Wiosna 2013: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
|
Echokardiografia stanowi podstawową metodę obrazowania w rozpoznaniu i różnicowaniu następujących patologii komory lewej: tętniaka rzekomego, tętniaka prawdziwego, uchyłku, dwujamowej komory lewej. Które z cech przemawiają za rozpoznaniem tętniaka rzekomego komory lewej?
1) odcinkowe zaburzenia kurczliwości pod postacią akinezy/dyskinezy; 2) odcinkowe zaburzenia kurczliwości pod postacią hipokinezy; 3) typowa lokalizacja w zakresie ściany tylno-dolnej; 4) zachowana perfuzja miokardium w miejscu ww. zmiany. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Echokardiografia jest metodą pozwalającą różnicować zaciskające zapalenie osierdzia i kardiomiopatię restrykcyjną. Które z cech wymienionych poniżej są pomocne w różnicowaniu?
1) restrykcyjny profil napływu mitralnego; 2) powiększenie przedsionków; 3) wielkość i funkcja komór; 4) poszerzenie i brak zmienności oddechowej żyły głównej dolnej; 5) wygląd osierdzia; 6) ruch przegrody międzykomorowej; 7) wskaźnik E/A; 8) prędkość ruchu pierścienia mitralnego w TDI; 9) zmienność oddechowa napływu mitralnego i trójdzielnego; 10) odkształcenie podłużne; 11) odkształcenie radialne. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wykonanie badania echokardiograficznego przezprzełykowego (TEE) jest zalecane przed zabiegiem przezskórnego zamknięcia uszka lewego przedsionka w celu:
1) oceny stopnia współistniejącej niedomykalności zastawki aortalnej; 2) określenia wymiarów uszka i doboru implantowanego urządzenia; 3) wykluczenia obecności skrzepliny w uszku lewego przedsionka; 4) określenia prędkości przepływu krwi w uszku lewego przedsionka; 5) oceny stopnia współistniejącej niedomykalności zastawki mitralnej; 6) lokalizacji ujść żył płucnych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Sytuacje, w których ryzyko ciąży jest w klasie IV WHO (ciąża jest przeciwwskazana) to: |
|
| Aby zapobiec nefropatii wywołanej przez środki kontrastowe u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek: |
|
| 46-letnia pacjentka ze zdiagnozowaną od dwóch lat kardiomopatią przerostową, leczona optymalnie farmakologicznie β-adrenolitykiem zgłosiła się na rutynową kontrolę do kardiologa. Dotychczasowy przebieg choroby bezobjawowy. Pacjentka bez innych obciążeń chorobowych, bez wywiadu rodzinnego w kierunku przedwczesnych nagłych zgonów, omdleń, bez wywiadu arytmii nad- oraz komorowej. W badaniu UKG dobra funkcja lewej komory z LVEF 55%, grubość ściany lewej komory LV - 27 mm, bez cech zawężenia drogi odpływu. W rutynowo wykonanym badaniu Holter EKG 4 epizody nsVT o częstości 200/min. Jakie dalsze leczenie należy zaproponować chorej? |
|
|
U pacjentki w ciąży z częstoskurczem o wąskich zespołach komorowych:
1) należy wykonać próbę Valsalvy, a w przypadku nieskuteczności podać Isoptin i.v. w celu przerwania arytmii; 2) należy wykonać próbę Valsalvy, a w przypadku nieskuteczności podać adenozynę i.v. w celu przerwania arytmii; 3) należy zastosować jako leki pierwszego rzutu doustny propafenon lub prokainamid, a jeżeli są nieskuteczne - amiodaron w celu długotrwałej profilaktyki nawrotów arytmii; 4) należy zastosować kardiowersję, jeżeli częstoskurcz powoduje niestabilność hemodynamiczną; 5) w celu profilaktyki udaru mózgu u ciężarnych z ryzykiem w skali CHA2DS2 VASc ³ 2 należy w pierwszym trymestrze i ostatnim miesiącu ciąży stosować antagonistę wit. K, a w pozostałym okresie heparynę drobnocząsteczkową, jeżeli oprócz częstoskurczu rozpoznawane jest migotanie lub trzepotanie przedsionków. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Badaniem nieprzydatnym w ocenie wskazań do implantacji ICD w kardiomiopatii przerostowej w ramach prewencji pierwotnej jest: |
|
|
Wybierz prawdziwe stwierdzenia dotyczące wskazań do ablacji migotania przedsionków:
1) ablację przezskórną zaleca się jako alternatywę do antyarytmicznej terapii lekowej u chorych z objawowym nawracającym napadowym AF podczas antyarytmicznej terapii lekowej; 2) ablację przezskórną zaleca się niezależnie od rodzaju migotania przedsionków; 3) u wybranych chorych z napadowym AF bez strukturalnej choroby serca ablacja jest uzasadnioną terapią pierwszego rzutu, biorąc pod uwagę wybór pacjenta; 4) ablacja nie powinna być brana pod uwagę jako terapia pierwszego u chorych z napadowym AF; 5) w przygotowaniu do ablacji należy bezwzględnie stosować terapię pomostową przy użyciu heparyn drobnocząsteczkowych; 6) można rozważyć kontynuację doustnej terapii antagonistą witaminy K podczas zabiegu ablacji. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Zalecenia dotyczące postępowania okołozabiegowego podczas niekardiologicznych zabiegów chirurgicznych u chorych ze wszczepialnymi urządzeniami obejmują wszystkie poniższe, z wyjątkiem: |
