: |
|
| U chorych na szpiczaka mnogiego w wieku poniżej 65 lat zakwalifikowanych do wysokodawkowej chemioterapii i transplantacji autologicznych komórek krwiotwórczych w poprzedzającym leczeniu dla zmniejszania masy nowotworu przed przeszczepieniem nie wolno stosować: |
|
| Wskazaniem do transplantacji alogenicznych komórek u chorych na białaczkę limfocytową przewlekłą są wszystkie wymienione stany kliniczne, z wyjątkiem: |
|
| Wysokodawkowa chemioterapia i transplantacja autologicznych komórek krwiotwórczych znajduje zastosowanie w niżej wymienionych chorobach, z wyjątkiem: |
|
| Mutacją, która powoduje oporność na wszystkie zarejestrowane do terapii przewlekłej białaczki szpikowej inhibitory kinaz tyrozynowych jest: |
|
| W którym roku terapii imatynibem u chorych z przewlekłą białaczką szpikową progresja do fazy akceleracji lub kryzy blastycznej jest największa? |
|
|
Wskaż prawidłowe stwierdzenia dotyczące nadciśnienia białego fartucha:
1) występuje częściej u ludzi młodych; 2) występuje częściej u osób starszych i kobiet; 3) występuje częściej u palaczy tytoniu; 4) w leczeniu hipotensyjnym zaleca się jedynie postępowanie niefarmakologiczne; 5) rozpoczęcie farmakoterapii uzależnia się od obecności powikłań narządowych oraz skumulowanego ryzyka sercowo-naczyniowego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące miażdżycowego zwężenia tętnicy nerkowej (ZTN):
1) ZTN występuje jedynie u chorych z podwyższonym stężeniem cholesterolu; 2) w ZTN powszechny jest białkomocz; 3) angiografia rezonansu magnetycznego uważana jest za technikę bezpieczną także u pacjentów z filtracją kłębuszkową (GFR) >15ml/min; 4) angiografia rezonansu magnetycznego uważana jest za technikę bezpieczną wyłącznie u pacjentów z filtracją kłębuszkową (GFR)>50ml/min; 5) istotne ZTN należy podejrzewać u chorego ze wzrostem stężenia kreatyniny w surowicy >30% po podaniu inhibitora konwertazy lub sartanu. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż fałszywe stwierdzenia dotyczące "ostrego nadciśnienia pooperacyjnego":
1) jest stanem definiowanym jako wzrost SBP o 20% lub DBP powyżej 110 mmHg; 2) zazwyczaj występuje 2 godziny po zabiegu i ustępuje do 6 godzin; 3) najczęściej nie ma znaczenia klinicznego ponieważ trwa bardzo krótko; 4) wiąże się z ryzykiem niedokrwienia serca, obrzęku płuc, zaburzeń rytmu serca, encefalopatii, krwawieniem w miejscach operowanych; 5) wśród czynników ryzyka wymienia się niektóre ze stosowanych technik znieczulenia; 6) czynnikami ryzyka są nadciśnienie śródoperacyjne, nieadekwatna wentylacja, silne dolegliwości bólowe. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż nieprawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia miażdżycowego zwężenia tętnicy nerkowej (ZTN):
1) głównym celem leczenia jest spowolnienie progresji choroby oraz ograniczenie powikłań niedokrwiennych; 2) w leczeniu niefarmakologicznym wskazane jest zalecenie ograniczenia wysiłku fizycznego; 3) optymalną metodą leczenia nadciśnienia tętniczego, o ile nie ma przeciwwskazań, jest zastosowanie inhibitora konwertazy lub sartanu; 4) w badaniu CORAL nie zaobserwowano korzyści z rewaskularyzacji zwężonej tętnicy nerkowej dla funkcji nerek, kontroli ciśnienia i zmniejszenia umieralności. Prawidłowe odpowiedzi to: |
|
|
W przypadku rozpoznania guza chromochłonnego metodą z wyboru w leczeniu jest adrenalektomia laparoskopowa. Przeciwwskazaniem do tego rodzaju zabiegu jest:
1) podejrzenie inwazyjności guza; 2) średnica guza> 6-8 cm; 3) umiejscowienie guza poza jamą otrzewnową; 4) skaza krwotoczna; 5) reoperacja nadnerczy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W przeddzień planowanego zabiegu chirurgicznego poproszono hipertensjologa na konsultację do 48-letniego chorego z wieloletnim nadciśnieniem tętniczym, leczonego od dłuższego czasu inhibitorem ACE, małą dawką diuretyku tiazydowego i beta-adrenolitykiem. Wartości ciśnienia wynosiły 165/100 mmHg. Hipertensjolog powinien zalecić:
1) odroczenie zabiegu do czasu uzyskania dobrej kontroli ciśnienia; 2) wykonanie zabiegu w planowanym terminie; 3) odstawienie wszystkich dotychczasowych leków hipotensyjnych i zalecić leki krótkodziałające; 4) włączenie benzodwuazepin; 5) odstawienie tylko beta-adrenolityku; 6) odstawienie inhibitora ACE i diuretyku. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Mężczyzna lat 60 z nadciśnieniem tętniczym i klinicznymi cechami zespołu metabolicznego. W wykonanym badaniu KT jamy brzusznej stwierdzono symetryczne, powiększone, o policyklicznych zarysach nadnercza o gęstości <10 jH. W celu ustalenia ostatecznego rozpoznania wykonano oznaczenie kortyzolu w surowicy w przebiegu testu obciążenia 75 g glukozy i stwierdzono wzrost stężenia kortyzolu. Powyższy obraz przemawia za rozpoznaniem:
1) choroby Cushinga; 2) rozrostu makroguzkowego nadnerczy; 3) hiperaldosteronizmu pierwotnego. Leczeniem z wyboru jest: 4) leczenie farmakologiczne antagonistami aldosteronu; 5) leczenie farmakologiczne inhibitorami sterydogenezy; 6) usunięcie obu nadnerczy. Prawidłowe odpowiedzi to: |
|
|
U chorego z nadciśnieniem tętniczym i hipokaliemią stwierdzono w badaniu przygodnym zwiększone stężenie aldosteronu w surowicy (>15 ng/dl). Celem potwierdzenia hiperaldosteronizmu zaplanowano wykonanie testu z fludrokortyzonem (Cortineff). Dla prawidłowego wykonania oznaczenia należy:
1) uzupełnić stężenie potasu w surowicy; 2) stosować dietę bogatosodową; 3) stosować dietę ubogosodową; 4) oznaczyć stężenie kortyzolu w surowicy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
U chorego lat 45 ustalono rozpoznanie guza chromochłonnego i zakwalifikowano do leczenia operacyjnego. Celem przygotowania do zabiegu wdrożono leki α-adrenolityczne. Przyjmuje się, że receptory α są właściwie zablokowane, jeżeli:
1) w ciągu doby przed operacją nie stwierdza się ciśnienia > 160/90 mmHg; 2) w ciągu doby przed operacją nie stwierdza się ciśnienia > 130/80 mmHg; 3) w ciągu doby przed operacją nie stwierdza się hipotonii ortostatycznej < 80/45 mmHg; 4) w okresie 7 dni przed operacją nie stwierdza się w EKG uniesienia odcinka ST i odwrócenia załamka T; 5) w okresie 7 dni przed operacją nie stwierdza się w EKG przedwczesnych pobudzeń (>1/5min). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W ostatnim czasie zwraca się uwagę, że działaniem niepożądanym chemioterapii może być nadciśnienie tętnicze. Za potencjalnie istotne w patogenezie nadciśnienia tętniczego towarzyszącego leczeniu farmakologicznemu nowotworów uważa się:
1) zmniejszenie gęstości naczyń; 2) zwiększenie napięcia układu współczulnego; 3) miażdżycowe zwężenie tętnicy nerkowej; 4) retencję płynów; 5) dysfunkcję śródbłonka; 6) wpływ na szlaki sygnałowe związane z tlenkiem azotu. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Spośród niżej podanych wybierz zdania fałszywe:
1) ćwiczenia izotoniczne (dynamiczne) zwiekszając rzut serca i tętniczo-żylną różnicę wysycenia krwi tlenem nasilają zużycie tlenu i zmieniają warunki hemodynamiczne; 2) zarówno ciśnienie skurczowe jak i rozkurczowe wzrastają wprost proporcjonalnie do natężenia wysiłku; 3) w wyniku treningu wytrzymałościowego spoczynkowe ciśnienie tętnicze podwyższa się o około 10 mmHg; 4) trening statyczny (izometryczny) powoduje znaczny wzrost ciśnienia w chwili wykonywania intensywnych ćwiczeń. Przewlekłym skutkiem powtarzanego treningu statycznego może być koncentryczny przerost lewej komory i spadek rzutu serca. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Pobudzenie wydzielania reniny oraz zwiększenie stężenia aldosteronu wywołuje:
1) dieta niskosodowa; 2) podanie furosemidu; 3) dożylny wlew 0,9% NaCl; 4) 3-4 godzinna pionizacja. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Kobieta lat 25 z nadciśnieniem tętniczym świeżo rozpoznanym i nieleczonym, skierowana celem wykluczenia przyczyn wtórnych. W wywiadzie od roku stosuje preparat Diane-35 z powodu trądziku. W badaniu przedmiotowym nie stwierdzono istotnych odchyleń od normy. Stężenie kortyzolu w surowicy w godzinach porannych wynosiło 20 μg/dl, a w teście hamowania 1mg dexametazonu 5 μg/dl. W dalszej diagnostyce należy:
1) oznaczyć stężenie kortyzolu o godz. 24; 2) wykonać test hamowania 8 mg dexametazonu; 3) przyjmując, że nieprawidłowe wydzielanie kortyzolu jest wynikiem stosowania preparatu Diane-35 powtórzyć oznaczenie po 3 miesiącach od odstawienia tego preparatu; 4) wykonać MR przysadki. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Mężczyzna lat 45 z nadciśnieniem tętniczym świeżo rozpoznanym, nieleczonym, skierowany celem wykluczenia przyczyn wtórnych. W wywiadzie nadciśnienie rodzinne i palenie tytoniu. W badaniu przedmiotowym otyłość brzuszna; poza tym nie stwierdzono istotnych odchyleń od normy. Jednym z wykonanych badań diagnostycznych było oznaczenie dobowego wydalania sodu i potasu w moczu. Wynosiło ono 300 mmol Na/dobę i 100 mmol K/dobę. Wskaż prawidłową interpretację tych oznaczeń:
1) wynik przemawia za hiperaldosteronizmem i należy przeprowadzić szczegółową diagnostykę w tym kierunku; 2) dla właściwej interpretacji badania konieczne jest oznaczenie sodu i potasu w surowicy; 3) duże wydalanie potasu spowodowane jest spożywaniem przez chorego diety o dużej zawartości sodu. Prawidłowe odpowiedzi to: |
|
|
Mężczyzna lat 54 z nadciśnieniem tętniczym i klinicznymi cechami zespołu metabolicznego. W wykonanym KT jamy brzusznej guz nadnercza wielkości 3 cm i gęstości <10 jH. Oznaczone rano stężenie kortyzolu wynosiło 19 ng/dl, a w teście hamowania 1 mg dexametazonu 5,0 ng/dl.
1) wynik przemawia za hiperaldosteronizmem i należy przeprowadzić diagnostykę szczegółową w tym kierunku; 2) wynik przemawia za subklinicznym zespołem Cushinga; 3) klinicznie i biochemicznie oraz hormonalnie typowy obraz zespołu metabolicznego. Obraz KT nadnerczy to incydentaloma. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Chora lat 56 leczona z powodu depresji i wieloletniego nadciśnienia tętniczego. W trakcie wykonanej diagnostyki stwierdzono podwyższone stężenie kortyzolu rano. Wykonano test hamowania 1 mg dexametazonu stwierdzając nieprawidłowe hamowanie kortyzolu. Celem ustalenia ostatecznego rozpoznania należy wykonać:
1) MR przysadki mózgowej; 2) KT nadnerczy; 3) test hamowania 8 mg dexametazonu; 4) oznaczenie rytmu dobowego kortyzolu i ACTH a dopiero w razie ich nieprawidłowości - MR przysadki lub KT nadnerczy; 5) żadne z powyższych badań, gdyż podwyższone stężenie kortyzolu i nieprawidłowe hamowanie dexametazonem mają charakter czynnościowy w przebiegu depresji. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Najczęstsze przyczyny hiperaldosteronizmu wtórnego to:
1) przyjmowanie zbyt dużych ilości leków przeczyszczających i moczopędnych; 2) niewydolność serca; 3) stosowanie preparatów heparyny; 4) nefropatia cukrzycowa; 5) stosowanie leków antykoncepcyjnych i hormonalnej terapii zastępczej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