|
| Wskazania do stymulacji stałej występują w różnych jednostkach chorobowych i w różnych wytycznych ESC. Który parametr, niezależnie od etiologii, jest decydujący w ustaleniu wskazań klasy I do stałej stymulacji? |
|
| Wskaż prawidłowe stwierdzenie dotyczące całkowitego bloku przedsionkowo-komorowego u chorych z wrodzonym ubytkiem przegrody międzykomorowej (VSD): |
|
| Wskaż prawidłowe stwierdzenie dotyczące leczenia bradyarytmii u ciężarnej: |
|
| Wskaż prawidłowe stwierdzenie dotyczące stymulacji stałej w zespole zatoki szyjnej (CSS): |
|
| U chorych z omdleniami odruchowymi należy rozważyć (klasa II a) wszczepienie stymulatora w następującym przypadku: |
|
| U chorych z migotaniem przedsionków w celu uzyskania odpowiedniej częstotliwości rytmu komór można w niektórych przypadkach zastosować ablację łącza przedsionkowo-komorowego (p-k) i wszczepienie układu stymulującego. Wskaż zdanie nieprawdziwe dotyczące tego sposobu postępowania: |
|
| U chorych z migotaniem przedsionków w celu uzyskania odpowiedniej częstotliwości rytmu komór można w niektórych przypadkach zastosować ablację łącza przedsionkowo-komorowego i wszczepienie układu stymulującego. Najlepszy kandydat z poniżej zaprezentowanych to: |
|
|
Echokardiografia jest przydatna w trakcie optymalizacji skuteczności terapii resynchronizującej. Optymalny dobór opóźnienia przedsionkowo-komorowego zapewnia optymalną synchronię przedsionkowo-komorową. Które z parametrów wymienionych poniżej należą do wskaźników synchronii przedsionkowo-komorowej?
1) profil napływu mitralnego; 2) ruch przegrody międzykomorowej - septal flesh; 3) czas przedwyrzutowy komory lewej; 4) czas przedwyrzutowy komory prawej; 5) czas napełniania komory lewej; 6) różnica czasowa w czasie uzyskania maksymalnego odkształcenia podłużnego przez poszczególne segmenty. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Na zwiększenie ryzyka wczesnego lub w obserwacji odległej zgonu pacjentów z NSTE-ACS mają wpływ:
1) zwiększone stężenie troponiny; 2) zwiększone stężenie białka C-reaktywnego; 3) zwiększone stężenie peptydu natriuretycznego typu B; 4) hiperglikemia; 5) niedokrwistość; 6) leukocytoza; 7) obniżona liczba płytek; 8) umiarkowane, bezobjawowe upośledzenie czynności wątroby; 9) umiarkowane, bezobjawowe upośledzenie czynności nerek. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Dorzut zawału serca można rozpoznać gdy:
1) ponowne objawy niedokrwienia występują do 24 godz.; 2) ponowne objawy niedokrwienia występują do 72 godz.; 3) ponowne objawy niedokrwienia występują do 14 dni; 4) ponowne objawy niedokrwienia występują do 28 dni; 5) ponowne objawy niedokrwienia występują do 3 miesięcy; 6) wystąpi uniesienie ST ≥ 0,1 mV w co najmniej 2 sąsiednich odprowadzeniach; 7) czas trwania objawów niedokrwienia przekracza 20 min.; 8) wystąpi LBBB bez dolegliwości bólowych; 9) występuje obniżenie odc. ST bez dolegliwości bólowych; 10) wystąpią nowe patologiczne zał. Q w co najmniej 2 sąsiednich odprowadzeniach. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Ryzyko powikłań krwotocznych oceniane w oparciu o skalę CRUSADE u pacjentów leczonych z powodu NSTE-ACS wzrasta, gdy występują:
1) ciśnienie skurczowe < 120 mmHg; 2) ciśnienie skurczowe > 180 mmHg; 3) cukrzyca; 4) przebyte choroby naczyniowe; 5) objawy niewydolności serca przy przyjęciu; 6) płeć męska; 7) częstość akcji serca < 70/min; 8) częstość akcji serca > 120/min; 9) klirens kreatyniny 90-120 ml/min; 10) hematokryt < 40%. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U pacjentów wysokiego ryzyka, u których wykonywany jest duży niesercowy zabieg operacyjny wzrost i spadek stężenia cTn mierzonego metodą o wysokiej czułości stwierdza się u: |
|
|
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących leczenia chorych z ostrym zawałem serca z przetrwałym uniesieniem odcinka ST powikłanym wstrząsem kardiogennym nie jest prawdziwe?
1) u wszystkich chorych należy wykonać pilne badanie echokardiograficzne z oceną dopplerowską w celu wykrycia powikłań mechanicznych oraz oceny czynności skurczowej i obciążenia serca; 2) należy rozważyć rewaskularyzację w trybie nagłym za pomocą PCI lub CABG u pacjentów, których można poddać takiemu leczeniu; 3) jeżeli nie ma możliwości wykonania rewaskularyzacji, należy rozważyć fibrynolizę; 4) pacjenci z grupy dużego ryzyka muszą być przenoszeni do specjalistycznych ośrodków trzeciego stopnia referencyjności; 5) u wszystkich chorych (bez przeciwwskazań do takiego postępowania) należy zastosować kontrapulsację wewnątrzaortalną. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które z wymienionych poniżej leków antyarytmicznych mogą być stosowane w celu uzyskania konwersji do rytmu zatokowego migotania przedsionków o niedawnym początku u chorego z ostrym zawałem serca z przetrwałym uniesieniem odcinka ST?
1) amiodaron; 2) metoprolol; 3) bisoprolol; 4) sotalol; 5) werapamil. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| 65-letni chory trafił do Izby Przyjęć z powodu dolegliwości bólowych w klatce piersiowej występujących po niewielkim wysiłku, w czasie ostatnich 2 dni również w spoczynku. W wywiadzie nadciśnienie tętnicze i cukrzyca typu drugiego. Przy przyjęciu bez dolegliwości stenokardialnych. Ciśnienie tętnicze 145/80 mmHg, akcja serca miarowa 72/min. Zapis krzywej EKG w granicach normy. Oznaczona troponina dodatnia. Planując dalszą strategię leczenia zaproponujesz: |
|
|
Które z wymienionych poniżej stanów stanowią bezwzględne przeciwwskazanie do leczenia fibrynolitycznego u chorego z ostrym zawałem serca z przetrwałym uniesieniem odcinka ST?
1) rozwarstwienie aorty; 2) krwawienie z przewodu pokarmowego w ciągu poprzedzającego miesiąca; 3) czynne owrzodzenie trawienne; 4) udar niedokrwienny w ciągu poprzedzających 6 miesięcy; 5) przedłużona lub urazowa resuscytacja. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
U chorego z nietypowymi dolegliwościami bólowymi w klatce piersiowej i podwyższonym stężeniem troponiny w rozpoznaniu różnicowym należy wziąć pod uwagę:
1) przewlekłą lub ostrą niewydolność nerek; 2) przełom nadciśnieniowy; 3) przewlekłą lub ostrą ciężką zastoinową niewydolność serca; 4) zatorowość płucną; 5) zapalenie mięśnia sercowego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| 58-letni chory został przyjęty do szpitala z rozpoznaniem NSTE-ACS. Szacowane ryzyko wg skali Grace wyniosło 120 punktów. Na Izbie przyjęć chory otrzymał dawkę nasycającą ASA 300 mg. Jako uzupełnienie terapii przeciwpłytkowej należy zastosować u tego chorego w pierwszej kolejności: |
|
| Preferowany czas od pierwszego kontaktu medycznego do pierwotnej PCI („door-to-balloon”) w szpitalach wykonujących pierwotną PCi to co najwyżej: |
|
| Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie dotyczące kontrapulsacji wewnątrzaortalnej (IABP): |
|
|
Wczesną strategię inwazyjną poniżej 24 godzin zaleca się u następujących chorych z ostrym zespołem wieńcowym bez uniesienia odcinka ST i z:
1) GRACE=125, CRUSADE=25; 2) GRACE=150; 3) cukrzycą, EF=35%, GRACE=137; 4) dynamicznymi zmianami odcinka ST-T, GRACE=120. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie dotyczące stosowania leków przeciwpłytkowych u chorych z ostrym zespołem wieńcowym bez uniesienia odcinka ST: |
|
|
Wszystkie szpitale i zespoły ratownictwa medycznego uczestniczące w opiece nad pacjentami ze STEMI muszą rejestrować następujące czasy:
1) początku dolegliwości bólowych pacjenta; 2) pierwszego kontaktu medycznego; 3) pierwszego kontaktu z lekarzem; 4) wykonania zapisu EKG; 5) rozpoznania zawału serca - diagnoza; 6) nakłucia tętnicy udowej lub promieniowej; 7) udrożnienia naczynia dozawałowego; 8) rozpoczęcia fibrynolizy; 9) zakończenia zabiegu PCI. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wskaż prawidłowe zdanie dotyczące epidemiologii zawału serca STEMI: |
|
| U 79-letniego chorego z zawałem serca STEMI, bez udaru mózgu w wywiadzie u którego zastosowano dawkę nasycającą kwasu acetylosalicylowego a nie podano wcześniej klopidogrelu, po przyjeździe do pracowni hemodynamiki powinno się w pierwszej kolejności rozważyć zastosowanie doustnie: |
|
| U wcześniej zdrowego 38-letniego mężczyzny rasy kaukaskiej, bez dolegliwości stenokardialnych, zaobserwowano wzrost cTn powyżej 99 centyla URL. W EKG obecne są prawdopodobnie nowe uniesienia odcinka ST w punkcie J o 0,23 mV w odprowadzeniach V2-V5, bez nowych zaburzeń kurczliwości w badaniu echokardiograficznym. Prawidłowe rozpoznanie to: |
|
| Zgodnie z aktualną trzecią definicją zawału mięśnia sercowego (wytyczne ESC z roku 2012) nie jest prawdą, że: |
|
| Wczesną strategię inwazyjną (< 24 godz.) zaleca się u chorych z NSTEMI-ACS u których: |
|
| Pacjentowi z ostrym zespołem wieńcowym bez uniesienia odcinka ST który otrzymał jako pierwszy lek przeciwzakrzepowy fondaparynuks podczas PCI: |
|
| Jeśli relacja pomiędzy konsumpcją alkoholu a umieralnością przyjmuje obraz krzywej J, oznacza to, że: |
|
| W celu oszacowania ryzyka sercowo-naczyniowego zaleca się rutynowe oznaczanie stężenia: |
|
| Wskazania do opieki paliatywnej u chorych z niewydolnością serca obejmują |
|
| Leczenie w ostrej fazie niewydolności serca powinno obejmować: |
|
|
Do typowych objawów niewydolności serca w badaniu podmiotowym należy:
1) uczucie duszności w spoczynku lub podczas wysiłku; 2) męczliwość; 3) napadowa duszność nocna; 4) znużenie; 5) obrzęk wokół kostek. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Do przeciwwskazań do transplantacji serca zalicza się wszystkie poniższe, z wyjątkiem: |
|
| W celu kontroli częstości komór u pacjentów z niewydolnością serca (NYHA II-IV), z dysfunkcją lewej komory i przetrwałym/utrwalonym migotaniem przedsionków bez cech ostrej dekompensacji zastosowanie mają następujące leki, z wyjątkiem: |
|
|
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących próby spiroergometrycznej (CPX) u chorych z niewydolnością serca (HF) jest prawdziwe?
1) CPX służy określeniu odpowiedzi układu krążenia i oddechowego na obciążenie wysiłkiem fizycznym; 2) chorzy z HF rzadko osiągają maksymalne zużycie tlenu (VO2max) i dlatego zwykle ocenia się u nich peak VO2; 3) u chorych z HF próg beztlenowy (AT) jest podwyższony; 4) CPX pozwala na ocenę rokowania u chorych z HF; 5) CPX nie powinna być stosowana w ciągu 6 tygodni po ustabilizowaniu chorego po dekompensacji. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Który z poniższych pacjentów powinien zostać zakwalifikowany do implantacji kardiowertera-defibrylatora? |
|
| Nadciśnienie naczyniopochodne należy podejrzewać gdy obserwuje się: |
|
| Które z poniższych leków zwiększają stężenie kwasu moczowego we krwi? |
|
